|
www.vergadering.nu Recensie-index www.vergadering.nu 1 RECENSIE
Ginny en Tom trouwen vooral om praktische redenen. Tom wil eigen land hebben en Ginny kan de boerderij
van haar vader niet alleen beheren. Hun relatie begint zonder al te hoog gespannen verwachtingen. 1. CV-Koers - 1 maart 2010 Pinkstervuur
In `Geest van verlangen' zet dat de relatie onder forse druk. Boekrecensie door Tjerk de Reus Toen in 1906 in Azusa Street in Los Angeles 'vuur uit de hemel' daalde, beseften de omstanders: dit is een manifestatie van de Geest van God. Deze ervaring - het klassieke begin van de Pinksterbeweging - zette de mensen in vuur en vlam, en velen na hen. Tegelijk was deze golf van vernieuwing vervreemdend voor veel mensen. In de roman Geest van verlangen is dit het hoofdthema. Hoofdpersoon is Ginny Peace, een boerendochter. Zij trouwt met Tom Powell. Zij is charismatisch, hij niet. Zij bezoekt opwekkingsbijeenkomsten, hij heeft er het land aan. Hun huwelijk vormt een terrein met veel reliëf: hoge toppen en diepe dalen. Overeenstemming bereiken zij niet, de vervreemding blijft en verwijdert hen van elkaar. Interessant is vooral de blik die deze roman biedt op de binnenwereld van een charismatische gelovige. Ginny is ervan overtuigd dat lofprijzing het beste en hoogste is dat je als mens kunt meemaken in het leven. Lofprijzing reinigt je van binnen en brengt de pure vreugde van God in je ziel. Het openingshoofdstuk laat dat meteen proeven, op een niet mis te verstane wijze. De ervaring van de Geest tijdens een opwekkingsdienst is voor Ginny heel intens: „Ik had het gevoel dat ik smolt. Alle kracht vloeide uit mijn botten weg en als een drilpudding zakte ik in het zaagsel (op de vloer van de kerk, red.). Ik wilde wel in de grond wegzinken ten teken van mijn nederigheid. Ik wilde wel naar het middelpunt van de aarde tuimelen, zo diep, zo ver. ( ... ) Dit is de zalige meetkunde van het licht, dacht ik." Tom snapt hier niks van. Hij vindt het ergerlijk dat Ginny zich laat gaan tijdens opwekkingsbijeenkomsten en stelt keer op keer vast dat het duivelswerk is. Hij is een zwijgzame, in zichzelf gekeerde man, die voor niets belangstelling lijkt te hebben dan voor zijn werk op de boerderij. Deze roman herbergt een intrigerende inhoud, maar ook blijkt de begrensdheid van Morgans schrijverschap. Hij slaagt er zelden in om verrassend over de relatie tussen Ginny en Tom te schrijven. Soms waan je je in een streekroman, waarin mensenlevens vervat zijn in herkenbare patronen. De woordkeus past daar naadloos bij. Dat zal voor veel lezers geen bezwaar zijn, misschien juist een voordeel. Vooral als je een blik wilt in de binnenwereld van een charismatisch gelovige, zul je deze roman met nieuwsgierigheid kunnen lezen. |
