|
www.vergadering.nu Recensie-index www.vergadering.nu 1 RECENSIE Prins Caspian 1. Nederlands Dagblad - 4 juli 2008 - www.nd.nl Prins Caspian is een snelle, spannende avonturenfilm
De bomen dansen niet meer, ontdekt de kleine Lucy duidelijk groter geworden in de film tot haar afschuw. Haar verwachting dat dieren in Narnia praten, wordt bijna haar einde als ze een beer tegenkomt. Prins Caspian, de tweede verfilming in de kinderboekenreeks van C.S. Lewis, draait sinds deze week in de Nederlandse bioscopen. De Telmarijnen worden gespeeld door Italiaanse acteurs, die Engels spreken met een accent. De Narniërs spreken een soort verongelijkt Londens. Caspian een mooie rol van Ben Barnes, met lange donkere lokken heeft recht op de Narniase troon, maar daar denkt zijn oom anders over. Koning Miraz heerst over het land als een wrede dictator. Als hijzelf een zoon krijgt, moet de jonge prins zich in veiligheid brengen. In het bos valt Caspian van zijn paard. In wanhoop blaast hij op de ivoren hoorn, die hij van zijn huisleraar meester Cornelius heeft meegekregen "alleen voor uiterste nood", en dan beginnen de dingen te gebeuren. Lucy Pevensie hoort die hoorn ergens in Londen als een autotoeter. Als ze samen met haar broers en zus op de metro zit te wachten, op weg naar een nieuw schooljaar, voelen ze opeens dat er aan hen getrokken wordt. "Dit is magie", weet Lucy, en via tunnels en muren van het metrostation belanden ze in Narnia. Veel sneller dan dat in het boek gaat, beseffen ze dat de overgroeide ruïne hun eigen oude paleis Cair Paravel is, van hun vorige keer, toen ze als koningen heersten in Narnia. Hun opdracht wordt al snel duidelijk. Voor Aslan en Caspian! Of gaan ze op eigen kracht? Peter bleek er thuis in Londen al moeite mee te hebben dat hij in het gewone leven geen Hoge Koning meer was. Zijn handen zitten los als leeftijdgenoten hem te na komen. In Narnia wil hij ook niet te lang op Aslan wachten. De bestorming van het kasteel van koning Miraz gaat echter dramatisch mis. Ook al is het handig als je muizen bij je hebt die over touwen kunnen rennen en overal onderdoor en overheen. Het krijgshaftige muisje Rippertjiep en zijn familie zijn de mooiste karakters uit de film. Ze zorgen ook voor humor. Maar als Miraz met een coalitie van bereidwilligen de Aslanberg nadert, lijkt hun laatste uur geslagen. Slagveld Overheerste in de eerste film (De leeuw, de heks en de kleerkast) al het spektakel, in Prins Caspian gaat regisseur Andrew Adamson helemaal los. Ruwweg de helft van de film bestaat uit slagveld. Daar buitenom, ook al duurt de film tweeënhalf uur, gaan de gebeurtenissen te snel. Verstilde momenten die even de haast uit het verhaal halen, zoals in de eerste film toen Lucy de faun Tumnus ontmoette, ontbreken. Maar als de doelgroep gezinnen zijn, met jongens die van vechtverhalen houden, dan is dit dé film. Vol prachtige en wonderbaarlijke filmeffecten. Veel krijgsgeschreeuw, zoevende pijlen, kletterende zwaarden. “Hak hem in elkaar", fluistert een meisje achter mij in de bioscoop, als Peter in een duel koning Miraz heeft gevloerd. Maar Peter is een ridder. Hij kent genade. Daardoor blijft de afloop spannend. En weet de jongen naast me wie er uiteindelijk gaat winnen. En ik weet welke scène me zal bijblijven. Net in Narnia, moeten de kinderen een rivier oversteken. Die stroomt diep onder hen in een kloof; hoe kom je de steile rotswand af? Peter ziet het niet zitten, ze gaan terug. Maar ze komen er weer en kijk, dan zakt onder Lucy de grond een meter weg en openbaart zich een paadje naar beneden. "Als je Aslan wilt volgen, is er een weg." |
width="1" height="1"