www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

4 RECENSIES

Alles hebben, meer ontvangen
Simon Ponsonby
Uitg. Medema, Vaassen 2006.
ISBN: 9789063534844
254 blz. € 15,95
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

De heilige Geest is een persoon die we bij onze bekering in ons leven ontvangen; sommige christenen vragen zich daarom af of het wel zin heeft om te bidden om meer van de Geest. Vragen om meer lijkt haast een zekere ontevredenheid in te houden met wat we in Christus hebben ontvangen, of erger: het lijkt een claim dat, als er meer is, het werk van Christus aan het kruis niet voltooid is.

Het is waar: we hebben in Christus alles ontvangen. Er is niet meer te vergeven – maar er is wel meer om te ontvangen! Vragen om meer van de Geest is niet een ondermijning van het volbrachte werk van Christus op Golgota; verlangen naar meer van de Geest is het toe-eigenen van wat door Christus voor u is volbracht op Golgota. Meer vervuld zijn met de Geest wijst namelijk niet alleen op een grotere hoeveelheid, maar kan ook opgevat worden als een ‘intensivering’ van die aanwezigheid, als God die voor ons ten volle aanwezig is. Alles hebben, meer ontvangen gaat over de heilige Geest die al aanwezig is en dat nog meer wordt.

4 RECENSIES

4. Oogst - december 2006

Alles hebben / meer ontvangen

Recensie door P.A. Siebesma

"De charismatische en de pinkstertraditie hebben de juiste ervaring, maar een gebrekkige leer, terwijl de conservatieve evangelicalen de juiste leer hebben, maar vaak een gebrekkige ervaring" (pag. 167). Dit citaat geeft aan waar dit boek over gaat: iedere gelovige heeft bij zijn bekering de Heilige Geest ontvangen, maar er is veel meer van God te ontvangen dan de meeste christenen wel beseffen.

De auteur, Simon Ponsonby, is zelf afkomstig uit een calvinistische baptistische traditie en nu studentenpredikant aan de Universiteit van Oxford. Hij betoogt dat het vragen naar meer van de Geest niet een ondermijning is van het volbrachte werk van Christus op Golgotha (zoals door sommige conservatieve evangelischen wordt gesteld), maar dat het juist het toe eigenen is van wat door Christus voor ons is volbracht op Golgotha.

Hij gebruikt niet alleen veel voorbeelden uit de Bijbel en kerkgeschiedenis, maar geeft ook zijn eigen (indrukwekkende) getuigenis. Van harte aanbevolen!

3. Uitdaging - november 2006

‘De kerk zit vol met onvolgroeide dwergen`

door Johan Th. Bos

Hoewel zij in Christus alles hebben ontvangen, moeten christenen zich toch uitstrekken naar méér. Een kwestie van zich toeëigenen wat door Hem is volbracht en van zich uitstrekken naar vervulling met de Heilige Geest. 'Alles hebben, meer ontvangen', heet dan ook het boek waarin Simon Ponsonby die boodschap uitdraagt.

De auteur is studentenpastor aan de Universiteit van Oxford, trekt wekelijks volle kerken, deinst niet terug voor straatprediking en heeft twee titels. Zijn boek verraadt een erudiete scribent, die niet alleen heeft gestreefd naar grondige bijbelse fundering voor zijn beweringen, maar ook verwijst naar levens en uitspraken van talrijke predikers en theologen uit de kerkgeschiedenis, variërend van Karl Barth en kardinaal Suenens tot Moody, Spurgeon en Billy Graham.

Alle opwekkingspredikers beleefden één of meer momenten, waarop zij op heel bijzondere wijze werden aangeraakt door Gods kracht, meldt Ponsonby. Volgens hem komt veel evangelische prediking en ervaring niet verder dan viervijfde van wat God voor de gelovige in petto heeft. "Wij geloven in en komen tot Jezus, ontvangen de Heilige Geest en hebben de verzekering van eeuwig leven. Maar zijn wij verzadigd? Ik moet toegeven dat ik dat niet ben.”

Ponsonby noemt zich 'conservatief evangelisch' in zijn houding tegenover gezag en suprematie van de Schrift en ook toegewijd aan 'charismatische' theologie en spiritualiteit. In een voorwoord zegt Michael Green, hoogleraar aan dezelfde universiteit, dat de auteur de desastreuze kloof wil overbruggen tussen conservatieve evangelischen die geneigd zouden zijn het werk van de Geest te beperken tot de inspiratie van de Schrift en het ontwikkelen van heiligheid in gelovigen en charismatische christenen. Die laatste categorie concentreert zich volgens Green graag op diepe vervulling met de Geest en manifestaties als tongentaal, genezing, bevrijdingsbediening, op de grond vallen enzovoort.

Voor zover het boek als brug fungeert, lijkt Sponsonby daarop enigszins eenrichtingverkeer te bevorderen: naar de charismatische kant van de kloof. Maar onderweg komt de lezer zoveel bijbelse en uitstekend geformuleerde waarheden tegen, dat het de moeite van de wandeling ruimschoots waard is.

Volgens Ponsoby mijden conservatieve evangelicals zorgvuldig veel van het wonderlijke aspect van het werk van de Geest. Hij heeft kennelijk de indruk dat zij daardoor veel missen van de erfenis, waarover zij in zijn ogen al kunnen beschikken. Op dat punt verschilt hij met degenen die ook op bijbelse gronden menen dat die erfenis pas in de toekomst wordt uitbetaald, naar rato van de wandel van de gelovige.

Voor Ponsonby staat vast dat veel christenen zich onvoldoende uitstrekken naar de vervulling met de Heilige Geest, waardoor 'de kerk vol zit met geestelijk onvolgroeide dwergen'. Zij zetten 'handremmen op de Heilige Geest', vindt hij. 'Waarom is het toch dat ondanks de uitnodiging van God in Zijn woord en Zijn voortdurende hofmakerij door de Geest (elders heeft hij het uitgebreid over 'verliefd zijn op Jezus' aan de hand van Hooglied, JThB), ondanks de illustratie door de Schrift en de kerkgeschiedenis van een God die reageert op wie hard naar Hem op zoek zijn, zo weinigen het ook werkelijk doen?”

Ponsonby noemt een aantal zaken die de zoektocht naar meer van God tegenwerken, zoals een verwachtingloos hart, een niet toegewijd leven, niet beleden zonde, een onopgemerkte (geestelijke) vijand, een niet opgeëiste ergernis en ongewenste gaven.

Wat die laatste betreft, vindt hij de manifestatie van de Geestesgaven in het dagelijkse kerkleven teleurstellend. 'Het lijkt erop dat 'charismatisch' vandaag de dag, anders dan te verwijzen naar een kerk die de negen gaven van de Geest ( .. ) in praktijk brengt, soms meer gaat om levendige en langdurige muziek van een elektronisch versterkte band met in de lucht gestoken handen. Dat is niet wat Paulus charismatisch zou noemen.'

Er kunnen ook buiten de Schrift om zegeningen en openbaringen tot de gelovigen komen, denkt hij, maar die mogen daar nooit mee in strijd zijn. 'De Bijbel is het objectieve, normatieve middel tot openbaring. Maar ( .. ) niet exclusief. Dit blijft een voortdurend spanningsveld binnen de evangelische kerk. Spreekt God uitsluitend of alleen primair en normatief door de Schrift?' Volgens de auteur zegt de Schrift nergens dat de Bijbel de enige plaats is waar God spreekt. 'Integendeel: de Bijbel zegt dat God spreekt door de schepping, het geweten, het kerygma, de verkondiging van de heilsboodschap en direct door de Geest door dromen, visioenen, woorden van kennis, profetie en vertolkte klanktaal.'

Op de doop in de Heilige Geest werpt hij intussen een ander licht dan in pinksterkringen gemeengoed lijkt. Die doop ontvangt men volgens Ponsonby bij de bekering: de gelovige wordt dan in Christus (tot één) lichaam gedoopt door de Geest. En hij bestrijdt de opvatting van de bekende David Pawson dat men christen kan zijn vóór het ontvangen van de Heilige Geest.

Ponsonby benadrukt dat de oude Adamitische natuur de oorzaak is van zonde. 'Wij moeten deze oude mens eraan herinneren dat hij dood is en begraven moet blijven.' Dáárover lijkt in elk geval nauwelijks een andere evangelisch standpunt te bedenken.

2. EO-Visie - 1 november 2006

Alles hebben, meer ontvangen 

1. Nederlands Dagblad - 21 april 2006 - www.nd.nl of www.refdag.nl 

Alles hebben, meer ontvangen 

ND – 6 oktober 2006

Kun je wel bidden om meer van de Heilige Geest, als je die al ontvangen hebt? Lijkt het dan niet alsof je ontevreden bent over wat je van Jezus Christus hebt ontvangen?

Op deze vragen gaat Simon Ponsonby, studentenpastor aan de universiteit van Oxford, in in dit nieuwe boek. Hij probeert een brug te slaan tussen charismatische en meer orthodox reformatorische christenen, die in dit boek als 'conservatieven' worden aangeduid.

Volgens Ponsonby is een verlangen naar meer van de Geest niet onbijbels. Het is "niet een ondermijning van het volbrachte werk van Christus op Golgota; verlangen naar meer van de Geest is het toe eigenen van wat door Christus voor u is volbracht op Golgota".

In zijn boek schuwt Ponsonby diepgravende bijbelstudie niet, die hem er onder meer toe brengt de charismatische visie op de Geestesdoop af te wijzen. Maar tegen de 'conservatieven' zegt Ponsonby dat zij er soms een nogal selectief bijbelgebruik op na houden, gestempeld door rationalisme.