|
Nederlands
Dagblad - 28 december 2007 - www.nd.nl
Van de wederkomst naar ervaring nú
Eindtijdverwachting bij Vergadering van Gelovigen is van karakter veranderd
door onze redacteur Aldwin Geluk
 VAASSEN
– De eindtijdverwachting binnen de Vergadering van Gelovigen is de afgelopen anderhalve eeuw ingrijpend veranderd. Het ‘zuchten
naar de wederkomst’ heeft plaatsgemaakt voor het ‘kom nu Heer, met Uw Geest’. ,,Het valt ons moeilijk pelgrim te zijn,
want dan komt alle heerlijkheid pas aan het eind.’’
Honderdvijftig jaar geleden richtte de 21-jarige jongeman Hermanus Cornelis Voorhoeve het blad Bode des Heils in Christus op.
Dit tijdschrift, dat sterk was gericht op de verwachte wederkomst van Jezus, gold als orgaan van en voor ‘broeders en zusters’
van de Vergadering van Gelovigen.
Deze evangelisch getinte christelijke geloofsgemeenschap zonder kerkelijke structuren, ambten en voorgangers, ontstond in de
loop van de negentiende eeuw in Ierland en Engeland, en waaide over naar Europa.
Vandaag de dag bestaat de Vergadering van Gelovigen nog steeds, met in Nederland zo’n negenduizend aanhangers. En het blad -
tegenwoordig kortweg: Bode – bestaat ook nog altijd. Ter gelegenheid van het 150-jarig bestaan gaf uitgever Henk Medema, zelf
betrokken bij de Vergadering van Gelovigen, het jubileumboekje De opwindende laatste dagen uit.
Prof. dr. Willem Ouweneel, de bekendste voorman van de Vergadering in Nederland, beschrijft daarin hoe de eindtijdverwachting
van de ‘broeders en zusters’ - de Vergadering kent immers geen leden - de afgelopen anderhalve eeuw verschoven is.
Ouweneel staat vooral stil bij de liederen die in de Vergadering werden gezongen, toen en nu. Hij citeert uit negentiende-eeuwse
liedteksten als ‘Gij ziet het kwijnen van gans ’t creatuur; Heer! Naar Uw verschijnen zucht het uur bij uur’ en ‘O! Mijn
hart smacht naar den tijd, dat ik daar bij u zal komen’, liederen die verschenen in de Vergadering-bundel Geestelijke
Liederen.
,,Ja, er werd wat afgezucht, gesmacht, gesmeekt, gehijgd en gekwijnd in die liederen’’, schrijft Ouweneel.
De ‘broeders’ van destijds zagen de (weder)komst van Christus als iets dat in de toekomst zou gaan gebeuren, en waar je als
mens – levend in een donkere wereld – vooral naar had te verlangen. Ouweneel schrijft deze houding toe aan het tijdperk van
de Romantiek, waarin dat toekomstbeeld goed paste. ,,Dit ‘hijgend, smachtend, kwijnend en zuchtend’ verlangen naar de hemel,
met een bijna-afkeer van de aarde past helemaal bij de Romantiek.’’
Andere tijden
De tijden zijn echter veranderd, merkt Ouweneel op. ,,We kunnen er intussen niets meer mee: dat soort woorden is dan ook in
latere uitgaven van Geestelijke Liederen geleidelijk aan grotendeels weggesaneerd. Een ‘hijgend’ en ‘zuchtend’ wachten
op de wederkomst past niet bij onze tijd, die veel meer om activiteit vraagt: Een actief handelen waarvoor de kracht van de
Heilige Geest nodig is’’, aldus de hoogleraar, die erop wijst dat in de hedendaagse beleving het leven op aarde ,,veel meer
zin en schoonheid’’ heeft gekregen. ,,Daarom is het niet alleen: ‘Kom spoedig, Heer’, maar ook: ‘Kom nu, Heer, met de
kracht van uw Geest’.’’ Deze verandering is volgens Ouweneel vandaag de dag in vrijwel elke Vergadering van Gelovigen
merkbaar: de oude liederen van weleer worden steeds meer verdrongen door de moderne Opwekkingsliederen, constateert hij. ,,In
sommige ‘Vergaderingen’ wordt nauwelijks nog uit Geestelijke Liederen en hoofdzakelijk uit Opwekking gezongen…’’
Hij is daar niet onverdeeld positief over. Want werden de oude liederen gestempeld door het pessimisme van de Romantiek, de
liederen van nu ademen het ,,activisme’’ en de ,,hang naar instant-beleving en instant-bevrediging’’ die de maatschappij
vandaag de dag tekenen. ,,Het klinkt misschien wat denigrerend, maar ik doel op de hang naar het ‘fijne gevoel’, hier en nu,
het verlangen naar de onmiddellijke ervaring van de tegenwoordigheid van God, hier en nu.’’
Voor veel hedendaagse christenen is ‘het Koninkrijk van God’ niet meer iets van de toekomst, maar iets van het hier en nu,
constateert Ouweneel. ,,Waardoor er minder nadruk op het lijden en meer nadruk op de kracht van God is komen te liggen. Het valt
ons moeilijk om nog pelgrim te zijn, want dan komt alle heerlijkheid pas aan het eind; we zingen liever van de heerlijkheden die
vandaag al ons deel (kunnen) zijn.’’
Eenzijdig
Hoe mooi Ouweneel dit op zichzelf ook vindt, hij waarschuwt dat deze benadering net zo eenzijdig kan worden als de
pessimistische negentiende-eeuwse toekomstverwachting. Als ‘broeders’ 150 jaar geleden ‘Kom’ en ‘Welkom’ zongen,
doelden zij op de wederkomst; als zij dat vandaag doen, zingen ze heel wat anders, concludeert Ouweneel. ,,‘Heer wees welkom
met uw Geest en doorwaai nu heel het huis. Kom en maak het tot een tempel waar U woont’ ’’, citeert hij een
Opwekkingslied. ,,Dat is vandaag.’’
Het gaat hem er niet om dat deze accenten beter of slechter zijn dan die van 150 jaar geleden. ,,Ze zijn gewoon anders, doordat
wijzelf nu eenmaal andere mensen zijn. We staan anders in het geloof dan de eerste redactie van de Bode. We gaan, als ik het zo
mag uitdrukken, anders ‘met de Heer om’ dan men destijds deed.’’
Opname van de gemeente
De eindtijdverwachting van de ‘broeders’ van de Vergadering van Gelovigen is de afgelopen 150
jaar noodgedwongen bijgesteld, concludeert prof. dr. Willem Ouweneel in het boek De opwindende laatste dagen. In de beginjaren
van de Vergadering was het gebruikelijk te geloven dat alle gebeurtenissen die in de Bijbel in de eindtijd worden gesitueerd,
pas zouden plaatsvinden ná de opname van de gemeente: een moment waarop de ware gelovigen in de hemel worden
opgenomen. ,,Maar vandaag de dag is de gemeente nog steeds niet ‘opgenomen’, terwijl toch een aantal aanzeggingen van H.C.
Voorhoeve (de oprichter van Bode, red.) al in vervulling is gegaan’’, merkt hij op.
Drie belangrijke voorspellingen van Voorhoeve, namelijk de terugkeer van het volk Israël naar
het Beloofde Land, het ontstaan van Messiasbelijdende Joodse gemeenschappen en de eenwording van Europa, zijn inmiddels een
feit, terwijl hij deze allen na de ‘opname’ had geplaatst. Ouweneel rekent hem zijn berekeningsfouten niet aan. ,,Men kan
het de broeders niet kwalijk nemen dat zij de genoemde gebeurtenissen allemaal ná de opname plaatsten. Zij kónden immers
moeilijk anders: ze zagen zo uit naar de komst van Christus voor zijn gemeente, die elk ogenblik kon plaatsvinden, dat ze niet
konden verdragen dat welke profetische gebeurtenis dan ook zich tussen henzelf en de opname plaatste.’’
Nederlands Dagblad - 31 december 2007
Ingezonden
Toekomstverwachting
Graag wil ik reageren op het artikel 'Toekomstverwachting' in het Nederlands Dagblad van 28 december. Daarin concludeert prof.
dr. Willem Ouweneel het volgende: "Als broeders en zusters (van de Vergadering van Gelovigen, red.) 'Kom en Welkom' zongen,
doelden ze op de wederkomst (van Christus); als zij dat vandaag doen zingen ze heel wat anders." Dat mag voor broeder
Ouweneel zo zijn, daarmee geeft hij misschien zijn eigen gevoel en beleving weer, maar dat wil niet zeggen dat alle broeders en
zusters van 'de Vergadering van Gelovigen' hetzelfde bedoelen. Als ik zing: 'Kom Heer Jezus' dan zie ik uit naar het moment
wanneer dat werkelijkheid wordt: Wanneer het volmaakte gekomen is, maar dan van aangezicht tot aangezicht; nu ken ik onvolkomen,
maar dan zal ik kennen, zoals ik zelf gekend ben (1 Kor.13:10 12). Het is een geweldig vooruitzicht dat ons geboden wordt in 1
Thes. 4:16 18, en daar dachten de broeders en zusters vroeger aan en daar denken velen nu ook aan. Vroeger (150 jaar geleden)
was het leven kennelijk niet zo aangenaam, maar is het dat nu wel? Als we de kerstboodschap van onze Koningin beluisteren, dan
is het allemaal niet zo rooskleurig in de wereld, maar voor een christen die het verlossingswerk en de beloften van onze Heer en
Heiland aanvaard heeft, is er weinig veranderd, want Hij, de Heer Jezus zegt nog altijd 'Zie, Ik ben met u' (Mat.28:20). Wat een
geweldige belofte, ook voor 2008.
Henk Elferdink, Winterswijk
|
/>