www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

1 RECENSIE

Vasten en minderen
Hoe vasten van betekenis veranderde
dr. A.A. Teeuw
143 blz., prijs € 12,50
Uitgeverij Groen, Heerenveen, 2011
ISBN 9789088970078
Dit boek bestellen...

Vasten is voor veel christenen een actueel thema. Is er verschil tussen vasten in het Oude en het Nieuwe Testament? De komst van Christus heeft het vasten qua vorm en inhoud veranderd. Deze uitgave geeft een heldere en nieuwe kijk op het nieuwtestamentische vasten. 

Dr. A.A. Teeuw is theoloog en verpleeghuisarts. Hij heeft diverse boektitels op zijn naam staan. 

2. De Oogst / Habakuk - april 2012 - www.totheildesvolks.nl/nl/de-oogst | www.habakuk.nu

Vasten en minderen

Recensie door Pieter de Boer

De 40-dagentijd is weer aangebroken, ook wel vastentijd genoemd. In de Bijbel en later in de Rooms-Katholieke Kerk was het heel gebruikelijk om te vasten. In de reformatorische traditie raakte het onderbelicht. Bij evangelischen en ook bij andere protestanten is er de laatste tijd een stijgende belangstelling voor het vasten.

In zijn boek 'Vasten en minderen' geeft theoloog en arts dr. Teeuw een overzichtelijke beschrijving van vasten in de geschiedenis. Het is leerzaam om te zien welke plek het vasten door de eeuwen heen heeft ingenomen. Verdrietig vond ik het wel om te lezen dat de veertigdagen tijd door het concilie van Nicea is ingesteld met als doel te breken met de gebruiken van christenen die de Joodse kalender wilden handhaven. Daardoor werd de verwijdering tussen Joden en christenen steeds groter.

ONTERECHTE TEGENSTELLING
Jammer dat de auteur een mijns inziens onterechte tegenstelling creëert tussen het Oude en Nieuwe Testament. Als Jezus en Paulus aangeven dat bepaalde vormen van vasten onzinnig zijn, stellen zij daarmee een misstand aan de orde en bedoelen ze niet aan te geven dat vasten als zodanig niet meer nodig is. In die tijd wilde men juist opvallen door te vasten, dat was verkeerd. Het gaat om onze houding. In ons land gebeuren nog steeds vreselijke dingen, zoals abortus en antisemitisme, waarvoor het zinvol is om ons te verootmoedigen voor God door te vasten en bidden; net als de mensen in Ninevé deden.

SOBER LEVEN
Naast de verschillende visies op het vasten van voedsel bespreekt de auteur ook alternatieve varianten........

Lees verder...

1. Kerkblad voor het Noorden - 28 januari 2012 - www.kerkbladvoorhetnoorden.nl

Vasten en minderen

Recensie door D. J. Steensma

Een week lang geen tv kijken? Af en toe geen vlees eten? Je onthouden van alcoholische dranken? Een sobere levensstijl zodat je met het geld dat je bespaart zending en hulpverlening kunt steunen? Doet wie vast beter dan wie dat niet doet? Zouden we ons sterk moeten maken voor een herwaardering van een oud gebruik?
Dr. A. A. Teeuw, theoloog en verpleeghuisarts, heeft aan dergelijke vragen een boekje gewijd. Hij schrijft daarin over de bijbelse gegevens met betrekking tot vasten, hoe in de geschiedenis daarover is gesproken en hoe wij daarover zouden moeten denken.

Verandering
In de wereld van het Oude Testament was vasten een teken van verootmoediging en berouw. Wie een bepaalde tijd niet at, beleed dat hij Gods zegen niet had verdiend en was aangewezen op zijn genade. Daarom onthield hij zich niet alleen van voedsel maar ook van goede kleding en andere geneugten van het leven. Zijn verootmoediging was publiek zichtbaar. Toch was vasten geen reguliere plicht. De enige gebeurtenis waarbij vasten wel verplicht was, was de viering van de Grote Verzoendag (Lev. 16, 23). Die dag moesten de Israëlieten in onthouding doorbrengen. Elk ander moment waarop de gelovigen van het Oude Testament zich onthielden van voedsel, hield geen verband met een plicht maar met een situatie van grote nood.

Een uniek vasten zien we bij Mozes en Elia en ook bij onze Heiland. Zij hebben volgens het getuigenis van de Schrift veertig dagen achtereen geen voedsel tot zich genomen en niets gedronken. Dat is voor ons onbegrijpelijk. Mensen kunnen normaal gesproken onmogelijk zo lang zonder eten en drinken. Toch lezen wij daarover. De onthouding die zij hebben betracht, getuigt van een bijzondere toewijding aan God.
Met de komst van Christus heeft vasten voor Gods volk een ander karakter gekregen. De enige verplichte vastentijd is weggevallen door de vervulling van de Grote Verzoendag in Christus' kruisiging en opstanding. Vasten valt daarom voor de christelijke gemeente onder de vrijheid van het christen-zijn. Jezus onderstreept echter dat dit joodse gebruik geen reden tot zelfroem mag geven. Wil iemand vasten, dan mag hij dat niet doen om gezien te worden, maar moet hij zijn binnenkamer ingaan (Mat. 6, 16-18). Het moet onopvallend gebeuren.

In het Nieuwe Testament lezen we niet dat vasten voor christenen een teken van berouw zou moeten zijn. Wel hebben christenen uit de joden hun gewoonten met betrekking tot het vasten nog gepraktiseerd toen zij tot het geloof waren gekomen. De evangeliën geven aanleiding tot die veronderstelling. Maar we lezen ook over een andere functie van het vasten, namelijk als middel om de wil van God beter te verstaan. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het moment dat de gemeente van Antiochië Paulus en Barnabas voor een zendingsreis uitzendt. Die uitzending vindt plaats wanneer de gemeente gevast heeft en de wil van God duidelijk is geworden.

Voordelen
In de Vroege Kerk ontstond de gewoonte van vasten in de tijd voorafgaande aan Goede Vrijdag. De kerkvergadering van 325 die in Nicea werd gehouden bepaalde dat dit vasten elk jaar moest worden onderhouden. De tijdsduur werd vastgesteld op veertig dagen. Maar er is meer. Vasten moest volgens de kerkvaders altijd verbonden zijn met een sober leven en het geven van aalmoezen aan de armen.........

Lees verder...