|
www.vergadering.nu Recensie-index www.vergadering.nu 1 RECENSIE
1. CV-Koers - juli-augustus 2008 Terwijl we zouden moeten opkomen voor Gods gerechtigheid in de wereld, zijn Nederlandse christenen vooral
met zichzelf bezig.
Intussen zijn met die Godgerichtheid en bevinding twee punten genoemd ten aanzien waarvan de evangelisch en reformatorisch georiënteerde Nederlander zichzelf best eens kritisch mag bevragen. Zijn bij de eerste voluit bijbelse elementen als de heiligheid van God, zondebesef en het kostbare en tegelijk levensveranderende karakter van de genade niet aan het verschralen? En herkent de tweede bij zichzelf niet te weinig de in Lloyd Jones' boeken te proeven waarheid dat bijbelse orthodoxie levend en vurig is en culmineert in lofprijzing van God? Grote mogelijkheden ‘Bij Uw altaren’ bevat geen systematische verhandeling van de Psalmen, zoals Lloyd Jones die systematiek wel toepast in onder meer zijn boeken over Romeinen en Efeze. Hij kiest nu enkele psalmen uit om daaruit enkele verzen te bespreken: De dwaasheid van het ongeloof (14), Gedurig in Zijn tegenwoordigheid (16), Het zoeken van Gods aangezicht (27), Dode godsdienst (50), Gij zijt mijn God, Het zoeken van zekerheid (63), God een perk stellen (78), De mus en de zwaluw (84), De gebaande wegen van God (84). Alleen al uit de titels van de hoofdstukken blijkt dat het taalgebruik niet altijd meer het onze is. Maar niemand zou zich daardoor moeten laten afschrikken. Kenmerkend voor Lloyd Jones is dat hij vanuit de tekst van de Schrift toepassingen maakt die opmerkelijk weinig tijdgebonden blijken te zijn. Van meet af aan werd ik in dat verband getroffen en aangemoedigd door zijn radicaliteit. Nergens kwam ik sterker onder de indruk van de mogelijkheden die de gelovige krijgt om te gaan verlangen naar het kennen van God dan in zijn Toon mij nu Uw heerlijkheid. Nergens merkte ik hoe de christen mijzelf inbegrepen zichzelf ten aanzien van genadebesef en daaruit voortvloeiende heiliging tekort kan doen dan in zijn De Bergrede. Gevoelens Laat me er wat Bij Uw altaren betreft één actueel punt uitkiezen. Momenteel leeft onder Nederlandse christenen veel aandacht voor de zogenaamde buitengewone gaven van de Geest: gebedsgenezing, profetie, bevrijdingspastoraat. Wie zal ontkennen dat veel kerken wat dat betreft een achterstand hebben in te halen? Toch wens ik zo langzamerhand dat er evenveel aandacht zou uitgaan naar gerechtigheid voor onze nabije en verre naaste. Terwijl de wereld in brand staat en wij zouden moeten nadenken hoe we in een seculariserend Nederland tegencultuur kunnen zijn, zijn we in congressen, lezingen en kerkelijke media wel erg veel met onszelf bezig. Bij Martyn Lloyd Jones valt me steeds op dat zijn radicaliteit ligt in de noodzaak van het kennen van God en de intimiteit en vreugde daarin. In zijn hoofdstuk over Psalm 63 maakt hij duidelijk wat dat betreft zeker geen streeptheologie aan te hangen, in de zin dat na de tijd van de apostelen diepe bevinding uitzondering is of zelfs tot het verleden behoort. “Je kunt de zendbrieven niet lezen zonder te zien dat er daar overvloeiende blijdschap was, zekerheid, deze kennis ( ... ). Het schijnt mij toe dat te zeggen dat dit alleen bedoeld was voor nieuwtestamentische tijden, dichtbij het uitblussen van de Geest komt." Met het oog op het kennen van God spreekt Lloyd Jones opmerkelijk positief over emoties. Geloven met je verstand is nodig, maar verwordt tot koud intellectualisme als gevoelens van ontzag, berouw, verwondering en geluk ontbreken. De "onuitsprekelijke vreugde” waarover Petrus het heeft (1 Petrus 1:8) mag niet afhankelijk worden gemaakt van iemands karakter. Die blijdschap ligt voor elke gelovige klaar! En vervolgens zal de heilige Geest wel beslissen aan wie Hij welke (bijzondere') gaven geeft. |
