www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

2 RECENSIES

90 minuten in de hemel
Don Piper
Uitgeverij Gideon, Hoornaar 2008
9789060675823
201 blz. € 15,95.
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Don Piper is op weg van een conferentie naar huis. Op een smalle brug wordt zijn auto verpletterd door een grote vrachtwagen die op zijn weghelft terechtkomt. Hij zit bekneld en is op slag dood. Het toegesnelde ambulance-personeel legt een dekzeil over zijn auto, om hem aan nieuwsgierige blikken te onttrekken.
Een predikant staat in de file die na het ongeluk ontstaat. Hij loopt naar voren om te zien of hij geestelijke bijstand kan verlenen.
Op de plaats van het ongeluk voelt hij zich gedrongen om voor de dode man te bidden. Hij kruipt in het autowrak onder het dekzeil, legt zijn hand op een schouder van de man en begint te bidden. Terwijl hij een bekend lied zingt, begint de dode man ineens mee te zingen. De predikant schiet het autowrak uit…
Ondertussen is Don Piper 90 minuten in de hemel geweest, overweldigd door de schoonheid die hij daar gezien heeft en de muziek die hij heeft gehoord. 
Maar de terugkeer in zijn zwaar verminkte lichaam blijkt een ware foltering te zijn.
Een uiterst realistisch verhaal over dood en leven, waarin hoop de boventoon voert.

2 RECENSIES

2. Uitdaging - maart 2012 - www.uitdaging.nl 

`De hemel bestaat echt, is realiteit'

Boekrecensie door redactie Uitdaging

Hij herinnert zich nog de muziek die er klonk - "meer dan spectaculair" - en geuren die hij nog nooit had geroken. Zijn grootvader was er, om hem persoonlijk welkom te heten, en tientallen anderen die de afgelopen jaren waren gestorven en die bij een schitterende poort stonden om hem naar binnen te begeleiden.

Don Piper, een baptistenpredikant uit Amerika, zegt dat het beslist geen droom was. "Het was echt. Ik was in de hemel." Het boek dat hij over zijn ervaringen schreef - 90 Minutes in Heaven - vond inmiddels een plaatsje in de befaamde bestsellerlijst van The New York Times.

Voor Piper is er geen twijfel mogelijk: "Ik was in de hemel. Wat andere mensen er ook van mogen denken, ik weet het heel zeker. Het was het meest zekere dat me ooit is overkomen."

Pipers 'uitstapje' naar de hemel begon op een brug, ergens op het platteland van Texas, in 1989. Daar kwam een vrachtwagen terecht op de weghelft waar Piper reed, boorde zich in diens auto en liet Piper met zware verwondingen achter.

Hij werd in allerijl naar het ziekenhuis gebracht, waar artsen constateerden dat hij was overleden. Hij had geen hartslag meer. Gedurende 90 minuten was Piper dood. Toen begon hij te kreunen en toegesnelde artsen koppelden hem snel weer aan de apparatuur en begonnen te vechten voor zijn leven.

In die 90 minuten waarin hij volgens artsen dood was, had hij het gevoel meer en intenser te leven dan ooit tevoren. Hij vond zichzelf terug bij een enorme poort, waar allerlei mensen hem stonden op te wachten. Mensen die hij kende en waarvan hij wist dat die gestorven waren.

Wat hem het eerst trof, was het licht. "Het was zo licht, daar bij die poort. Zo apart. Het licht scheen werkelijk van overal te komen. Ik kan geen woorden vinden om het te beschrijven. Het leek alsof het licht vol leven was." Bij de poort stond zijn grootvader. `Welkom thuis', zei de oude man. "Ik herinnerde me nog hoeveel verdriet ik had toen hij stierf en nu stond hij hier en hij was de eerste die me begroette."

Maar er volgde ook weer een afscheid. Piper ging `terug' naar de aarde. Hij gelooft dat hij teruggestuurd is om een boodschap te brengen, namelijk de boodschap dat de hemel een echte plaats is. "Het is geen bedenksel van mensen. De hemel bestaat echt. Het is realiteit."

Het boek dat Piper schreef is inmiddels een enorm succes. Er zijn al vier miljoen exemplaren van verkocht. Maar, zegt hij, hij zou het graag allemaal op willen geven om weer naar de hemel te kunnen gaan. "Ik kijk er naar uit. Ik vind het niet erg om op aarde te zijn, maar het leven hier heeft zijn glans verloren nu ik daar heb kunnen kijken. Ik weet dat alles hier tijdelijk is en straks, in de hemel, is alles voor eeuwig. Ik kan het bijna niet afwachten om er straks voor altijd te zijn.'

1. CV_Koers - 21 mei 2008

90 minuten in de hemel

Recensie door Aad Kamsteeg

Anderhalf uur lang was baptistenpredikant Don Piper in de hemel. Het verhaal over de ervaringen na zijn auto ongeluk werd een bestseller.

We kennen allemaal wel mensen die op geen enkele manier in God geloven. Denk in dit verband eens aan Alexander Pechtold van D66. Stel dat je dit volstrekt seculiere parlementslid over iemand vertelt die tijdens een zwaar verkeersongeluk op slag dood was, vervolgens negentig minuten in de hemel leefde en ten slotte op aarde terugkeerde om ons van zijn ervaring daar te vertellen. Pechtold zal op z'n minst beëdigde doktersverklaringen vragen en verder enigerlei aanwijzing dat er inderdaad zoiets als een hiernamaals bestaat. Maar als er geen bewijzen op tafel komen en inderdaad: ze zijn er niet zal hij op z'n best meewarig glimlachen.

Maar misschien heeft Don Piper niet te verwarren met de puriteinse theoloog John Piper zijn boek niet voor ongelovigen, maar vooral voor medegelovigen geschreven. In een notendop is dit het verhaal van de baptistenvoorganger. Terugkomend van een conferentie werd hij bij een zware botsing met een vrachtwagen zo ongeveer vermorzeld. Ambulancepersoneel constateerde de dood, ook al waren er geen verwondingen aan het hoofd. Een 'toevallig' passerende dominee "kreeg van God te horen" dat hij moest bidden of de dode weer levend zou worden. Negentig minuten later gebeurde dat. Tijdens dat anderhalve uur was Don Piper in de hemel, althans bevond hij zich vlak voor de hemelpoort, zo vertelt hij...

Wie zou niet nieuwsgierig worden? Tot voor de radio wordt er reclame gemaakt met dit boek. Jammer genoeg is de titel enigszins misleidend. Slechts zo’n bladzijde of vijftien gaan over wat Piper zegt in de hemel te hebben meegemaakt. De 175 overige pagina’s behandelen het verschrikkelijk pijnlijke proces van lichamelijk genezing en de worsteling met de vraag waarom God dit met Piper liet gebeuren. Is het ethisch verantwoord in de titel iets te suggereren dat nauwelijks waar gemaakt wordt?

De Bijbel zegt méér
Laat me vooropstellen dat ik niet wil twijfelen aan de subjectieve eerlijkheid van Piper. "Alles was zo levendig en reëel", schrijft hij. Bewijs vormt dat overigens niet. Ook ik heb wel eens dromen die zo echt lijken dat ik een tijdje nodig heb om tot de conclusie te komen dat ik die ervaring slechts in mijn slaap beleefde. Vreemd blijft ook dat de predikant pas na twee jaar besloot te gaan praten over zijn ervaring.
Maar is het eigenlijk wel zo relevant of er bij Piper sprake was van realiteit of verbeelding? Incidenteel werden in de bijbelse tijd doden opgewekt. Gelovigen in Chinese huisgemeenten vertelden mij dat onder hen ook wel eens zo’n wonder was gebeurd. Maar belangrijker dan het ‘echt of niet’ lijkt me wat Piper te vertellen heeft.

En eerlijk gezegd stelt dat me teleur. De Schrift schetst de hemel vooral als de plaats waar Christus alle eer wordt gegeven (Openbaring 5:11 14) en God alles in allen is. Maar de ervaring van Piper is sterk op het geluk van mensen georiënteerd. Hij ontmoet er zijn eerder overleden opa en een vroegere voetbalcoach en hoort er onuitsprekelijk mooie muziek. Nergens strijden zijn belevenissen met wat de Bijbel over de hemel bekendmaakt, maar de Bijbel zegt zo veel meer. Pipers opmerking dat hij "leerde dat de hemel echt bestaat (...) en weet dat deze realiteit is", wordt door miljoenen gelovigen onderschreven zonder dat zij al in de hemel zijn geweest.

Waardoor bemoedigd?
Natuurlijk stelt de auteur zich de vraag waartoe God hem weer op aarde terug liet komen. Ook al verwijst hij nergens naar 'de rijke man en de arme Lazarus', Piper zal zich het slot van deze gelijkenis herinneren: "Abraham zei: 'Als ze [de in ongeloof levende broers van de in het dodenrijk terechtgekomen rijke man] niet naar Mozes en de profeten luisteren, zullen ze zich ook niet laten overtuigen als er iemand uit de dood opstaat (Lucas 16:31). In verband hiermee valt op dat, afgezien van een bijbeltekst boven elk hoofdstuk, de Bijbel in Pipers boek vrijwel dicht blijft.

Bij alle 'waaroms' die er voor Piper zijn gebleven, zegt hij dat God hem vooral terugstuurde om anderen te bemoedigen. Met het oog daarop houdt hij spreekbeurten, trad hij op in de befaamde 700 Club van Pat Robertson en schreef hij zijn boek dat in Amerika een bestseller werd. Maar bemoedigt zijn `glimp van de hemel' mij nadat mijn moeder en zwager onlangs overleden? Misschien in die zin dat ik zeker weet dat de hemel nog veel fantastischer is dan Piper beschrijft. Tegelijk ligt mijn bemoediging in de zekerheid van Gods beloften voor hen die zich afhankelijk weten van Christus.

Niet dat er niets bemoedigends in het boek staat. Maar wat mij betreft, vind ik die bemoediging eerder in wat er tijdens het lange ziekbed van Piper gebeurde dan in zijn ervaring van negentig minuten hemel. Belangrijk is bijvoorbeeld dat hij leert om aangeboden hulp niet steevast uit beleefdheid of om andere redenen te weigeren. “Don, dit is hun manier om God te dienen en enige kans jou een geschenk te geven." Groot respect heb ik voor Pipers volharding in gruwelijke pijn. Positief is dat hij niet overkomt als een religieuze superman, maar eerlijk vertelt over zijn twijfels, vragen en frustraties. Maar om die dingen gaat het Piper waarschijnlijk niet in zijn boek.