|
www.vergadering.nu Recensie-index www.vergadering.nu
5 RECENSIES
 Rode Letters, zilte tranen
Hoe je hart je boodschap kleurt
Tom Davis
Uitgeverij Medema, Vaassen
ISBN 9789063535308
240 pag. € 14,95
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl
In sommige Bijbeluitgaven worden de woorden van de Heer Jezus met rode letters aangeduid. Ze springen
eruit, zichtbaar. Als God op aarde komt als Mens, en spreekt, dan mogen we niet missen wat Hij zegt. Waarom nemen we deze 'rode letters ' niet ter harte? Waarom zijn we geen handen en voeten van Christus voor armen, onvrijen,
vermoeiden, vaderlozen, gevangenen? Hoe komt het dat we die activiteiten doorgaans overlaten aan regeringen, organisaties en
beroemdheden?
5. That's
Life - 1 juni 2010 - www.lafjoetoe.nl/that_s_life_magazine.html
Rode letters, zilte tranen
Tom Davis geeft leiding aan Children’s Hope Chest, een internationale organisatie die zich inzet voor meer dan 10.000 weeskinderen. In
‘Rode Letters’ schrijft hij over onze plicht om voor deze kinderen te zorgen. Herman Wegter, E.O. presentator schrijft zijn
voorwoord: ‘Iedere minuut wordt er een kind onder de vijftien jaar geïnfecteerd met het (Aids)virus. Meestal via hun moeder. Ligt u
er wakker van?’
In het boek staan tussen de teksten van Tom Davis verhalen in rode letters. Geschreven door Wessie Wessels. Aangrijpende verhalen over
vrouwen die plotseling van hun man horen dat hij besmet is met HIV. Terwijl de vrouw zeker weet dat ze nooit met een andere man sex
heeft gehad. Ontgoocheld blijft ze thuis achter, haar huwelijkstrouw is beschaamd, en de kans is aanwezig dat ze nu ook zelf besmet is
geraakt. Haar man dreigt ook nog eens dat hij haar zal vermoorden als ze er ook maar met iemand over spreekt.
Het boek raakt je, de verhalen van gewone mensen, de kinderen die sterven terwijl een aidsremmer van een paar euro wonderen kan doen.
Het boek heet voluit ‘Rode Letters, Zilte Tranen’. Wie het gelezen heeft kan er inderdaad van wakker liggen. Het boek geeft gelukkig
ook allerlei suggesties om concreet actie te ondernemen.
4 . NBD Biblion
- 2 maart 2009
Rode letters, zilte tranen'
Recensie door Jenno Sijtsma
De auteur geeft leiding aan Children's Hope Chest, een organisatie die met name wezen een beter bestaan wil geven en een
kindersponsorprogramma heeft, waarin ieder kan participeren. Vanuit zijn christelijke overtuiging heeft Davis dit boek geschreven: in
rode letters de woorden uit de evangelien en ook de indringende verhalen over kinderen en volwassenen in Afrika, India, Rusland,
Swaziland, die met het hiv-virus besmet zijn en/of lijden aan aids.
Verhalen die vertellen van de immense vernedering en de dagelijkse ellende waarin deze mensen leven, veelal zonder hulp en dus zonder
eten en drinken etc. Vijftig miljoen mensen zijn besmet en dagelijks groeit hun aantal. Davis roept de lezer op christen te zijn in
woord en daad, en daar waar dat ook maar enigszins mogelijk is zijn stichting te steunen. Zijn vijfstappen plan geeft aanwijzingen hoe
de mensen daadwerkelijk te helpen.
3. Uitdaging
- januari 2009 - www.uitdaging.nl
Het verdriet van Afrika door Jezus` ogen bezien
In sommige Bijbelvertalingen zijn Jezus' woorden rood gemaakt. Zo springen ze er extra uit. Om die rode letters draait dit boek. Want
wie zijn woorden echt wil navolgen moet actie ondernemen, vindt Tom Davis. In een helder boek vol fascinerende persoonlijke verhalen
helpt hij de lezer om de woorden van Christus te leven.
Recensie door Rianne van der Molen
Hij maakt de praktijk meteen voelbaar. In Rode Letters legt de schrijver de nadruk op de zorg voor mensen met hiv of aids. Hij gelooft
dat de christelijke kerk een excuus schuldig is aan de bijna vijftig miljoen mensen die leven met de ziekte. De schrijver en leider van
de kinderhulporganisatie Children's Hope Chest vindt dat christenen veel te weinig doen aan de massale crisis die ontstaan is. Volgens
hem moeten er drastische maatregelen genomen worden in Afrika, anders dreigen er hele landen te verdwijnen door hiv en aids.
Al in zijn voorwoord spreekt Davis zijn lezers toe. Hij schrijft: "Wij kunnen iets betekenen en wij kunnen de wereld
veranderen." Die boodschap zet hij door. De lezer wordt opgeroepen om zelf aan de slag te gaan, al gebeurt dat pas in de latere
hoofdstukken. Eerst wordt duidelijk hoe schrijnend het probleem is. Vooral de levensechte persoonlijke verhalen uit de achterbuurten in
Zuid-Afrika zijn beklemmend. De schrijver voert verschillende mensen op, met elk hun eigen verhaal. Van het jonge meisje dat zich moest
prostitueren om geld binnen te halen voor eten, tot de vrouw die van haar vreemdgaande man het virus kreeg. Alle verhalen zijn even
schokkend. Zelfs die van de mannen en vrouwen die de ziekte min of meer aan zichzelf te danken hebben.
Ondanks hun domme keuzes verdienen zij het vernietigende virus niet. Jezus kwam naar deze aarde om te sterven voor iedereen, zegt Davis.
Van de misdadiger aan het kruis naast hem tot de terrorist die zich op wil blazen in een bus vol onschuldige kinderen. Dat is niet
gemakkelijk te begrijpen, maar de schrijver wil dat zijn lezers dat wel proberen.
Wanneer het besef doordringt dat Jezus voor grote en kleine zondaars is gestorven, kunnen christenen op een andere manier leren kijken.
Alsof ze zien door de ogen van God en op die manier de rode letters van Jezus proberen na te volgen. Een kleine of een grote inspanning
kan heel wat teweegbrengen.
Davis neemt niet alleen de tijd om uit te leggen waarom dit zo belangrijk is, hij geeft ook duidelijke actiepunten aan zijn lezers mee.
Die krijgen niet de kans om achterover te zitten en na dit boek het gewone leven direct weer op te pakken. De schrijver dwingt hen bijna
tot actie. Vol passie probeert hij in Rode Letters het belang van verandering naar voren te brengen via de teksten die Jezus ooit
uitsprak. Met succes. Want geen enkele christen zal na het lezen van zijn boek koud blijven voor de gigantische hiv-/aidscrisis in
Afrika.
2. Nederlands
Dagblad - 9 januari 2009 -
Rode letters, zilte tranen
Recensie door Roel Sikkema
In sommige bijbeluitgaven worden de woorden van de Heer Jezus met rode letters aangeduid. Ze springen eruit, zichtbaar. Veel van die
woorden gaan over armen, onvrijen, vermoeiden, vaderlozen en gevangenen. In dit boek vraagt Tom Davis zich af waarom individuele
christenen zich vaak zo weinig gelegen laten liggen aan deze woorden. ‘Het evangelie is nooit bedoeld geweest om alleen maar te lezen,
maar om het te leven’, is zijn motto. Davis vindt dat christenen vooral in gebreke zijn gebleven bij de aidsproblematiek in Afrika.
‘Elk uur sterven er weer duizenden kinderen’, en daar doet de kerk veel te weinig aan. ‘Je kunt ervoor kiezen een andere kant op
te kijken, maar je kunt nooit meer zeggen dat je het niet wist,’ citeert Davis met instemming de achttiende eeuwse leider van de
antislavernijbeweging, William Wilberforce. Dit boek bevat een aantal levensechte verhalen uit Zuid-Afrikaanse townships, door Davis
voorzien van Bijbels commentaar waarin hij wil laten zien wat Jezus zegt over de hulp aan mensen in nood. Davis geeft zelf leiding aan
een organisatie die kinderen helpt die lijden aan de ziekte aids.
1. Geloven
in Doetinchem - 23 november 2009
Rode Letters, zilte tranen
Even een paar feiten:
Jaarlijks sterven 28.000.000 (!) kinderen door te behandelen (!) ziekten.
Jaarlijks sterven daarnaast 17.000.000 (!) kinderen door ondervoeding.
33% (!) van de wereldbevolking is structureel ondervoed.
20% (!) van de wereldbevolking heeft geen toegang tot veilig drinkwater.
Er zitten 10.000.000 (!) kinderen gevangen in de seksindustrie
Er leven 100.000.000 (!) kinderen op straat.
Er zijn 200.000.000 (!) kinderarbeiders.
Tom Davis geeft leiding aan Chrildren's Hope Chest. Hij heeft diep zicht op de consequenties van armoede, uitzichtloosheid,
ongerechtigheid. Hij beschrijft pijnlijk hoe honderden mijoenen mensen in de houdgreep van armoede, ellende, ziekte en uitbuiting worden
gehouden.
Hij beschrijft hoe rijken en westerse bedrijven de armen uitbuiten en tot slaaf maken.
Hij ziet hoe mensen gemangeld worden in de behoefte van de westerse wereld naar steeds meer, naar behoud en uitbreiding van rijkdom,
naar behoeftenbevrediging ten koste van alles, naar politieke en economische zeggenschap, naar veiligstellen van de eigen westerse
belangen en rijkdommen.
Tom Davis is er van overtuigd dat er maar één ding uiteindelijk de oplossing kan bezorgen: gerechtigheid.Niet het zwarte-pieten dat
armoede hun eigen schuld is ('als ze maar niet zo lui waren'), dat AIDS de eigen schuld is ('moeten ze maar trouw zijn in hun
huwelijk'), dat het aan de kapitalistische bedrijven ligt ('ik kan er ook niets aan doen'), dat het door structuren komt ('als de
regering het anders zu doen ...').
Ook niet een beetje of een beetje meer liefdadigheid om ons eigen geweten mee gerust te stellen en ons schuldgevoel af te komen.
Liefdadigheid is niet onbelangrijk, volgens Davis. Bermhartigheid is goed. Maar op dit moment gaat het in de wereld om meer. Om veel
meer.
Hier gaat het niet om individuen die op de een of andere reden in machteloosheid of armoede zijn vervallen. Het gaat hier om een groot
deel van de wereldbevolking die wordt uitgeperst door structuren die in stand worden gehouden. Om systematische onderdrukking en
uitbuiting.
Wat dan nodig is, is niet liefdadigheid, het gaat dan om het structurele van de oplossing: gerechtigheid.
Het doen van echte, goddelijke gerechtigheid, dat is: de Bergrede serieus nemen; Gods opdracht aan de kerk serieus nemen; gewoon
werkelijk recht doen. Recht doen betekent: het erkennen en ondersteunen van recht op leven, recht op onschendbaarheid van de persoon,
recht op burgerlijke en politieke vrijheid, sociaal-ecoomische rechten (recht op eten en drinken, recht op onderwijs, recht op
gezondheidzorg). Alleen in het erkennen van die rechten en het voldoen eraan ligt de gerechtigheid die God op aarde wil, zegt Tom Davis.
En ondanks het feit dat de wereld in zonde gevallen is, ondanks het feit dat pas met de wederkomst het probleem van de wereld kan worden
opgelost: christenen zouden juist de mensen moeten zijn die zich daar in deze tijd voor inzetten. Gewoon, omdat het hun opdracht
is.
Maar ja, werpt Davis zichzelf tegen, komen die rechten niet heel ver overeen met de Verklaring van de Rechten van de Mens? Gaat het niet
bijna om de Four-Freedoms van F.D. Roosefeld?
So what? zegt Tom Davis dan. Als seculiere mensen al kunnen formuleren wat gerechtigheid in de praktijk betekent, zouden christenen daar
dan niet veel meer naar streven? Voor christenen gaat het om veel fundamentelere zaken omdat die rechten niet gebaseerd zijn op een al
dan niet christelijk georienteerde mensvisie, maar omdat die rechten hun basis vinden in de Schepper, in God die zich over die mensen
ontfermt en aan christenen de opdracht geeft om voor hen te zorgen .....
Het is een boek dat je heerlijke slaap verstoort. Misschien maar even ... maar dan heb je het niet goed gelezen. Dan moet je het nog
eens lezen, want wakker liggen - daar wordt het tijd voor!
Het boek is uitgegeven in samenwerking met ZOA Vluchtenlingenzorg en World Vision.
Zéér aanbevolen!
|
