www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

6 RECENSIES

Wat christenen geloven en moslims niet begrijpen
Gert-Jan Segers en Marten de Vries
200 pagina’s
Paperback
Uitgeverij Boekencentrum, Zoetermeer
ISBN: 9789023920427
€ 17,90
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Christenen moeten met moslims in gesprek. Daar vragen zij om. Dat willen wij ook. Maar hoe?
De islam pretendeert de definitieve, verbeterde versie te zijn van het christelijk geloof, en dit vraagt om een gedegen antwoord. De auteurs bieden daarvoor een aanzet op basis van hun jarenlange omgang met moslims. Zij zijn er allerminst van overtuigd dat we er met de islamitische profeet Mohammed en zijn Koran op vooruitgaan. Integendeel.
Beginnend en eindigend bij Jezus Christus leggen de auteurs, tegen de achtergrond van de islamitische leer, uit wat christenen geloven maar moslims nooit begrepen hebben.
Segers maakt aan de hand van de Tien Geboden duidelijk hoe heilzaam een op Christus georiënteerde ethiek is; De Vries gebruikt de zes geloofspunten van de islam om te laten zien hoe heerlijk de christelijke geloofsleer is.
Dit boek is geschreven voor christenen, om hen toe te rusten voor het gesprek met moslims. De auteurs nodigen moslims van harte uit om mee te lezen.
 

6. Christen Unie - 23 maart 2012 - www.christenunie.nl

Wat christenen geloven en moslims niet begrijpen

Boekrecensie door Kees van Kranenburg

De gereformeerde predikant Marten de Vries en WI-directeur Gert-Jan Segers schreven samen een boek met als doel de dialoog tussen christenen en moslims te beteren.

In de ‘interreligieuze dialoog’ zijn verschillende niveaus te onderscheiden. Allereerst is daar de academische theologische discussie, die wordt gevoerd door universitair betrokkenen en de top van de geestelijke stromingen. Exclusivisme - het uitgaan van een absolute waarheid - is hier een positie die niet heel populair is maar wel wordt aanvaard.

Het tweede niveau betreft informele, vaak plaatselijke bijeenkomsten van geestelijke leiders en gewone gelovigen. Zij voeren in allerlei zaaltjes gesprekken over thema’s die de geloofsgroepen raken of interesseren. Pijnlijke theologische punten worden vaak vermeden, niet relevant bevonden ook. Het gesprek is vooral bedoeld om elkaar als gelovigen te herkennen, te erkennen, te respecteren en soms ook samen in maatschappelijke ontwikkelingen te acteren.

Ten slotte het derde niveau: de ene gelovige in gesprek met de andere. Na een periode van kennismaking en het ontstaan van wederzijds vertrouwen kan er een goed gesprek op gang komen: over de plaats van religie in de samenleving en ook over de plaats van geloof in het eigen leven.

Het boek van De Vries en Segers is geschreven met het oog op het gesprek op het derde niveau. Dat is geen gemakkelijk gesprek. Beide partijen dragen vaak maar beperkt kennis van de eigen religie, en nog minder van die van de ander. Juist door onzekerheid kan een starheid en verkramping optreden, die niet nodig is wanneer de ‘eigen positie’ helder is. Het boek is geen wetenschappelijke positiebepaling, ook geen handleiding voor een intercultureel gesprek, maar vooral een uitéénzetting van het christelijk geloof tegen de achtergrond van de islam.

Het boek valt uitéén in twee delen: ‘Licht over leer’ en ‘Licht over leven’. In het eerste deel geeft De Vries in kort bestek een beeld van de christelijke leer, in het bijzonder op voor moslims relevante punten. Dat is een complexe opgave, gezien de verdeeldheid binnen het christendom. De verschillen tussen de kerken van het oosten en die van het westen, tussen rooms-katholieken, gereformeerden en evangelischen zijn nu eenmaal groot. ‘De christelijke leer’ als zodanig bestaat niet. Niettemin slaagt de schrijver er in– vanuit de heldere positie van orthodox-gereformeerd denken (niet te verwarren met bevindelijk-gereformeerd denken) - heldere lijnen te schetsen over het christendom, hoewel die niet door iedereen geheel gedeeld zullen worden.

Er klinkt hier en daar een zekere zelfverzekerdheid in door ten aanzien van het christendom, die de lezer soms doet fronsen. Op pagina 19 bijvoorbeeld wordt gesteld dat het koranitische woord ‘rahmah’ (barmhartigheid) in Jezus bewaarheid wordt. Dat komt toch over als een soort christelijke interpretatie van de Koran. Ook het consequent messiaans interpreteren, en zonder de oorspronkelijk geadresseerden te benoemen, van het boek Jesaja kan overkomen als een christelijke arrogantie, al zullen islamieten daar wellicht minder een probleem mee hebben. Ook een moeilijk leerstuk als de Drieëenheid wordt verdedigd. Naar mijn inzicht kunnen sommige zaken niet verdedigd worden – maar vooral gelovig aanvaard. Het debat daarover aangaan is niet zinvol. Overigens mag er best iets zorgvuldiger worden omgesprongen met de Schrift zelf: Simeon in de tempel wordt bijvoorbeeld opgevoerd als een oude man, terwijl over zijn leeftijd niets bekend is.

Het tweede deel ‘Licht over leven’ kent een andere toonsoort. Over de theologische positie van de schrijver bestaat ook hier geen enkele twijfel: die is exclusivistisch. Maar die positie staat een neutrale beschrijving van de islam en een respectvolle benadering van de moslim niet in de weg.

In dit deel gaat Segers aan de hand van de laatste zes van de tien geboden na waar verschillen en aanknopingspunten zijn tussen islam (een gebodsreligie) en christendom. Duidelijk beschrijft hij de uiterlijke ethische overeenkomsten : eert uw vader en uw moeder, niet doden, niet stelen en niet liegen zijn in beide religies zaken van groot belang. Dat betekent mijns inziens overigens dat er op het gebied van de inrichting van de samenleving en staatpraktische samenwerking met islamieten in Nederland heel wel mogelijk is. Er zijn groepen in de samenleving waarmee minder wordt gedeeld en met wie eveneens praktisch wordt samengewerkt. Segers' opmerkingen over christenvervolgingen in islamitische landen zijn op zich volstrekt juist, maar zijn mijns inziens niet relevant in het gesprek met de individuele moslimgelovige in Nederland. De auteur schroomt overigens niet de lezer te confronteren met de beperktheid van christenen, om vervolgens Christus in al Zijn grootheid te tekenen. De boodschap is: niet de christenen maken het christendom – dat doet Christus zelf.

Segers kiest niet een politieke maar een andere, boeiender spits. Hij constateert, en illustreert dat ook aan de hand van zijn eigen ervaringen, dat in de islam het houden van de wetten kan leiden tot behoud, hoewel de islamiet daarover in het leven geen zekerheid kan verkrijgen. In het christendom is dat anders: de wet is ons gegeven als een tuchtmeester tot Christus – in Wie de christen een volkomen zekerheid verkrijgt door gelovig zijn dood en opstanding te aanvaarden. Dát is het kenmerkende verschil tussen islam (en overigens ook jodendom en boeddhisme) en het christendom.

Conclusie

Het boek biedt wat de titel belooft: het geeft een inzicht in wat de christen gelooft en de moslim niet kan begrijpen. In vooral het tweede deel – ‘het leven’- klinkt de stem van de genadige God in Christus op alle bladzijden door, met overigens een open oog voor de feilbaarheid van de christenen en met grote compassie voor een ieder die de Christus niet kent. Ik zou de lezer adviseren te beginnen bij deel twee, om daardoor voorzien van een portie zelfrelativisme daarna deel één beslist wel te lezen. Want ook dat bevat veel zinvols voor het gesprek met de moslims in onze straat.

Kees van Kranenburg MA studeerde af op het thema 'Wereldreligies in confrontatie en dialoog'. Eerder was hij actief als lid van Provinciale Staten in Utrecht en als wethouder in IJsselstein.

5. Reformatorisch Dagblad - 17 februari 2012 - www.refdag.nl

Oog in oog met moslims, maar Jezus niet verraden

Boekrecensie door Jacob Hoekman

„Wat zeggen wij als we oog in oog met moslims staan?” Veel christenen hebben er geen idee van, vrezen ds. Marten de Vries en Gert-Jan Segers. Ze schreven samen een boek om christenen toe te rusten voor het gesprek met moslims.

Een vierde belijdenisgeschrift, naast de drie bestaande Formulieren van Enigheid, zou geen kwaad kunnen, vindt ds. De Vries. „Dat geschrift zou helder uiteen kunnen zetten wat de christelijke leer is in onderscheid met de islam. Zo’n belijdenis helpt om moslims het Evangelie uit te leggen, maar het is ook nodig om mensen te beschermen die niet sterk in hun schoenen staan.”

Het boek ”Wat christenen geloven & moslims niet begrijpen”, dat vorige week verscheen, wil christenen die stevigheid bieden. Het behandelt de belangrijkste elementen van het christelijk geloof, voortdurend tegen de achtergrond van het islamitisch geloof en van de islamitische verwerping van de christelijke belijdenis. Dus komt natuurlijk de kritiek op de goddelijkheid van Jezus uitgebreid aan bod, maar ook kwesties als de vermeende vervalsing van de Bijbel en de zekerheid van het heil.

Dacht u ooit: Ja, deze kritiek van moslims op christenen snijdt hout?
Segers: „Sommige vragen zijn wel heel serieus, bijvoorbeeld over vergeving. Wat ik vaak van moslims hoor, is dat genade te makkelijk is. Als alles zomaar vergeven wordt, waarom zou je dan nog je best doen om goed te leven? Die vragen zijn begrijpelijk en nodigen uit tot een antwoord.”

Ds. De Vries: „Vragen die sommige moslims stellen, passen allemaal binnen een bepaald sjabloon dat bijvoorbeeld de grootheid van Allah beklemtoont. Wat ik probeer, is dat sjabloon te veranderen: de oneindig grote God kwam in Jezus onvoorstelbaar dichtbij. De vraag van moslims kan zijn: is God dan niet zo groot dat Hij ook zó, zonder kruisoffer, kan vergeven? Maar ik vraag liever: Is Hij dan zo klein dat Hij de zonde door de vingers ziet?”

En dan is er altijd weer die onder christenen terugkerende vraag: is Allah nu dezelfde als de God van de Bijbel of niet? Voor sommige christenen, zoals voor de „joods-christelijke pastor” Ben Kok uit Amersfoort, is die kwestie tot een sjibbolet geworden.

Segers en ds. De Vries worden een beetje moe van dat onderwerp, laten ze merken. Ze laten de vraag in hun boek liggen.

Waarom?
Segers: „Arabische christenen hebben het er nooit over, terwijl ze heel goed weten dat het Evangelie en de islam twee totaal verschillende wegen zijn. De cruciale vraag is niet of God en Allah dezelfde zijn, maar wie God werkelijk is; wie Jezus werkelijk is.”

Ds. De Vries knikt instemmend. „Ik heb de vraag of God en Allah dezelfde zijn, nooit van moslims gekregen. Wij zijn ook niet geroepen een stempel op de islam te zetten. Laat moslims maar bepalen of God zoals wij in Hem geloven ook hun godheid is.”

Het boek wil dan ook niet allereerst een beoordeling van de islam geven........

Lees verder...

4. Tora-Yeshua - 12 februari 2012 - www.tora-yeshua.nl

Theologen (Marten de Vries) en politicologen (Gert-Jan Segers, CU) logen en blijven dat doen

Boekrecensie door Ben Kok

Marten en Gert-Jan samen op pad, om de waarheid over de Ene ware God te verzwijgen, want in hun pas verschenen boek “Wat christenen geloven en moslims niet begrijpen” zwijgen ze krampachtig over de meest essentiële vraag in de discussie over de islam: “Is de Ene ware God van Abraham, Isaac en Jacob, zoals in de Bijbel beschreven en ons in Yeshua (Jezus Christus) geopenbaard, dezelfde God als de Allah, zoals in de koran beschreven?” 

Ik heb die vraag met de nodige moeite en volharding van mijn kant aan beiden eerder voorgelegd en dan wordt er voortdurend omheen gedraaid.

Marten de Vries (GKV-dominee, werkzaam in de MAR, Missionaire Arbeid Rijnmond, evangelie verkondigend onder moslims) kwam in een telefoongesprek met het volgende antwoord: “Als een ex-moslim na zijn bekering (tot JHWH in Yeshua) de koran-Allah als een afgod beschouwt, is dat zijn persoonlijke keuze en als een andere ex-moslim na bekering zegt, dat hij in Yeshua dezelfde god (Allah uit de koran) beter heeft leren kennen, is dat ook prima en zijn keuze.”

Marten, als theoloog en dus deskundige mbt. religies, doet daar zelf dan geen uitspraak over. Die zou in het boek dat nu uitkomt wel aan de orde komen.
En inderdaad, hij doet opnieuw geen uitspraak, komt zijn belofte dus niet na, maar stelt gewoon na elk hoofdstuk wat studievragen aan de lezer, w.o. nog niet eens direct de genoemde vraag, maar “wie de vraag moet beantwoorden, zie onder hoofdstuk 1, pg. 26, zonder antwoord.

Marten blijft het antwoord schuldig, als deskundige, en is dus ofwel niet deskundig, ofwel hij is te bang om het antwoord te geven: het laatste is het geval. En daarmee laat hij moslims, die oprecht op zoek zijn, in de kou staan en zeker alle slachtoffers van de islam.

Zoek het zelf maar uit, is zijn antwoord, ik doe geen uitspraak, net als zoveel christelijke organisaties die onder moslims het evangelie brengen, Arab Vision, St. Gave, Open Doors, de EO, Evangelie en Moslims, VPE. Bel zelf even de directie van deze organisaties, vraag dat in de mail op schrift en stuur me a.u.b. een cc.
Ik heb ze allemaal gemaild, gesproken en het officiële antwoord was ofwel dat de vraag niet relevant was (!), ofwel “dezelfde God”, ofwel “een ander beeld van dezelfde God”, en dat soort zwak en Godslasterlijk gepraat.

Persoonlijke medewerkers van genoemde organisaties denken er soms veel Bijbelser over en beamen dat het gaat om de Ene ware God in de Bijbel vs. een afgod in de koran. Zie ook het boek “Dezelfde God”, vertaald door Andre van Mulligen en gepresenteerd door Hans Jansen (arabist) en mij, zie http://www.victorypublications.nl/
http://tora-yeshua.nl/2009/09/lezing-ben-kok-over-dezelfde-god/ en http://tora-yeshua.nl/2009/09/verrassend-goede-avond-met-prof-jansen/
[zie ook de video's van Jansen's toespraak: http://tora-yeshua.nl/2009/09/lezing-hans-jansen-over-dezelfde-god/ - HS]

[...........]

Als we verder gaan met het boek van DeVries/Segers, valt er nog meer op. Allereerst schildert Marten ons in hoofdstuk 1 een beeld van JHWH, zoals hij dat uit de Bijbel verstaat; helaas onnodig onvolledig en deels onjuist.
Hij haalt dat vooral uit het NT en laat dus 80% van de Bijbel weg, noemt niet de Godsnaam (JHWH), of de term 'God van Abraham, Isaak en Jacob' als de Naam van God bij uitstek en benadrukt en passant dat de Joden toch maar mooi fout zitten, want als Yeshua Zich als “Zoon van God” openbaart en Zich dus daarmee aan God gelijkstelt, “gaan er vanaf dat moment niet veel Joden meer met Yeshua mee”, zo vermeldt Marten op pag. 24 vanuit Joh. 6:66.

Marten stelt, dat “moslims het afwijzen van Yeshua als Zoon van God dus niet van vreemden hebben, dat deden en doen veel Joden ook. Dat is op zich waar, maar los van de antisemitische context van de kerken is het een zeer onvolledige opmerking en des te schrijnender, waar Marten de Godsnaam en de hele Joodse context weglaat.

Als theoloog schiet Marten hier zeer tekort, hij slaat de hele Godsopenbaring van JHWH aan het Joodse volk over en dat is onmisbaar in de vergelijking met de koranafgod Allah, die via de koran, de ahadith, e.d. Jodenhaat leert.
Allah, wat feitelijk geen persoonsnaam is, maar een verzamelnaam, soortnaam, voor een god in het algemeen, net als el, elohim, eleha.

Allah, “De god”, nou ja, en wat dan nog? Vul maar in met de beschrijving van de “god zonder naam” in de koran en dan zie je een heel naar persoon, die moslims onderdrukt in een dwangbuis van regels, man en vrouw ongelijkwaardig acht en niet-moslims als minderwaardig en brandstof voor de hel, tel uit je winst.
Marten laat dat allemaal achterwege en kent de Vader, JHWH, blijkbaar zo slecht, dat hij niet eens Diens Naam vermeldt: JHWH, God van Abraham, Isaak en Jacob. En hij heeft het al helemaal niet over Yeshua-belijdende Joden, die het hele plaatje zien: JHWH , die in Yeshua ons verscheen en voor ons in Yeshua de doodstraf droeg aan het kruis op Golgotha als het ware Pesachlam.

[ ......... ]

Het tweede deel van de recensie gaat over het tweede deel dat Gert-Jan Segers heeft geschreven:

....Maar dan krijgen we al op pag.102 de opmerking ”dat in ethisch opzicht islam en christendom niet veel verschillen, want in beide mag je niet stelen, niet doden en behoor je je ouders te eren”.
De dwaasheid ten top ; als je iets weet van de islam, is het wel dat doden geen probleem is, lees soera 9:5, 14, 29 en 123, “moord ze uit waar je ze vindt (de ongelovigen)”.
Keiharde leugens dus van christen en CU-ideoloog Segers.
En het wordt erger: hij schrijft dan dat zijn moslimvrienden zeiden dat we God elk op een eigen manier vanuit verschillende tradities dienen, maar dat we in beide gevallen proberen een goed leven te leiden”
Segers laat daar dus gewoon staan, dat het om “dezelfde God” gaat, hij gaat helemaal mee met de gedachte en daar openbaart zich al wat hij van de kernvraag denkt.
Hij gaat verder, niet om “de verschillen tussen islam en christendom nodeloos groot te maken” (dat is wel het laatste wat Segers wil), maar om het verschil aan te tonen tussen de Bijbelse God, die eerst van zonde bevrijdt en dan leefregels geeft, die in vrijheid mogen en kunnen worden nageleefd in dankbaarheid voor de bewezen genade en anderzijds een wettisch systeem in de islam van regels op zich, die je in eigen kracht moet volbrengen.

Lees verder... [Keihard maar boeiend wordt per hoofdstuk de onkunde van dit boek aangetoond - HS]

P.S: Lees ook vooral de reactie van schrijver Marten de Vries (reactie 6) en Ben Kok's reactie daarop!

3. Nederlands Dagblad - 11 februari 2012 - www.nd.nl 

Geen water bij de wijn in de dialoog met moslims

Boekrecensie door Maurice Hoogendoorn

AMERSFOORT - De omgang met moslims verdeelt christenen: de een is bang dat moslims ‘de boel’ overnemen, een ander vindt dat Allah en God zoals christenen Hem aanbidden amper verschillen. Gert-Jan Segers en ds. Marten de Vries schreven een boek waarmee ze de dialoog tussen christenen en moslims willen dienen.

Missionair predikant Marten de Vries en Gert-Jan Segers, directeur van het wetenschappelijk instituut van de ChristenUnie, hebben één ding in ieder geval gemeen: ervaring met de dialoog tussen christenen en moslims. De Vries richt zich als Rotterdams predikant specifiek op het gesprek met moslims, Segers werkte van 2000 tot 2007 als zendeling voor de protestantse zendingsorganisatie GZB in Caïro, tussen moslims.

Beiden merken dat de islam en de omgang met moslims in Nederland veel losmaken bij christenen. Sterker nog, de discussie over de islam polariseert christenen. ‘De een wil alleen maar verbinden, overeenkomsten benadrukken - “Geloven we in wezen niet hetzelfde?” -, een ander is bang voor moslims en stemt uit paniek op de PVV’, legt Segers uit. Dat was voor de twee voldoende reden een boek te schrijven, waarin de kern van het christelijk geloof wordt uitgelegd tegen de achtergrond van de islam.

Wat christenen geloven en moslims niet begrijpen (Uitgeverij Boekencentrum, Zoetermeer) verschijnt komende week en moet christenen helpen het gesprek met moslims te voeren. ‘Het boek presenteert geen concrete dialoogvorm. We willen de inhoud van het gesprek dienen, zodat mensen sneller tot de kern komen’, zegt De Vries.

De predikant voert veel gesprekken met moslims. Hij hanteert daarbij altijd een aantal regels. Een van de belangrijkste: je gebruikt je eigen bron. ‘Anders ga je selectief selecteren uit elkaars boek, dat is makkelijk scoren.’ Een christen moet in gesprek met een moslim geen water bij de wijn doen door bijvoorbeeld ook Mohammed een profetische status te geven, vinden Segers en De Vries. ‘Het is mijn ervaring dat als je pal voor het evangelie staat, het gesprek spannender en zinvoller is’, zegt Segers. ‘Dan praat je tenminste ergens over. Als het allemaal niet uitmaakt, dan kun je hoogstens nog wat komma’s verzetten.’

Met de gedachte dat het arrogant of verkeerd zou zijn met een waarheidsclaim te komen, heeft Segers niets. ‘De stelling dat islam en christelijk geloof in de kern gelijk zijn, is ook een waarheidsclaim.’ De Vries voegt eraan toe: ‘Het gaat ons niet om ons gelijk, maar om het feit dat Jezus zijn gelijk moet krijgen. Dat drijft ons. De vraag is of een moslim God erkent zoals Hij zich heeft geopenbaard in Jezus Christus.’

Lees verder...

2. CIP - 3 februari 2012 - www.cip.nl

Wat christenen geloven en moslims niet begrijpen

Gert-Jan Segers en Marten de Vries komen binnenkort met hun nieuwe boek 'Wat christenen geloven en moslims niet begrijpen'. Met het boek willen ze vanuit hun achtergrond christenen helpen om de kernwaarden van het christelijk geloof te begrijpen tegen de achtergrond van de islam. Moslims begrijpen vaak niet veel van de Drie-eenheid of denken dat het christelijk geloof wel 'erg makkelijk' is, 'omdat je toch wel wordt vergeven.' CIP sprak over het nieuwe boek met Gert-Jan Segers.

Segers, nu werkzaam bij het wetenschappelijk instituut van de ChristenUnie, is als zendeling uitgezonden geweest naar Egypte: "Daar kom je op een indringende manier met de islam in aanraking. Ik heb daar verschillende dingen geleerd. In de eerste plaats ben ik ontzettend onder de indruk van degenen met een islamitische achtergrond die tot Jezus Christus komen. Ze zijn vaak bereid om de hoogste prijs voor hun geloof te betalen en ik heb ook van dichtbij meegemaakt dat ze dat daadwerkelijk deden. Bovendien heb ik het unieke van Jezus Christus leren ontdekken. Bij de islam moet je goed leven vanuit eigen kracht. Het evangelie zegt dat we slechter zijn dan we denken, maar dat God ook genadiger is dan wij denken. Tenslotte heb ik de kracht van het evangelie ontdekt. Ik heb ex-moslims ontmoet, die christen werden, enkel doordat ze de Bijbel lazen."

Segers en de Vries schreven het boek niet zomaar................

Lees verder...

1. Christen Unie - 1 februari 2012 - www.christenunie.nl

Nieuw boek van Gert-Jan Segers en Marten de Vries

Boekrecensie door CU-redactie

Gert-Jan Segers en Marten de Vries komen deze week met hun nieuwe boek ‘Wat christenen geloven & moslims niet begrijpen’. Daarin een aanzet tot een debat over kernwaarden van het christelijk geloof tegen de achtergrond van de islam.

Christenen moeten met moslims in gesprek. Daar vragen moslims om. Dat willen christenen ook. Maar wat zeggen christenen als moslims hen vragen stellen?

De islam pretendeert de definitieve, verbeterde versie te zijn van het christelijk geloof, en dit vraagt om een gedegen antwoord. De auteurs bieden daarvoor een aanzet op basis van hun jarenlange omgang met moslims. Zij zijn er allerminst van overtuigd dat we er met de islamitische profeet Mohammed en zijn Koran op vooruitgaan. Integendeel. Beginnend en eindigend bij Jezus Christus leggen de auteurs, tegen de achtergrond van de islamitische leer, uit wat christenen geloven maar moslims nog nooit begrepen hebben. Zij schrijven dit omdat juist door de ontmoeting met moslims en hun islam de auteurs opnieuw onder de indruk kwamen van ‘wat geen mensooit had kunnen bedenken’: het evangelie van Jezus Christus.

De Vries beschrijft aan de hand van de zes geloofspunten van de islam de christelijke geloofsleer over onder andere het karakter van de Bijbel en de positie van Jezus Christus. Segers maakt aan de hand van de Tien Geboden duidelijk hoe heilzaam een op Christus georiënteerde ethiek is en schrijft over onder andere huwelijk, bezit en begeerte.

Dit boek is het resultaat van intensieve omgang met moslims, gesprekken, academische studie, twaalf lezingen en de reactie daarop van islamitische co-referenten. Het is geschreven voor christenen, om hen toe te rusten voor het gesprek met moslims. Moslims zijn van harte uitgenodigd om mee te lezen.