www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

1 RECENSIE


Een vruchtbaar leven
Jessie Penn-Lewis
Paperback, 113 pagina's
€ 12,50
ISBN: 9789491706417
Uitg. Maatkamp, oktober 2015
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...

of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Alleen door beproevingen kunnen we deel uitmaken van een diep en volledig leven in God. We kunnen onze God en Zijn rijke genade alleen leren kennen als Hij ons door omstandigheden heen voert die ver voorbij het ‘mogelijke’ gaan. Zo schrijft Jessie Penn-Lewis in haar hoofdstuk ‘Het verborgen leven van een graankorrel’.
 
Of het nu gaat om haar aantekeningen over het boek Ezechiël of de hoofdstukken over de graankorrel, het zwijgen van Jezus en de zegen van ‘geen aanstoot nemen’, u vindt in dit boek korte, beknopte, gemakkelijk te begrijpen overdenkingen, die heel wat zoekende zielen licht op hun pad hebben geschonken.

..


1. Profetisch Perspectief - maart 2016 - www.profetischperspectief.nl

Een vruchtbaar leven

Recensie door Jan van Barneveld


Dit boekje heeft drie delen. Deel I begint met een allegorische uitleg van de raderen van troonwagen van de Here uit Ezechiël 1, van de nieuwe tempel en een geestelijke uitleg van de beloften voor Israël uit Ezechiël 36-37. Nu heb ik niet veel met allegorische bijbeluitleg. Die ontaardt vaak in dikke-duimtheologie. Gelukkig zijn de conclusies die zij uit haar allegorische uitstapjes trekt wel bijbels.

Haar uitleg over de tempel als 'geestelijke geschiedenis van de ziel' bevat enkele goede geestelijke lessen. Maar haar vergeestelijking van diverse beloften voor Israël lijkt gestoeld op de vervangingsleer. Zo ook haar spreken over de kerk als 'bruid van Christus' en 'het geestelijk Israël'.

Uiteindelijk pleit Jessie Penn-Lewis voor herstel van de dienst aan de Here. Maar daar hebben we haar ingewikkelde allegorische duiding niet voor nodig.

Deel II gaat helemaal over het beeld van de graankorrel. Uitgangstekst is: 'Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als de tarwekorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen, maar als hij sterft, draagt hij veel vrucht' (Joh.12:24). De gelijkenis van de zaaier wordt uitvoerig toegepast op ons geestelijk leven. Heel leerzaam en opbouwend. We moeten, evenals de Landman, geduld oefenen. Het uiteindelijke doel is: (1) zaaigoed worden: vrucht dragen; (2) broodkoren worden; (3) in de schuur van de Eigenaar verzameld worden.

Deel III heeft als opschrijft 'Het zwijgen van Jezus'. Dit deel heeft op mij de meeste indruk gemaakt. De acht momenten waarop Jezus zweeg bevatten diepe, geestelijke lessen. Het heilige geduld van de Here (hoofdstuk 10) is niet alleen een bemoediging, maar ook een voorbeeld voor ons.

In het slothoofdstuk (12) staan 15 vruchten en kenmerken van een veranderd leven. Misschien zult ook u zich een beetje schamen als u dat leest.

Aanvulling van de uitgever:
Hoewel ik blij ben met de recensie van Jan, is het toch altijd wel weer frustrerend te zien dat men vaak alleen maar een kant van de medaille lijkt te zien. Maar het ene sluit het andere niet uit. De bediening van mevrouw Penn-Lewis lag op een heel ander vlak, namelijk dat van het christelijk leven, niet de profetie, en dus moet wat zij zegt ook in dat licht gelezen worden. Jan heeft moeite met de term 'geestelijk Israël' en verdenkt de auteur dan meteen van het aanhangen van de vervangingstheologie, maar hij laat helaas na de term in de context te noemen waarin de auteur die zelf gebruikt, namelijk in deze zin: 'In de eerste plaats geldt dit [het herleven van de dorre beenderen] voor het Israël naar het vlees, maar hoezeer geldt dit ook voor het geestelijk Israël, de christelijke kerk, en voor individuele gelovigen' (pag. 28-29). Zie ook deze zin op pagina 37: 'Het visioen verwijst in de eerste plaats naar de Israëlieten en zal in de volheid der tijden letterlijk in hen vervuld worden, maar de belofte van 'stromen van levend water' (Joh. 7:38) is voor alle gelovigen.' Als Jan alles in de juiste context plaatst, krijgt het ineens een heel andere betekenis, en dat is niet die van de vervangingstheologie. Het onderwerp van dit boekje is nu eenmaal niet het geliefde onderwerp van Jan, het herstel van het letterlijke Israël, waar ook mevr. Penn-Lewis in geloofde. Ik weet hoe moeilijk het is, en eigenlijk bijna onmogelijk, om je eigen theologische bril even af te zetten wanneer een boekje de ene kant van de medaille belicht, terwijl je zelf zo erg houdt van die andere kant van de medaille.

 

www.vergadering.nu