www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

1 RECENSIE

Herfstdagen - vier seizoenen deel 3
Gary Chapman en Catherine Palmer
(vert. Marianne van Reenen)
9789029718646
Uitg. Voorhoeve, Kampen 2008
297 blz. € 19,95
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl


De herfst doet zijn intrede in Deepwater Cove, met een pracht aan herfstkleuren en -geuren. Voor Charlie en Esther breekt de herfst in hun relatie aan: een periode van onzekerheid en grote zorg.. Esther en Charlie zijn bijna vijftig jaar getrouwd. Hun relatie heeft hoogte- en dieptepunten gekend, maar over het algemeen zijn ze samen gelukkig. Dan begint Esther vergeetachtig te worden en vreemde dingen te doen. Charlie moet met lede ogen aanzien hoe de vrouw van wie hij houdt, een ander mens wordt. Wat betekent dat voor hun relatie? En wat is er met Esther aan de hand?

1. Nederlands Dagblad - 3 september 2008 - www.nd.nl

Herfst

Recensie door Martha Aalbers

Voor Esther en Charlie Moore, vijftig jaar getrouwd, zijn de herfstdagen van hun huwelijk aangebroken. Esther begint rare dingen te doen. Ze rijdt door de achterwand van de garage naar buiten. Ze stopt de elektrische blikopener in de vaatwasser. Ze is angstig, verward en voelt zich door Charlie in de steek gelaten. Charlie herkent in de humeurige, boze en onzekere vrouw zijn eigen Esther niet meer. Het zal toch geen alzheimer zijn?

De romancyclus die Gary Chapman schrijft met Catherine Palmer over de seizoenen in een huwelijk - aan de hand van gebeurtenissen in een aantal huwelijken in het dorpje Deegwater Cove - krijgt met dit derde deel, Herfstdagen, een behoorlijk serieus, indringend en goedgeschreven vervolg.

Toch moet huwelijkskenner Chapman niet te ver gaan. De ietwat kinderlijke, vrolijke en betrouwbare jongeman Cody, die in deel een opdook, werkt voor iedereen in Deegwater Cove als klusjesman. Romanfiguur Jessica, een tweedejaarsstudente, vindt het nodig een diagnose te verstrekken die vervolgens door iedereen wordt geaccepteerd. “’Ik begrijp wat Cody mankeert! Dit semester volg ik een college over mensen met geestelijke afwijkingen. ( ... ) Hij is anders - omdat hij autistisch is!' Jessica straalde alsof ze zojuist een zelfgebakken, luchtige chocoladetaart met merengue op tafel had gezet." Dit twintigjarige kind weet zelfs te melden dat het om het Syndroom van Asperger gaat. Door het vaststellen van diagnoses aan psychiaters over te laten, wordt dit soort ontstellende prietpraat, waarvan men de consequenties niet kent, voorkomen.