www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

1 RECENSIE

Abraham had twee zonen
Izak en Ismaël in Gods plan
Prof. Julia Blum
200 pagina's
ISBN: 9789492818089
Uitgeverij Toetssteen
Prijs: € 18,95
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Een Stem uit de Hemel voor Izak én voor Ismaël
Op de berg Moria klonk op het laatste moment een reddende stem vanuit de hemel voor Izak. Die zei tegen Abraham: “Raak de jongen niet aan.” Julia Blum wijst erop dat er ook een stem uit de hemel klonk toen Ismaël op sterven lag: “Wat is er, Hagar? Wees niet bezorgd.” Julia Blum opent de ogen van de lezers voor de overeenkomsten in de Bijbelteksten bij deze twee zonen van Abraham en laat zien dat elk van de twee zonen een eigen bestemming heeft in Gods plan. De contouren worden heel wonderlijk zichtbaar in de voorschriften voor Grote Verzoendag (Jom Kipoer).
Blum werpt ook nieuw licht op Galaten 4 over Hagar en Sara.
Genezing als doel
Julia Blum is een Jodin die tot geloof in Messias Jezus is gekomen. Voor haar was het een bijzondere opgave om niet alleen over de nakomelingen van Izak maar ook over die van Ismaël te mediteren. Als inwoner van Israël wordt ze immers dagelijks geconfronteerd met het conflict tussen Joden en Arabieren. Aan het eind van het boek schrijft ze: “Alles wat de Heer hier heeft geopenbaard had slechts één doel: om te genezen. Om die martelende breuk te helen die bijna vierduizend jaar geleden begon.”

..

1. - december 2020 - www.uitdaging.nl 

Abraham had twee zonen - Een tweevoudig offer

Recensie door Klaas Kuijper

In ‘Abraham had twee zonen’ benadrukt Julia Blum dat naast Izak ook Ismaël een zoon van Abraham is. Ze beschrijft in dit boek dat ook Ismaël in Gods verlossingsplan een belangrijke plaats inneemt.

Julia Blum is een messiasbelijdende jodin en professor Bijbels Hebreeuws aan de Rosen School of Hebrew en geeft les aan het Israël Institute of Biblical Studies. Eerder schreef ze het boek 'Als u de zoon van God bent', waarin ze de plaats van het volk Israël in het plan van God bespreekt. Dit nieuwe boek is in zekere zin een vervolg daarop en laat ook een andere kant van Gods plan zien. Ze diept namelijk het verhaal van Ismaël uit en laat zien dat deze zoon van Abraham ook een onderdeel is van Gods plan en ook vooruit wijst naar het verlossingswerk van Jezus Christus. Ze doet dit volgens de niveaus van PaRDeS. Dit zijn verschillende niveaus van de interpretaties van de Bijbel, namelijk Pesjat (de letterlijke betekenis), Remez (aanwijzingen naar diepere/ symbolische betekenis), Derasj (de tekst vergelijken met soortgelijke passages) en Sod (de betekenis verkregen door inspiratie of openbaring).

Het eerste niveau (Pesjat) beslaat verreweg het grootste deel van het boek. Hierin neemt ze verschillende keren het verhaal van Ismaël door, elke keer vanuit een ander perspectief. Eerst vanuit de ogen van Abraham, dan vanuit Sara, dan Hagar en als laatste door de ogen van Ismaël. In dit deel ontdekken we dat, ook al gingen Abraham en Sara hun eigen weg door een kind te verwekken bij Hager, dit toch niet buiten Gods plan om gebeurt. "Zelfs door daden
en beslissingen heen die niets met Hem te maken hebben, kan God zijn plan uitvoeren". Ismaël krijgt zelfs geweldige beloften mee: ook uit hem zal een groot volk voortkomen. Als Hagar met Ismaël wegvlucht vanwege de onderdrukking door Sara, wordt Hager door God teruggestuurd. Hiervan zegt Blum: "God had geen reden om Hagar terug te sturen anders dan vanwege het feit dat het vanaf het allereerste begin Zijn plan was geweest dat Abraham twee zonen zou hebben". Blum benadrukt ook welke bijzondere plek Hagar als vrouw in de Bijbel inneemt: ze is de enige vrouw tot wie God zelfs twee keer direct spreekt: tijdens de vlucht en later weer als ze weggestuurd is.

De grootste eyeopener zat voor mij in het Derasj gedeelte. Hierin wordt een parallel getrokken tussen het verhaal van Izak en Ismaël en de Tora-lezing op Jom Kipoer. Het leven van Abraham bestaat uit twee offerverhalen: het (bijna) offer van Izak én de verbanning van Ismaël. Dit dubbele offer wordt weerspiegeld in het offer van twee bokken in Leviticus 16: een bok wordt geofferd als zondoffer, de tweede wordt als weggaande bok de woestijn in gestuurd. Beide offers samen tonen Gods plan: "Als je dit tweevoudige offer niet herkent, als je er geen verklaring voor kunt vinden, dan mis je een heel belangrijk onderdeel in het geheimenis van Gods plan". Dat geheimenis werkt Blum uit in het laatste niveau, Sod. Het "Laatste Offer" bestaat uit twee delen: enerzijds het verzoeningsoffer van Jezus aan het kruis, Hij is het zondoffer. Aan de andere kant hebben we de weggaande bok, die volgens Blum het volk Israël symboliseert. "Israël is geofferd omwille van de volken en het leven in de verstrooiing onder de volken is een essentieel onderdeel van dit offer geworden". Hiermee krijgt Israël een belangrijke plek in Gods plan, niet alleen vanwege de Messias die uit dit volk zou voortkomen, maar ook als volk tussen de andere volken. Hoewel Gods verbond de nakomelingen van Izak betreft, omvat Gods plan het hele gezin van Abraham.

De relatie tussen de nakomelingen van Izak en de nakomelingen van Ismaël ligt gevoelig. De onderlinge verhouding tussen Joden en Arabieren heeft een lange, ingewikkelde en pijnlijke geschiedenis. In de inleiding geeft Blum aan dat ze zich lange tijd niet geroepen voelde om dit boek te schrijven, ze voelde zich niet geschikt te schrijven over Ismael en het Arabische volk. Gelukkig heeft ze het wel gedaan, en laat ze zien dat Ismaël ook een onderdeel van Gods plan is én neemt ze daarin een nederige en verzoenende houding aan. Als nakomeling van Izak wil ze vergeving vragen: "Steeds weer hebben we de nakomelingen van Ismaël uit onze familie verbannen en daarna waren we wel telkens verbaasd als we bitterheid en haat terug ontvingen. De tijd is gekomen om dingen te veranderen en ik geloof dat met onze verontschuldiging dit veranderingsproces een aanvang kan nemen".

'Abraham had twee zonen' is een verdiepend boek met veel eyeopeners. Ik vind het verhelderend om te lezen hoe Ismaël een belangrijke plaats krijgt in Gods plan, als onderdeel van het verzoeningsoffer. Het wringt bij mij echter dat Ismaël als stamvader van de Arabieren het symbool voor Izaks nakomelingen (het volk Israël) is. Graag had ik willen lezen over de plek van Ismaëls nakomelingen: moest Ismaël geboren en weggestuurd worden om alleen een symbool te zijn voor een ander volk, of hebben zijn nakomelingen nog een bijzondere plek in Gods plan? Ismaël krijgt in elk geval geweldige beloften mee, ook uit hem zal een groot volk voortkomen. Ik waardeer de nederige houding ten opzichte van het Arabische volk. Een boeiend boek dat je aan het nadenken zet over Gods (verlossings) plan en de plaats van Ismaël hierin.