www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

10 RECENSIES

De misleidingsindustrie
Hoe de Nederlandse media ons dagelijks beetnemen
Els van Diggele
Uitgever: De Geus
ISBN: 9789025310127
Prijs: 10 euro
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Els van Diggele woonde met haar gezin in Israël en het Palestijnse gebied. Op basis van wat zij zag en hoorde schreef ze het boek: De misleidingsindustrie. Over journalistieke principes en emotionele betrokkenheid.
Elke Nederlandse nieuwsconsument staat bloot aan een wijdverbreid maar lang verzwegen fenomeen: emotionele betrokkenheid van de media, met partijdigheid tot gevolg. Het veelzeggendste voorbeeld daarvan is de berichtgeving over Palestina. Vooral als het daarover gaat worden de anders zo strikt nageleefde ambachtelijke journalistieke mores en conventies bij het proces van vrije nieuwsgaring en berichtgeving overboord gezet.

Door deze activistische methode wordt het publiek al meer dan veertig jaar beetgenomen; het laat zich een onvolledig en eenzijdig journalistiek verhaal opdienen. En hoe kan het ook anders? Waarom zouden lezers, kijkers en luisteraars twijfelen aan een vertrouwd beeld dat hun decennialang is voorgehouden?

Els van Diggele zocht al geruime tijd naar bewijs voor de praktijken van deze misleidingsindustrie. Tot ze geheel onverwachts met haar neus in de boter viel, en wel op de redactie van het liberale NRC Handelsblad.

..

10. Profetisch Perspectief - maart 2020 - www.profetischperspectief.nl

Een eerlijk verhaal

Recensie door Marijke Terlouw

Eigenlijk had de titel net zo goed 'waar zijn de echte journalisten?' kunnen zijn. Els van Diggele schetst in – zo noemt ze het zelf – haar pamflet De misleidingsindustrie – hoe Nederlandse media ons dagelijks beetnemen, hoe
de berichten die wij lezen over Israel, over Palestijnen, over het conflict in het Midden-Oosten helemaal niet zo objectief zijn als de media ons doen geloven. Het tegenovergestelde is maar al te vaak waar; de berichtgeving is gekleurd en gemotiveerd door persoonlijke overtuigingen; het nieuws rond Israel is, met haar woorden, al vele jaren terug geworden tot ‘campagnejournalistiek'. En alleen al die bewering zou ons aan het denken moeten zetten. Het zou vragen moeten oproepen bij ons – en in het bijzonder bij de journalistiek. We zouden verontrust moeten zijn en moeten willen uitvinden of wat Van Diggele beweert, klopt. We volgen tenslotte allemaal de media. Want wat als het klopt? Maar verbazingwekkend genoeg leek niemand zich die vraag te stellen.

En dat verontrust zo mogelijk nog meer. Wat is er aan de hand? Van Diggele schetst dat in de eerste jaren van het bestaan van de staat Israel er veel positieve berichten over het land werden geschreven. Dat is opmerkelijk, omdat doorgaans in de media geldt 'goed nieuws is geen nieuws: Maar bij Israel gaat dat niet op, en de jaffa's, Nobelprijzen en hardwerkende kibboetsnik met ploeg en geweer worden zo'n beetje het beeld van Israel. 

Van Diggele citeert Hans Knoop: 'Israel leek een couveusekindje dat was blijven leven en nu als kleuter dagelijks over de bol werd geaaid.' Ze vervolgt zelf: 'Na de Zesdaagse Oorlog [1967, MT] worden de rollen omgedraaid: nu krijgt de Palestijn een aai over de bol van een vertederde wereld. Hij heeft het immers zwaar te verduren in de strijd tegen het zionisme en de Israelische bezetter.' En dat beeld heeft succes en wordt gevoed en in stand gehouden door activisten en deskundigen, ook in Nederland. Die activisten hebben het niet op Israel. 'In wezen draait de strijd niet om hun onfortuinlijke lot, maar vooraf om het here hangijzer van de Joodse aanwezigheid in de Levant!’

Dit beeld over Palestijnen die het slecht getroffen hebben, die in nood
zitten, van wie het land is bezet, is nog altijd het adagium. Hoe kan dat? Van Diggele draagt diverse antwoorden aan: journalistieke vooringenomenheid, journalistieke volgzaamheid, en de dictatuur van het gevestigde beeld, die elkaar versterken en leiden tot het filteren van ongemakkelijke feiten, geen toezicht of controle op de onafhankelijkheid van de journalistiek, grensvervaging tussen activisme, journalistiek en geschiedschrijving.

Dat dat beeld over de lijdende en onderdrukte inheemse Palestijn inmiddels diepgeworteld is, ondervond ik afgelopen week. In gesprek met jongeren had ik het over de recente geschiedenis van het land en gebied. Over hoe de staat Israel is ontstaan. Ik had vooraf de vraag gesteld: is het waar of niet waar dat Palestina een staat is? En ik dacht dat mijn verhaal wel duidelijk zou maken dat die staat Palestina niet bestaat. Maar na afloop moest ik constateren dat dat helemaal niet logisch is voor jongeren. Zij weten niet beter dan dat Palestina bestaat, en al heel lang bestaat. Want dat is wat de media vertellen.

Daarin zat voor mij de herkenning met dit boek van Van Diggele. Als jongeren de feiten niet kennen, als de media wel vertrouwd worden als bron van feiten, terwijl de media een bron van méningen zijn, van beelden, en in de woorden van Van Diggele 'een misleidingsindustrie; hoe kunnen wij, hoe kunnen die jongeren, dan weten wat er echt gaande is in Israel?

Tot slot, Van Diggele benoemt in haar pamflet diverse malen in diverse vormen een punt dat vaak als 'heikel' wordt gezien, maar dat wat mij betreft wel de kern raakt: gaat het echt om medelijden met het lot van de Palestijnen, of is het een dekmantel voor hardnekkige ressentimenten tegen Joden en hun staat? Misschien is het antwoord wel te vinden in dit gezegde: De vraag stellen, is hem beantwoorden.

9. – Israelaktueel - september 2019 - www.christenenvoorisrael.nl/israel-aktueel

De misleidingsindustrie

Recensie door Ruben Ridderhof

De misleidingsindustrie is het nieuwste boek van Els van Diggele. Het is de weerslag van haar stijgende verbazing over de manier waarop de Nederlandse journalistiek omgaat met het conflict tussen Israel en de Palestijnen. Die handelwijze kenmerkt zich niet alleen door een groot gebrek aan nuance, maar ze noemt het zelfs ‘campagnejournalistiek'.

Van Diggele erkent het recht van eenieder - ook journalisten - om er een mening op na te houden, maar wanneer onder het mom van 'onafhankelijke verslaggeving' één kant van het verhaal de boventoon voert, wordt het publiek misleidt. En dat is volgens haar precies wat er op grote schaal gaande is.

Vooringenomen
De Nederlandse media hebben volgens Van Diggele, wat het lsraëlisch-Palestijnse conflict betreft, altijd een vooringenomenheid vertoond. Vanaf de oprichting van de staat Israel in 1948 stond Nederland vierkant achter Israël. De media spraken lovend over het zionisme met zijn Jaffa sinaasappeltjes en zongebruinde kibboetsniks. Maar vanaf pakweg 1970 is de stemming omgeslagen en wordt de Palestijnse kant van het verhaal haast kritiekloos overgepend. Het beeld dat zo bij de gemiddelde Nederlandse nieuwsconsument is ontstaan, is dat van de ongelijke strijd tussen het oppermachtige en bij wijle meedogenloze lsraël dat gedreven door een koloniaal zionisme een campagne voert om de weerloze, vreedzame Palestijnen van hun historische thuisland te verdrijven.

Misleiding
Els van Diggele benoemt in haar boekje hoe dit beeld door Nederlandse media in stand wordt gehouden. Zo haalt ze op hoe de media met grote koppen en lange items melding maakten van de dood van een Palestijnse baby bij de demonstraties langs de grens met Gaza, omgekomen door een Israëlische traangasgranaat. Later werd bekend dat het meisje stierf aan een aangeboren hartafwijking.

RTL Nieuws zegt in het voorjaar van 2018: "De Palestijnen vechten onder leiding van Hamas voor een einde aan de bezetting van de Gazastrook", vergetend dat lsraël Gaza in 2005 verliet.

Verraad
Met ruim veertig jaar van deze campagnejournalistiek is dit eenzijdige beeld zodanig bij het publiek en het journaille ingesleten dat het eerlijke verhaal bijna als ongeloofwaardig terzijde wordt geschoven. Zelden of nooit schrijven media bijvoorbeeld over hoe de Palestijnse Autoriteit de Palestijnse bevolking onderdrukt. Hoe Abbas de democratie en de rechtsgang in de Palestijnse Autoriteit vleugellam heeft gemaakt en als dictator heerst.

Niet alleen plegen media zo verraad aan hun kijkers of lezers, door een activistisch standpunt in te nemen onder het mom van onafhankelijke verslaggeving, ook verraden ze de gewone Palestijn, die gebukt gaat onder terreurregimes die door de media worden goedgepraat.

Geen Joden, geen nieuws
En ergens plegen de media ook verraad aan het Joodse volk. Want in hun streven om vermeend onrecht aan de kaak te stellen, blijken ze vreselijk selectief. Dat illustreert Van Diggele door te beschrijven hoe in lsraël meer correspondenten zitten dan waar ook ter wereld. De media hebben het Israëlisch-Palestijnse conflict verheven tot het belangrijkste conflict ter wereld, terwijl elders talloos veel meer slachtoffers vallen, zonder enige media-aandacht. No Jews, no news. En daar raakt Van Diggele de eigenlijke zere plek. Palestijnen zijn eigenlijk vooral interessant waar ze kunnen dienen om Israël in een kwaad daglicht te stellen.

8. Likud.nl - 29 augustus 2019 - www.likoed.nl...

De misleidingsindustrie – over de mainstream media

Recensie door Redactie Likud Nederland

Er is een nieuw boek uit van de historica Els van Diggele: ´De misleidingsindustrie’.
Het gaat over de structurele media-misleiding bij de berichtgeving over Israël.

Haar vorige boek maakte veel indruk: ‘We haten elkaar meer dan de Joden. Tweedracht in de Palestijnse maatschappij’. Dat boek was is gebaseerd op interviews met 200 Palestijnen.
De conclusie was dat de extremisten onder de Palestijnen al honderd jaar de dienst uitmaken. Daardoor is de samenleving in de ban van geweld, zwaar onderling verdeeld en volkomen corrupt.

De logische vervolgvraag van Els van Diggele is waarom deze en andere feiten vrijwel nooit in de media komen.
Terwijl het gaat om essentiële informatie die veel zou verduidelijken, zoals:

• De Jodenhaat. Als dieptepunt noemt Van Diggele het haatbetoog van Mahmoud Abbas in 2016 in het Europees parlement, met het middeleeuwse sprookje dat de Joden de bronnen van de Palestijnen vergiftigen.
  Iets wat trouwens in geen enkel Nederlands medium werd besproken of benoemd. Net zo min dat Abbas voor de verkondiging van dit eeuwenoud antisemitisch fabeltje een staand applaus kreeg van de Europarlementariërs, met D66 voorop.
• Het Palestijnse wanbestuur, de immense corruptie, willekeur, onderdrukking van minderheden, vriendjespolitiek en onderlinge haat. Dat laatste veroorzaakt bijvoorbeeld de blokkade door Fatah van de levering van medicijnen en elektriciteit aan de Gazastrook dat door Hamas wordt beheerst.
• De weigering om Israël als Joodse staat te accepteren, waarop alle vredesbesprekingen stuk lopen.
• De verering van geweld en ‘islamitische martelaren’ (plegers van zelfmoordaanslagen).

Als de media dit wel zouden weergeven, zou Israël niet zo eenzijdig de schuld krijgen.
Maar de berichtgeving wordt volledig vanuit de slachtofferrol van de Palestijnen besproken.

Dit leidt voortdurend tot onjuistheden in de berichtgeving. Van Diggele geeft een aantal recente voorbeelden van de NOS en de NRC, maar geeft aan dat dit bij bijvoorbeeld VPRO en RTL niet anders is.

Met de NRC heeft Van Diggele zelf ervaring. Zij schreef voor de NRC recensies voor twee anti-Israël boeken.
Haar – op feiten gebaseerde – kritiek leverde spastische reacties op van de NRC-redactie.
Dat is niet verbazingwekkend. Likoed Nederland heeft herhaaldelijk de NRC gefileerd en gewaarschuwd: “Deze slijpsteen kan uw geest ernstige schade berokkenen”.
Eerder verscheen hier al het boek over van Hans Moll, na 23 jaar redacteur van de NRC te zijn geweest: ‘Hoe de nuance verdween uit een kwaliteitskrant’.

Van Diggele concludeert over de NRC:.............

Lees verder...

7. Jonet.nl - 27 augustus 2019 - www.jonet.nl...

De misleidingsindustrie is een polemisch pamflet

Recensie door Awraham Meijers

‘Het zou een prestatie van formaat zijn geweest om geruime tijd in Ramallah te wonen, zoals ik gedaan heb, zonder vriendschap te sluiten met Palestijnen‘

Historica en journalist Els van Diggele steekt onbevreesd de nek uit om via haar boekje De misleidingsindustrie, hoe Nederlandse media ons dagelijks beet nemen – zelf heeft ze het over ‘pamflet’ – de Nederlandse krantenlezers, radioluisteraars en kijkers naar het NOS Journaal en actualiteitenrubrieken, nauwgezet uit te leggen hoe wij (het ignorante lezers- en kijkerspubliek) danig bij de neus worden genomen als het gaat over nieuwsvoorziening met betrekking tot het Israëlisch-Palestijnse conflict. Zij zegt via haar pamflet te bewijzen hoe Nederlandse media ons dagelijks beetnemen door het pro Palestijnse journaille, daarbij gesteund door journalisten en sommige historici.

Outsider
Els Van Diggele (Warmond 1967) beschrijft aan de hand van voorbeelden hoe de afgelopen decennia de Nederlandse berichtgeving over Israël gekleurd zou zijn door al dan niet bewuste misvattingen, verdraaiingen en emoties, die zijn verpakt als feitelijkheden ter meerdere glorie van de Palestijnse underdog. In het pamflet benadrukt zij haar positie als buitenstaander en beweert nadrukkelijk slechts als waarnemer – dus outsider – het een en ander te analyseren. In de rol van observator sluit zij elke persoonlijke betrokkenheid uit.

Haar uitgever verwoordt het (samengevat) aldus: ‘Elke nieuwsconsument staat bloot aan een wijdverbreid maar lang verzwegen fenomeen: Verregaande partijdigheid van de media met misleiding tot gevolg. Een goed voorbeeld is de berichtgeving over Israël en Palestina. Kranten, radio en tv vergeten hun publiek en zetten de anders zo strikt nageleefde ambachtelijke mores probleemloos over boord (…) Door deze activistische methode wordt het publiek al meer dan veertig jaar beetgenomen’.

Manipulatie
Curieuze redenering van de uitgever: ‘Elke nieuwsconsument staat bloot aan verregaande partijdigheid van de media met misleiding als gevolg’...........

Lees verder...

6. PKN - Kerk & Israël Onderweg
juli/augustus 2019

Het publiek heeft recht op het hele verhaal

Els van Diggele is historica en journaliste en Israël- en Palestinadeskundige. Ze schreef een drieluik over interne conflicten van Joden, christenen en moslims in Israël. Het laatste deel – ‘We haten elkaar meer dan de Joden’ – verscheen afgelopen oktober bij uitgeverij Athenaeum1 

5. Uit het nieuws 09-09-2019...

Door: Franklin ter Horst

De misleidingindustrie van de media

Een deel van deze nieuwsbrief heb ik overgenomen van Likoed Nederland.

De historica Els van Diggele heeft een nieuw boek geschreven: ´De misleidingindustrie’.Het gaat over de structurele mediamisleiding bij de berichtgeving over Israël. Zij komt in haar boek met essentiële informatie dat vrijwel nooit in de media komt terwijl dat juist veel zou verduidelijken. Als dieptepunt noemt Van Diggele het haatbetoog van Mahmoud Abbas op 23 juni 2016 in het Europees parlement, met het middeleeuwse sprookje dat de Joden de bronnen van de Palestijnen vergiftigen.

Lees verder...

4. Crescas...
2 augustus 2019

Els

Door Salomon Bouman

Salomon Bouman (1937) was gedurende 37 jaar correspondent voor NRC-Handelsblad, De Standaard en de Nederlandse radio in Israël...

Sedert Israël als gevolg van de overwinning in 1967 gebieden met een Palestijnse bevolking veroverde, is dat land in de Nederlandse media niet langer het uit de Sjoa verrezen gekoesterde pioniersland. De bewondering voor de Joden die het flikten een grote oorlog te winnen in zes dagen, is door eenzijdige pro-Palestijnse berichtgeving omgeslagen in een anti-Israëlische stemming in Nederland.

In haar uitstekend gedocumenteerde pamflet De misleidingsindustrie. Hoe Nederlandse media ons dagelijks beetnemen, onderbouwt Els van Diggele deze verandering van sympathie naar kritiek op Israël.

De historica en schrijfster Van Diggele weet waarover ze het heeft. Door lang verblijf in Israël en ook een jaar in Ramallah kent ze de feitelijke en psychologische achtergronden van het Israëlisch-Palestijns conflict...............

3. De Couturekrant...
13 juli 2019

2. HP/De Tijd...
29 juni 2019

1. The Rights Forum - 7 juli 2019

[ N.B.: The Rights Forum' is de club, opgericht door oud-premier Van Agt, die pleit voor boycot, desinvesteringen en sancties (BDS) als drukmiddel tegen Israël... Lees verder... 
Maar toch grappig om deze recensie te lezen, die precies het omgekeerde beweert van waar Van Diggele voor staat. ]

In ‘De Misleidingsindustrie’ misleidt Els van Diggele de lezer...

door Jan Tervoort

Dat de mainstream media hun publiek bewust zouden misleiden met eenzijdige ‘pro-Palestijnse’ berichtgeving is een standaard thema van de Nederlandse Israël-lobby. Vanwege een persoonlijke aanvaring en navenante kinnesinne met NRC schreef Els van Diggele een boekje over de ‘Palestijnenknuffelende’ media.

Boekjes van journalisten over andere journalisten die zogenaamd bevooroordeeld zijn en hun werk niet goed doen zijn over het algemeen poepsaai. De illusionaire pretentie van objectiviteit die journalisten onderling voor het lezerspubliek denken moeten hoog te houden verhullen zelden de persoonlijke rancune en kinnesinne die vaak ten grondslag liggen aan dit soort werkjes. Journaliste en historica Els van Diggele schreef met haar vorige week verschenen De Misleidingsindustrie een klassieker in dit genre.

Palestijnenknuffelaars
Van Diggele heeft in Israël en in Ramallah op de bezette Westelijke Jordaanoever gewoond en schrijft geregeld over het Israëlisch-Palestijns conflict en de Israëlische en Palestijnse samenleving. Ze heeft een nogal overtrokken beeld van haar eigen objectiviteit en expertise, zo blijkt uit haar pamflet (zoals ze haar boekje zelf aanduidt). Zij deelt namelijk de allang door serieuze geschiedschrijving weerlegde officiële Israëlisch-zionistische visie op het Israëlisch-Palestijns conflict. Zij is dus pro-Israël, of, in de terminologie die zij in haar boekje tot vervelens toe voor haar tegenstanders gebruikt, een die-hard fan van ‘de jood als slachtoffer’ of een ‘jodenknuffelaar’......................
Lees verder...