Uitdaging - januari 2008
Lees ook de
boekrecensie van "God speelt geen enkele rol in mijn leven"...
Voorganger Wilkin van de
Kamp:
`Lange tijd werd ik gedreven door angst"
Hij heeft fouten gemaakt en
daarvan geleerd. Daar praat hij makkelijk over, want leren van
je fouten en daar openlijk over praten werkt bevrijdend en is
een buitengewoon goed middel tegen hoogmoed. Een open en
persoonlijk gesprek met Wilkin van de Kamp over de macht van
exclusief denken, schreeuwgedrag in evangelische kringen en Gods
alomvattende liefde.
door Ronald Koops
In zijn woonhuis in Aalten tref ik een ontspannen Wilkin. Hij
heeft deze weken meer tijd om zich te richten op het schrijven
van toekomstige boeken en het voorbereiden van conferenties die
gaan komen. De laatste tijd schrijft en spreekt hij vaak over de
macht van exclusiviteit. "Ik geloof dat God bezig is het
exclusiviteitsdenken in onze kerken en gemeenten uit te bannen
zodat er ruimte komt voor de Geest van genade en gebed. Dat is
volgens mij de sleutel waardoor ons land kan veranderen. Ik zie
steeds meer signalen die daar op wijzen."
Zoals?
"De voormalige Bereabeweging heeft kortgeleden een dag van
verootmoediging en verzoening gehad, waar niet werd gesproken in
termen als 'zij' en 'wij', maar waar ruimte was voor een
inclusieve schuldbelijdenis. Zo werd ondermeer de zonde van
exclusief denken, spreken en handelen aan God en mensen beleden.
Daar ben ik blij mee. God denkt, in tegenstelling tot veel
christenen, niet exclusief maar inclusief. Toen Samaria het
Evangelie niet wilde horen, zei Johannes tot Jezus: 'Heer,
zullen we vuur uit de hemel laten komen?' Dat is exclusief
denken. Een denken in tegenstellingen: zij en wij. Ik ben heel
blij dat er ruimte komt voor inclusief denken en dat de zonde
van exclusiviteit beleden wordt, zonder met de vinger naar een
ander te wijzen."
Zijn er voorwaarden om Gods liefde te ontvangen zoals het
belijden van schuld?
"Gods liefde en genade zijn onvoorwaardelijk, want Hij is
liefde en Hij is genade. Maar aan het ontvangen van Gods liefde
en genade zijn voorwaarden verbonden. Als Jezus bijvoorbeeld
zegt dat Hij de Geneesheer is, benadrukt Hij wel de voorwaarde
dat wij Zijn Woord bewaren, liefhebben en toepassen. Zo zegt de
Bijbel ook dat Gods kracht tot genezing wordt vrijgezet als wij
onze zonden belijden."
Je hebt eens gezegd dat de evangelische wereld de hand niet
vaak in eigen boezem steekt en dat sommige evangelische
christenen last hebben van schreeuwgedrag.
"Dat is wat ik inderdaad wel eens constateer. Schreeuwgedrag
van ondermeer evangelische voorgangers komt ik spreek uit eigen
ervaring voort uit gebrek aan identiteit. De koning op zijn
troon hoeft maar te fluisteren en het gebeurt. Identiteit en
autoriteit horen bij elkaar. Ik denk dat gebrek aan identiteit
angst aanwakkert. Daar heeft schreeuwgedrag ook mee te maken: we
weten niet wie we zijn. Dat zie je in onze samenleving, maar
helaas ook in de kerk. Als we weten wie we zijn in Christus zijn
we niet bang voor moslims, extremisten of andersdenkenden. Ik
heb gezien dat angst muren bouwt, dat hoop bruggen bouwt, maar
dat Gods liefde ons de kracht geeft om de muren neer te halen.
Als je ontdekt dat je een geliefd kind van God bent, als je
thuisgekomen bent bij de Vader, dan weet je dat het niet
belangrijk is wat je doet of niet doet, maar wie je bent."
Hoe is dat proces van thuiskomen en acceptatie bij jou
gegaan?
"Ook ik ben te lang een voorganger geweest die gedreven werd
door angst. Ik ben opgegroeid in een starre en exclusieve kleine
pinkstergemeente. Dat heeft mij erg beïnvloed en toen ik
volwassen werd wilde ik vluchten lees: de zending in. Ik kreeg
echter de indruk dat God mij juist vroeg om bij deze gemeente te
blijven. Niet lang daarna werden mijn vrouw en ik gevraagd om
als echtpaar leiding te geven aan deze kerk. Al gauw kwam mijn
moment van 'heilige frustratie'. Ik las over Gods kracht in de
Bijbel, maar in de praktijk zag ik daar zo weinig van. Hoe kon
dat? Ik ging op zoek naar antwoorden en ontdekte dat de Heilige
Geest een Persoon is en geen kracht. Dat was ons nooit geleerd.
Die ontdekking heeft ons geloofsleven veranderd. Al snel kregen
we te maken met een krachtig werk van de Geest: genezing,
bevrijding, wonderen en tekenen, maar ook confrontaties tussen
Gods Geest en onreine geesten en allerlei demonische
manifestaties."
Wat vond je daarvan?
"Vreselijk eng. Ik dacht twee dingen: 'Wat gebeurt hier?' en
'Als het maar niet in de krant komt'. Ik herinner me ook dat ik
in die tijd bij een bevrijdingsdienst van een Amerikaanse
evangelist was. Ik zat op de achterste rij met een Bijbel, een
opschrijfblokje en een pen in de aanslag. Ik dacht: 'Als hij mij
maar niet naar voren haalt.' Ik vond het vreselijk eng."
Toch is er dan wel wat gebeurd, als je bedenkt dat je nu zélf
regelmatig bevrijdingsconferenties leidt.
"Dat is waar. Wat ik nu doe is het resultaat van een traject
waarin ik antwoorden van God heb mogen krijgen. Dat heeft mede
te maken met het leren kennen van de Heilige Geest. Dat is echt
de sleutel. Wat hadden de mannen en vrouwen die in de tijd van
de Bijbel en in de eeuwen daarna krachtig door God gebruikt
werden met elkaar gemeen? Ze hadden allemaal een bijzondere
relatie met de Heilige Geest."
|
Hoe waren de eerste jaren in de
Duits Nederlandse gemeente (zie onder) die je gesticht had?
"Het was een goede periode met veel zegen, zo ervoeren we
dat tenminste. Maar een jaar later brak er een andere tijd aan.
Aukje kreeg borstkanker, en in die zelfde tijd begon God ons
hart te snoeien. Dat was een zware tijd, die bijna twee jaar
duurde. God liet zien dat we exclusief dachten en spraken,
hoogmoedig leefden en trots waren." Het is even stil en Wilkin
kijkt me indringend aan. 'Voor God maakt het niet uit of je een
zaadje hoogmoed in je hart hebt of een hele boom. Ik had altijd
geroepen: deze gemeente, dit werk is van God en Hij krijgt de
eer en ik dacht ook echt dat dit zo was. Toch was er hoogmoed in
mijn hart."
Was het als voorganger daarom niet extra moeilijk om toe te
geven dat het niet zo goed ging?
“In die tijd heb ik geleerd om ook je strijd en
moeilijkheden te delen, soms onder tranen. Wat ik had opgebouwd
als 'monumenten' moest ik van God zelf weer afbreken. Die tijd
heeft een enorme impact gehad op Aukje en mij en op ons
huwelijk. Achteraf kunnen we zeggen dat God ons op veel gebieden
heeft genezen, waaronder onze identiteit. We beseften toen voor
het eerst heel goed dat het er niet om gaat wat we doen of niet
doen, maar om wie we zijn. Je bent niet meer dan een ander als
God wonderen en tekenen door jou verricht. Zodra je je boven een
ander verheft, maak je je schuldig aan exclusief denken. Iemand
zei in die tijd tegen mij: 'Volg alleen een leider die mank
loopt, als teken dat hij met God geworsteld heeft’.”
Hoe wil je herinnerd worden?
Het is even stil. Dan: "Als iemand die Jezus en mensen
liefhad. Daarom doe ik ook wat ik doe. Ik houd
van mensen. ik ben bewogen met gebroken, gewonde en gebonden
mensen. De enige reden dat Jezus mensen genas was bewogenheid.
Hij genas niet om zijn eigen identiteit te bevestigen of opdat
mensen zouden erkennen dat God zou bestaan. Jezus genas uit
bewogenheid."
Kan iedereen genezen?
"Ik weet dat er samenkomsten zijn waar iedereen geneest,
maar ik ken geen enkele bediening waar zieken in élke samenkomst
állemaal genezen worden."
Waarom geneest niet iedereen?
"Omdat wij weliswaar deel hebben aan de Goddelijke natuur,
maar deze nog niet volledig bezitten. We leven tussen hemelvaart
en de wederkomst van Jezus. Dat is een leven in een gebroken
wereld vol mensen met gebroken dromen en gebroken harten. Het is
geweldig dat we de krachten van de toekomende eeuw mogen
proeven, zoals de Bijbel zegt, maar het is nog steeds proeven.
Wel is het zo dat God meer kan doen als er meer geloof of
verwachting is, maar wij kunnen God geen opdracht geven om
mensen te genezen. Dat zou de omgekeerde wereld zijn. Dan maken
we God tot ons dienstknechtje en nemen wij de regie weer zelf in
handen. Nee, God is de grote Regisseur en wij zijn volledig
afhankelijk van Hem. De wereld waarin wij leven is niet maakbaar
of beheersbaar. Het is goed jezelf dagelijks voor te houden dat
je niet geschapen bent voor deze wereld. Wij zijn geschapen voor
een wereld die nog komen gaat. Ondertussen heeft God ons wel
geroepen om in deze wereld Zijn liefde zichtbaar te maken! En
dat willen we doen met grote passie."
Wilkin van de Kamp (1961) is
getrouwd met Aukje. Samen hebben zij vier zonen, één
schoondochter en een kleindochter. Na zestien jaar parttime in
het onderwijs gewerkt te hebben staat hij vanaf 1999 fulltime in
dienst als voorganger van de Duits-Nederlandse Euregio
Christengemeente.
Voor meer informatie over de conferenties zie:
www.bevrijdingspastoraat.nl
|