www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

1 RECENSIE

Ieder kind zijn eigen aanpak
Rekening houden met het aangeboren gedragspatroon van je kind… en van jezelf
dr. Charles F. Boyd
uitg. Gideon; Hoornaar, 2008
ISBN 978 90 606 7984 5
297 blz.; € 17,25.
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl


Geen enkel kind is een kopie van zijn vader of moeder. 
En kinderen uit hetzelfde gezin zijn allemaal verschillend. 
De erfelijkheid gaat wonderlijke wegen. 
Een fout die veel ouders maken, is dat ze hun kinderen in een bepaalde vorm willen persen. Maar dat lukt nooit. Het gevolg is: ongelukkige kinderen, ongelukkige ouders. 
Het is voor ouders de kunst om te ontdekken hoe hun kinderen 'in elkaar zitten' en hun opvoeding daaraan aan te passen. Dat betekent voor ieder kind een eigen aanpak.

1. Reformatorisch Dagblad - 1 april 2009 - of www.refdag.nl 

Struikelblok of richtingwijzer

Boekrecensie door Jenneke Wolvers-ten Hove

Ieder kind is uniek. Ouders houden hier echter niet altijd voldoende rekening mee. Zij gaan er te veel van uit dat hun kinderen een kopie van henzelf zijn en houden te weinig rekening met de specifieke karaktereigenschappen van hun kinderen. Ze denken dat wat goed voor hen is, ook voor hun kinderen het beste zal zijn.

Deze manier van opvoeden kan tot gevolg hebben dat kinderen een minderwaardigheidsgevoel krijgen en hun hele leven houden. De Amerikaanse predikant dr. Charles Boyd komt in zijn spreekkamer regelmatig de negatieve gevolgen van deze manier van opvoeden tegen. Het gaat om mensen die hulp zoeken in de omgang met hun vader of moeder die maar niet begreep wat er aan hun kind zo uniek is.

In ”Ieder kind zijn eigen aanpak” behandelt Boyd praktijkvoorbeelden. Hij heeft het over dertigers en veertigers. Zoals Rebecca, een jonge moeder van twee dochters. Zij heeft nog steeds geen goede relatie met haar moeder, gewoon vanwege het feit dat ze totaal verschillend zijn.

Rebecca’s moeder is een keurige huisvrouw die niet graag in de schijnwerpers staat. Rebecca zelf houdt juist van veel activiteiten buitenshuis; zij vindt het huishouden minder belangrijk. Haar moeder is niet in staat Rebecca een compliment te geven. Integendeel, zij wijst haar voortdurend op haar falen, waar de dochter nog steeds een compliment verwacht.

Rebecca neemt vervolgens deze ouderlijke bezoedeling, het ‘vuil’ dat haar moeder bij haar achterlaat, mee in de opvoeding van haar eigen kinderen. Rebecca heeft een dochter die graag thuis is en veel met poppen speelt, maar watzou Rebecca graag zien dat haar dochter eropuit gaat om vriendschappen te sluiten. De geschiedenis dreigt zich te herhalen....
Lees hier het hele artikel...