www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

1 RECENSIE

Dood zonde
Pleidooi voor de Bijbelse weg naar het leven
Graham Tomlin
Uitg. Voorhoeve, Kampen 2008
159 blz. € 16,90
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Zonden zijn levensvernietigende gewoontes. Het Bijbelse antwoord: een echt christelijke levensstijl. Aan de hand van de zeven hoofdzonden hoogmoed, hebzucht, wellust, jaloezie, onmatigheid, woede en luiheid laat Graham Tomlin zien dat zonden meer zijn dan alleen maar ‘foutjes’. Op zijn boeiende manier breekt de schrijver een lans voor bezinning op onze manier van leven. Door goed te leven kunnen we niet de hemel verdienen. Maar een goede levensstijl is onze roeping en brengt ons en onze omgeving wel in de sfeer van de hemel.

1. Nederlands Dagblad - 22 augustus 2008 - www.nd.nl

Rehabilitatie van zonde

Recensie door Wilfred Hassefras

„Ooit was zonde een angstaanjagend woord. Voor onze voorouders had dit woord dezelfde lading als woorden zoals 'nazi' of 'kanker' tegenwoordig voor ons hebben. De zonde is echter veranderd van een rottweiler in een poedel." Aldus Graham Tomlin in zijn nieuwste boek ‘Dood zonde’.

Veel mensen zien zonde als 'ondeugend', 'grappig' en 'onschadelijk', maar zeker niet als een destructieve manier van leven. Als een manier van leven die de relatie met God, de naaste en de schepping vernietigt. De hoogste tijd dus voor een eerherstel of misschien wel plaatsherstel van de zonde. De anglicaanse theoloog Tomlin heeft met dit nieuwe boek een eerste aanzet gegeven tot dit eerherstel. Hij schreef een reisverslag langs de zeven hoofdzonden, met Augustinus, Thomas van Aquino, Dante en Luther als zijn gidsen. „Een reis door de duistere laaglanden van de zonde naar het helderlichte landschap van goedheid. Geen tocht voor bangeriken, maar als we eraan beginnen, dan reizen we niet alleen."

Hoogmoed
Zonde isoleert een mens. Wie wil er immers omgaan met een hoogmoedig, jaloers of boos persoon? Hoogmoed, de zonde die volgens Augustinus de satan wegtrok bij God, leidt ertoe dat de mens neer gaat kijken op de naaste. Uiteindelijk voelt de zondaar zich zo superieur dat ook God overbodig is geworden.

Ook jaloezie schaadt volgens Tomlin de relatie met anderen. Het is een zonde waarin geen plezier is te vinden. Het is zelfmishandeling. Toch is het een hoogst actuele zonde, omdat jaloezie de 'sleutel achter elke reclame' is. We willen onze buurman jaloers maken, hem de ogen uitsteken. Dat we daarmee het rechte zicht op de Schepper verliezen, lijkt ons niet te deren.

Boosheid kan onze naaste zelfs fataal worden. “Ze kan in een enkele seconde een leven kapotmaken, door het flitsen van een mes, of het overhalen van een trekker". Boosheid mag niet in ons wortelen. We moeten de zon niet onder laten gaan over onze toorn. We moeten de relatie met onze naaste herstellen, misschien juist wel door hete kolen op zijn hoofd te stapelen. God komt immers de wraak toe, Hij zal het vergelden.

Dat satan weinig creatief is, blijkt volgens de auteur uit de zonden vraatzucht en wellust. Prachtige gaven van God die verworden tot zonde. Wat is er mis met een goed glas wijn en een malse biefstuk? Niets, aldus Tomlin. Het is onze opdracht om te genieten van Gods goede gaven, zoals ook een gezonde seksuele relatie tussen man en vrouw een gave van God is. Het wordt pas zonde als we het rechte zicht op God verliezen. Als eten en drinken ons gaan beheersen. Als we vergeten aan de Gever te denken. Als we vergeten dat seksualiteit vooral geven is en niet alleen nemen. Alleen gematigdheid en liefde kunnen ons het rechte zicht op de Schepper geven.

Hebzucht
Volgens Tomlin mogen we ons hart ophalen aan de dingen die God heeft gemaakt. Hij zou zelfs teleurgesteld zijn als we dat niet deden. Toch moeten we waken voor hebzucht. Graham Tomlin geeft hiervoor twee redenen. De eerste reden heeft te maken met wat hebzucht doet met een samenleving. „Hebzucht wil meer omdat ze gewoon meer wil, zelfs als dat betekent dat iemand anders daardoor honger moet lijden". Ten tweede wordt terecht gesteld dat we meer nodig hebben dan materiële zaken.

Met lusteloosheid eindigt het reisverslag. Lusteloosheid is het niet meer kunnen genieten van het goede dat God geeft. Daarom geeft Tomlin het advies om onze gedachten met goede dingen te vullen en om vervolgens aan de slag te gaan. We moeten weer passie voor het leven krijgen. Een passie om ons te verheugen in de Schepper.

Tomlin is erin geslaagd een heel praktisch boek te schrijven over een gevoelig onderwerp. Zijn analyse is scherp en verhelderend. De auteur laat zonde wat zonde is, maar wijst wel een Bijbelse weg naar het leven. Ik mis echter de notie dat Christus' bloed ons reinigt van al onze zonden. Dat Tomlin echter bewust voor deze benadering van het onderwerp heeft gekozen, sluit ik niet uit. In een interview met deze krant stelde hij immers dat Jezus Heer is". Volgens hem is dat iets anders dan: „We zijn allemaal zondaars en bij Jezus is redding". Hij ziet geloven meer als een nieuwe manier van leven. Met behulp van Tomlins recentste publicatie en de hulp van Gods Geest is deze gedachte het overdenken zeker waard.