www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

1 RECENSIE

Nederlander met de Nederlanders
Een positieve, orthodoxe visie op homoseksualiteit, wetenschap en vrouwelijke leiders
Robert Plomp
Buijten en Schipperheijn Motief
192 pagina's
ISBN 9789058818942
Prijs 16,50
Dit boek bestellen...

Christenen weten zich geroepen om getuigen van Jezus Christus te zijn.
Wat betekent dat voor hun houding tegenover de maatschappij?
De apostel Paulus geeft hun een voorbeeld door 'de Grieken een Griek' te worden, en zich aan te passen aan de sociale verhoudingen van zijn tijd. In een maatschappij waar een slaaf het eigendom is van zijn meester en een vrouw van haar man weet Paulus op die manier ruimte te vinden voor het Evangelie. Robert Plomp laat zien wat orthodoxe christenen in de eenentwintigste eeuw hiervan kunnen leren. Moeilijke onderwerpen, zoals homoseksualiteit, geloof en wetenschap en de positie van de vrouw, komen tegen deze achtergrond in een nieuw licht te staan. Het gezag van de Bijbel blijft daarbij staan en wint aan zeggingskracht voor zowel christenen als buitenstaanders. Het doel is om het Evangelie van Jezus Christus, van zonde en genade, weer vol in de schijnwerpers te zetten.

..

1. - mei 2016 - www.uitdaging.nl 

Nederlander met de Nederlanders

Recensie door Jacco Stijkel

De Jood een Jood, de Griek een Griek. Een bekende uitdrukking van de apostel Paulus in 1 Korinthe 9. Om mensen te winnen voor het evangelie, is Paulus bereid geweest Jood te zijn met de Joden en Griek met de Grieken.

Precies zo, betoogt Robert Plomp in dit interessante en schurende boek, moeten wij als Nederlandse christenen aanpassing aan de normen en waarden van het Nederland van de 21ste eeuw. Plomp betoogt dat niet Jezus of het evangelie, maar morele, sociale en wetenschappelijke meningsverschillen mensen af houden van het evangelie. De kracht van Plomps betoog is dat hij zijn visie voluit orthodox en Bijbelgetrouw noemt. Hij neemt overtuigend de Bijbel als uitgangspunt. Hij komt wel op conclusies uit die zeker meer behoudende christenen niet zullen delen. Maar het uitgangspunt, de Bijbel, zullen wel alle orthodoxe christenen delen.

Sterk aan dit boek vind ik dat Plomp drie onderwerpen neemt die zowel in de kerken als in de maatschappij gevoelig liggen: homoseksualiteit, wetenschap en vrouwelijke leiders. Vooral het hoofdstuk over homoseksualiteit stemt tot nadenken. Waar bij de hoofdstukken over vrouwelijke leiders en wetenschap, Plomp komt tot een duidelijke conclusie laat hij dat bij homoseksualiteit meer open. Wel laat hij op overtuigende wijze zien dat veroordeling van homoseksualiteit in de Bijbel altijd in het kader van afgoderij en ontucht staat. Van duurzame homoseksuele relaties zoals wij die in onze maatschappij kennen, was geen sprake in zowel de tijd van het OT als NT. In Plomps eigen woorden: het is belangrijk ‘om te erkennen dat we homoseksuelen onterecht beschuldigd hebben van ontucht, en teveel bezig zijn geweest met wat de normen zijn en te weinig met het zoeken naar wegen om het Evangelie met hen te delen.’

Op deze manier biedt het boek een opening: om hernieuwd te zoeken in de Schrift wat God bedoelt en hoe we mensen kunnen bereiken met het evangelie. Dat is ook de boodschap van de hoofdstukken over vrouwelijke leiders en wetenschap.

Het boek schuurt en nodigt uit tot verder nadenken en speuren naar Gods bedoeling. Dat betekent wel dat je bereid moet zijn om eerlijk naar je eigen standpunten te kijken. Wat is wekelijk Bijbels of gaat het (ook of vooral) om eigen voorkeuren en de traditie waarin staat? Vinden we ons gelijk op bepaalde onderwerpen belangrijker dan de missie om mensen te bereiken met het evangelie? Ik vind het een actueel en uitdagend boek dat bovendien goed bruikbaar is voor een stevig Bijbels gefundeerd debat over deze onderwerpen.


REACTIES:

frits
17-06-2016 10:06 Een homo die gemeenschap heeft met een andere man, raakt direct gebonden aan onreine geesten. Wil de schrijver beweren dat dit normaal is? Wij hoeven niets meer te onderzoeken. Zowel het oude en nieuwe testament is duidelijk over homofielen. Waarom dan toch weer pogingen van de schrijver, om christenen te verleiden homofilie als normaal te beschouwen.

Herman Degenhart
17-06-2016 10:29 Dat homoseksualiteit in de Bijbel vaak in een adem met andere zonden wordt genoemd betekent niet dat al die zonden een band met elkaar hebben. Het zijn opsommingen. Homoseksuelen richten zich vaak op jongens. Dat was vroeger zo en is nu nog zo. Zie Joris Demmink. Vandaar de bijnaam: knapenschenders. Monogame homoseksuelen zijn er nauwelijks. Niet in Paulus' tijd en nu ook niet. Hooguit 2% is monogaam en waarschijnlijk dat niet eens. Ter vergelijking, ondanks onze losse moraal, is altijd nog 84% van de hetero's wel monogaam. Homoseksualiteit is nooit aangeboren, maar altijd een keus. Vandaar dat homoseksuelen altijd zo fel reageren als het om hun afwijkende gedrag gaat. Hun gedrag gaat tegen de natuur in, dus ook tegen hun eigen lichaam. Homoseksuelen zijn dus geen slachtoffers maar daders. Vanaf het moment van hun keus zijn ze in hoofdzaak nog met hun homoseksualiteit bezig, want ze moeten als het ware hun eigen lichaam overschreeuwen. Dat lichaam reageert wel degelijk. Zo zijn homoseksuelen veel vaker en ernstiger verslaafd dan hetero's en zijn ook veel vaker en ernstiger ziek dan niet homo's. Daarnaast moeten de meeste homo's een luier dragen vanwege een geforceerde en dus beschadigde kringspier in de anus. Ook plegen ze ongeveer vijfmaal zo vaak zelfmoord als niet homo's. Alleen al dit laatste spreekt boekdelen over hun gedrag. Als Gerard Reve al zei: van homoseksualiteit word je niet gelukkig. En hij kon het weten. Dit alles resulteert in een gemiddelde inkorting van het leven van een homoseksueel met zo'n 20%. Ter vergelijking: niet homoseksuele rokers leven gemiddeld 10% korter dan dito niet rokers. Dat is niet niks. Maar ja, je moet het zo zien; na zoveel in de wind geslagen waarschuwingen houdt het lichaam er maar mee op. Conclusie: als homoseksualiteit van de Heer kwam, zou Hij het ook zegenen. Maar het komt van de duivel, dus zegent de Heer het niet. Vandaar de ellende die de homoseksueel met zijn gedrag over zichzelf afroept, want de duivel zegent niet. Integendeel. De langst levende mensen zijn hetero's die hun leven lang, dus ook nog op hoge leeftijd, een dagelijks seksueel contact met hun partner hebben. Die partner is dan altijd van het andere geslacht, want anders zou de Heer het niet gezegend hebben.