www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

Om Sions wil niet zwijgen 
door Jan van Barneveld
paperpack
296 pag. prijs € 16,95
9789064510946
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl
 
Er gebeuren heel wat vreemde dingen op deze aardbol. U zult makkelijk minstens vijf onbegrijpelijke zaken en ontwikkelingen kunnen noemen. Het grootste raadsel met de meeste vragen speelt zich af in het Midden Oosten. Daar gebeuren vele dingen waarvan iemand, die nadenkt, zich afvraagt: “Hoe is het mogelijk?” Over die ‘raadsels’ in het Midden Oosten gaat dit boek. Over intifada’s, de Arabisch-Israëlische oorlogen, het terrorisme, de Palestijnen, Jeruzalem en vooral over Israël en de toekomst van het Joodse volk. Historische achtergronden worden belicht. Politieke aspecten en achtergronden van het Midden Oosten probleem komen aan de orde…. 
Drs. Jan van Barneveld schreef vele artikelen en boeken over Israël. Hij doceerde verschillende vakken in het Middelbare Onderwijs. Hij was werkzaam bij Tear Fund Nederland, waarna hij zich verbond aan De Barmhartige Samaritaan. Hij publiceert regelmatig in diverse bladen.

Christenen voor Israël – maart 2005 - www.christenenvoorisrael.nl

Om Sions wil niet zwijgen
Recensie door Ds. G. Hette Abma

Een ouderwets antisemitisme waart als een gevaarlijk virus rond in Arabische en veel andere landen. In het Westen heerst een hatelijk antizionisme, dat regelmatig ontaardt in antisemitisme. Deze ontwikkelingen zijn het grootste gevaar voor de wereldvrede. Kritiek op Israël mag maar is in de meeste gevallen gebaseerd op geruchten, halve waarheden, verdraaiingen en zelfs leugens over Israël. ?Om Sions wil niet zwijgen? is een sterk wapen tegen de leugencampagne die de mensheid tegen Israël opzet. Het boek begint met de geschiedenis van het zionisme en de terugkeer van het Joodse volk naar het toenmalige Palestina. De vijf oorlogen van de omliggende Arabische landen tegen Israël worden beschreven. De oorzaken van de Palestijnse en Joodse vluchtelingenproblemen krijgen de aandacht. Vooral uit Arabische bronnen. De intifada?s en de ontwikkelingen van de PLO (Palestijnse Bevrijdingsbeweging) naar de P.A. (Palestijnse Autoriteit) worden behandeld. Deze onderwerpen worden diepgaand behandeld omdat veel onbegrip over de problematiek in het Midden Oosten daar wordt opgehelderd. Halve waarheden en volle leugens over Israël worden helder en gedocumenteerd weerlegd. Omdat deze ontwikkelingen een bijbels-profetische dimensie hebben wordt hier en daar een toepasselijke en frappante profetie ingelast. Jeruzalem krijgt de aandacht die de stad van de Grote Koning verdient. De laatste vijf van de twaalf hoofdstukken hebben een meer bijbels karakter. De profetische aspecten van alles wat in het Midden Oosten gebeurt komen diep- gaand ter sprake. Waarop zullen de enorme spanningen in het Midden Oosten op uitlopen? Ook het diepe geheim van de zogenaamde verharding van Israël krijgt diepgaande aandacht. Een samenvatting van alle hoofdstukken maakt ?Om Sions wil niet zwijgen? tot een soort handboek over Israël in het Midden Oosten. Wel een handboek dat boeit en het bestuderen meer dan de moeite waard is voor ieder die goed op de hoogte wil zijn van de feiten en de geestelijk en historische achtergronden van de Midden Oosten problematiek.

-----

Smerige leugens worden verspreid over Israël. Steeds krijgen Joden de schuld van alles. Gelukkig zijn er mensen die hun mond durven opendoen om van repliek te dienen. Jan van Barneveld is daar een treffend voorbeeld van. Hij wist zich daartoe gemotiveerd door een woord uit de Heilige Schrift: Om Sions wil niet zwijgen. Dit tekstfragment vormt meteen de titel van zijn nieuwste publicatie. De auteur doet voor ons een boekje open om zijn ongehuichelde liefde voor het volk van God tot uiting te brengen. Enkele belangwekkende punten wil ik noemen in de hoop dat u zich aangemoedigd zult weten deze studie met een schat aan informatie aan te schaffen en vervolgens ook te lezen. Ook kunt u het iemand anders cadeau doen, wanneer deze persoon door allerlei vooroordelen gehinderd wordt.

Successievelijk ontzenuwt Jan van Barneveld allerlei Palestijnse mythen. Zo is het volgens hem op historische gronden volstrekt onjuist te beweren, dat de Palestijnen afstammen van mensen die al sinds vele eeuwen wonen in het land dat de Eeuwige ooit aan zijn uitverkoren volk had beloofd. Eerst vanaf het begin van de twintigste eeuw trokken namelijk Arabieren vanuit de omringende landen naar Palestina. Al eerder aan het eind van de negentiende eeuw groeide echter bij Joden het idee naar het beloofde land terug te keren. Met name Theodoor Herzl zou een enorme impuls verschaffen aan dit eeuwenoude zionistische verlangen. Terwijl Joodse ballingen vertoeven aan de rivieren van Babel geven ze reeds uitdrukking aan hun verknochtheid aan Zion. Psalm 137 is wat dit betreft een aangrijpend getuigenis. Dagelijks bidden Joodse gelovigen: "Laten onze ogen aanschouwen, hoe Gij in genade tot Zion terugkeert". Is het dan niet godgeklaagd dat zionisme gediskwalificeerd wordt als racisme?

De antipropaganda mist zijn uitwerking niet. Voor 59% van de Europeanen en 70% van de Nederlanders vormt de zionistische staat Israël het 'grootste gevaar voor de wereldvrede'. Het is dienstig dat we dan herinnerd worden aan een uitspraak die Martin Luther King vlak voor zijn dood heeft gedaan: "Als mensen zionisten bekritiseren, bedoelen ze Joden en spreek je van antisemitisme. Bij gevolg moeten we niet kijken naar Israël als bedreiging voor de wereldvrede, maar is het antizionisme en het aanverwante antisemitisme het grootste gevaar voor de vrede en de welvaart in de wereld."

Verzet van Arabische zijde

Bij de terugkeer in het land van de belofte bleek de oude zionistische leuze niet te kloppen. Er was geen "land zonder volk voor een volk zonder land". Terecht worden we er nog maar weer eens op gewezen dat een groot deel van de grond door kolonisten gekocht werd tegen hoge prijzen. Er werd gepoogd in vrede met de andere bewoners samen te leven. Dit bleek in de praktijk erg moeilijk. Vaak was er verzet van de kant van de Arabieren tegen de komst van de Joden. Vooral kwam deze weerstand naar voren toen de Arabische Liga weigerde het delingsplan van de Verenigde Naties te aanvaarden. Direct werd de oorlog verklaard. Azzam Pasha, de secretaris van de genoemde Liga, verklaarde op 15 mei 1948 in Caïro: "Dit zal een uitdelgingsoorlog zijn en een geweldige slachting, waarover gesproken zal worden als over de slachtingen van de Mongolen en de Kruisvaarders". In die oorlogzuchtige reactie ligt volgens de auteur de voornaamste oorzaak van het zich eindeloos voortslepende conflict in het Midden Oosten.

In dat verband wordt ook nog een andere hardnekkige mythe naar het rijk der fabelen verwezen. Israël zou de bezetter zijn van de 'omstreden' gebieden. De auteur, zet deze zaken recht. In werkelijkheid heeft Jordanië, de Westbank van 1949 1967 bezet. En Gaza werd gedurende die periode door Egypte bezet gehouden. In 1967 werden de Westbank en Gaza veroverd door Israël. Tot die tijd werden die gebieden nimmer geclaimd door de Palestijnen. Keurig doet hij voor ons uit de doeken dat het hoofddoel van de PLO en later de PA ondanks alle beweringen van het tegendeel onveranderd de ondergang van Israël is gebleven. Een Palestijnse staat op de Westbank en in Gaza wordt niet anders gezien, dan als een mogelijkheid uiteindelijk de staat Israël van de kaart te vegen.

Islam niet tolerant

In de loop der jaren is de religieuze component steeds meer een rol gaan spelen. De nederlagen in de oorlogen met Israël worden ervaren als een beschamende aangelegenheid voor de islam. De aantasting van de eer is voor een moslim onverteerbaar. Bovendien wordt het Joodse volk als een vreemde indringer beschouwd, die met een volkomen andere cultuur absoluut niet thuishoort in het Midden Oosten. De zionistische entiteit zal nooit geduld worden in de Daral islam (het gebied dat toebehoort aan de islam). Vandaar dat alle middelen te baat genomen worden om de eigen staat voor de Joden te liquideren. Het Palestijns terrorisme is daarom ook geen uiting van wanhoop. Het gaat veel meer om politiek en religieus fanatisme.

Terecht wijst Jan van Barneveld erop dat in argeloosheid beweerd wordt dat de islam in wezen een tolerante en vredelievende godsdienst is. De praktijk wijst iets anders uit. En de koran spreekt andere taal. Goedwillende moslims worden soms tegen hun wil door de extremisten meegesleept.

Zonder iets te verbloemen geeft Jan van Barneveld een overzicht van de uitingen van antisemitisme gedurende de geschiedenis van de kerk. De namen van vrome kerkvaders en achtenswaardige kerkhervormers worden genoemd. Alle reden om ons te verootmoedigen en schuld te belijden. Toch moet zo'n nederige houding geen belemmering vormen om te onderkennen, dat momenteel de islam die kwalijke rol op zich heeft genomen. Ten diepste komt daarin het venijnige verzet tegen de God van Israël naar voren. Veel kerken zijn als de profetische schrijver zich zo vriendelijk mogelijk uitdrukt blind voor deze strijd en voor het gevaar dat niet alleen Israël, maar de hele wereld bedreigt. Veeleer moedigt men volgens hem de extremisten aan door ongerechtvaardigde kritiek op Israël te oefenen.

Mediaoorlog

Schrikbarend is het te constateren hoe het antisemitisme wereldwijd toeneemt. Door de geraffineerde leugenachtige propaganda wordt
haat gezaaid tegen Israël en het Joodse volk. Het lijkt erop dat de mediaoorlog is gewonnen: Israël staat alleen. In profetisch perspectief gezien kunnen we weten wat er nog gaat gebeuren. Een grote verdrukking zal het volk van God treffen. Wat kunnen wij dan doen? Laten we bidden voor Israël. Een heel lijstje met gebedsonderwerpen wordt door de auteur aangereikt. Ga vervolgens naast het volk staan.
Spreek een fijnzinnig gekozen woord van troost en vergeet vooral niet de behulpzame daad bij het woord van bemoediging te voegen.

Bij alle adembenemende ontwikkelingen mogen we immers weten dat de God van Israël niet zal dulden dat 'het ontluikende begin van de
komende verlossing' geëlimineerd zal worden. Uiteindelijk zal de Verlosser uit Zion komen. Zo komt er vrede volgens de routekaart van de Eeuwige. De schrijver eindigt zijn boek dat spreekt naar het hart van Jeruzalem heel mooi met de hoopvolle verzuchting: Moge de Messias spoedig komen.