www.vergadering.nu Recensie-index www.vergadering.nu 1 RECENSIE
Handboek
voor het 24 7 Gebed 1.
Uitdaging – januari 2008
Het boek is ten dele meer van hetzelfde (getuigenissen van christenen die bijzondere ervaringen aan het fenomeen danken), maar ook praktische tips voor het starten van zo'n estafette en de inrichting van een gezellige ruimte daarvoor. Want dat lijkt de essentie van het zogenoemde 24 7 gebed: een soort heilige plaats waar gelovigen elkaar volgens een rooster aflossen om te bidden. Dag en nacht, zeven etmalen per week. De bidders spreken, zingen of zijn stil voor Gods aangezicht. Het Handboek voor het 24 7 gebed belooft op de cover dat door de inhoud ervan 'iedereen overal kan leren bidden als nooit tevoren.' Greig stond in Zuid Engeland min of meer aan de wieg van de beweging, die zich nu als een olievlek over meer dan zestig landen heeft uitgebreid. Het lijkt, na alle systemen en strategieën die over ons kwamen, de zoveelste hype. Dat is juist wat Greig niet schijnt te willen. Hij geeft zelfs toe daar wat moe van te zijn geworden. Dat gebed in het leven van veel christenen en gemeenten niet de essentiële rol speelt, die het zou moeten hebben, is evident. Als door wat dan ook, zoals door de nu ontstane beweging, daarin verandering komt, is dat zegenrijk. Primair voor de individuele gelovige die deelneemt, denk ik. Het lijkt mij trouwens een soort nieuwe invulling van wat vroeger 'stille tijd' heette. Eigenlijk dus niets nieuws onder de zon. Maar je geeft iets een naam, zodat een 'concept' ontstaat en het lijkt een nieuwe bezem die schoner veegt. Kettinggebed bestond al heel lang. Het jongste boek van Greig bevat een interessante opsomming van voorbeelden daarvan in de kerkgeschiedenis, die vaak grote gevolgen voor de zending hadden. Wat enkele jaren geleden in een gebedsruimte in het Engelse Chichester begon, werd een wereldwijde beweging, die onvermijdelijk een structuur kreeg, met over de globe verspreide kantoren. Geen ingewikkelde hiërarchie, lijkt mij. Er is een website (www.24 7prayer.com) waar men terecht kan voor informatie of begeleiding door een ondersteuningsteam. Ook kan men er gebedsruimten laten registreren en tegen korting producten kopen. Het handboek kwam voort uit een bundeltje papieren met adviezen voor starten en beëindigen van 24 7 gebed gedurende een bepaalde (van tevoren afgesproken) periode. Beetje moeite heb ik met de bewering dat de Heilige Geest niet alleen gelovigen, maar ook locaties vervult, onder verwijzing naar Handelingen 2. Daar staat dat het huis waar de discipelen bijeen waren met Zijn kracht werd gevuld. Maar daarmee werd het geen heilige plaats, zoals Greig lijkt te suggereren. Wat er gebeurde was gerelateerd aan de aanwezigheid van gelovigen, het begin van de Gemeente. Zodra zij het pand verlieten, ging de Geest mee, want Hij woont niet in huizen van steen. Het boek omvat vier gedeelten. Na vijf motiverende hoofdstukken, volgen adviezen voor het opzetten van een gebedsruimte en 'vijf sleutels' voor de beweging (eenvoud, missie, intimiteit, leiderschap en expressie). In het vierde deel worden verschillende manieren aangegeven, waarop men naar het fenomeen te kijken. Zoals vanuit de nood in grote steden of de situatie in een plaatselijke gemeente. Over sommige aanbevolen elementen in de inrichting van gebedsruimten zullen sommigen de wenkbrauwen fronsen. Behalve een welkomst , klaag , aanbiddings en wereldmuur (om teksten, getuigenissen, gebedsonderwerpen, verhoringen, knipsels enzovoort op kwijt te kunnen), worden wierookstokjes geadviseerd. En een papierversnipperaar plus vuilnisbak om 'aan de voet van een kruis' (op papier gezette) zonden af te voeren. Verder zouden er onder meer kussens om te knielen, een cd speler voor aanbiddings en andere geestelijke muziek en sfeervolle verlichting moeten zijn. Greig schrijft het overigens niet echt dwingend voor. "Toen wij begonnen in Chichester moesten wij het zonder al die suggesties doen. Er is niets op tegen al doende te leren." De vaste gebedsplek blijft wél een vereiste om in de beweging mee te kunnen doen. Hoewel bidden zonder ophouden ook voor iedere individuele gelovige daarbuiten van kracht blijft. Hoeveel handboeken er nog komen: gebed is primair een levenshouding. |