www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

6 RECENSIES

Oer
Het grote verhaal van nul tot nu
Cees Dekker, Corien Oranje, Gijsbert van den Brink
Uitgeverij: Ark Media
ISBN: 9789033802188
Paperback, 160 pagina's
Geen illustraties
€ 14,99
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Oer begint met een fascinerende hervertelling van het scheppingsverhaal. Proton, een minuscuul deeltje dat vlak na de oerknal ontstaat en door de ruimte vliegt, neemt de lezer mee op een duizelingwekkende reis door de tijd, van oerknal tot de evolutie van het leven tot de dagen van Jezus en het leven van nu. Proton maakt vol verwondering mee hoe de Schepper de ruimte en tijd instelt, wetten in gang zet, licht schept, geluid en kleur. Hoe Hij ervoor zorgt dat de planeet aarde een veilig huis wordt voor de mens en hoe bijzonder het is dat God zelf op een dag in de persoon van Jezus zijn schepping instapt.
De drie auteurs vullen elkaar naadloos aan: Corien Oranje is de verteller, Gijsbert van den Brink is theoloog en Cees Dekker is wetenschapper. Samen vertellen zij het grote verhaal van Gods schepping op een nieuwe, frisse manier, die recht doet aan wetenschappelijke bevindingen én aan de Bijbel.
Leest als een spannende roman!

Leeswaarschuwing van Den Hertog: In dit boek wordt de Bijbel verbonden aan hedendaagse inzichten vanuit de wetenschap, waarbij de auteurs de oorsprong en evolutie van ons heelal proberen te duiden. Het is mogelijk dat dit boek passages bevat waar u het niet mee eens bent.

Dit boek laat zien dat het aanvaarden van de evolutietheorie op een natuurlijke manier kan samengaan met geloven in de schepping door God en de opstanding van Jezus. Het neemt de lezer mee door een tijd en ruimte die nauwelijks te bevatten is en maakt een theorie die 14 miljard jaar omspant, inzichtelijk en leesbaar. Van harte aanbevolen!
– Andries Knevel –

..

6. - augustus 2021 - www.uitdaging.nl 

Evolutietheorie als katholiek verhaal

Recensie door Marco van Putten

Aanhangers van de Here Jezus voelen zich geregeld verlegen in verband met de samenleving waarin ze zich bevinden. Door de eeuwen heen hebben zij daarom herhaalde pogingen gedaan zichzelf daarbinnen te verklaren. Het boek ‘Oer’ is de meest recente poging in verband met de Evolutietheorie. Hoe is dat gedaan?

De initiatiefnemers van dit boek stellen dat er behoefte is aan het grote verhaal. Waar komen we vandaan? Waarnaar zijn we op weg? Dit boek geeft een verzonnen geschiedenis van een heel klein deeltje, een proton, dat voor het gemak ook zo heet. Afgekort als ‘Pro’. Hoewel dode materie, wordt verondersteld dat dit deeltje zelfbewust is en door zijn ‘vrienden’ opgedragen wordt om zijn geschiedenis op te schrijven.

Het initiatief voor dit boek lag bij Cees Dekker, een nanobioloog en hoogleraar aan de Technische Universiteit (TU) Delft. Hij besprak zijn idee met Gijsbert van den Brink, hoogleraar Theologie & Wetenschap aan de Vrije Universiteit (VU) in Amsterdam. Zij vroegen schrijfster Corien Oranje, die ook Theologisch geschoold is, om hun idee – hoe het christelijke geloof een plaats te geven in verband met de moderne wetenschap – in verhaalvorm uit te werken.

Het boek begint met een Proloog en daarna wordt het verhaal over de schepping in 24 hoofdstukken verteld. De meeste aandacht gaat naar het ontstaan van het zonnestelsel en de geboorte van de Here Jezus. Het boek sluit af met een Trialoog, waarin uitgelegd wordt hoe het boek is ontstaan.

In de lijn van de Evolutietheorie begint het verhaal met de Oerknal (Big Bang). Daarna ontmoet Pro al snel andere deeltjes. Zijn vriendjes die hem in het hele verhaal omringen en waarmee hij steeds in gesprek is.

Evaluatie
Dit is een leuk verhaal over het ontstaan van de wereld en diens toekomst, waardoor de ondertitel echter onjuist is. Het gaat niet zozeer over ‘nu’. Los van het feit dat het getal ‘nul’ irrelevant is in het ‘grote verhaal’. Dit verhaal is een combinatie van de grote lijnen van de Evolutietheorie met gedeelten uit de Bijbel (H13-22), maar de Bijbel wordt ondergeschikt aan die theorie voorgesteld! Volgens de schrijvers heeft de Schepper wel invloed op de schepping, maar alles zou enkel toeval zijn. Ook zou Hij het aan de evolutie overlaten, maar slechts sporadisch Zich openbaren. De schepping zou een wereldwijde ‘loterij’ zijn. Mensen een diersoort! Israëls geschiedenis wordt als mislukking samengevat in één hoofdstuk (H15; amper vier pagina’s!).

Dit boek geeft een inleiding op de huidige stand van kennis in de moderne wetenschap. Alleen is wetenschap onvergelijkelijk met Gods Woord. Het eerste is meestal aanname en theorie, terwijl het laatste niet een indirecte, proefondervindelijke maar directe beschrijving is van Gods werkelijkheid. Appels met peren zijn vergeleken. Wetenschap blijkt ook eerder op Bijbelse feiten en concepten achter te lopen en die steeds vaker te bevestigen.

5. - december 2020 - focusopdebijbel.org...

Een mythe gewogen

Boekrecensie door Kees Fieggen

Hoe pak je dat aan als je een boek wilt bespreken waar je niet blij van wordt, dat eigenlijk een giftig boek is - maar wel populair onder christenen? Ik voel me als Judas die in zijn brief zegt dat hij zo graag iets opbouwends wilde schrijven, maar zich genoodzaakt zag om te strijden voor het geloof. De groep theologen en wetenschappers die wil uitdragen dat God heeft geschapen door middel van evolutie, lanceert steeds weer nieuwe boeken. Oer is de nieuwste loot aan deze tak en richt zich op een breed en deels onwetend publiek. Dit grote verhaal van nul tot nu wringt zich tussen de Bijbel en de lezer en dist een mythe op, een kunstig verdichte fabel (vergelijk 2 Petrus 1:16). In dit artikel doe ik twee dingen: ik leg uit waarom ik dit zo'n verkeerd boek vind en ik presenteer ook een kort alternatief verhaal...

De grote lijnen
Er is de verleiding om het hele verhaal stap voor stap door te lopen, en uit te leggen waarom zowel mijn theologische als mijn biologische tenen zich zo vaak krommen. Maar dan is er een extra editie van Focus nodig. Op de achterflap staat: "Proton, een minuscuul deeltje dat vlak na de oerknal ontstaat en door de ruimte vliegt, neemt je mee op de duizelingwekkende reis door de tijd", en dat "OER een meeslepende vertelling is die op een nieuwe manier een verbinding legt tussen Gods grote verhaal in de Bijbel en hedendaagse inzichten vanuit de wetenschap". Helaas verbreekt dit boek die verbinding juist: de Bijbel wordt in het frame van een mythisch evolutieverhaal geperst.

Typerend zijn begrippen als chaos, geweld, dood en vernietiging: dat zijn in dit verhaal de scheppende krachten. Af en toe wordt gesproken over het plan van God, maar eigenlijk blijft Hij vooral op de achtergrond. Hij heeft het wel in gang gezet, maar kijkt toch vooral toe. Alles lijkt vanzelf te verlopen, God lijkt vrijwel niet in te grijpen, alles moet op een natuurlijke manier gaan. Je komt zinnen tegen als "voorbestemd om uitgeroeid te worden", "het werd een verschrikkelijke slachting" en "het kan miljarden keren misgaan en dan nog komt zijn plan niet in gevaar". De enige keer dat Hij als Schepper spreekt, is om de oerknal op gang te brengen. Voordat de mens ten tonele verschijnt, is er al een heleboel misgegaan. De dood heerst en is een creatieve kracht: wat overleeft, past in het grote plan...

Wetenschappelijke vragen
Hoewel er een gerenommeerd wetenschapper aan mee heeft gewerkt, rammelt het verhaal ook wetenschappelijk op een aantal punten. Proton komt door botsingen in het heelal terecht in een ribose-molecuul (een suiker die ook in RNA en DNA zit) en overleeft honderden miljoenen jaren, waarvan een groot deel in de oceaan op Aarde - dat al lijkt me scheikundig gezien nogal vreemd. Een vulkaanuitbarsting brengt die ribose in 'warm little pond' (uitdrukking van Darwin), samen met een hele serie andere moleculen - waar komen die allemaal vandaan? Er zijn ook grote molecuul-ketens als RNA bij - zeer instabiel in een vrije oplossing. Molecuul-ketens als eiwitten en RNA ontstaan niet vanzelf: daar is niet alleen energie voor nodig, maar het vraagt ook een gerichte manier van werken. Dit is vooral veel wishful thinking - bewerend wijs te zijn, zijn ze dwaas geworden ... 

Al decennia breken wetenschappers zich het hoofd over dat grote probleem hoe het leven toch vanzelf kan zijn ontstaan. Afbraak wint het makkelijk van opbouw in een warme vijver en er ontstaat van alles als je het aan het toeval overlaat - ook heel wat stoffen die onverenigbaar zijn met het leven. Het vormen van stabiele ketens lijkt onmogelijk. Volgens Oer worden er Proto-cellen gevormd die kunnen delen zonder dat ze eerst een beschermende laag (membraan) om zich heen hebben.

Leven is onmogelijk zonder informatie, zonder gerichte opbouw en afbraak en zonder membranen (die heel wat ingewikkelder zijn dan 'een zeepbel-achtig laagje' zoals dat in Oer staat).

Informatie is een cruciaal probleem. Het verhaal spreekt over het 'verzamelen van informatie', maar hoe doe je dat zonder bronnen die informatie bevatten? Alsof informatie vanzelf ontstaat en kan groeien, recepten en ingewikkelde processen vanzelf ontstaan. Natuurlijk worden mutaties opgevoerd, fouten in het kopieerproces van het DNA - alsof die passen in het plan van de Schepper. Ze horen juist bij de vergankelijkheid, het zuchten van de schepping, de vruchteloosheid - allemaal als gevolg van de zonde (Rom.8:20).

De Mens
Gods Geest zweeft aan het begin van de scheppingsweek over de wateren (Gen.1:2) en Adam wordt een levende ziel doordat God in zijn neusgaten ademt. Dat ontbreekt in dit boek. De mens (Homo sapiens) ontstaat uit een aapachtige, leert vuur gebruiken, koper en ijzer bewerken, wapens maken (voor de jacht en onderlinge strijd!), hutten bouwen en muziekinstrumenten en grottekeningen maken: allemaal dingen die volgens Genesis na Kaïn gebeuren. De mensen ontwikkelen een steeds complexere taal en gaan elkaar verhalen vertellen en zien zon, maan en rivieren als goden. Het is alsof je in Papoea Nieuw Guinea bent voordat de zending daar arriveert. De namen van de uitverkorenen (Womuntu en Marsha) bevestigen dat beeld. Het voelt nogal vreemd aan - wat zouden de christenen daar hiervan vinden? Dan volgt een bekeringsverhaal: twee mensen zijn uitgekozen (er zijn al hele stammen ontstaan...), niet apart geschapen. Ze zeggen dat het is 'alsof hij (inderdaad: hij zonder hoofdletter! - KF) ons eigenhandig boetseerde uit bouwstoffen van de aarde en ons de levensadem inblies'. Hier wordt (opnieuw) het Woord van God van zijn kracht beroofd en tot een mythe gemaakt: alsof ...

God verschijnt aan allebei apart en op dezelfde dag: dat Adam volgens Genesis en Paulus eerst werd geformeerd, is natuurlijk een probleem als vrouwen ook predikant mogen worden (1Tim.2:11-14).

De hele stam krijgt het verhaal te horen: ze hoeven niet meer de afgoden te dienen. Er is een heilige bron (waar ze uit mogen drinken) en een verboden bron. Er komt een opstand - het is niet de slang maar een oudere man die de stam verleidt om uit de verboden bron te gaan drinken en het is niet de vrouw die het eerst wordt verleid. Alsof je van alles aan het Woord kunt veranderen.

Abraham
Het verhaal van Abraham is belangrijk voor de theïstische evolutie: als voorbeeld van hoe het bij Adam en Eva is gegaan. Maar als God werkelijk de eerste mensen alleen uitkoos (zoals ook Abraham), dan had Hij dat toch makkelijk door Mozes kunnen laten opschrijven!

En ook hier zijn vraagtekens: God spreekt pas tot Abraham in Haran (Stefanus zegt iets anders - Hand.7:2) en hij weet al van tevoren dat hij naar Kanaän gaat (Hebr.11:8 zegt echter: hij ging uit zonder te weten waar hij komen zou). Hoe komt het toch dat theologen zo onnauwkeurig zijn?

Wonderen
Ja, er staan wonderen in: de ongedachte zwangerschap van Sara en de geboorte van Jezus uit Maria - zonder dat er een man aan te pas komt. Maar de Geest ontbreekt daar opnieuw! De verzoeking in de woestijn komt van een oudere man, die Jezus alleen in gedachten meeneemt naar een hoge berg of de tinne van de tempel. De wonderen die Hij deed (met een woord) blijven heel, net als de Opstanding - maar dat maakt het zo verbazingwekkend dat zijn scheppingsmacht aan het begin ontkend wordt: Hij is toch het vleesgeworden Woord van God!

De hemelvaart is hier letterlijk een mistig verhaal: een snel opkomende mist neemt Jezus weg - opnieuw zo anders dan Lukas ons vertelt (Hand.1:9-11). Het zou me niet verbazen als ze over de wederkomst even mistig denken.

Met Pinksteren daalt niet de Heilige Geest neer, maar rent Petrus de straat op om in vloeiend Grieks over Jezus te vertellen - het werk van Adem. Natuurlijk weten we dat zowel in het Hebreeuws als in het Grieks hetzelfde woord gebruikt wordt voor adem, wind en geest - maar hier is opnieuw een wissel omgegaan.

Conclusie
Op pagina 9 vond ik een zin waar ik van harte mee in kon stemmen: "Het was (is! - KF) een bizar verhaal ... moeilijk te geloven." De waarheid van God (God overzag alles wat Hij gemaakt had en het was zeer goed) is vervangen door de leugen (dood en afgoderij zijn er al voor de zondeval) en de heerlijkheid van God is vervangen door de dood (die schept, in plaats van de levende God) - Hem wordt alle eer ontnomen. Lees Romeinen 1:19-25. Het hoeft niet te verbazen dat nogal wat theologen in deze hoek ook ruimte willen bieden aan onnatuurlijke omgang. Op het terrein van de Schepping en de Scheppingsorde (waaronder het huwelijk) woedt een felle, diep geestelijke strijd! Met af en toe een brokje geloof en verwijzingen naar een 'plan van de Schepper' krijg ik de indruk van een 'schijn van godsvrucht', maar de kracht daarvan ontbreekt (naar 2Tim.3:5).

De zogenaamde wetenschap rammelt en er wordt gesjoemeld met Bijbelse gegevens. De basis van de Bijbel (Genesis) wordt omgeploegd en opnieuw ingezaaid... terwijl de mensen sliepen (vgl. Mat.13:24,25). Het lijkt aantrekkelijk om mee te bewegen met wat populair is in de wereld, maar we raken de waarheid en Gods heerlijkheid kwijt. Op mijn website kepler-science.nl is onder het kopje `Bijbel en oorsprong' meer te vinden over deze vragen - met argumenten.

Het had vanuit Bijbels perspectief (en met respect voor wat de wetenschap heeft ontdekt) zo heel anders kunnen klinken. Zie daarvoor het kader met 'De lotgevallen van Carbo'.

De lotgevallen van Carbo
In het water van de grote zee drijven ze rond, in gespannen afwachting van wat er gaat gebeuren. Het is donker, maar er wordt gebroed op iets nieuws. Ze zijn er nog maar pas en weten niet wat de toekomst brengt. Dan klinkt er een Stem en ineens is er licht in de duisternis. De grote zee reikt zover je kunt kijken, maar er zijn nog geen mensen om het te zien. Maar Carbo en zijn vele broertjes zijn er al wel. Velen van hen zitten vast aan twee Ootje's en zo zweven ze in dat grote water of ontsnappen naar de lucht daarboven. Als ze hadden kunnen nadenken, hadden ze zich wellicht afgevraagd waarom ze gemaakt waren en waar toch die verschillen tussen Carbo en Ootje voor dienden - en dan al die andere bouwstenen ...

Twee dagen later wordt wat duidelijker wat de bedoeling is: Carbo zweeft met zijn twee compagnons een kersvers huidmondje binnen. Via een ingewikkeld proces wordt hij vastgemaakt aan heel wat andere bouwstenen: ze zijn niet meer met z'n drieën, maar met 24 in totaal. Nog steeds zijn er geen mensen die de groene waas over de grond kunnen zien, de geweldige groeispurt waar kunnen nemen van een grote diversiteit aan planten - laat staan dat ze weet zouden hebben van al die biochemische reacties die zomaar ineens op gang gekomen zijn. Wie heeft dit allemaal bedacht? Waar loopt dit op uit?

Weer twee dagen verder zijn er ineens een heleboel nieuwe wezens: het water krioelt ervan en in de lucht worden vleugels uitgeprobeerd. Al die wezens hebben honger, net als kruipers en lopers die de dag daarna over het land uitzwermen. De plant waar de suiker van 24 bouwstenen deel van uitmaakt, wordt opgegeten, gekauwd en verteerd. De suiker waar Carbo met vijf gelijken en 18 anderen gebonden zitten, gaat een bloedbaan binnen en wordt in een spier er weer uitgeperst - daar zorgt de bloeddruk voor. De glucose klikt vast aan een portier-eiwit in de celmembraan van een spiercel (wat een wonderlijk machientje is dat!), wordt via een aantal stappen zo ongeveer in tweeën gesplitst en die stukken gaan weer door een membraan heen om in een soort biochemische cirkeldans verder afgebroken te worden. Stap voor stap wordt de energie in pakketjes uit de glucose gehaald - om gebruikt te kunnen worden bij de opbouw van de cel en in deze spiercel vooral om deze muis te laten rennen. Heel wat biologiestudenten zouden millennia later zwoegen om dit prachtige, delicate, o zo ingewikkelde proces zo in hun hersens op te slaan dat ze voor hun tentamens zouden slagen. Wat zijn hier veel stoffen bij betrokken!

Carbo is uiteindelijk weer terug bij af als hij opnieuw aan twee Ootjes vastzit en via de bloedbaan in de longen komt om naar buiten geblazen te worden. Opnieuw duiken ze een huidmondje in, worden in suiker ingebouwd (Carbo krijgt het idee dat dit proces een beetje het spiegelbeeld is van wat hij in de spiercel meemaakte, maar ook weer niet helemaal) en ditmaal krijgt hij een andere bestemming: hij komt in de ruggengraat van een heel lange spiraal terecht. Regelmatig opent die spiraal zich om afgelezen te worden en af en toe worden er kopieën gemaakt van de hele spiraal. Daar ontmoet hij toch een wonderlijk stel machientjes! Als hij alles zou kunnen overzien en overdenken (zoals hoe al die eiwitten worden gebouwd en opgevouwen), zou hij zich zeker afvragen Wie toch de Ontwerper van al die processen is - en van al die planten en dieren met miljoenen cellen die met die processen en machientjes volgestouwd zijn.

Zo'n zesduizend jaar later ontmoet Carbo een aantal van zijn broertjes opnieuw. Samen worden ze ingebouwd in een glucosemolecuul en komen als cellulose tot rust in de dode celwand van een grote eikenboom. Tijd om uit te wisselen wat ze allemaal hebben meegemaakt. Eentje kwam duizenden jaren geleden in een alg terecht om te worden opgegeten door een krijtdiertje, een ander in een grote zee-alg (Kelp). Allebei raakten ze bedolven onder grote moddergolven tijdens de Grote Vloed. Onder de hoge druk van alle aardlagen boven hen kwam de ene in krijtgesteente terecht, terwijl de kelpwouden werden omgezet in aardolie. Duizenden jaren bleven ze daar zitten totdat een stuk krijtrots bij Dover in zee viel en oploste en de aardolie werd opgepompt voor gebruik in een vliegtuig. Carbo kan vertellen dat hij allerlei planten en dieren in en uit is gegaan en in allerlei moleculen heeft gezeten - hij is ook getuige geweest van wat sommige profeten van Israël hebben opgeschreven.

Dan hoort hij ineens een Proton in het binnenste van een broertje naast hem opscheppen over miljoenen jaren. Die lijdt vast aan verstandsverbijstering, denkt Carbo (als hij al zou kunnen denken natuurlijk): ze zijn er nog maar zo'n zesduizend jaar! Zijn broer vertelt hem dat dat wellicht komt omdat hij als suiker in de hersens van een wetenschapper heeft gezeten - die vast geloofde in die miljoenen jaren. Carbo herinnert zich dan hoe hij een paar duizend jaar terug in het oog van een profeet meekeek toen die opschreef dat God de hemel uitspande als een tent, als het ware met Zijn vingers. Een Ootje in de buurt wist te vertellen dat als je dat uitspannen snel doet (en de Schepper kan dat natuurlijk), dat het dan net is of er veel meer tijd verlopen is bij verre sterren dan bij ons op Aarde. Hij had een poosje in de hersens van een andere wetenschapper gezeten.

Trouwens - wat is nou helemaal het geheugen van een Proton? Die kun je natuurlijk van alles in de mond leggen...! Er is er natuurlijk maar Eén die het werkelijk weet. Zou een volk zijn God niet vragen? Zoals Hij tegen Job zei: Waar was je toen ik de Aarde grondvestte?

4. - 14 augustus 2020 - www.logos.nl

Oer: het ongelukkige huwelijk tussen de Bijbel en de evolutietheorie

Boekrecensie door Klaas Roos

Oer. Een korte naam voor het boekje met een korte weergave van de geschiedenis vanaf de oerknal tot nu. Boeken zoals Oer zijn er meer, maar dit boek heeft een theïstisch evolutionistische insteek. Dat betekent dat de auteurs het Bijbelse scheppingsverhaal willen combineren met de evolutietheorie. In Oer geven ze een makkelijk leesbare weergave van hoe zo’n huwelijk tussen Bijbel en evolutietheorie eruit zou moeten zien. En heel gelukkig wordt dat huwelijk niet…

Het boek is geschreven door nanobioloog Cees Dekker, theoloog Gijsbert van den Brink en kinderboekenschrijfster Corien Oranje. Deze drie maken deel uit van een groep actieve theïstisch evolutionisten die de laatste jaren hun gedachtegoed actief in Nederland proberen te promoten, met name onder orthodoxe christenen. In 2015 schreven Cees Dekker en Corien Oranje Het geheime logboek van topnerd Tycho, gericht op kinderen. In 2017 verscheen het meer academisch toongezette En de aarde bracht voort van Gijsbert van den Brink, en in 2019 volgde En God zag dat het goed was, waar 25 verschillende auteurs aan meewerkten, en dat als een theologische en filosofische onderbouwing van het boek van Gijsbert van den Brink moest dienen (maar serieuze inhoudelijke bezwaren kent1).

Het kleine grote verhaal
Nu is dan het 150 pagina’s tellende boek Oer verschenen. Het verschilt van de vorige boeken omdat het niet zozeer het theïstisch evolutionisme wil verdedigen, maar de veronderstelde miljarden jaren oude geschiedenis van het heelal in een verhalende vorm wil gieten. De hoofdpersoon van het boek is een proton dat vlak na de oerknal ontstaat en getuige is van de meest bijzondere gebeurtenissen: de oerknal, de vorming van het zonnestelsel, het ontstaan van het leven op aarde, het opkomen van verschillende diersoorten en de evolutie van de mens, maar ook van de geboorte van Jezus. De ene keer bevindt het proton zich in een schapendarm, dan weer in de wandelstok van Jezus, en dan weer in het papyrus waaraan de apostel Johannes zijn visioenen toevertrouwt. Het boek is redelijk vlot geschreven. In de eerste paar hoofdstukken moet het verhaal even op gang komen, maar vanaf de ‘zondeval’ in hoofdstuk 8 leest het makkelijk weg. Voor christenen zal het vanaf dat moment grotendeels bekende kost zijn, en ook voor degenen die een beetje op de hoogte zijn van het theïstisch evolutionistische gedachtegoed zal het boek weinig nieuws brengen. Desondanks nodigt het verhaal uit om verder te lezen.

Zondeval 2.0
Tijdens het lezen van het boek zal de Bijbelgetrouwe lezer verschillende keren de wenkbrauwen optrekken........

Lees verder...

3. - 5 augustus 2020 - www.logos.nl

OER – Het grote verhaal van nul tot nu

Boekrecensie door Jan van Meerten

Veel gelovigen hebben vragen over het ontstaan van deze wereld. Heeft God hemel en aarde geschapen in zes dagen? Of heeft God een evolutieproces over miljarden jaren gebruikt om het leven op aarde te krijgen? Deze vragen zijn niet nieuw, daar wordt al meer dan anderhalve eeuw over nagedacht. Mensen hebben behoefte aan het zien van het grote plaatje. Eeuwenlang was dat duidelijk: God schiep hemel en aarde, in zes dagen of in één oogwenk (daar was soms discussie over, al kozen de meeste christenen voor het eerste). God zag dat Zijn schepping zeer goed was. De zondeval bracht dood en lijden in de wereld. Het zondvloedwater bedekte de aarde en verwoestte de eerste wereld met haar bewoners. Slechts Noach en zijn gezin overleefden in de ark. God sloot een nieuw verbond met Noach. En zo werd de loop van de geschiedenis verder gevolgd en uitgelegd. 

De moderne natuurwetenschappen hebben, zo lijkt het, roet in het eten gegooid door met een alternatieve ‘grote geschiedenis’ te komen, van big bang, via het accretiemodel en abiogenese, tot universele gemeenschappelijke afstamming van al het leven. Dat de christelijke geschiedenis tegenover een seculier verhaal wordt geplaatst is overigens niet nieuw, maar al bekend sinds de vroege kerkvaders. Sommige christenen willen het naturalistische verhaal volledig serieus nemen, zij zien dat wat christenen eeuwenlang over Genesis geloofd hebben als achterhaald of op zijn minst zouden we het bijbelboek Genesis anders moeten lezen. 

Dit jaar hebben enkele Nederlandse theïstisch evolutionisten (Gijsbert van den Brink, Cees Dekker en Corien Oranje) ook een ‘groot verhaal’ geschreven. Ze maken gebruik van de hierboven zo genoemde alternatieve ‘grote geschiedenis’ en hebben dit met een christelijk sausje overgoten. Het resultaat is ‘OER. Het grote verhaal van nul tot nu’. Dit zorgt in de media en in de kerk voor opschudding.

Op deze pagina... wil ik een overzicht bieden van alles wat er geschreven is over het boek OER. Waarom begin ik daar nu pas mee, het boek is immers al maanden uit? Dat komt omdat we bij Logos Instituut besloten hadden het boek voorlopig te laten liggen. Het is immers het zoveelste boek vanuit theïstisch evolutionistische hoek in zeer korte tijd, wat kan er nog meer gezegd worden? Ondertussen kregen we verschillende berichten vanuit onze achterban of we iets wilden zeggen over het boek OER. Diverse mensen uit de achterban hadden vragen of waren bezorgd waar het heen moet met de kerk en het christelijk geloof wanneer deze verhalen, zoals in het boek OER, geaccepteerd worden. Omdat we de afgelopen tijd steeds meer reacties hebben gekregen, hebben we besloten toch wat met het boek te doen in de hoop dat de ogen van mensen open gaan en ze afstand zouden nemen van het theïstisch evolutionisme, omdat deze filosofie in strijd is met de Bijbelse geschiedenis en ook niet in overeenstemming is met het boek van de natuur.

Het boek OER is eenvoudig geschreven en bedoeld voor de gewone gelovigen. Het bevat een indrukwekkende lijst met aanbevelingen waaronder de astrofysicus prof. dr. Heino Falcke, de fysicus prof. dr. Robbert Dijkgraaf, theoloog en programmamaker van de Evangelische Omroep drs. Andries Knevel, theoloog prof. dr. Stefan Paas en de oprichtster van ‘Huis van Belle’ Eline Hoogenboom. Op 13 mei 2020 werd het boek online gepresenteerd, waarbij Nobelprijswinnaar prof. dr. Ben Feringa het eerste exemplaar in ontvangst nam. In korte tijd zijn er acht drukken van het boek verschenen, helaas is er geen oplage bekendgemaakt. Hieronder het overzicht in chronologische volgorde.

Op deze pagina is het overzicht te lezen...
waaronder ook veel recensies.
(Achter ieder punt is de bron ervan te vinden. NB: Klik niet op het nummer maar op de link die verschijnt.)

2.  Zaut - 5 augustus 2020 - www.zaut.org... 

Oer-simpel

Boekrecensie door Marc de Vries

Om christenen ertoe te bewegen de evolutietheorie te aanvaarden, is wel aangevoerd dat de tekst van Genesis bedoeld zou zijn als een uitleg op een niveau dat wij nog kunnen begrijpen. Wat er eigenlijk gebeurd is, is zo complex dat God als het ware op Zijn knieën is gaan zitten en het verhaal op sterk vereenvoudigde wijze heeft weergegeven. ‘Accommodatie’ heet dat in kindertaal. Calvijn zou daar zo’n beetje de uitvinder van zijn. Inderdaad kom je die gedachte bij Calvijn wel tegen. Het is alleen de vraag of hij die ‘theorie’ zo zou hebben toegepast als nu gebeurt om de evolutietheorie aanvaardbaarder te maken.

Onlangs verscheen er echter een kinderboek over de wording van het leven en van de verscheidenheid daarvan, geheel in de lijn van de evolutietheorie. Dat is vreemd. Het verslag in Genesis was toch nodig omdat de werkelijke geschiedenis te ingewikkeld was om zomaar aan mensen te vertellen, laat staan aan kinderen? Blijkbaar klopt er er iets niet met de gedachte van de accommodatie. Het was wel degelijk heel goed mogelijk om in kindertaal gewoon het gebeuren in termen van evolutie uit te leggen. Dat blijkt nu uit het boek Oer.

Maar waarom heeft God dan die andere manier van uitleggen gebruikt, terwijl Hij wist dat Hij het net zo goed rechtstreeks had kunnen vertellen, zoals het werkelijk gebeurd is? Waarom die tekst die de argeloze lezer voortdurend op het verkeerde been zet? Want het is toch geen wonder dat christenen en Joden de eeuwen door op basis van die tekst hebben aangenomen dat het menselijk geslacht begonnen is met letterlijk twee mensen, die Adam en Eva heetten? Evenzo hebben christenen altijd gemeend dat er geen dood was voordat de zogenaamde ‘zondeval’ had plaatsgevonden, en begrijpelijk met zo’n tekst in Genesis. Waarom heeft God toch zoveel misverstand geschapen door die Bijbeltekst?

Nu Oer er is moeten al die oude kinderbijbels maar gauw van de markt gehaald worden, want dan kunnen kinderen tenminste gevrijwaard worden van al die rare misverstanden die door de Bijbeltekst zijn opgeroepen. Zij kunnen nu in hun eigen taal kennis nemen van de manier waarop het leven zich ontwikkeld heeft en niet meer in de war gebracht worden door die oude verhalen van Adam en Eva en die slang en zo.......

Lees verder...

1.  Evangeliebelijden - 2 juni 2020 - www.evangeliebelijden.nl...  

Goed boek over schepping, zondeval en verlossing?

Boekrecensie door Rob Visser

We blijven in de branding van het leven staan als het om schepping en evolutie gaat. Het is een gesprek dat steeds weer terugkomt. Je kunt en mag je daaraan ook niet onttrekken. Juist ook omdat onze jonge mensen daar mee te maken krijgen. In de opleidingen die ze volgen, ren ook in de gesprekken met anderen met wie ze werken en leven. Er is een nieuw boek verschenen dat juist velen in de christelijke wereld wil bereiken. Een boek dat op een populaire manier naar voren brengt wat eerder vooral door dr. Gijsbert van den Brink geschreven is, in 2017. In zijn boek: ‘En de aarde bracht voort’[1]. 

In het boek ‘Oer’ dat door Corien Oranje geschreven is, met hulp van Gijsbert van den Brink en Cees Dekker, wordt op een populaire manier verteld hoe God door de evolutie de schepping heeft gegeven. De hoofdpersoon is een zekere Proton die, als een van de kleinste deeltjes in de schepping, meemaakt hoe het vanaf het begin zou zijn gegaan. Hoe in miljarden jaren ontstaan is wat we nu om ons heen zien. Dit boek is een poging om mensen al meer te laten geloven dat geloof in Christus kan samengaan met het geloof in de evolutie. Het zou gaan om het met elkaar verzoenen van geloof en wetenschap. Op de achterkant van het boek ‘Oer’ staat dan ook te lezen: “Oer is een meeslepende vertelling die op een nieuwe manier een verbinding legt tussen Gods grote verhaal in de Bijbel en hedendaagse inzichten vanuit de wetenschap.’

Over dit boek zou heel veel te schrijven zijn.[2] Het komt steeds weer in strijd met wat de Heilige Geest zelf in de Bijbel zegt. Bijvoorbeeld op het punt dat de HERE het nodig zou hebben gehad een schepping te maken waarin dood, geweld en lijden een plaats hadden. Dat zou Hij nodig gehad hebben om tot een schepping te komen waar het kwaad en de dood uit zouden verdwijnen. Is zo’n gedachte te handhaven o.a. als je bedenkt wie de HERE, de schepper van alle dingen is? Hieronder enkele opmerkingen hierover.

Wie is de Here?................

Lees verder...