www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

1 RECENSIE

Leven in verbondenheid.
De kracht van het kennen van Jezus
Jos Douma
9789043512084
Uitg. Kok, Kampen 2006
121 blz. € 12,90
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Ieder mens verlangt ernaar verbondenheid te ervaren met andere mensen. Toch is er juist op dit gebied veel nood. Onze samenleving wordt gekenmerkt door onverbondenheid en vervreemding. Ook in kerken zijn er processen gaande die verwijdering geven. Hoe vinden we nieuwe verbondenheid?
Dit boek biedt een handreiking voor het nadenken over deze thematiek. Het gaat over God en mensen, over de betekenis van de Drie-eenheid en het verbond, over het werk van de Geest van Christus en over verkeerde gebondenheden.
Leven in verbondenheid is een poging om in kerken en gemeenten het gesprek op gang te brengen over de grote kracht van verbondenheid in Christus als de weg om eenheid te zoeken en te vinden. Tegelijk wil het laten zien hoezeer liefdevolle verbondenheid de gemeente van Christus aantrekkelijk maakt voor wie Hem nog niet kennen.
Jos Douma is voorganger van de Fonteinkerk in Haarlem.

1. Nederlands Dagblad - 5 januari 2007 - www.nd.nl 

Een te kort boek over een belangrijk onderwerp

Recensie door Henk Messelink

'leder mens kent het verlangen naar verbondenheid. Het verlangen om door anderen gekend en geliefd te zijn. Het verlangen om werkelijk contact met de ander te hebben. Het verlangen om voorbij de vervreemding te ervaren dat het goed is om er te zijn.'

Met deze zinnen begint Jos Douma zijn nieuwste boek. Hij constateert dat er in de samenleving en in het kerkelijk leven veelal sprake is van vervreemding en verwijdering. Daarom vraagt hij aandacht voor het woord verbondenheid. Het boek, dat hij hierover schreef, is geboren uit een aantal preken die hij hield onder dezelfde titel. Douma wil graag laten delen in de kracht van verbondenheid.

Niets is behulpzamer en krachtiger als genezing voor vervreemding en verwondering dan het aangaan van liefdevolle menselijke relaties vanuit de kracht van Jezus Christus, die in ons is. Vanuit dit basisgegeven komt hij tot een uitwerking van het thema verbondenheid, ten aanzien van God (onder meer over de Drie eenheid en het nieuwe verbond), mensen (pastoraat en huwelijk) en de gemeente (gemeente zijn en missionair zijn).

Douma steunt in de uitwerking vooral op twee boeken van Larry Crabb, Verbondenheid en Recht uit de ziel, die (maar dan veel uitvoeriger) dezelfde thematiek behandelen. Hij beveelt dan ook de lezing van deze boeken in het bijzonder aan.

Leerzaam
Er is veel moois te vinden in dit boek. Zijn uitleg over God de Drie enige heeft me aangesproken en verrijkt. Ik geef een citaat: 'Als we zoeken naar verbondenheid, gaat het er dus om dat we allereerst God zelf meer leren kennen, dat we intensiever en intiemer met Hem omgaan, dat we door Christus en in de Geest steeds meer het Vaderhart voelen kloppen in ons hart, dat we de kracht en de genade en de liefde en de trouw die stromen in God leren ontvangen door te delen in de drie enige gemeenschap.'

Ook de hoofdstukken over het pastoraat helpen me om zondige patronen in mensenlevens te ontmaskeren en tegelijk om achter de slechte dingen in mensen ook altijd ijverig naar het goede te zoeken. Ook de typering van de gemeente met de drie G's ( genade, gemeenschap en getuigenis), waarbij de verbondenheid in Christus met God, met elkaar en met de samenleving zichtbaar wordt, helpt verder om een goede visie op de gemeente te ontwikkelen.

Op sommige formuleringen heb ik wel kritiek. Zo schrijft Douma dat God in Jezus Christus zo dichtbij komt dat in Jezus de grens tussen God en mens wegvalt: Jezus is God en mens tegelijk. Deze formulering lijkt me te onbeschermd. God en mens vloeien in Jezus niet ineen, maar blijven onderscheiden.

Wanneer het gaat om pastoraat (de strijd om elkaars ziel) schrijft Douma: 'Pastorale vermaning moet altijd starten bij het leven van Christus in ons, want als dat leven er niet is, vragen we uiteindelijk of de ander in eigen kracht een verandering in zijn of haar leven wil doorvoeren.' Dat lijkt me wat te kort door de bocht geformuleerd. Soms moet je eerst heel wat puin ruimen (ook als mensen helemaal verkeerd bezig zijn) voordat je echt over Christus kunt beginnen.

Te kort
Ik had het boek (ruim 100 bladzijden, inclusief gespreksvragen en verantwoording) snel uit. Dat tekent meteen mijn grootste bezwaar: het boek is te kort van stof. Het stipt een heleboel zaken aan, maar de uitwerking is erg summier. Een hoofdstuk van acht bladzijden over de zegen van het nieuwe verbond is toch echt te weinig. Ook een hoofdstuk van acht bladzijden over huwelijkspastoraat kan maar heel weinig zeggen. Een preek kan inderdaad gauw te lang zijn. Maar een boek mag meer geven. Larry Crabb heeft vele honderden bladzijden nodig om in zijn boeken sommige van deze thema's uit te werken. Ik had graag gezien dat Jos Douma ook meer ruimte genomen had om het thema verbondenheid in praktische zin verder uit te werken. Nu blijft het boek voor mijn gevoel steken in een aantal aanzetten tot uitwerking. En nu moet ik toch weer van Douma terug naar Crabb.
Het zou mooi zijn als Jos Douma de tijd en de mogelijkheden zou krijgen het mooie thema verbondenheid naar vele kanten toe concreet te maken.