|
www.vergadering.nu Recensie-index www.vergadering.nu
4 RECENSIES
 Europa. het Mekka van de islam?
Een christelijk perspectief op het maatschappelijk samenleven met moslims
Cees Rentier
Stichting Evangelie & Moslims
Onderweg met moslims deel 3
Uitg. Buijten & Schipperheijn, Amsterdam 2007
72 blz., € 8,50
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl
Westerse moslimintellectuelen als Tariq Ramadan vergelijken de positie van moslims in Europa met die van de eerste volgelingen van
Mohammed te Mekka. Niet in wat wij traditioneel de moslimwereld noemen, maar juist in de vrijheid en democratie van Europa kan de islam
zich volgens hen het beste ontplooien. Dit boekje gaat in op de vraag hoe christenen op deze uitdaging moeten ingaan als burger van de
Nederlandse samenleving. Moeten zij vanuit een theocratisch ideaal meedoen met hen die nadruk leggen op de dreiging van de islam en
moslims tegenwerken wanneer zij hun geloof willen uitdragen? Of moeten zij voor hen opkomen omdat tolerantie juist christelijk erfgoed
is en biedt de emancipatie van moslims kansen voor een christelijk getuigenis? Werk je samen met moslims in het openbaar bestuur, kom je
op voor de rechten van moslims, biedt je hen op je bedrijf een gebedsruimte, zoek je als kerk contact met de moskee, of juist niet? Dit
boekje wil een handreiking zijn voor christenen die met dit soort vragen te maken krijgen. In het Mekka van Mohammed waren er nauwelijks
christenen, maar wat de toekomst van de islam in Europa wordt, hangt mede af van de houding van de vele christenen die er wonen!
4 RECENSIES
4. Ellips
- februari 2008
Europa, het Mekka van de islam?
Boekrecensie door Dr. H. Bos
In de publicatiereeks 'Onderweg met moslims' in samenwerking met Stg. Evangelie & Moslims is recent
het derde deel verschenen. En het moet gezegd: dit boek is zeer informatief en boeiend voor allen die zich bezighouden met de vragen
rondom integratie, pluralisme en de omgang met moslims. Veel praktische aspecten komen aan bod.
De hoofdstukken 5 t/m 7 vond ik verrassend en uitstekend doordacht. Eigenlijk zouden alle politici dit deskundige en zeer verhelderende
boek moeten lezen, het zou een zegen kunnen zijn voor het beoefenen van gemeente en landspolitiek.
Vragen die aan bod komen zijn o.a.: Hoe werk je samen met moslims in openbaar bestuur? Hoeveel ruimte krijgen moslims in Europa? En als
moslims regelmatig nog meer ruimte eisen, hoe verhoudt zich dat dan tot de druk op christenen in vrijwel alle moslimlanden, in onze
steeds kleiner wordende wereld? Moet je als kerk contact zoeken met de moskee? Zo ja, vanuit welke uitgangspunten? Hoe naïef is de
Europese overheid vanuit haar pluriforme denken? Moet je in je universiteit of bedrijf gebedsruimten beschikbaar stellen? Hoe wijs is
het dat gemeenten een wekelijkse oproep tot gebed (adzaan) toestaan?
Het boek is geschreven vanuit de liefde van Christus. De toon is respectvol, maar doet nergens concessies ten aanzien van de bijbelse
roeping van de christen. Rentier doet regelmatig een dringend beroep op de moslim om kritisch te zijn op de wijze waarop de islam zich
vandaag profileert. Het boek bewijst de deskundigheid van Rentier, die veel nuttige feiten vermeldt die men vrijwel nooit tegenkomt in
de media.
Een boek ook dat een goede wegwijzer is in de problematiek van de multiculturele samenleving en welke positieve rol de kerk en de
christen daarin kunnen spelen. Een leerzaam boek voor christenen zowel als moslims. Zeer aanbevolen.
3. Reformatorisch Dagblad - 14 november 2007 - www.refdag.nl
Samenleven met moslims
Boekrecensie door Drs. E. J. Brouwer
”Europa, het Mekka van de islam?” luidt de intrigerende titel van een klein boekje van de hand van
ds. C. Rentier. Het verdient lof dat de schrijver, ook vanuit zijn jarenlange ervaring met moslims, probeert een theologisch doordachte
visie te geven op het samenleven met moslims. In ieder geval in reformatorische kring heeft het aan die visievorming lange tijd
hoegenaamd ontbroken, en daarom zijn publicaties met dat karakter welkom. Het boekje gaat in op vragen rond de houding van kerk en
politiek jegens moslims.
Rentier laat de missionaire taak van de kerk voluit staan en zegt daarover mooie dingen. Moslims moeten voor Christus gewonnen worden.
Een passie voor mensen en een passie voor de waarheid horen bij elkaar. Een integere bejegening van moslims is geboden. Rentier gaat
echter wel ver als hij de islam in Nederland bijna bedankt dat die geholpen heeft de intellectuele arrogantie van het seculiere,
liberale humanisme ter discussie te stellen. Er zou, mede dankzij de islam, meer ruimte gekomen zijn voor religie, dus ook voor
Evangelieverkondiging. Ik weet het niet. Zien we ook niet een andere tendens, namelijk dat islam en christendom gemakkelijk
gelijkgesteld worden vanwege een algemene vrees voor fundamentalisme? Momenteel wordt zelfs de ChristenUnie met de taliban
vergeleken!
Geen kans
In navolging van de moslimfilosoof Ramadan vergelijkt Rentier de positie van moslims in Europa met die van moslims in Mekka: een
minderheidspositie. Op deze vergelijking is de titel van zijn boekje gebaseerd. Rentier stelt dat Mohammed onder invloed van een
conflict met de Qoeraisjstam in Mekka tot een zo strikt monotheïsme kwam dat hij Jezus als de Zoon van God verwierp, terwijl hij
aanvankelijk zeker niet ongeïnteresseerd was in het christendom. De auteur zegt dat die conflicten voor Mohammed een „serieuze
theologische uiteenzetting” met joden en christenen verhinderden. Hij had niet de kans om van het zuivere Evangelie kennis te nemen en
daar weloverwogen op te reageren.
Rentier concludeert nu dat wij moslims kunnen aanspreken op de parallellen met de Mekkaanse periode en ze de kans moeten geven om wél
van dat zuivere Evangelie kennis te nemen. Naar mijn mening is dit een theoretische gedachtegang. Immers, juist in Medina is de glorie
van de islam begonnen. Juist daar is de polemische, zelfs vijandige houding jegens joden en christenen in de islam verankerd geraakt en
is ze deel gaan uitmaken van een eeuwenlange islamitische traditie. Mekka lospellen van Medina gaat gewoon niet.
Waarbij ik de vraag onbeantwoord laat of Mohammed uit zichzelf uit was op een „serieuze theologische uiteenzetting” met andere
godsdiensten. Wie ”De historische Mohammed” (2005) van dr. J. J. G. Jansen leest, plaatst daarbij vraagtekens.
Twee sporen
De hoofdstukken over politiek prikkelen ook tot nadenken. Zoals het pleidooi om als christenen veel kritischer te zijn op onze rol
in de internationale politiek. In hoeverre lijden islamitische landen onder westers machtsmisbruik en protectionisme?
Kritisch ben ik over de passages ten aanzien van de overheidstaak. De auteur bewandelt hier twee sporen, die nergens echt bij elkaar
komen. Aan de ene kant zegt hij dat de overheid morele keuzes maakt. Christenen mogen het Evangelie als leidraad voor politiek handelen
nemen en de publieke erkenning van Christus bevorderen. Aan de andere kant vindt de auteur dat de overheid geen ”civil religion”
moet nastreven, ook geen christelijke heilstaat. De overheid moet niet proberen de erkenning van God te verbreiden. We dienen tolerant
te zijn jegens moslims en mogen moskeebouw niet tegenhouden. De overheid heeft slechts de taak de samenleving leefbaar te houden.
Rentier onderbouwt dit door te stellen dat de overheidstaak geen christelijk ambt is. Van de calvinistische visie op de overheidstaak,
zoals ook verwoord in artikel 36 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis, neemt hij afstand.
Dit roept de vraag op in hoeverre de publieke belijdenis van het Evangelie (en daarmee van Christus’ Koningschap over het publieke
leven) het publiek tolereren van afgodendienst wettigt. Op die vraag wordt niet ingegaan. Toch schemert er iets van verlegenheid met die
tolerantie door de teksten heen, als Rentier zegt dat christenen de komst van een moskee natuurlijk wel betreuren en dat ze ook niet
actief hoeven te pogen om aan moslims dezelfde rechten en faciliteiten toe te kennen als aan christenen.
Waarom trekt hij de eerste lijn niet consequent door, namelijk dat christenpolitici mogen handelen in
overeenstemming met hun overtuiging? Zolang zij hun politieke idealen binnen de grenzen van de democratische rechtsstaat proberen te
verwezenlijken, is er toch niets mis?
Handelen
Iets anders is dat zij vaak moeten berusten in een uitkomst van het besluitvormingsproces die de hunne niet geweest zou zijn. Maar
dat hoort bij democratie. Rentiers positie lijkt echter: je mag als christenpoliticus wel wat van de islam vinden, maar er niet naar
handelen. Ik vrees dat politici met zo’n visie weinig kunnen. Tot slot: het boekje zou aan waarde gewonnen hebben als de auteur zijn
visie vergeleken had met het multiculturalisme van het CDA, de theocratische visie van de SGP en de tussenpositie van de ChristenUnie.
2. Oogst
- november 2007
Europa, het Mekka van de islam?
Recensie door P.A. Siebesma
De provocerende titel "Europa, het Mekka van de islam' is een citaat van de moslim intellectueel Tariq Ramadan, die van mening is
dat moslims in Europa vooral een missionaire taak hebben om hun godsdienst uit te dragen. Hoe kunnen we als christenen hier tegenover
staan? Laten we ons leiden door de angst voor de islam of hebben we als christenen, in de ontmoeting en in het samenleven met moslims,
juist geweldige kansen, om aan hen te laten zien wie Christus is?
Op compacte wijze in 72 pagina's, bespreekt Cees Rentier, predikant bij de Stichting Evangelie &
Moslims deze en vele andere vragen, zoals de verhouding tussen staat en kerk, respectievelijk moskee. Zo pleit hij voor tolerantie ten
opzichte van moslims (bijvoorbeeld wel ruimte voor de bouw van moskeeën en voor islamitisch basis en middelbaar onderwijs), maar dat
betekent geen neutrale houding. Daarom wijst hij het invoeren van de sjaria of het wekelijkse oproepen tot gebed vanaf de minaret af.
Ook is het niet wenselijk om kerken om te bouwen tot moskeeën.
Een tot nadenken stemmend boek!
1. Nederlands
Dagblad - 31 augustus 2007 - www.nd.nl
Europa, het Mekka van de islam?
Boekrecensie door Herman Veenhof
Na deeltjes over macht en de verhouding man/vrouw (Nabijheid en distantie) en kansen en problemen bij missionair werk (Hoop voor
moslimjongeren) schrijft ds. Rentier, sinds 1994 verbonden aan Evangelisatie & Moslims in Amersfoort, nu een bondig boekje over de
vraag hoe als christenen om te gaan met moslims die je tegenkomt in de buurt of in je werkkring.
Zijn antwoord komt neer op: respect, tolerantie en besef van pluraliteit, maar niet onder de grens van
het opgeven of ter discussie stellen van je eigen christelijke geloof. Snappen hoe de ander leeft en hoe zijn of haar geloof in elkaar
zit, is al heel wat.
Je knoopt aan met belangstelling voor het leven van de gesprekspartner en zijn visie op christendom, een
fout gelopen profetie die door de profeet Mohammed is rechtgezet. Vervolgens kan het gesprek gaan over kernthema's: oordeel, zonde,
vergeving of genade. Misschien blijkt dan dat de islam juist de misgelopen geloofsopvatting predikt.
|
