www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

1 RECENSIE

Ankers lichten
Willem L. Meijer
uitg. Medema, Vaassen, 2008
ISBN 978 90 6353 5391
117 blz.; € 12,95
De gelijknamige cd met muziek van Roelof Elsinga verscheen
 bij Mirasound (Mira 88685-2).
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl



Willem L. Meijer, in leven docent kunst- en cultuurgeschiedenis, was geboeid door vormgeven in beeld en woord. Hij tekende en schilderde in zijn jonge jaren. Op latere leeftijd gaf hij rondleidingen langs uitingen van kunst in boek en blad.
In deze bundel kan de lezer een ontmoeting hebben met Meijer in beeldende woorden. Deze woorden nodigen uit tot meditatie, meeleven, liefhebben, strijd, meezingen, tot aanvaarden van wat het aardse leven brengt en tot verlangen naar de toekomst.

Vertrouwen ondanks onbegrepen wegen

Boekrecensie door Rudy Ligtenberg

De gereformeerd vrijgemaakte kunstcriticus, beeldend kunstenaar en Rembrandtkenner Willem Lodewijk Meijer overleed in de zomer van 2007. Postuum is zijn gedichtenbundel ”Ankers lichten” verschenen.

Als criticus nam Meijer sinds de jaren zeventig de moderne abstracte kunst de maat. Met publicaties als ”Kunst en revolutie” (1975) en ”Kunst en maatschappij” (1977) zette hij een stempel op het gereformeerde denken over kunst.

Meijers gedichten zijn dan ook geen onbegrijpelijke klankexperimenten, maar dragers van herkenbare beelden en invoelbare emoties. De onderwerpen variëren van ”Pas opa” tot ”Lente in Hattem” en van ”Bijbellezen” tot ”Eeuwig leven”. Veel gedichten hebben een religieuze dimensie en spreken van (aangevochten) Godsvertrouwen. „Vóór ik besef had van mijzelf,/ kwam Hij over mijn tijden/ een huif beloften spreiden,/ zijn kruisgewelf.”// Hij overkoepelt met geluk/ mijn aangevochten dagen,/ en geeft niet meer te dragen/ dan een zacht juk.”

Dat wil niet zeggen dat Meijer in zijn gedichten goedkoop pleisters plakt op wonden die niet te genezen zijn. In het aangrijpende ”Die dag” verwoordt hij de wanhoop die een vader en moeder treft na het overlijden van een kind aan wiegendood. In de laatste strofe zegt hij tegen haar: „Blijf in de strijd die komt/ niet zo verstomd/ als in dit uur./ Bid deze nacht/ en ga met kracht/ met bidden door/ –wat heet voorbij?–/ voor mij.”

Misschien dat ook de beginwoorden van ”Rekenschap” op deze gebeurtenis slaan: „Tweeledig weet de hand te geven:/ een warm houvast, een rake klap:/ twee kanten van het vaderschap. Maar dit? Wat geselt U mijn leven!”....
Lees hier het hele artikel...