Bijbelgetrouw, krachtig en praktisch onderwijs van Andrew Wommack
Overzicht van de vertaalde bijbelstudies van Andrew Wommack, klik hier...

De Heilige Geest - 2
Andrew Wommack

Deel 1. Wat is de doop in de Heilige Geest?
Deel 2. Spreken in tongen

Als MP3 bestand te downloaden van: www.awmi.net
Vertaling: Jan Vossen 2008

Inleiding:
De doop in de Heilige Geest is een absolute voorwaarde om het overvloedige leven te kunnen leiden dat Jezus voor Zijn volgelingen bereid heeft. Voordat Jezus’ discipelen de Heilige Geest ontvingen waren ze zwakke, bange mensen. Na de dag van Pinksteren, toen de Heilige Geest op hen was gekomen, waren zij toonbeelden van Gods wonderbaarlijke kracht. Jezus heeft zelf gezegd dat wij kracht zouden ontvangen nádat de Heilige Geest op ons is gekomen (Handelingen 1:8)

Deel 2. Spreken in tongen

Ik ben Andrew Wommack, en dit is de tweede tape in een serie van het album met de titel: De Heilige Geest. De eerste tape ging over: ‘Wat is de doop in de Heilige Geest?’ In deze tape gaan we spreken over de gave van het spreken in tongen. En deze gave wordt meestal verbonden aan het ontvangen van de doop in de Heilige Geest. In de eerste tape heb ik uitgelegd dat de doop in de Heilige Geest een afzonderlijke ervaring is, apart van redding. Het is onderscheiden en afzonderlijk. Sommige mensen halen die twee door elkaar. En de mensen die het er over het algemeen niet mee eens zijn en zeggen: ‘Nee, je ontvangt de doop in de Heilige Geest bij je redding en meer is er niet’. Over het algemeen geloven zij niet in de gave van het spreken in tongen en meestal ook niet in de andere gaven van de Heilige Geest. Ze proberen te beweren dat die dingen voorbij zijn gegaan en tegenwoordig niet meer plaatsvinden. Maar ik heb verzen laten zien die aantonen dat dat niet waar is, en dat de doop in de Heilige Geest apart te onderscheiden is en dat alle gaven van de Heilige Geest die in de Bijbel functioneerden nog steeds tot op de dag van vandaag functioneren. 

Voordat we hier induiken wil ik nog zeggen dat ik de nadruk zal leggen op het spreken in tongen. Omdat het bij uitstek een van de allereerste dingen was die er gebeurde als mensen de doop in de Heilige Geest ontvingen. Daar kan ik veel voorbeelden van geven. Ik zal er enkele noemen en je mag het zelf verder bestuderen, maar in Handelingen 2, op de Pinksterdag, toen de Heilige Geest voor het eerst werd uitgestort, spraken de discipelen in tongen. 

In Handelingen 8, toen Filippus naar Samaria ging, en de mensen bediende en ze redding ontvingen, kwamen de apostelen uit Jeruzalem en baden met deze mensen dat ze de Heilige Geest mochten ontvangen en ze ontvingen hem. In hoofdstuk 8 staat niet expliciet dat ze in tongen spraken. Daarom zeggen sommige mensen weer: ‘Zie je, je spreekt niet altijd in tongen’. Maar er staat wel dat Simon de tovenaar zág dat de Heilige Geest werd gegeven en daarom bood hij de apostelen geld aan, zodat hij ook het vermogen had om de Heilige Geest te geven. Hij zag dus aan iets dat de Heilige Geest op hen kwam. En om in lijn te blijven met elke andere gebeurtenis in het boek Handelingen waar de Heilige Geest werd uitgestort, zou je moeten concluderen dat het spreken in tongen er moet zijn geweest. Het wordt niet zo gezegd, maar er staat ook niet dat ze niet in tongen spraken. Er gebeurde iets wat zichtbaar was, wat mensen konden zien. En daarom is het denk ik zeer waarschijnlijk dat ze in tongen spraken, net als in ieder ander voorval. 

In het tiende hoofdstuk van het boek Handelingen zie je dat Petrus predikte tot Cornelius en zijn huishouden. En zij spraken in tongen en profeteerden. En in Handelingen 11 was de kerk in Jeruzalem verontrust omdat heidenen waren toegelaten tot het lichaam van Christus. Ze waren daar verontrust over. En Petrus gebruikte het feit dat ze de doop in de Heilige Geest hadden ontvangen als bewijs dat ze werkelijk gered waren. In Handelingen 11:16 staat: En ik herinnerde mij het woord des Heren, hoe Hij zei: Johannes doopte wel met water, maar gij zult met de heilige Geest gedoopt worden. 17 Indien nu God hun op volkomen gelijke wijze als ons de gave heeft gegeven - hij doelde hier op het spreken in tongen - op het geloof in de Here Jezus Christus, hoe zou ik dan bij machte geweest zijn God tegen te houden? 18 En toen zij dit gehoord hadden, kwamen zij tot rust en verheerlijkten God. Met andere woorden: de apostel Petrus gebruikte de doop in de Heilige Geest en de gave van het spreken in tongen en profeteren als bewijs dat ze oprecht bekeerlingen voor de Heer waren.

Er zijn nog andere voorbeelden. Ik heb in de vorige tape al gesproken over Handelingen 19 waar staat dat ze in tongen spraken. En zoveel andere plaatsen. De apostel Paulus zei in 1 Korintiërs 14:18 dat hij meer in tongen sprak dan al de Korintiërs. En dan had hij het over hen allemaal samen. Meer dan jullie allemaal bij elkaar. De apostel Paulus zelf sprak dus in tongen. In feite is het hele Nieuwe Testament geschreven door mensen die allemaal in tongen spraken. Mensen die de doop in de Heilige Geest hadden ontvangen en in tongen spraken. En als je daarnaar kijkt, verbaast het mij dat mensen tegenwoordig deze gave van spreken in tongen bestrijden. Want de mensen die de Bijbel schreven spraken in tongen. Het was geprofeteerd dat het zou gebeuren. Al die dingen zijn voorzegd. En toch is er een verzet en weerstand tegen het spreken in tongen. 

Voordat ik begin dit uit te leggen, wil ik zeggen dat ik zo de nadruk op spreken in tongen leg omdat het net als in de voorbeelden die ik heb gegeven een ogenblikkelijke manifestatie is die plaatsvindt als iemand de Heilige Geest ontvangt. Ik geloof echter niet dat het de enige manifestatie is. In feite moet ik zeggen dat in mijn leven de grootste manifestatie van de Heilige Geest, toen ik de doop in de Heilige Geest ontving, het feit was dat ik openbaringskennis ontving. Het is gewoon het verschil tussen dag en nacht. Vóór het ontvangen van de doop in de Heilige Geest moest ik afgaan op wat iemand, een predikant mij vertelde en ging ik er maar van uit dat het waar was. Maar ik had geen zekerheid in mijn hart. Er was geen begrip vanuit mijzelf. Ik volgde maar een voorbeeld of deed wat me werd gezegd. En ik kon zelfs sommige van die waarheden napraten. Maar het kwam niet echt uit mijn hart. Maar nadat ik de doop in de Heilige Geest ontving, begon de Heilige Geest, degene die de Bijbel had geschreven, deze aan mij uit te leggen. En ik begon wat ik noem ‘openbaringskennis’ te krijgen. Het was geen kennis die ik maar van buiten had opgepikt en geleerd, maar het waren dingen die in mijn hart werden geopenbaard aan mij. Net als Johannes 14:26 zegt: maar de Trooster, de heilige Geest, die de Vader zenden zal in mijn naam, die zal u alles leren en u te binnen brengen al wat Ik u gezegd heb. 

De Heilige Geest is gezonden om je alles uit te leggen, om je dingen te leren en je dingen te binnen te brengen. En dat gebeurde met mij. Mijn begrip van God sprong gewoon een gat in het dak. En ik kan naar waarheid zeggen dat mijn hele onderwijsbediening, alles wat ik aan mensen onderwijs, zonder de Heilige Geest helemaal niet zou bestaan. Er zijn dus heel veel voordelen verbonden aan het ontvangen van de Heilige Geest. Ik zeg dus niet, omdat ik hier het spreken in tongen benadruk, dat het spreken in tongen superieur is aan welke andere gave dan ook. Iedere gave van God is belangrijk. En wij moeten ze allemaal ontvangen. Maar ik benadruk hier het spreken in tongen omdat het in de Bijbelse verslagen, en met name in het boek Handelingen, een typerende ervaring was als iemand de doop in de Heilige Geest ontving. En ook omdat het iets is dat ogenblikkelijk hoorbaar waar te nemen is. En het is iets dat je kunt doen om te helpen te bewijzen dat je de Heilige Geest hebt. 

Dat leidt tot de volgende vraag: Móet je in tongen spreken om de Heilige Geest te ontvangen? En om alleen deze vraag te beantwoorden kan ik wel twee uur doorpraten. Ik ga dat maar alsvolgt samenvatten. Je móet niet in tongen spreken, je gáát in tongen spreken. Het is een gave van God en in deze tape ga ik aantonen hoe belangrijk het is en wat sommige van de voordelen zijn. Als je deze eenmaal begrijpt, zul je geen enkele reden zien om níet in tongen te spreken.
Maar als iemand stelt: ‘Moet ik in tongen spreken?’ Nou, ik weet niet heel zeker dat je móet. Op dit moment spreek ik niet in tongen. Ik spreek Engels. Er is niets dat mij dwingt in tongen te spreken. Maar ik spreek vrijwillig in tongen naar gelang ik dat zelf kies. Als iemand zegt: ‘Ik wil níet in tongen spreken’. Nou, dat kun je dus gewoon doen. Maar weet je, er zit helemaal geen voordeel aan. 

Mijn eigen persoonlijke getuigenis, en dit zal door heel wat mensen tegengesproken worden, en heel wat mensen zullen erg boos op mij worden, en hierom zullen ze zich keren tegen alles wat ik ga zeggen, maar mijn eigen persoonlijke ervaring is, dat ik God met mijn hele hart aan het zoeken was. Ik riep uit naar God om mij met kracht te vullen. En op 23 maart 1968 had ik een ervaring waarin ik met de Heilige Geest werd vervuld. En ogenblikkelijk begon die openbaringskennis waar ik het over had te werken. Ogenblikkelijk was er kracht. Ogenblikkelijk begon ik voor mensen te bidden en zag ik de zieken genezen. Ogenblikkelijk ontstonden er problemen en werd ik een kerk uitgegooid. Ik bedoel, alle bewijs dat ik de doop in de Heilige Geest ontvangen had was aanwezig, behalve dat ik toen niet in tongen sprak. 

En de oorzaak dat ik dat niet deed was, omdat ik zo was onderwezen, om er tégen te zijn. Mij hadden ze altijd geleerd dat het van de duivel was. In feite, toen ik deze ervaring met de Heilige Geest ontving, was mij nooit onderwezen dat er een doop in de Heilige Geest bestond. Ik wist er helemaal niets van. Ik was gewoon zó hongerig naar God dat ik over deze relatie met de Heilige Geest struikelde en het bracht een omwenteling in mijn leven teweeg. Het was pas drie jaar later dat ik in tongen ging spreken.
Het was ongeveer twee of tweeënhalf jaar later dat ik ging beseffen dat spreken in tongen een gave was die bedoeld was voor ons. En nadat ik het geloofde kostte het me nog zes maanden voordat ik genoeg begrip had om me over te kunnen geven aan het spreken in tongen. Maar dat kwam omdat ik als baptist was opgevoed. En ik ben niet tegen de baptisten, ik wil niet op ze afgeven, maar ik zeg alleen maar dat ze niet eens iets leerden over de doop in de Heilige Geest. Romeinen 10:17 zegt: geloof komt door het horen en het horen door het Woord van God. Omdat ik het Woord van God niet had gehoord, had ik geen geloof om het te ontvangen. En het kleine beetje onderwijs dat ik had gehoord was tégen de doop in de Heilige Geest en tégen het spreken in tongen. Ik stond er dus negatief tegenover. Mij was verteld dat je demonische tongen kon hebben, waar je in de Schrift geen bewijs voor kunt vinden, en daarom had ik een angst die mij weerhield om het te doen. Het kostte me echt een periode om mijn denken daarover te vernieuwen. 

Zeg ik daarmee dat je in tongen móet spreken? In mijn eigen persoonlijke voorbeeld geloof ik niet dat ik in tongen sprak toen ik de Heilige Geest ontving. Maar ik kan er óók van getuigen dat toen ik eindelijk in tongen ging spreken, dat ik het al die tijd al had gekund, als ik er geen vooroordeel tegen had gehad. En toen ik eindelijk in tongen gíng spreken, vond er nogmaals een enorme verandering in mijn leven plaats net zoals toen ik de Heilige Geest ontving. 
Het was dramatisch. En daarom zeg ik: nee, ik ga er van uit dat je niet in tongen móet spreken, maar dat je in tongen gáát spreken. Het is zó krachtig dat er geen enkele reden is om níet in tongen te spreken. Het is voor ieder van ons beschikbaar. En als je níet in tongen spreekt, dan mis je een van de grootste voordelen van de doop in de Heilige Geest. Het is niet de enige, het is niet dé grootste, maar zeker één van de grootste. Het is een geweldige ervaring en er zit heel veel kracht in. 

Laat ik nu even op enkele zaken ingaan. Omdat ik weet dat er veel mensen zijn die naar deze tape luisteren die bevooroordeeld zijn tegen het spreken in tongen, net zoals ikzelf was. Tenzij je dit vooroordeel overwint, en met deze negatieve gedachten afrekent, want die gedachten zijn ongeloof, zullen ze je verhinderen om in tongen te spreken. Het ‘overkomt’ je niet. De Heilige Geest dwingt je niet om in tongen te spreken. Je zult het vrijwillig moeten doen. Het is een stap in geloof. En dat is een van de redenen dat er zoveel voordeel aan zit.

Laat ik enkele van de verzen nemen die mensen gebruiken om tegen de doop in de Heilige Geest te prediken en ik zal exact dezelfde verzen gebruiken om te prediken dat de doop in de Heilige Geest én het spreken in tongen nog steeds geldig én nog steeds belangrijk zijn voor ons vandaag. 

In 1 Korintiërs zien we Paulus schrijven aan de kerk in Korinthe. Hoofdstuk 12, 13 en 14 van 1 Korintiërs gaan allemaal over de gaven van de Heilige Geest. Eén daarvan is het spreken in tongen, andere zijn de gaven van genezingen, een woord van wijsheid, een woord van kennis, al die verschillende dingen. De gaven van de Heilige Geest nemen dus een belangrijke plaats in het boek Korintiërs in. En toch was de kerk in Korinthe een van de meest vleselijke kerken in het Nieuwe Testament. Paulus zei in hoofdstuk 3 dat ze gewoon vleselijk waren. Daar sprak hij over vreselijke dingen. In hoofdstuk 5 van 1 Korintiërs wordt gesproken over een man die incest pleegde met de vrouw van zijn vader. Er waren mensen die elkaar voor het gerecht sleepten. Ze werden dronken bij de viering van het avondmaal. Dat staat in 1 Korintiërs 10 en 11. Ze maakten er een zwelgpartij van. Ze begonnen hun samenkomsten met maar in tongen spreken, en er was geen vertolking, etc. Paulus sprak ze hier op aan. En omdat er zoveel vleselijkheid was, zonde en allerlei dingen die in de kerk van de Korintiërs gebeurden, en zij daarbij toch in alle gaven van de Heilige Geest functioneerden, hebben sommige mensen geleerd dat de gaven van de Heilige Geest eigenlijk slecht zijn voor je. Kijk maar wat het met de mensen in Korinthe deed. 

Laat ik beginnen met te stellen dat de kerk van de Korintiërs niet vleselijk was vanwége de gaven van de Heilige Geest. Het was ondánks. De gaven van de Heilige Geest, zoals in tongen spreken, of een van de andere gaven van de Geest, zullen ze je niet in één klap geestelijke volwassenheid schenken. Ze zijn weldadig en goed voor geestelijke rijpheid, ze vullen dat aan, maar ze zijn er geen garantie voor. Dat wordt bewezen door de kerk in Korinthe. Maar als we stellen dat de kerk in Korinthe vleselijk was, en dat zij de gaven hadden en dat wij daarom de gaven niet willen, dan zullen wij ook vleselijk worden. Nee, het is precies het tegenovergestelde. In 1 Korintiërs 14, nadat Paulus hen had aangesproken en hen het juiste gebruik van de gaven van de Geest had uitgelegd, gaat hij verder. En in 1 Korintiërs 14:39 zegt hij: Zo dan, mijn broeders, streeft ernaar te profeteren, en belemmert het spreken in tongen niet. Bedenk dat hij hier spreekt tot een vleselijke groep mensen, die dronken werd, waar incest werd gepleegd, die vreselijke dingen deden, en toch moedigde hij hen aan om te streven naar de gaven van de Geest en gaf hen de opdracht om nooit te verbieden om in tongen te spreken. 

Ik werkte ooit voor een vrouw en ik sprak met haar over de Heer. Ik schilderde haar huis, en ze werd er echt door gezegend. Ze zei: ‘Waarom ging je weg bij de Baptistenkerk? We hebben je daar gewoon nodig’. En ik zei: ‘Nou, ik ontving de doop in de Heilige Geest en ik ben niet weggegaan. Ze hebben mij gevraagd om te vertrekken. Ze hebben mij de kerk uitgegooid’. En ze zei: ‘Bedoel je dan het spreken in tongen’? En ik zei: ‘Ja, dat is een deel ervan, maar dat was niet het enige. Ja, ik spreek in tongen. En toen ik dat deed vroegen ze me om weg te gaan’. En ze zei: ‘Ja, dan zouden ze je ook uit mijn kerk hebben gegooid’. En ze zei: ‘Hoe kun je zoiets dan ook doen’? En ik wees naar precies dit vers: 1 Korintiërs 14:39 waar staat: Zo dan, mijn broeders, streeft ernaar te profeteren, en belemmert het spreken in tongen niet. En ik zei: ‘Hier staat het toch? Belemmert het spreken in tongen niet. Hier zegt de Bijbel het toch?’ Deze vrouw keek me aan en zei: ‘Er zijn heel wat dingen in de Bijbel die onze kerk niet gelooft’. En toen ze dat zei kon ik niet echt verder met haar spreken omdat de Bijbel niet echt gezaghebbend voor haar was. 

Er zijn heel wat mensen die kiezen om te geloven wat hun denominatie gelooft boven wat Gods woord zegt. En dat kan ik niet veranderen. Maar als jij de Bijbel gelooft, lees je dat de Bijbel tegen een hele groep mensen die zo vleselijk als wat zijn, en die problemen in hun leven hadden, niet zegt: streef niet naar de gaven, die maken je vleselijk, maar deze vleselijke groep mensen beval Paulus aan om naar de gaven te streven en het spreken in tongen niet te belemmeren. Dat is nogal stevig bewijs dat je in tongen zou moeten spreken. 

In 1 Korintiërs 12 somt hij dus 9 gaven van de Heilige Geest op. Dat zijn niet de enige gaven. Romeinen 12 geeft er ook enkele. Maar in 1 Korintiërs 12 geeft hij deze opsomming van de gaven van de Heilige Geest en aan het eind van 1 Korintiërs 12:31 zegt hij: Streeft dan naar de hoogste gaven. En ik wijs u een weg, die nog veel verder omhoog voert. Nu hebben sommige mensen beweert dat de veel hogere weg liefde is. En als je de ware liefde van God hebt, dan zou je deze gaven van de Heilige Geest helemaal niet nodig hebben. 
Maar dat staat hier helemaal niet. Er staat dat als de gaven van de Heilige Geest werken door, en gemotiveerd worden door liefde, dat dát veel hoger is dan dat de gaven van de Heilige Geest vleselijk worden gebruikt. Dit zegt helemaal niet dat liefde beter is dan de gaven. Maar dat de gaven van de Heilige Geest in liefde veel beter zijn dan de gaven van de Heilige Geest zonder liefde. 

Sommige mensen vergissen zich, doordat ze denken dat als je de gaven van de Heilige Geest hebt, en met name het spreken in tongen, dat je pure onverdunde Heilige Geest bent. En dat je dan geen enkele fout kunt maken. Dat het alleen maar de Heilige Geest is die jou beheerst. Maar dat is niet waar. De Heilige Geest inspireert het, geeft jou de inspiratie om in tongen te spreken, maar jíj spreekt in tongen en je kunt het ook vleselijk doen. Je kunt het doen zonder door liefde gemotiveerd te zijn en dat wordt verder uitgewerkt in hoofdstuk 13. 

1 Korintiërs 13:1 zegt: Al ware het, dat ik met de tongen der mensen en der engelen sprak, maar had de liefde niet, ik ware schallend koper of een rinkelende cimbaal. Dit stelt dus dat het mogelijk is in tongen te bidden zonder door liefde gemotiveerd te zijn. Als je dat doet zal het je niet echt van nut zijn. De liefde van God móet de motivatie achter het gebruik van je gave zijn. In vers 2: Al ware het, dat ik profetische gaven had, en alle geheimenissen en alles, wat te weten is, wist, en al het geloof had, zodat ik bergen verzette, maar ik had de liefde niet, ik ware niets. Vers 3: Al ware het, dat ik al wat ik heb tot spijs uitdeelde, en al ware het, dat ik mijn lichaam gaf om te worden verbrand, maar had de liefde niet, het baatte mij niets. Dit zegt gewoon dat alles wat je doet uit liefde gemotiveerd moet zijn. 

Er zijn mensen die sommige dingen doen die goed zijn, maar niet gemotiveerd uit liefde. Dat kun je binnen het wettische Christendom voortdurend zien. Ze gaan naar de kerk, maar vinden het niet echt leuk om naar de kerk te gaan. Ze doen het uit verplichting. Ze doen het helemaal niet gemotiveerd door liefde. Er zijn mensen die geld in de collecteschaal doen omdat ze het gevoel hebben dat ze het móeten doen, maar ze doen het niet omdat ze God liefhebben. En de Bijbel zegt hier dat als je het niet doet vanuit de motivatie van liefde, jij je geld hebt verspild. Het baat je helemaal niets. Het motief achter je gave is belangrijker dan je gave. 

Zo gaat hij verder en zegt in vers 8: De liefde vergaat nimmermeer; maar profetieën, zij zullen afgedaan hebben; tongen, - sprekend over de gave van spreken in tongen - zij zullen verstommen; kennis, zij zal afgedaan hebben. En sommige mensen zullen zeggen: ‘Zie je wel, daar staat het toch? Spreken in tongen zal afgedaan hebben. Daar springen ze bovenop en in het volgende vers: 9 Want onvolkomen is ons kennen en onvolkomen ons profeteren. 10 Doch, als het volmaakte komt, zal het onvolkomene afgedaan hebben, beweren ze dan: het volmaakte dat komt, doelt op de Bijbel.
Met andere woorden, de christenen uit de eerste eeuw, die geen geschreven Bijbel hadden, aan hen gaf God deze gave van het spreken in tongen en profetie en wonderen en genezingen en bevrijdingen, tót de Bijbel was gekomen. Maar nu de Bijbel is gekomen zijn al die wonderbaarlijke dingen voorbij en God doet deze wonderen niet langer. En dat heb ik mijn hele leven horen verkondigen. 

Maar kijk nou eens in de context. Laten we weer vers 8 lezen: De liefde vergaat nimmermeer; maar profetieën, zij zullen afgedaan hebben; tongen, zij zullen verstommen; kennis, zij zal afgedaan hebben Hier staat dus dat als de tongen verstommen dat dan ook de kennis zal hebben afgedaan. Maar dat is nog helemaal niet gebeurd! In feite is één van de profetieën van Jezus in Matteüs 24 over de eindtijd dat de kennis zeer zou toenemen. Kennis heeft echt nog niet afgedaan. En in vers 10: Doch, als het volmaakte komt, zal het onvolkomene afgedaan hebben. Vers 11: Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, voelde ik als een kind, overlegde ik als een kind. Nu ik een man ben geworden, heb ik afgelegd wat kinderlijk was. 12 Want nu zien wij nog door een spiegel, in raadselen, doch straks…
Straks, wanneer? Hij heeft het over wanneer het volkomene is gekomen. Hij zegt: doch straks van aangezicht tot aangezicht. Nu ken ik onvolkomen, maar dan - wanneer dat volmaakte is gekomen - dan zal ik ten volle kennen, zoals ik zelf gekend ben.
Er staat dus dat wanneer dat volmaakte is gekomen, dat wij dan van aangezicht tot aangezicht zullen zien. Hebben wij Jezus van aangezicht tot aangezicht gezien? Het antwoord daarop is natuurlijk: nee. Dat gaat nog niet gebeuren tot de tweede komst van de Heer, of tot we sterven om bij de Heer te zijn. En er staat ook dat als dat volkomene is gekomen, dat ik ten volle zal kennen, zoals ik zelf ook gekend ben. Weten wij alle dingen al? Nee, wij weten nog niet alle dingen. Maar er komt een tijd dat we een verheerlijkt lichaam ontvangen en dat we álles zullen kennen. En je zult Jezus van aangezicht tot aangezicht zien. Als dát gebeurt, dán zul je niet langer in tongen spreken. 

Spreken in tongen is bedoeld om je te helpen als je niet weet hoe je moet bidden zoals het behoort, of nodig is. Daarom bid je in tongen. Maar als je volmaakt wordt en een verheerlijkt lichaam ontvangt, wanneer je met de Heer in de hemel bent, heb je spreken in tongen niet meer nodig. Je hebt ook geen profetie meer nodig. Je hebt geen kennis meer nodig, omdat je dan alles zult weten. Ik ben het dus volledig met deze verzen eens. Maar het volkomene hier slaat niet op de voltooiing van de Bijbel. Ik geloof wel dat de Bijbel volmaakt is, daar twijfel ik niet aan. Maar dit is geen profetie dat bij de voltooiing van de geschreven Bijbel wonderen zouden stoppen en dat spreken in tongen zou stoppen. In plaats daarvan gaat dit over het moment dat je het volkomene ontvangt, je verheerlijkte lichaam, en je niet langer ten dele weet, maar je alle dingen weet. Dán heb je geen spreken in tongen meer nodig of enige van deze andere dingen. 

Dus precies díe verzen die sommige mensen gebruiken om te leren dat spreken in tongen heeft afgedaan, precies díe verzen bewijzen dat zolang als er nog steeds kennis functioneert, zolang we nog niet van aangezicht tot aangezicht hebben gezien, het volkomene nog niet is gekomen en dus ook het spreken in tongen nog steeds niet heeft afgedaan. Als iemand deze verzen eerlijk heeft gelezen, en vooral als je het samenvoegt met 1 Korintiërs 14:39 waar expliciet staat: belemmert het spreken in tongen níet, dan er is geen manier waarop iemand die eerlijk de Schrift bestudeert kan aankomen met: deze wonderen zijn voorbijgegaan, het spreken in tongen is niet meer bedoeld voor ons vandaag. Je moet behoorlijk bevooroordeeld zijn om daar op te komen. Je moet al helemaal op die interpretatie gericht zijn en helemaal met een bepaalde manier van denken geïnfecteerd zijn. 

Laat ik gewoon zeggen dat sommige mensen zich afvragen: waarom wordt er zo heftig over geruzied, terwijl het zó duidelijk is wat hier staat. Waarom strijden ze zó heftig tégen wonderen en tégen het spreken in tongen en de doop in de Heilige Geest en zo? Nou, er zijn verschillende redenen. Eén daarvan is omdat ze zijn geïndoctrineerd met een bepaalde leerstelling. Ze hebben de verkeerde dingen geleerd en de Bijbel zegt in Markus 7 dat tradities en overleveringen van mensen het Woord van God krachteloos maken. En er zijn mensen die liever aan hun traditie vasthouden dan aan het Woord van God. 

En een tweede reden is, dat als het waar is, dat de doop in de Heilige Geest echt is, en dat je kracht ontvangt, en als het waar is dat je in tongen kunt spreken, en de zieken genezen, en de melaatsen reinigen, en profeteren en woorden van wijsheid en kennis hebben, als die dingen waar zijn, dan legt het een zekere verantwoordelijkheid bij ons. Namelijk om iets te doen en die dingen te manifesteren. En de meeste mensen willen die verantwoordelijkheid niet aanvaarden. Er zijn enorme aantallen mensen die zichzelf christenen noemen, die graag willen beweren dat hun zonden zijn vergeven, maar hoe kun je bewijzen dat je zonden zijn vergeven? Je kunt een zonde niet zien en ook niet hoe een zonde vergeven is. Weet je, het is gemakkelijk om dat te belijden, en niemand hoeft het te bewijzen. Ze hoeven helemaal niets te doen om het aan te tonen. Ze kunnen alles maar beweren wat ze willen. 

Maar als wonderen echt zijn en dit deel is van het christenleven, en als je dat gelooft, dan zijn er dingen die je kunt doen om het te bewijzen. Je kunt in tongen spreken. Je kunt demonen uitdrijven, je kunt blinde ogen openen, mensen uit de dood opwekken en dat soort dingen. En er zijn mensen die om dat soort verantwoordelijkheid te ontlopen, zodat zij lekker vleselijk kunnen blijven, voor de TV hangen en beweren: ‘Ja, ik ben christen’. Maar er is geen enkele manier om dat te bewijzen. Omdat het enige waar zij in geloven de vergeving van zonden is. Ze geloven niet in iets anders. Ze kunnen hun mening verdedigen en tegelijkertijd zo vleselijk zijn als wat. En wie weet, zijn ze gered of niet. Niemand kan het zeggen. 

Maar Jezus gebruikte wonderen om te bewijzen dat iemand echt redding had ontvangen. Dat vind je terug in Markus 2 waar Jezus zag hoe een man door het dak neergelaten werd. De man was verlamd en toen Hij hun geloof zag, zei hij: ‘Je zonden zijn vergeven’. En de schriftgeleerden en de farizeeërs werden heel boos en zeiden: ‘Wie kan er zonden vergeven’? En daarom stelde Jezus hen een vraag: 9 Wat is gemakkelijker, tot de verlamde te zeggen: Uw zonden worden vergeven, of te zeggen: Sta op en neem uw matras op en wandel?
Nou, wat het zeggen betreft is het gemakkelijker om te zeggen: uw zonden zijn u vergeven. Want dat kun je helemaal niet bewijzen. Maar als je zegt: ‘neem je bed op en wandel’, is dát heel wat lastiger om te zeggen. Want die persoon zal óf opstaan en lopen óf je woord wordt volkomen onderuit gehaald, omdat er geen handeling plaatsvindt. Dus is het eigenlijk moeilijker om te zéggen: ‘Neem uw bed op en wandel’ 
En dus wendde Jezus zich om in Markus 2 en zei: 10 Maar, opdat gij moogt weten, dat de Zoon des mensen macht heeft op aarde zonden te vergeven – zei Hij tot de verlamde: 11 Tot u zeg Ik, sta op, neem uw matras op en ga naar uw huis. 12 En hij stond op, nam terstond zijn matras op en ging voor aller oog naar buiten, zodat zij allen ontzet waren en God verheerlijkten, zeggende: Zo iets hebben wij nog nooit gezien! Jezus zei dus: Als Ik kan zeggen én doen wat het moeilijkste is, dan kan ik zéker dat doen wat gemakkelijker is. Hij gebruikte dus het feit dat Hij lichamen kon genezen en wonderen doen om te bewijzen dat als de fysieke dingen konden worden gedaan, dat dan de geestelijke dingen zoals vergeving van zonden ook konden worden gedaan. 

Maar in zekere zin verbergen tegenwoordig bepaalde mensen zich achter de doctrine dat wonderen en genezingen niet meer voor nu zijn, zodat ze niet hun aanspraken hoeven te bewijzen. Ze hoeven niet te laten zien wat ze zeggen en kunnen hun mond houden. Ze kunnen beweren een relatie met God te hebben, maar er is geen enkele manier om dat ook aan te tonen. Dat is een gemakzuchtige theologie. Maar de waarheid is, dat wonderen vandaag nog steeds plaatsvinden en spreken in tongen is nog steeds voor ons. Tótdat je het verheerlijkte lichaam ontvangt, zou je nog steeds in tongen moeten spreken. 

Laat me enkele van de voordelen tonen. Wat doet spreken in tongen allemaal voor je. Je hoort sommige mensen beweren dat als je in tongen spreekt, het om voorbede gaat; het is de Heilige Geest die voorbede voor je doet. Ze gebruiken een vers zoals Romeinen 8:26 waar staat: En evenzo komt de Geest onze zwakheid te hulp; want wij weten niet wat wij bidden zullen naar behoren, maar de Geest zelf pleit voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen. Van hier uit leren mensen dat dit gaat over het bidden in tongen. Nu gaat het me niet om het feit dat als je in tongen bidt, de Heilige Geest door jou heen voorbede doet. Je weet niet precies hoe je moet bidden dus als je in tongen bidt dan bidt jouw geest en je geest is volmaakt. 

Jouw geest heeft het denken van Christus. 1 Korintiërs 2:16 zegt: Welnu, onze gedachten zijn die van Christus (NBV). Kolossenzen 3:10 zegt: en de nieuwe (mens) aangedaan hebt, die vernieuwd wordt tot volle kennis naar het beeld van zijn Schepper. 1 Johannes 2:20 zegt: Doch gij hebt de zalving van den Heilige, en gij weet alle dingen. Dat spreekt niet over jouw kleine kersenpit verstand, maar in je geest heb je een verstand en het verstand van je geest weet alle dingen. Als je dus in de geest bidt, bidt je met dat deel van je, dat over alle wijsheid en alle kennis beschikt. Jazeker, ik geloof dat als je in tongen bidt dat de Heilige Geest dan voorbede door je heen doet. 

Maar Romeinen 8:26 zegt dat het met verzuchtingen, met uitingen is die onuitsprekelijk zijn. Ik heb iemand eens horen leren dat dit betekent onuitsprekelijk met normaal begrijpelijk spreken. Met andere woorden, niet in een bekende taal, en dat dit dus gaat over het spreken in tongen. Maar ik denk dat het iets anders is. Er is een andere vorm van voorbede die verzuchtingen in de Geest heet. Ik heb daar een tape over, getiteld ‘Verzuchtingen in de Geest’. Daar ga ik nu niet over onderwijzen. Maar dit gaat over een aparte vorm van voorbede. 

Ik zal er dit over zeggen: ja, als je in tongen bidt, dan is de Heilige Geest voorbede door jou aan het doen en komt jouw gebed en voorbede te hulp. Maar ik denk dat het niet correct is om het spreken in tongen te beperken tot het voorbede doen voor jezelf, anderen of een negatieve situatie. Ik denk dat de aller-voornaamste functie van het spreken in tongen voor je eigen opbouw is. Het woord opbouwen betekent geestelijke groei. Het is om je verder te brengen. Het is allereerst om je hart bereid te maken. Er is natuurlijk óók voorbede, maar het allereerste doel van spreken in tongen is het persoonlijke voordeel, de opbouw die jíj ervan krijgt. 

Kijk naar deze verzen in 1 Korintiërs 14:2 Want wie in een tong spreekt, spreekt niet tot mensen, maar tot God, want niemand verstaat het; door de Geest spreekt hij geheimenissen. 3 Maar wie profeteert, spreekt voor de mensen stichtend, vermanend en bemoedigend. 4 Wie in een tong spreekt, sticht zichzelf, maar wie profeteert, sticht de gemeente. En er zijn andere verzen die dit ondersteunen. Ik geloof dus dat het allereerste doel van spreken in tongen is om geestelijke groei binnen in jou te bewerken. 

Kijk ook eens naar deze Oudtestamentische verwijzing over het spreken in tongen. Dat staat in Jesaja 28:11 Voorwaar, door mensen die een onverstaanbare taal spreken, en in een vreemde tongval zal tot dit volk spreken, Hij die tot hen gezegd heeft: 12 Dit is de rust, geeft de vermoeide rust, en dit is de verademing – maar zij wilden niet horen. Deze verzen worden geciteerd in 1 Korintiërs 14 waar wordt gesproken over het spreken in tongen en wordt toegepast op deze gave die wij het spreken in tongen noemen, die komt bij de doop in de Heilige Geest. En dus wordt hier in vers 12 gezegd: Dit is de rust, - dat gaat dus over spreken in tongen - geeft de vermoeide rust, en dit is de verademing 

Spreken in tongen geeft dus rust. Het bouwt jou op. Het sticht je en het verkwikt je. Hoe komt dat? Nou, een van de dingen is, dat het je geest is die bidt en je geest is dat deel van je dat volkomen vernieuwd is. Het is het deel van je waar God in woont. Het is dat deel van je dat puur en heilig is, waarin geen enkele bezoedeling is. En als je in tongen bidt, dan bid je in de geest. In het boek Judas, dat is vlak voor het boek Openbaring, staat: Judas 1:20 Maar gij, geliefden, bewaart uzelf in de liefde Gods, door uzelf op te bouwen in uw allerheiligst geloof en door te bidden in de heilige Geest, 21 verwachtende de ontferming van onze Here Jezus Christus ten eeuwigen leven. Dit zegt dus dat als je in de Heilige Geest bidt, dat jij jezelf opbouwt in je allerheiligst geloof en daardoor jezelf in de liefde Gods bewaart. Dus nogmaals, het spreken in tongen is voor je eigen opbouw. 

Als jij ooit ontmoedigt bent, uitgeput, dan moet je in tongen gaan bidden. En het geeft de vermoeide rust. Het rekent af met die ontmoediging. Je bouwt jezelf op. Er zijn momenten geweest dat ik ontmoedigd was. Door kritiek en andere dingen waarmee ik werd aangevallen. En dan begon ik in tongen te spreken en ogenblikkelijk begon ik weer opgebouwd te worden en gesticht en bemoedigd. Eén van de voordelen van de doop in de Heilige Geest is dit vermogen om in tongen te bidden. En als je dit begrijpt heb je geen enkele reden meer om ooit nog depressief te zijn. Want je kunt jezelf opbouwen en stichten. Man, dat is geweldig! Dat is een fantastisch voordeel van de Heilige Geest. 

En het gaat verder in 1 Korintiërs 14:13 Derhalve moet hij, die in een tong spreekt, bidden, dat hij het moge uitleggen. 14 Want indien ik bid in een tong, bidt mijn geest wel, maar mijn verstand blijft onvruchtbaar. Dit vers stelt dus dat je in de geest bidt. Je geest is het deel van je dat bidt. Ik kan heel veel tijd besteden, die ik op deze tape niet heb, aan het verschil tussen bidden in je eigen verstand, je eigen intellect dat beperkt is, en meestal niet goed op de hoogte en geen volledige informatie heeft. Dat kan ik zetten tegenover het bidden in de geest waarvan de Bijbel zegt dat je de gedachten van Christus in je geest hebt. Je weet alle dingen. Je hebt een zalving van de Heilige. Je bent vernieuwd in kennis. Man, er is een enorm verschil tussen het bidden vanuit je geest en bidden vanuit je verstand. Als we dat echt begrepen, zouden we meer tijd besteden om in tongen te bidden, omdat het heel krachtig is. 

Laat ik nog een voordeel geven van het spreken in tongen. Dit hangt allemaal met elkaar samen. Ik vlieg er doorheen maar ik verzeker je, dit is krachtig. De apostel Paulus zei in 1 Korintiërs 2, waar hij de mensen probeerde te vertellen niet alleen maar naar zijn woorden te luisteren, omdat hij niet kwam prediken met mooie woorden, maar om de kracht van God te zien. In 1 Korintiërs 2 zegt hij: 6 En wij spreken wijsheid onder de volmaakten; doch een wijsheid, niet dezer wereld, noch der oversten dezer wereld, die te niet worden; 7 Maar wij spreken de wijsheid Gods, bestaande in verborgenheid, die bedekt was, welke God te voren verordineerd heeft tot heerlijkheid van ons, eer de wereld was [SV]. Paulus vertelt hier wat hij predikte. Hij zegt hier dat hij de verborgen wijsheden van God predikte, die in een geheimenis gesproken zijn. Hoe kwam Paulus aan deze wijsheid? 

Nu had hij wel de Bijbelschool van zijn tijd doorlopen. Maar dat was vóór zijn bekering en in Filippenzen 3 zei hij dat hij al die kennis als mest (afval, vuilnis) beschouwde, opdat hij de Heer zou mogen kennen. Als hij dus niet steunde op zijn Bijbelschoolopleiding hoe kwam hij dan aan al die kennis? Galaten laat ons zien dat hij drie jaar lang in de woestijn is geweest en met niemand contact had gehad, en dat God hem bovennatuurlijk openbaring had gegeven van de waarheid van het evangelie. En hier zegt hij, sprekend over die openbaring, dat het de verborgen wijsheid van God was, in een verborgenheid. Als je dat nu vergelijkt met 1 Korintiërs 14, hier is dezelfde persoon, Paulus, aan het woord, in dezelfde brief, dus hij schrijft aan dezelfde groep mensen. En in 1 Korintiërs 14:2 staat: 
Want wie in een tong spreekt, spreekt niet tot mensen, maar tot God, want niemand verstaat het; door de Geest spreekt hij geheimenissen. (NBG) Want die een vreemde taal spreekt, spreekt niet voor de mensen, maar voor God; want niemand verstaat het, doch met de geest spreekt hij verborgenheden. (SV) 

Paulus zei dat hij de verborgen wijsheid van God predikte in een verborgenheid. Hoe kwam hij aan deze verborgenheid? Nou, toen hij de doop in de Heilige Geest ontving sprak hij in tongen en hier openbaart hij dat als je in tongen spreekt, dat je deze verborgen wijsheid van God in geheimenissen spreekt. En weet je, dit is iets dat zó eenvoudig is dat je verbaasd bent dat het mensen ontgaat. Maar als je in tongen spreekt, is het je geest die spreekt, 1 Korintiërs 14:14. En je geest bidt de verborgen wijsheid van God in een geheimenis, 14:2. En volgens 1 Korintiërs 14:13 geldt: Derhalve moet hij, die in een tong spreekt, bidden, dat hij het moge uitleggen. Dus als je de verborgen wijsheid van God spreekt, bidt jouw geest deze waarheden, die ver uitgaan boven onze vleselijke mogelijkheden om het te begrijpen. En het enige dat je dus hoeft te doen is te bidden dat je het mag vertolken. 

Ik geef toe dat Paulus in 1 Korintiërs 14 het vooral heeft over het functioneren van de gave van tongen in een kerkdienst. En hij zei dat deze gave vertolkt móest worden. Maar hij zegt óók in ditzelfde boek dat hij meer dan zij allemaal bij elkaar in tongen bad. En dan had hij het dus niet over in tongen bidden in de kerk, omdat hij hier ook schrijft dat hij liever 5 woorden met zijn verstand spreekt, dan duizenden woorden met zijn geest in een onbekende taal, zodat de mensen in de kerk er iets aan zouden hebben. Dus als hij het heeft over het persoonlijk in tongen spreken heeft hij het over bidden in zijn privé tijd. Deze dingen die over tongen worden gezegd gaan dus niet alleen maar op voor een kerksamenkomst. Je kunt ook persoonlijk, privé in tongen bidden. 

Laat me de volgende vraag beantwoorden. Dit is een kleine zijsprong, vergeet niet waar ik mee bezig ben, over het spreken in tongen en vertolken van tongen. Maar sommige mensen interpreteren 1 Korintiërs 12 waar in vers 29 staat: Zijn zij soms allen apostelen? Allen profeten? Allen leraars? Allen krachten? 30 Hebben soms allen gaven van genezing? Spreken soms allen in tongen? Vertolken zij soms allen? Zo dat het duidelijke antwoord: ‘Nee’ is. Het is duidelijk dat niet iedereen een apostel is, en niet iedereen is een profeet en dús spreekt niet iedereen in tongen. Dat vers gebruiken ze dus om te zeggen dat niet iedereen in tongen zou moeten spreken. Maar dit gaat over een bedieningsgave. Een roeping tot. Er bestaat ook een gave van spreken in tongen die in een kerkdienst functioneert. Nét als de gave van profetie of de gave van genezing of de gave van wonderen. 

Bijvoorbeeld 1 Korintiërs 12 zegt in hetzelfde hoofdstuk dat er gaven van genezingen zijn. Maar in Markus 16:17 wordt gezegd: 17 Als tekenen zullen deze dingen de gelovigen volgen: in mijn naam zullen zij boze geesten uitdrijven, in nieuwe tongen zullen zij spreken, 18 slangen zullen zij opnemen, en zelfs indien zij iets dodelijks drinken, zal het hun geen schade doen; op zieken zullen zij de handen leggen en zij zullen genezen worden. Hier staat dat álle mensen die gelovigen zijn in nieuwe tongen zullen spreken. Ze zullen de handen op de zieken leggen en die zullen genezen. 

Maar er bestaat ook een aparte gave, waarin alleen enkele mensen een roeping hebben tot genezing. Er zijn bepaalde mensen die daar door roeping toe zijn afgezonderd. Maar íedere gelovige kan de zieken de handen op leggen en ze zien genezen. Maar er zijn ook mensen die een roeping hebben tot het spreken in tongen en een vertolking in de kerksamenkomst te geven. Maar íedere gelovige kan in tongen bidden. Hier in 1 Korintiërs 13 staat dat er verschillende soorten tongen bestaan. Er staat dat je kunt bidden met de tongen van mensen óf van engelen. 

Sommige mensen zeggen dat het spreken in tongen dat op Pinksteren kwam in Handelingen 2 bekende talen waren. En anderen beweren dat de gave van het spreken in tongen niets anders is dan het vermogen om andere talen te leren. Een bovennatuurlijk vermogen waardoor je het snel oppikt. Maar dat is het helemaal niet. Met Pinksteren gingen ze niet naar school en leerden binnen zes maanden een andere taal in plaats van dat ze er een of twee jaar over deden. Ze spraken bovennatuurlijk een taal die ze daarvoor nooit hadden geleerd. Maar het was een bekende taal. Het was de taal die mensen konden begrijpen. Dat is één vorm van het spreken in tongen. Maar er is ook een spreken in tongen dat in de taal van engelen is. Daar spreekt 1 Korintiërs 13:1 over. En dat is iets dat iedere in de Heilige Geest gedoopte gelovige kan doen, dat is bidden met de talen van engelen. 

En als je in tongen bidt, en nu terug naar mijn punt, als je in tongen bidt, spreek je de verborgen wijsheid van God en je kunt bidden dat je het mag vertolken. Je kunt God om de vertolking van die tong vragen. En het zal werken. Mensen, dat is krachtig. Weet je, toen ik voor het eerst de doop in de Heilige Geest ontving en in tongen ging bidden was dit één van de dingen die mijn leven een ommekeer gaf. Ik begon openbaringen krijgen. God ging dingen tegen mij spreken. Ik ging verzen zien en waarheden uit verzen, die andere mensen om me heen niet wisten. En ze leverden kritiek op me en zeiden dat ik me vergiste. Er was een strijd tussen wat mensen me van buiten vertelden en wat ik in mijn hart hoorde. 

Gedurende zes maanden ging ik zitten met een bloknoot en ik schreef iedere dag honderden verzen uit. Ik schreef ze voluit op zodat ik me op ieder woord kon concentreren en er op mediteren. En ik besteedde wel acht tot tien uur per dag aan het uitschrijven van deze verzen omdat ze binnen in me explodeerden. En toch had ik de grootste worsteling om die openbaring te krijgen. Het was aanwezig. Ik kon het voelen, ik kon het zien maar ik was niet in staat het aan iemand anders uit te leggen. En dat kwam omdat ik zo bekritiseerd werd. Ik broedde dus op die verzen, mediteerde er op. En dan, ging ik in mijn kast zitten. Dit was vlak nadat ik was getrouwd. Mijn vrouw en ik hadden een éénslaapkamerappartement, en er was echt geen enkele andere plek om te zitten. Ik ging dus in mijn kast zitten, onder de kleding, sloot mijzelf daar op en bad een of twee uur per dag in tongen over die verzen. Niet in voorbede, maar zoals deze verzen zeggen, in geloof dat ik ze kan vertolken. Ik geloofde dat mijn geest beter in staat was deze waarheden te vatten dan mijn verstand. En daarom bad ik in de geest en vroeg God om uitleg van wat ik had bestudeerd. En binnen een week begon er openbaring tot me te stromen. Na een periode van zes maanden was de openbaring zó sterk dat veel van wat ik tegenwoordig onderwijs, vierendertig jaar later nog steeds werkzaam is in mijn leven. Vanwege alles wat ik in die ene week ontving. Ik heb letterlijk moeten zeggen: ‘God, ik kan niet meer aan’. En hoe kwam dat allemaal tot stand? Omdat ik in tongen bad en geloofde voor de vertolking. 

Laat ik hier een voorbehoud bij maken. Als je zegt dat je een tong vertaalt, denken veel mensen dat wat je doet is: je bidt in tongen, en dan stop je, en je bidt in het Engels en dan heb je een vertolking van die tong. Nou, als je in een kerkdienst bent moet je dat zo doen. Omdat het hardop uitgesproken moet worden. Maar het is net zoals hier staat in 1 Korintiërs 14:14 Want indien ik bid in een tong, bidt mijn geest wel, maar mijn verstand blijft onvruchtbaar. Het enige dat je nodig hebt is, dat je verstand vruchtbaar wordt, dus dat je begint te begrijpen wat je bidt. En persoonlijk geloof ik niet dat als je privé op jezelf aan het in tongen bidden bent, dat je dan moet stoppen om een vertolking in het Engels te geven. Het enige dat je hoeft te doen is gewoon gaan begrijpen waar je over bidt. 

Dit zijn enkele voorbeelden hoe dit in mijn leven werkte. Ik was een keer in tongen aan het bidden. Dit was lang geleden toen ik net ermee begonnen was. En ik had nog steeds af te rekenen met enkele van mijn twijfels of dit echt wel juist was, omdat mij zó sterk een weerstand tegen het spreken in tongen was geleerd. Verstandelijk wist ik dat het juist was, en ik dwong mijzelf er gewoon toe om het te doen. Op een dag was ik zo’n twee uur in tongen aan het bidden. En terwijl ik in tongen aan het bidden was, kwam er iemand, klopte aan mijn deur. Ik had hem in geen vier jaar gezien. Hij zei niet eens hallo, liep naar binnen, ging zitten en begon te huilen en zijn hart uit te storten. En toen hij dat deed was mijn eerste gedachte: ‘Had ik nu maar in het Engels gebeden. Ik heb maar in tongen zitten bidden en hier zit nu iemand in nood en ik heb de hele ochtend verspild met in tongen bidden’. Dat dacht ik op dat moment. Maar mijn volgende gedachte was: ‘Hoe had ik dan kunnen weten hoe ik voor deze jongen moest bidden? Ik heb hem in geen vier jaar gezien. Hoe had ik dit kunnen weten’? En het kwam bij me op dat als je in tongen bidt, dan is je geest aan het bidden. Dat deel van jou dat alle dingen weet. En ik geloof werkelijk dat ik voor deze man aan het bidden ben geweest. Ik had het met mijn fysieke verstand niet kunnen doen, maar met mijn geest had ik wél voor iemand anders kunnen bidden’. 
En opeens leefde het geloof binnen in mij op. Ik onderbrak deze knul midden in een zin. En ik maakte zijn verhaal af en gaf aan wat het probleem was. Ik zat precies juist, midden in de roos en dit pinde het probleem van deze knul vast en maakte hem vrij. En hierdoor bevestigde de Heer aan mij dat ik voor deze situatie aan het bidden was geweest. En het enige dat ik hoefde te doen was vertolken. En ik beschouwde wat ik tegen hem zei als de vertolking van wat ik aan het bidden was geweest. 

En later waren er andere voorbeelden. Als je in tongen bidt staat hier dat je verstand onvruchtbaar is. Als je in tongen bidt, is het niet je brein dat bidt. Het is je geest die bidt. En dus moet je ook iets met je verstand doen. Je kunt in feite in tongen bidden terwijl je gedachten afdwalen. Je kan aan iets denken dat totaal niets met God te maken heeft. Dus leerde ik, dat als ik in tongen aan het bidden was, dat ik dan ook met mijn verstand in het Engels ging bidden. En zo ging ik ervaren dat als ik op deze manier langere tijd in tongen bad, opeens mensen in mijn gedachten begonnen te komen. Mensen aan wie ik in geen jaren gedacht had. Eerst negeerde ik dat en vroeg me af waarom ik nou precies aan hén moest denken. Maar vervolgens, nadat ik in tongen had gebeden, kwamen ze opeens opdagen. Ik kreeg een telefoontje of een brief van hen. Of er gebeurde iets. En ik begon de samenhang te zien dat als ik aan deze persoon dacht, het niet mezelf was, maar dat het bovennatuurlijk was. 

En ik begon zo te beseffen dat als ik in tongen aan het bidden was, ik vertolking kreeg. Het was geen woord voor woord vertaling waar ik bij ieder woord zei: ‘Zo spreekt de Heer, gij Jan Jansen, doet dit.’ Maar ik begon aan Jan Jansen te denken en me af te vragen wat er met hem aan de hand was. En nadat dit verschillende keren was gebeurd, begon ik te herkennen dat dit de Heer was. Dan ging ik voor die persoon bidden. En ik ging begrijpen dat als deze gedachten bij me op kwamen terwijl ik in tongen aan het bidden was, en dat het de Heilige Geest was, die aan het vertolken ging terwijl ik aan het bidden was. En als ik daar op ging reageren, ging ik wonderen zien gebeuren. Iedere keer weer zeiden mensen: ‘Hoe wist jij nou dat ik je dringend nodig had’? 

Ik herinner me nog dat ik iemand belde waar ik heel goed mee bevriend was geweest. Maar we waren jarenlang het contact kwijtgeraakt. Ik was in tongen aan het bidden en God riep me om hem te bellen. En toen ik hem aan de telefoon kreeg hing hij direct op! Ik dacht: ‘Dat is raar’. Ik zei: ‘Ik voelde me toch echt gedrongen om hen te bellen, want ik heb voor ze gebeden en God vertelde me om ze op te bellen’. En terwijl ik aan mijn bureau zat, naar die telefoon te staren en me afvroeg wat er nu aan de hand was, ging de telefoon over. Het was die persoon die terugbelde en zei: ‘Ik had nét aan God gezegd dat we ons hele leven hadden besteed om andere mensen te bedienen, en nu zit ik zelf in de nood, en als U werkelijk God bent, waarom laat U niet nu iemand mij bellen’? En ze hadden dit net gezegd en daar belde ik, en ze waren zó verbijsterd dat ze direct ophingen. Ze belden terug, boden hun excuses aan, en ik was in staat hen te bedienen. En weet je wat dat was? Zo was ik die tong aan het vertolken. 

Dit kun je zo doen als je voor mensen bidt. Als je voor wijsheid bidt in een bepaalde situatie. Je bidt met je geest en je geest bevat die volmaakte wijsheid van God. Als je wilt weten wat een Bijbelvers nu betekent en je worstelt ermee en zegt: ‘God, wat wil dit nu zeggen’? Dan kun je verzen nemen en er in tongen over bidden en God om wijsheid vragen. En opeens ga je wijsheid ontvangen. 

Ook hoef je die vertolking niet precies op dát moment te ontvangen. Een vriend van mij, die ditzelfde onderwijs begrijpt, en wij dienen samen, als hij voor een kerkdienst bidt, verlangt hij op dát moment een vertolking. Zodat hij weet wat er gaat gebeuren als hij de kerkdienst in gaat. Hij weet het van te voren. Wie er genezen gaat worden, wat er gaat gebeuren en dat soort dingen. Dat is de manier waarop hij het ontvangt. Maar ik wil zelf niet altijd de vertolking ontvangen, direct als ik bid. Want als ik voor een kerksamenkomst bid, en die samenkomst is nog een week ver weg, en God zou me vertellen: dit gaat er gebeuren en dit en dat, en je zult een vrouw met een rode jurk zien, die die ziekte heeft en als je haar bedient zal ze genezen... Als God me die dingen een week van te voren zou openbaren krijgt mijn vleselijke denken een week de tijd om angst en vrees op te bouwen, of te gaan proberen het te analyseren en begrijpen. En persoonlijk wil ik dat gewoon niet. 

Wat ik dus vaak doe is gewoon in tongen bidden. En op dat moment zelf ontvang ik niets. Maar een week later, of een maand later zal ik in een situatie zijn waarin ik iets nodig heb. En dan zeg ik: ‘Vader, ik heb in tongen gebeden ik geloof dat ik nu de vertolking ontvang’. En boem, op dat moment ontvang ik het en ben ik in staat met iets om te gaan. Dat is de manier waarop ik het graag gebruik. 

Dus hier kan zoveel meer over worden gezegd. Maar ik leg alleen het principe neer dat spreken in tongen niet iets is, dat je maar één keer doet om te bewijzen dat je de Heilige Geest hebt ontvangen. Maar als je in tongen spreekt gun jij jezelf rust, je verfrist jezelf, je bouwt jezelf op, je sticht jezelf. Je bouwt jezelf op in je meest heilig geloof, en je bewaart jezelf in de liefde van God. Bovendien, als je in tongen spreekt, spreek je de verborgen wijsheid van God uit. En je hebt de vertolking daarvan nodig. Dat zal openbaring aan je geven en je antwoorden verschaffen die je op geen enkele andere manier zou kunnen krijgen. 

Kun je nu begrijpen waarom het spreken in tongen zo belangrijk is? Het is niet maar iets dat je doet als je een of andere emotionele ervaring hebt. Het is een krachtig hulpmiddel om jezelf op te bouwen, je te verfrissen en te bemoedigen en je openbaringskennis te geven. Dat is de reden dat satan er zo hard tegen tekeer gaat. Omdat het een zeer krachtig werktuig is. 

Laat me nog een paar andere punten duidelijk maken. Ik moet nu heel snel zijn. Maar als je in tongen spreekt, is het niet puur de Heilige Geest die door je heen spreekt. Het is niets anders dan als ik bijvoorbeeld onderwijs geef. Weet je, ik geloof dat onderwijzen een bovennatuurlijke gave van de Heilige Geest is. Dat God mij heeft gezalfd om te onderwijzen. Maar als ik mijn mond zou opendoen en zeggen: ‘God, spreek door mij heen en laat me helemaal niets zeggen dat niet van U is’. En als ik dan mijn mond open en op God ga zitten wachten tot Hij me laat praten, dan zal ik nooit iets zeggen. De Heilige Geest neemt niet de controle over en dwingt me letterlijk om woorden uit te spreken. Ik denk dat je dat begrijpt in het geval van een prediker, iemand die predikt of leert. In tongen spreken is precies hetzelfde. In tongen spreken wordt door de Heilige Geest geïnspireerd maar niet beheerst. 

De Heilige Geest spreekt niet zelf in tongen. In Handelingen 2:4 staat: en zij werden allen vervuld met de heilige Geest en begonnen met andere tongen te spreken, zoals de Geest het hun gaf uit te spreken. Jíj bent dus degene die in tongen spreekt, niet de Heilige Geest. De Heilige Geest geeft je gewoon een aandrang, een inspiratie, een verlangen om in tongen te spreken, maar jíj moet in tongen spreken zoals de Heilige Geest het inspireert. Net zoals ik leer zoals de Heilige Geest het inspireert. Maar het komt er in mijn woordenschat uit. Ik verzeker je dat de Heilige Geest geen Texaans accent gebruikt zoals ik dat doe. Hij inspireert de waarheden, maar het komt er in míjn vocabulaire uit, met míjn maniertjes. Het wordt ook door mijn persoonlijkheid beïnvloedt en overschaduwd. 

En met het spreken in tongen is het precies zo. Als jij hebt gebeden om de doop in de Heilige Geest te ontvangen en gebeden om het spreken in tongen te ontvangen, maar als jij dan angstig bent, en je maakt je zorgen, en probeert te analyseren wat je zegt, kun je moeite hebben om in tongen te spreken. Niet omdat de Heilige Geest het niet inspireert, maar omdat jouw angst het blokkeert. En daarom doen we bepaalde dingen in een poging je aan te moedigen. We proberen je te helpen in tongen te bidden. Maar in feite is het zo eenvoudig, dat de Heilige Geest je de inspiratie geeft en je daar gewoon gehoor aan geeft. 

Ik had eens een man die bij mij thuis kwam toen ik bezig was met proberen in tongen te spreken. Ik was ervan overtuigd dat het van God was, en ik wilde het graag, maar ik had het nog niet gedaan. Hij vertelde mij: ‘Als jij mij nazegt – cuomo usta usted – dat is Spaans voor ‘hoe gaat het met je’. Een beleefde manier om te vragen hoe het met je gaat. Hij zei: ‘Als je mij dat na zou zeggen, zou je dan Spaans spreken’? Ik zei: ‘ja, maar ik wil je niet maar napraten, ik wil zelf in tongen spreken’. En hij zei: ‘Nee, ik spreek in tongen en jij spreekt gewoon na wat ik zeg’. En ik zei dat ik dat niet wilde. Maar hij hield vol. Tenslotte deed ik het maar. En ik zei maar enkele woorden en werd beschaamd en stopte ermee. En ik zei: ‘Dat leek niet eens op wat jij zei’. En hij zei: ‘Ja, maar het was beslist geen Engels, jij was in tongen aan het spreken’! Ik zei: ‘Nee, dat geloof ik niet’. Hij gooide zijn handen omhoog en vertrok. 

Maar weet je wat dit deed? Het vernederde mij omdat ik uiteindelijk enkele woorden had gezegd die ik zelf niet onder controle had. Voor mijn verstand was het maar gebrabbel. En het vernederde me. En het was een barrière waar ik doorheen ging. En direct daarna ging ik op weg om iemand te bedienen en onderweg daarheen, het was een stukje rijden van 20 tot 30 minuten, toen was ik zó wanhopig dat ik zei: ‘God, ik ga gewoon spreken en geloven dat U me helpt in tongen te spreken’. En ik begon gewoon woorden te verzinnen. Ik begon onzin-woorden uit te spreken. En het gaf me niet echt een goed gevoel. Ik dacht dat het gewoon idioot was. Maar tenslotte, terwijl ik dat deed, zei ik twee woorden die echt goed klonken. Ik dacht: ‘Hé, dat klinkt als een echte taal, ik geloof dat dát tongen waren’. Ik nam die twee woorden en sprak ze opnieuw en opnieuw uit. Alsmaar herhalend tot bij het huis van die man. Toen ik hem bediende was het de beste bediening die ik ooit heb gehad daarvoor. En ik was er van overtuigd dat het kwam omdat ik in tongen had gebeden. 

En dus, toen ik weer in de auto zat prees ik God en zei: ‘Dank U Jezus’, en wilde die twee woorden weer spreken. En ik was ze gewoon vergeten. Ik kon ze niet meer herinneren. Totale paniek. Ik had maanden geworsteld om in tongen te spreken. Had ik eindelijk twee woorden die goed klonken en ik was ze vergeten! Maar toen bedacht ik: ‘Nou, ik ga gewoon twee andere woorden krijgen’. Ik begon opnieuw dat hele proces tot ik twee woorden had waar ik tevreden over was, en begon die te gebruiken. En toen dacht ik: ‘Nou, zo kan ik natuurlijk nog twee woorden krijgen’. En weer deed ik het. En binnen enkele ogenblikken sprak ik vloeiend in tongen. En ik ontdekte dat ik het de hele tijd al had kunnen doen, maar dat ik maar had zitten wachten tot God me dééd spreken. 

Dit is een grof voorbeeld, maar het is gelijk aan overgeven. Ik dacht altijd dat als de Heilig Geest over je kwam, het net zo was als bij overgeven. Je kan je hand wel voor je mond houden maar je kunt het niet tegenhouden. Ik dacht dat de Heilige Geest het ook zo zou doen. Het zou er gewoon uit komen stromen. Maar ik ontdekte, nee, ík moest in tongen spreken, zoals de Geest het mij gaf uit te spreken. En zo is het ook met jou. 

Als jij vraagt om de Heilige Geest, Lukas 11:13 zegt dat de Vader de Heilige Geest zal geven aan hen die er om vragen. Je moet dus geloven dat je zult ontvangen. En vervolgens zul je in geloof zelf gewoon moeten beginnen in een taal te spreken die je niet kent. En als je dat doet zal de Heilige Geest het inspireren en zul je in tongen spreken. Misschien begin je niet in een vloeiende taal. Net als een klein kind begint met mama zeggen, en pappa. Misschien is het niet zo perfect, maar probeer die mama of pappa maar eens te zeggen dat ze geen mama en pappa zeggen! Ik garandeer je dat je ruzie krijgt. De ouder wéét dat dat kind probeert te praten. En ook al is het babypraat, ze zijn apetrots op hem. En zo is God ook erg trots op je, ook al is je tong niet vloeiend. En als jij het blijft gebruiken, zodra je ophoudt met je zorgen te maken over jezelf en over jezelf te denken, zal het uit je komen stromen. En dan kun jij ook ál deze voordelen van het spreken in tongen ervaren. 

Ik zeg je, dit zijn zeer krachtige dingen die we hebben onderwezen. En ik geloof dat dit je echt heel veel kan helpen.
Vader, ik bid voor een ieder die naar deze tape luistert, dat U hen zult helpen om de doop in de Heilige Geest te ontvangen, en dat ze in tongen zullen spreken. En Vader, niet zo dat ze het om vleselijke redenen doen, zodat ze kunnen bewijzen dat ze de Heilige Geest hebben. Maar dat ze toegang krijgen tot al deze voordelen. Dat ze rust en verfrissing ontvangen. Dat ze opgebouwd en gesticht zullen worden. Dat ze het deel van hen dat alle dingen weet, laten bidden, en dat ze deze verborgen wijsheid die ze in geheimenissen spreken zullen vertolken en dat ook hun verstand vruchtbaar wordt. Vader, ik bid dat zij door U met deze bovennatuurlijke gave bekrachtigd zullen worden. Dat U het hen hebt gegeven. Vader, ik bid en ik geloof dat ze ontvangen. En zoals staat geschreven in Markus 16:17 ‘Deze tekenen zullen hen volgen die geloven’ Deze mensen zijn gelovigen en zij zullen in tongen spreken, in Jezus’ naam. Amen! 

 


 

www.vergadering.nu