www.vergadering.nu Recensie-index www.vergadering.nu 1 RECENSIE 66 Liefdesbrieven De Bijbel bestaat uit 66 liefdesbrieven van God aan ons. Larry Crabb laat ons de bijbelboeken lezen zoals God ze bedoeld heeft: heel persoonlijk, in een intiem gesprek. Ieder bijbelboek onthult een stukje van het allesomvattende liefdesverhaal tussen God en mensen. Dat gaat verder dan ons eigen leven: het omvat de hele wereldgeschiedenis. Crabb is eerlijk over zijn vragen en twijfels, maar ook over de volledige toewijding die God van ons vraagt. Hij leert ons de Bijbel door nieuwe ogen te zien. 1. CV-Koers - september 2010
Recensie door Aad Kamsteeg Larry Crabb is bijbels realist. De bekende Amerikaanse psycholoog is al zo'n jaar of veertig actief om zijn vakmatige kennis in combinatie met de wijsheid van de Schrift in te zetten. Steeds blijkt dat hij ervan doordrongen is dat ook gelovigen er tegenover de heilige God vaak een bende van maken. De remedie? Jezus! Om Hem bekend te maken en ons leven structureel te veranderen, schreef God 66 liefdesbrieven die samen de Bijbel vormen. De aanpak van Crabb in dit boek is uniek en riskant. Uniek omdat hij aan de hand van zijn eigen vragen en begrip van de Bijbel, God zelf zijn liefdesgeschiedenis laat vertellen. En riskant, omdat God in dit boek in de 'Ik-vorm' met Crabb praat. Want waar de Bijbel door de Heilige Geest is geďnspireerd, is Crabb dat als schrijver op die manier natuurlijk niet. Daarom moet de lezer zelf de vraag beantwoorden of de auteur goed naar God luistert. Wat mij betreft, Crabb toont aan dat de schapen de stem van de Goede Herder herkennen. Net als waarschijnlijk elke gelovige worstelt Crabb met levensvragen. Ze betreffen het vele lijden, ver weg en dichtbij, maar evengoed ons eigen geloof: 'Nu ben ik al zo lang christen. Hoe komt het dan dat ik nog zo vaak teleurgesteld ben over de mate van geestelijke groei?' Crabb heeft weinig op met kerken die zo veel nadruk leggen op het 'nu'-karakter van Gods Koninkrijk dat zij nauwelijks rekenen met het 'nog niet' ervan. Daarin ligt Crabbs realisme. Zijn idealisme sluit daarbij aan. Crabb leert ons God van Genesis 3 tot en met Openbaring kennen als de door ons bedrogen Echtgenoot die er niettemin voortdurend op uit is ons in zijn armen te sluiten. Daartoe is kennelijk nodig dat we soms door diepe dalen gaan. Crabb beschrijft dat het pijn doet als de Heilige Geest ons wil omvormen naar het beeld van Jezus. Hij vraagt zich af of feel good-kerken nog wel spreken over zelfverloochening, opnemen van je kruis en discipelschap. Tegelijk weet hij dat het diepe vreugde in God geeft als een mens wél zo leeft. Er zijn niet veel boeken die zo veel indruk op mij maakten als dit. Elke keer als Crabb in zijn 66 Liefdesbrieven weer een bijbelboek bestudeerd heeft en met indringende vragen komt, laat hij de Grote Auteur aangeven met welk doel juist dat deel in de Bijbel staat. Daarna volgt het gesprek, waarin steeds de eenheid van de Schriften naar voren komt: God wil het herstel van de schepping in haar volle glorie. Logisch dus dat ik het een eer vond toen de Nederlandse uitgever me vroeg het inleidende woord bij deze 'Crabb' te schrijven.
|