Berichten
- 20 juli 2008
Marco en Ina Vermin
Vluchtelingenwerk
Vrij, in de Naam van Jezus
Verzoek om hulp
Begin maart werd ik gebeld door een Somalische jongeman die ik al een tijd lang niet meer gezien had. Hij was tijdens één van de jongerenkampen van stichting Gave tot geloof gekomen. ik wist dat hij nogal heen en weer slingerde in het christen-zijn in de praktijk. Hij vertelde mij dat hij, net voor hij mij belde, met iemand gebeden had en dat duidelijk geworden was dat hij vast zat aan een aantal zaken waarvan hij bevrijd moest worden. Hij had Jezus direct gevraagd wie hem daarbij zou moeten helpen. Mijn naam kwam toen in zijn gedachten. Hij belde mij onmiddellijk op met het verzoek een keer met hem te bidden. Ik vertelde dat ik dat wel wilde, maar dan moest hij eerst eens zijn levensverhaal op papier zetten en aan mij toezenden. Ik had van tevoren zijn geestelijk coach, die ik persoonlijk goed ken, opgebeld en gevraagd wat hij ervan vond. Hij gaf aan dat het misschien wel goed was dat ik met hem zou bidden.
Levensverhaal
Een aantal dagen na het telefoongesprek ontving ik zijn verhaal per e mail. Het was een heel eerlijk verslag waarin hij de verschrikkelijke dingen beschreef die hadden plaatsgevonden in zijn leven. Als jong jongetje was hij jarenlang misbruikt. Hij had een gruwelijke en dodelijke verminking van een familielid moeten bekijken en ga zo maar door. Uiteindelijk kwam hij in Nederland terecht in de asielprocedure. Hij leidde een erg dubbel leven. Gelukkig vond hij Jezus, maar hij bleef desondanks onrustig. Hij kreeg een relatie met een christelijk meisje maar het bracht hem niet dichter bij God. Er was nog zoveel onverwerkt leed. Nadat de verkering uit raakte ging hij toch weer op zoek door o.a. naar een christelijke school te gaan. Op weg naar een eerste lesavond kreeg hij pech met zijn auto en werd hij overvallen waarbij er een pistool tegen zijn hoofd gedrukt werd. Dat was voor hem het moment dat hij zich realiseerde dat het echt menens was en dat hij niet langer aan kon rommelen. Het bracht hem tot volledige overgave.
Belijden
We hadden toevallig een afspraak gemaakt op dezelfde dag waarop een deel van onze Eykpuntgemeente, waaronder ikzelf, aan het vasten was voor een bepaald probleem dat in de gemeente speelde. Ook meteorologisch was het een stormachtige dag. Hij kwam later dan afgesproken en was erg onrustig. Eigenlijk wilde hij afbellen, maar zijn geestelijk coach had hem aangemoedigd toch te gaan. We gingen tegenover elkaar zitten en namen zijn levensverhaal nog eens door. Ik vroeg de Heer nadrukkelijk aanwezig te zijn en Zijn engelen als hulp om ons heen te zenden. Ik beleed niets te kunnen zonder de Heer Jezus. Na het gesprek kwamen we tot overeenstemming te bidden voor vier specifieke punten. We vroegen de Heilige Geest nog zaken in zijn gedachten naar boven te brengen vanuit het verleden. Dat gebeurde ook. Hij beleed deze en alle andere bekende en onbekende zonden uit zijn voorgeslacht als zonde en nam er afstand van en vroeg om vergeving.
Ik legde vervolgens mijn handen op zijn hoofd. Wat er toen gebeurde had ik nog niet eerder zo heftig meegemaakt. Op het moment dat ik mijn beide handen op zijn hoofd legde begon hij het letterlijk uit te schreeuwen van de hoofdpijn. In de Naam van Jezus beval ik aanwezige boze geesten te verdwijnen. De jongen raakte in een soort trance en viel voorover van zijn stoel op de grond. Hij begon vrij hard met zijn hoofd op de grond te bonken. Daarom legde ik mijn hand onder zijn hoofd en bleef doorbidden.
Toen viel hij op zijn zij en begon heftig te braken, zonder dat er braaksel uit zijn mond kwam. Ik bleef doorbidden en sprak de jongen aan, alsof hij nog aanwezig was. Vol angst begon hij uit te roepen: 'Marco, ze komen achter me aan, ze steken op mij in'. Hij schreeuwde en ik maakte hem bewust met de vraag waar dat dan was en hij wees achter zich. Ik beval die persoon weg te gaan in Jezus' Naam en vervolgens begon hij te lachen op een blije manier.
Op de rots
Ik vroeg hem wat er nu gebeurde. Hij vertelde mij: 'Jezus komt er aan en Hij omarmt me en tilt me op.' Langzaam kwam hij weer bij en ik vroeg wat er precies gebeurd was. Hij vertelde mij dat hij alleen maar wist van een heftige en felle hoofdpijn. Hij had niet door dat hij op de grond gevallen was. Vervolgens zag hij dat hij achtervolgd werd. Hij rende in een doodlopende straat waar hij niet verder kon. Ze staken hem in zijn hoofd. Toen kwam Jezus eraan die hem omarmde en optilde op een plaats waar zijn vijanden niet konden komen. Ik wees hem later op Psalm 61 waar iets vergelijkbaars staat. Hij was helemaal uitgelaten blij.
Realiteit
We baden nog voor de drie andere punten waar bij twee ervan ook, zij het minder heftige, manifestaties optraden.
Gedurende dat proces zag je dat hij helemaal opluchtte. Het stormde buiten inmiddels ook niet meer. Toen we weer tegenover elkaar zaten, zag ik zijn bloedende knie, zo hard was hij voorover gevallen. Na gebed en het verdere gesprek jubelde hij ais het ware mijn kantoor uit. Vol van de Heilige Geest, opgelucht en vrij. Wow, wat geweldig om mee te maken. En wat een ontzag voor de almacht van de Heer krijg je daardoor
De overwinning behaald
De overwinning die de Heer Jezus behaalde op het kruis en waarin wij als Zijn geliefde kinderen mogen staan is echt. Dat is ook de reden dat ik dit verhaal vertel. Dit is niet iets wat mij vaak overkomen is. Ik ben echt geen deskundige. Het laat je zien hoe boze geesten invloed in levens kunnen uitoefenen. Het laat je ook zien, dat als de persoon in kwestie zich volledig overgeeft aan de Heer en bereid is met zonden radicaal te breken, demonen moeten wijken in Jezus' Naam. Daarom komt dan ook alleen aan Hem alle eer en glorie toe!
|