www.vergadering.nu Recensie-index www.vergadering.nu 3 RECENSIES Ik zeg Papa 3. Nederlands Dagblad - 9 februari 2007 Ik zeg PAPA.
2. Oogst - 1 februari 2007 Ik zeg papa
Voordat ik aan dit boek begon, vroeg ik me af of hij hierin niet te zeer de 'softe' kant van God zou benadrukken ten koste van Zijn heiligheid en luister. Dit is echter niet het geval. Integendeel, hij levert kritiek op die vorm van christendom, waarin succes centraal staat en die de mens in het middelpunt zet in plaats van God. Wat wel nieuw is, is de zeer praktische wijze waarop de auteur dit beschrijft en aangeeft hoe je tot deze vorm van gebed kunt komen, o.a. door middel van een eenvoudig vierdagenplan. Dat klinkt misschien erg Amerikaans, maar ik heb het idee, dat dit toch heel goed kan werken bij christenen voor wie gebed routine is of die het als saai ervaren. Van harte aanbevolen! Kijk ok op www.medema.nl...
1. Camagazine - 31 december 2006 Recensie door Corina de Vos Wéér een boekje over bidden – en er zijn er al zoveel. Toch biedt 'Ik zeg PAPA' van Larry Crabb nieuwe perspectieven voor het gebedsleven. Aan het begin van het boekje stelt de schrijver een aantal vragen. Vraagt u zich wel eens af of God u hoort? Vindt u bidden saai? Veel christenen begrijpen niet waarom God hun gebed niet altijd verhoort, terwijl Jezus zei: ‘Alles wat je de Vader vraagt in Mijn naam, zal Hij je geven.’ Volgens Larry Crabb leggen christenen veel te veel hun verlanglijstje voor aan God. Maar het belangrijkste doel van het gebed is God leren kennen, dichter bij Hem komen. Daarom moet je volgens hem eerst vragen naar God en dan pas van God. De thema’s in het boek: Presentate, Aandacht, Puurheid en Aankomst. De eerste letters van de thema's vormen samen het woord 'papa'. Aan de hand van een schema legt de auteur uit hoe het zogeheten PAPA-gebed moet worden gebeden. Met het woord 'papa' verwijst hij daarnaast op de vertrouwelijke relatie tussen vader en kind. 'Ik zeg PAPA' is een duidelijk en leerzaam boek dat gemakkelijk leest. Dit komt vooral door de interessante voorbeelden die de schrijver regelmatig geeft. Zo vertelt Crabb hoe zijn zoontje in paniek raakte, toen ze eens samen verstoppertje speelden en hij zijn vader niet kon vinden. ‘Hij dacht er op dat moment niet aan dat ik beloofd had om met hem naar de speelgoedwinkel te gaan. Op dat moment wilde hij alleen bij mij zijn.’ Zo moet het volgens Crabb bij bidden ook zijn. De bidder moet eerst een relatie met God hebben, zodat hij God 'papa' kan noemen en daarna mag hij pas met zijn wensenlijstje op de proppen komen. Aan het eind van het boek staat een eenvoudig vierdagenplan waarmee de lezers het PAPA-gebed gemakkelijk kunnen leren bidden. Met één kanttekening, die Crabb trouwens zelf plaatst: zie het PAPA-gebed vooral niet als goocheltruc waarmee je God kunt 'verleiden'. |