www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

2 RECENSIES

Het adres
Marga Minco
€ 7,50
32 pag.
Paperback 
9789044643183
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Deze uitgave verscheen ter gelegenheid van de uitreiking van de P.C. Hooft-prijs 2019 voor verhalend proza aan Marga Minco, en bevat de inleiding ‘De prijs van het adres’ van Jessica Voeten, het juryrapport, en het verhaal ‘Het adres’ van Marga Minco, alsmede Marga Minco’s woord van dank.

Marga Minco (Ginneken, 1920) debuteerde in 1957 met Het bittere kruid, bekroond met de Vijverbergprijs (nu F. Bordewijkprijs). Ook haar latere werk, De andere kant (1959), Een leeg huis (1966), De val (1983), De glazen brug (1986), Nagelaten dagen (1997) en de bundel verzamelde verhalen Achter de muur (2010), heeft veelal de Tweede Wereldoorlog en de nasleep daarvan als onderwerp. Voor haar oeuvre ontving Minco de Annie Romeinprijs en de Constantijn Huygensprijs. Haar boeken zijn in vele talen vertaald.

Meer: www.nrc.nl... | www.scholieren.com... | leerlingen.com... | www.volkskrant.nl...

..

2. – Israelaktueel - september 2019 - www.christenenvoorisrael.nl/israel-aktueel

Het adres

Recensie door Marijke Terlouw

Dit is eigenlijk geen boek, althans zeker niet in de gebruikelijke zin. Maar het is zeker de moeite van het lezen waard: Het adres. Het is een dunne uitgave bij de uitreiking van de prestigieuze P.C. Hooft-prijs 2019 aan Marga Minco.

Het zijn ‘slechts' dertig bladzijden. Maar heb je de laatste bladzijde gelezen, dan gaat het boek daarmee nog niet dicht. Eigenlijk gaat er dan pas een boek open. De geschiedenis van de Holocaust blijkt pijnlijk actueel. Zo ook voor Marga Minco. Want wie had kunnen denken dat degene die de P.C. Hooft-prijs aan haar zou gaan uitreiken, een kleinzoon was van de familie die spullen van de familie Minco in bewaring hield tijdens de Holocaust? Daar blijkt een huiveringwekkend woord voor te bestaan: bewariër. Deze familie weigerde na de oorlog, ook na officiële verzoeken, de spullen terug te geven. 'We hadden de spullen gekregen' zo zeiden ze.

Wat is er met al die spullen - serviezen, meubels, textiel en nog veel meer - gebeurd na de oorlog? Spullen die eigenlijk Joodse eigenaren hadden? Laten we eerlijk zijn: die zijn niet allemaal bij het vuilnis beland toen de eigenaren niet terugkwamen, of ze niet terugkregen. En ongemakkelijk ga ik in mijn hoofd mijn eigen spullen langs. Wat is het verhaal van de erfstukken die ik heb? Of worden we op enig moment ruw met de ongemakkelijke waarheid geconfronteerd, net zoals de voorzitter van de stichting van de P.C. Hooft-prijs overkwam?

Wie 'Het adres' leest voelt diep mee, dat het uiteindelijk niet om de spullen gaat, maar om de wereld die ze vertegenwoordigen, de verloren families, moeder die altijd dat ene servies bij speciale gelegenheden gebruikte, vader die altijd achter dat bureau te vinden was, de pop van zus lief - ze zijn er niet meer.

Misschien hebben we nog wel veel meer recht te zetten naar onze Joodse inwoners dan we ons realiseren.

1. Bol.com - september 2019 - www.bol.com/nl/p/het-adres-p-c-hooftprijs...

Recensie op Bol.com door Danny Habets

Veel van Marga Minco's verhalen en romans spelen zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog en de nasleep ervan. Ze beschrijft onder andere de ontnuchtering bij terugkeer uit concentratiekamp of onderduik. Ter gelegenheid van de aan haar voor haar oeuvre toegekende P.C. Hooftprijs 2019 verscheen dit dunne boekje, met het juryrapport en haar verhaal 'Het adres'. Daarin gaat de ik-verteller, enige tijd na de bevrijding, op zoek naar de bezittingen die door een kennis van haar moeder tijdens de oorlog zo bereidwillig in 'bewaring' werden genomen. Door de vrouw des huizes wordt ze met grote argwaan bejegend en afgewimpeld. Bij een tweede bezoek treft ze de dochter, die haar binnenlaat. De confrontatie met de eigen spullen in een andere omgeving is te pijnlijk, ze verlaat het huis voordat de moeder van het meisje is teruggekeerd. Het verhaal is deels autobiografisch; ook de familie Minco had spullen in bewaring gegeven aan een familie. Deze was niet bereid iets terug te geven. Pikant is dat de bestuursvoorzitter van de P.C. Hooftprijs de kleinzoon blijkt te zijn van die familie. In dit boekje beschrijft hij die vreselijke ontdekking.