www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

1 RECENSIE

Christelijk leiderschap
Bijbelse modellen voor kerk, evangelie en bediening
John Stott
Uitgeverij Novapres, Apeldoorn 2006
124 blz., € 11,95
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

De huidige leiderschapsmodellen richten zich te vaak naar de ontwikkelingen in onze maatschappij, in plaats van op Christus.

In dit boek spoort John Stott ons aan om onze visie op leiderschap te laten bepalen door onze visie op de Bijbel en de kerk, en niet andersom. Aan de hand van de eerste vier hoofdstukken van Paulus' brief aan de Korintiërs geeft Stott een schets van een bijbelse visie op leiderschap, zoals dat ook door Jezus werd uitgelegd en uitgeleefd.

Vanuit 1 Korintiërs 1-4 laat Stott zien hoe centraal het thema 'kracht door zwakheid' is. Hij legt de nadruk op de rol van de Heilige Geest en onderzoekt de vier meest treffende modellen van bediiening, die alle een aspect van nederigheid weergeven. Boven alles wordt een leider gekarakteriseerd door de zachtmoedigheid en mildheid van Christus.

1. CV-Koers - 1 februari 2007

Christelijk leiderschap

Natuurlijk kan de kerk niet zonder goede leiders. Maar voor gezond leiderschap is wel bekering tot bescheidenheid nodig.

Nogal wat christenen blijken allergisch voor het spreken over kerkelijk leiderschap. Leiders mogen er wel zijn in politiek, bedrijfsleven en media, maar in de christelijke wereld wekt dat begrip kennelijk vooral weerzin. Er is immers maar één archegos, één Leidsman, één "voltooier van ons geloof", en dat is Jezus (Hebr. 12:2). Wij mensen hebben niets anders te doen dan in denken en doen op Hem te lijken (Rom. 8:29).

Vest op prinsen geen vertrouwen. Wat een misvatting of spraakverwarring! Want natuurlijk heeft ook de kerk goede leiders nodig. Wie dat ontkent, komt met de apostel Paulus in conflict. Want wat is 'leiden’ anders dan vooropgaan, richting geven, anderen ervan overtuigen dat ze moeten volgen? Wat schrijft Paulus? "Volg mij na, zoals ik Christus navolg" (1Kor.11:1).

Dat betekent: 'Neem mij als voorbeeld in zoverre ik iets laat zien van de kwaliteit van het leven van Jezus.' In dat laatste ligt tegelijk de beperking. Omdat mensen vergeleken met het beeld van Jezus steeds tekortschieten, zijn onze 'helden’ steeds gedeeltelijk.

Het is duidelijk waar de afkeer van het spreken over kerkelijk leiders vandaan komt. Dat komt doordat zowel leiders als volgelingen in hun gedrag maar weinig de innerlijke omkering laten zien die Christus ons leert. Wat dat wangedrag betreft hoeven we echt niet alleen te kijken naar Amerikaanse televisiedominees die ethisch uit de bocht vliegen en de menigten die zich aan hen vergapen. Ook kerkelijk Nederland moet worden gewaarschuwd voor machtsmisbruik van
ambtsdragers en voor gemeenteleden die hun zelfstandigheid prijsgeven door voorgangers op de troon te zetten.

Wat een contrast met dienend leiderschap, waarin het gaat "om liefde, nederigheid, zachtmoedigheid. Juist over die tegenstelling schrijft de bekende Britse prediker John Stott in zijn ‘Christelijk leiderschap’. Hij doet dat aan de hand van de eerste hoofdstukken van Paulus' eerste brief aan de gemeente in Korinte. De Heilige Geest had de gelovigen daar met veel gaven gezegend. Maar dat leidde er niet toe dat zij veel van de vrucht van de Geest lieten zien. Ze leefden veelal vanuit 'het vlees', dat wil zeggen: egocentrisch, op eigen belang en eer gericht. Ze hadden geen oog voor de volheid van Gods reddingsplan en waren 'kinderen in het geloof'. Ze pasten het Evangelie niet toe op hun onderlinge omgang. Persoonsverheerlijking, rivaliteit en ruzies waren het gevolg.

Gods patroon
Uit de Bijbel blijkt dat "al Gods geweldenaren”, om met de zendeling Hudson Taylor te spreken, “zwakke mensen” waren. De eersten van aardse koninkrijken zijn niet zelden de laatsten in het koninkrijk der hemelen, en andersom. Ga maar na. God belooft Abraham een zoon om in diens lijn de Messias geboren te laten worden. Niet de jonge en vruchtbare Hagar brengt dat kind ter wereld, maar de bejaarde en verschrompelde Sara. Dat wordt het patroon van Gods verkiezing: niet Esau, de oudste en charismatische, maar Jakob, de jongere, met zijn nare karakter. De Here kiest niet Jakobs knappe lievelingsvrouw Rachel om Juda, voorvader van Jezus, geboren te laten worden,maar Lea, de vrouw die niemand wilde.

Welke richters kiest God om Israël te redden? Ehud, wiens rechterhand niet eens een zwaard kan vasthouden; Debora, een vrouw; Gideon, afkomstig uit de onbelangrijkste stam; Jefta, de zoon van een hoer; Simson, verslingerd aan seks. En als er een nieuwe koning moet komen? lsäï laat al zijn zonen opdraven en vergeet David, de jongste. David wordt het! En in het Nieuwe Testament? Bij de twaalf discipelen bevinden zich maar weinig aansprekende figuren. Vrouwen tonen vaak het grootste geloof. En de speciaal als prediker in de Grieks Romeinse wereld uitgekozen Paulus blinkt niet uit in welsprekendheid en imponeert ook fysiek niet.

Waartoe dit alles? In de eerste plaats opdat juist in de zwakheid van leiders Gods kracht tot uiting komt. En vervolgens opdat iedereen zich ervan bewust blijft dat niemand iets heeft dat hij niet eerst van de Geest heeft ontvangen. Stott schrijft dat voor dienend leiderschap bekering tot bescheidenheid nodig is. Paulus benadrukt dat los van mensen het fundament van de kerk, Jezus Christus, al is gelegd. Wij kunnen daarop slechts voortbouwen. Of ook: God laat groeien, mensen begieten alleen maar. Daarin is onze verantwoordelijkheid intussen wel groot. Op de dag van het oordeel zal namelijk blijken wat ons werk waard was.