|
www.vergadering.nu Recensie-index www.vergadering.nu
1 RECENSIE
 Een
onwaarschijnlijke bekering
Rosaria Champagne Butterfield
160 pagina's
Prijs € 16,95
Uitgever De Banier, Apeldoorn, 2014
ISBN 9789033611735
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl
De lesbische hoogleraar Rosaria Champagne Butterfield had een goed leven. Ze doceerde Engels bij een
vooraanstaande universiteit, had twee huizen en nam actief deel aan de homoen lesbogemeenschap.Maar als ze bijna veertig is, krijgt ze
een brief van een dominee.Dat is het begin van een reeks schokkende ontdekkingen.Het christendom, dat Butterfield op zijn best als
iets doms en op zijn slechtst als iets zeer schadelijks beschouwde, blijkt bij nader onderzoek anders dan verwacht.Deze autobiografie
is het verhaal van Butterfields bekering en zij vertelt haar levensverhaal zoals alleen een professor dat kan: kritisch, onderzoekend,
eerlijk en diepgravend.Doelgroep: iedereen die geïnteresseerd is in waargebeurde verhalenRosaria Champagne Butterfield en haar man
wonen met drie van hun vier kinderen in North-Carolina (VS), waar haar man voorganger is in de Reformed Presbyterian Church.Unieke
biografie die het verdient om ook in Nederland een bestseller te worden.
..
1. De Oogst - oktober 2014 - www.totheildesvolks.nl/de-oogst/home
Een onwaarschijnlijke bekering
Recensie door Daniel Lam
'Ik wilde geen getuigenis geven: 'Ik had geen zin om mezelf te profileren als een voorbeeld van homo-bekering.' 'Ik besloot mijzelf te
vrijwaren van de vele retorische valkuilen die je onvermijdelijk tegen het lijf loopt als je je getuigenis met anderen deelt' 'Zou ik
een eerlijk getuigenis kunnen geven?'
'Ik koos niet voor Christus. Niemand kiest voor Christus. Christus kiest voor jou en anders ben je dood. En nadat Christus voor jou
gekozen heeft, reageer je, omdat je wel moet. Punt. Het is geen mooi verhaal.'
Bovenstaande citaten komen uit het boek 'Een onwaarschijnlijke bekering', het verhaal van Rosaria Champagne Butterfield, hoogleraar
Engelse literatuur met als specialisatie: 'queer theory'. Ik las dit boek in de luwte van talloze berichten over de 'coming out' van
gospelzangeres Vicky Beeching.
Onherroepelijk komt de vraag in mij op: Wat is het verschil? Hoe kan het dat de één een compleet ander levensverhaal vertelt dan de
ander, terwijl het allebei over homoseksualiteit gaat? Is homoseksualiteit dan zo'n containerbegrip dat het niet anders kan dan
verwarring zaaien? Of is het verschil in de verhalen een gevolg van hoe de verhalen verteld worden, of hoe wij ze lezen? Misschien is
het verschil toch kleiner dan het op het eerste gezicht lijkt...
Rosaria durft haar verhaal van een afstand te bekijken
Een paar dingen vallen op aan het getuigenis van Rosaria. Ten eerste dat ze haar 'bekering' beschrijft als een 'ongeluk of
toevalligheid' - het overkwam haar. Ten tweede dat ze eigenlijk geen getuigenis wil geven, omdat getuigenissen vaak afgeronde verhalen
zonder scherpe randjes zijn, die de werkelijkheid geen recht doen. En ten derde dat ze haar verhaal en ervaringen van een afstand
durft te bekijken, zoals een literatuurwetenschapper dat zou doen. Zo schrijft ze over de constructie van identiteit, het belang van
een interpretatieve gemeenschap en een verschuiving van wereldbeelden. (Een interpretatieve gemeenschap is een groep van personen met
vergelijkbare opvattingen die eenzelfde wereldbeeld hanteren, zoals een kerkgemeenschap of LHBT-belangenvereniging.)
Complex verschijnsel
Hoe meer verhalen ik lees over homoseksualiteit, hoe minder ik ervan begrijp. Homoseksualiteit lijkt een complex verschijnsel te zijn,
een symptoom met een onbekende, wellicht variërende oorzaak. Voor Rosaria werd het onderliggende gedachtepatroon van haar
homoseksuele gevoelens duidelijk: een hoogmoedig feministisch wereldbeeld. Daarom interpreteert ze de 'zonde van Sodom' ook niet in
eerste instantie als homoseksualiteit, maar bovenal als hoogmoed, zoals beschreven in Ezechiël 16.
Homoseksualiteit lijkt een complex verschijnsel te zijn Wat wel opvalt in de verschil- lende verhalen is dat er twee belangrijke
bewegingsrichtingen zijn. Aan de ene kant christenen die worstelen met homoseksuele gevoelens, daar geen ruimte voor krijgen binnen
hun geloofsgemeenschap, en daardoor stress en afwijzing ervaren in plaats van liefde en bewogenheid (zoals Justin Lee, Matthew Vines
en Vicky Beeching). Aan de andere kant homo's - met of zonder christelijke opvoeding - die zich wel welkom voelen binnen de kerk, maar
erachter komen dat hun homoseksuele levensstijl niet overeenkomt met de navolging en zelfverloochening die Jezus vraagt (zoals Johan
van der Sluis, Richard Oostrum en nu ook Rosaria Champagne Butterfield).
Is het mogelijk in de kerk de échte verhalen te vertellen?
Zou het mogelijk zijn om deze verhaallijnen met elkaar te verbinden zonder mensen in de kou te laten staan? En hoe ziet dat er dan
uit? Bij wie kunnen (gelovige) jongeren terecht met hun vragen en worstelingen? Is het mogelijk om in de kerk de échte verhalen te
vertellen - mét scherpe randjes en mysterieuze, onwaarschijnlijke wendingen?
|
