|
www.vergadering.nu Recensie-index www.vergadering.nu 1 RECENSIE
Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand en met heel uw kracht. Heb uw naaste lief als uzelf. Scot McKnight is hoogleraar theologie aan de North Park Universiteit in Chicago. 1. Nederlands Dagblad - 2 september 2011 - www.nd.nl Een hulp bij het leren liefhebben
McKnight noemt het een veertigdagenboek. Het is dan ook in veertig korte hoofdstukken ingedeeld. Daarin wordt het dubbelgebod van de liefde op een heleboel manieren toegepast. Hij wil ons leren in de praktijk te brengen wat het betekent om God en andere mensen lief te hebben. Daartoe moeten we allereerst elke dag voor onszelf dit ‘credo’ opzeggen. We moeten ons er volledig aan toewijden. Het zijn immers de belangrijkste geboden in de Bijbel. En ze laten zien dat onze relatie met God in eerste instantie een liefdesrelatie is. God liefhebben betekent dat we Hem ons hele wezen ter beschikking stellen en, op onze beurt, Gods tegenwoordigheid ervaren. Tegelijk roept Jezus ons op onze naaste lief te hebben, ongeacht wie die naaste is. Uitwerking Op tal van manieren werkt McKnight dit uit. Hij begint bij God, die liefde is. Liefde is geen tijdelijke gesteldheid van zijn wezen, alsof Hij nu eens heilig en dan weer liefdevol zou zijn. God is altijd en overal liefde. Het gezicht daarvan is zijn onvoorwaardelijke achting voor wie wij zijn en zijn heilige zorg voor alles wat we doen. Wij mogen het beeld zijn van deze God, zijn liefde weerspiegelen. Vanuit een gezonde eigenliefde mag je vervolgens de mensen om je heen liefhebben. Thuis, in de kerk, daarbuiten, tot en met je vijanden. McKnight benadrukt dat je de mensen moet liefhebben ongeacht alles wat je van hen weet en met hen hebt meegemaakt. De liefde weet van vergeving, de liefde is geduldig, de liefde weet altijd te geven. Met tal van praktische handreikingen werkt hij dit uit. Even aangeraakt Het boek leest gemakkelijk weg. Het is ook heel praktisch. Als je de veertig hoofdstukken aandachtig doorleest en verwerkt, zal je verlangen groeien om God en je naasten echt lief te hebben, met alles wat in je is. Je kunt het boek, persoonlijk of als gemeente, gebruiken als veertigdagenboek. Daar is het zeer geschikt voor. In zoverre kan ik het zeker aanbevelen. Tegelijk heb ik na het lezen niet (om met Lucado te spreken) het gevoel gekregen dat dit nu de ‘nieuwe handleiding voor mijn leven‘ is. Daarvoor blijft de inhoud toch teveel aan de oppervlakkige kant. Alle onderwerpen worden even aangeraakt en dat is het dan. Meer moet je er niet van verwachten. Ook staat er een aantal slordigheden in het boek, die je van een hoogleraar theologie niet verwacht. Zo noemt hij het Onze Vader het hogepriesterlijke gebed (waarmee het gebed in Johannes 17 bedoeld wordt). En hij omschrijft de woorden van Jezus ‘jullie zijn het zout der aarde’ als een opdracht, wat het beslist niet is. En, om niet meer te noemen, we lezen dat God in Genesis 3 geduldig wachtte tot Adam achter een boom vandaan zou komen. Maar: God riep hem juist tevoorschijn en zo ter verantwoording. Nog een slordigheid: op pagina 129 schrijft hij: Zelden herinnert iemand uit de vroege kerk ons eraan dat het onze taak om God of Jezus lief te hebben. Maar een blik in de concordantie (onder het woord ‘liefhebben’) laat zien dat dat Paulus en Johannes hier ook over wisten mee te spreken. Er staan zo nogal wat onbeschermde uitspraken in dit boek. Kortom: het boek is aan te bevelen voor gebruik in een veertigdagentijd, het is geschikt voor mensen die houden van een korte introductie in allerlei aspecten van het liefde-gebod. Maar verwacht niet een diepergaande studie of een echte uitwerking van verschillende Bijbelteksten. Wat dat betreft blijft het boek wat aan de oppervlakkige kant en vind ik de woorden Max Lucado een beetje overdreven klinken. |
