www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

2 RECENSIES

Jesus Has Left the Building
Paul Vieira
Nederlandse vertaling, Stichting Support Ministries, Vlissingen, 2007
ISBN 9789078643043
284 blz., prijs € 17,50
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Heb jij 's zondags in de kerk ook wel eens het gevoel dat er iets ontbreekt? Verlang je naar een echte relatie met God en met andere gelovigen, maar ga je vaak leeg en ontevreden naar huis?
Je bent niet de enige. Steeds meer kerkgangers zijn op reis naar de andere kant van de glas-in-lood-ramen. Daar vinden zij God en ontdekken zij een krachtige waarheid: wij zìjn de Kerk!
Dit boek geeft je overtuigende antwoorden op een aantal moeilijke vragen, zoals:
Hoe zag de Kerk die Jezus stichtte eruit?
Hoe is God het christendom aan het veranderen?
Heeft God het gebouw al eerder verlaten?
Moet ik dat nu ook doen?
Jesus Has Left The Building geeft je moed Jezus te volgen op een weg naar geestelijke vrijheid zonder de onderdrukking van religie.
Jezus heeft het gebouw verlaten. Wil jij niet weten waar Hij naartoe gaat?

2. Uitdaging - april 2009 - www.uitdaging.nl

Jesus has left the building

Recensie door Adri Veldwijk

Bono, leadzanger van U2, is een gelovige en hij is zeer betrokken in de strijd tegen armoede en onrecht. Zijn stelling is scherp: "Met zo weinig betrokkenheid (lauwheid) vanuit de kerk naar de arme medemens kan Jezus niet meer in het midden zijn. Hij heeft het kerkgebouw verlaten." Het zal maar van je eigen kerk gezegd worden!

Paul Viera heeft deze uitspraak gebruikt voor zijn boek waarin hij zijn ervaringen heeft opgeschreven. Viera was teleurgesteld in zijn gemeente die zich voornamelijk bezighield met interne zaken (kerkordes), voornamelijk op zondag kerk was, met een kerkdienst die op de eigen gelovigen was afgestemd en zich weinig bekommerde om een wereld die verloren gaat. Viera trekt eropuit en bezoekt jongeren in hun omgeving (discotheken, cafe's, hangplekken) en toont oprechte belangstelling voor hun omstandigheden, leefwereld en leegheid. Zijn zoektocht is boeiend.

Inspirerend om te lezen is hoe Paul vorm geeft aan 'gemeente-zijn' en de Bijbel laat zien op een manier die verrassend is.
Een voorbeeld. Ik ben opgegroeid met de gedachte dat God Sodom en Gomorra heeft verwoest vanwege de sodomie. Paul laat zien dat God andere redenen had die in Ezechiël (na Sodom en Gomorra) in hoofdstuk 16:48 ev. duidelijk worden: "Terwijl zij (Sodom en Gomorra) zich toch, omdat ze genoeg te eten hadden en onbezorgd van hun rust konden genieten, hoogmoedig gedroegen en niets deden voor de armen en de machteloze. Ze verhieven zich boven de anderen, wat ze deden vond ik gruwelijk. Ik zag het en heb hen weggevaagd."

Het was niet uitsluitend de ontucht die voor God reden was om de steden te verwoesten maar trots en dat ze met hun rijkdom niets deden voor de arme en machteloze. Waarschijnlijk was er sprake van uitbuiting en onderdrukking.
Paul vertaalt dit naar onze tijd en stelt dat de grote winsten die het 'westen' boekt ten koste gaan van de medemens (o.a. door uitbuiting en kinderarbeid) in de arme continenten. 95% van de rijkdom zit bij 5% van de wereldbevolking (voornamelijk in het westen) en ik hoor bij de 5%. Dit zal de aanklacht van God zijn aan het westen in Zijn oordeel.

En wat doet de kerk? Op dit moment is er sprake van een economische crisis, voorafgegaan door een financiële crisis. Toen Paul dit boek schreef was daar nog geen sprake van. Ik denk dat God nu tot ons spreekt en wil laten zien dat als wij niet goed met onze rijkdommen omgaan (om anderen te helpen) Hij dit van ons wegneemt. Wij hebben de rijkdommen ontvangen om te investeren in Zijn Koninkrijk. Geldzucht is de bron van alle kwaad.

Zo zijn er meer verrassende Bijbelse voorbeelden die de kerk moet aanspreken om te veranderen. We zijn van onze roeping afgedwaald. Paul gebruikt o.a. de opdracht in Mattheüs 28 om te laten zien wat de kerk kan doen, zelfs moet doen. Het is inspirerend om te lezen hoe de 'tabernakel van David' (aanbidding) hiervoor als voorbeeld dient.

Dit boek heeft mij aan het denken gezet en gegrepen. De Michacampagne is een goed initiatief maar als we ons geweten sussen door een gift over te maken hebben we het niet begrepen. De gemeente moet anders functioneren. Preken die levens doen veranderen (meer op Christus lijken). Niet alleen de kerkdeuren open zetten maar de kerk uit gaan! De buurt in. Behoeftige mensen opzoeken. Belangstelling tonen, leegte opvullen met de liefde van Jezus en praktisch helpen daar waar nodig is. Daar zal Jezus straks naar vragen. Wat hebben jij en ik gedaan voor de armen, dorstigen, gevangenen? Ik heb een droom: zal mijn kerkgebouw zondag leeg zijn? Niet omdat Jezus de gemeente heeft opgenomen maar omdat wij Jezus zijn gevolgd, de wereld in, om op Hem te lijken. Niet dromen maar doen. Ook voor mij. De tijd dringt. Jezus komt spoedig. Ik kan dit boek van harte aanraden. Maar let op: het is niet vrijblijvend. Durf je het te lezen?

Adri Veldwijk is directeur van de Evangelische Zendingsalliantie (EZA).

1. Bodem - februari 2008

Jesus has left the building

Recensie door Bodem-redactie

De titel doet voorkomen alsof het een Engels boek is; dat wás het ook, maar de Nederlandse editie heeft dezelfde titel behouden. ontleend aan een uitspraak van U2 zanger Bono, dat religie is wat je overhoudt als kale constructie wanneer God, de Bewoner, vertrokken is uit het gebouw.

Een beetje verwarrend is die Engelse titel wel, en je hoeft niet eens een boekenvakman te zijn om je te ergeren aan de redactionele foutjes en de onhandige paginaopmaak, zodat je het boek als het ware naar achteren open moet breken om het gewoon te kunnen lezen.

Wat de inhoud betreft, is er niets verwarrends aan het boek. Kristalhelder zegt Paul Vieira wat we moeten doen. Vaarwel, no turning back, God werkt niet meer via de officiële religieuze instituten. Hij zoekt de aanwezigheid van mensen op, aan wie Hij Zich de machtige betoont. Hij zoekt in hen de verloren mensheid in de wereld op, want de christenen ieder van hen een kleine miniatuur Christus zijn (wat Vieira noemt) amfibisch, ze zijn gemaakt om in twee werelden tegelijk te leven.

De kernboodschap is opgehangen aan de geschiedenis van Davids onderneming van het terugbrengen van de Ark. Het transport op een nieuwe wagen was voor God niet aanvaardbaar. Mensen moesten dit voertuig van de Heerlijkheid op de schouder dragen. En die heerlijkheid kreeg een plek, niet bij de aloude Tabernakel (die mocht blijven functioneren, 1Kr.16:39vv.), maar in Davids eigen achtertuin. Thuis. Zo dicht mogelijk bij je eigen leven.

Het is een intrigerende toepassing van dit Bijbelgedeelte, en we worden erdoor aan het denken gezet. Eén punt dat Paul Vieira, zover ik kan zien, niet noemt, is dat de terugkeer van de Ark van het verbond vanuit de Filistijnse ballingschap plaatsvindt, niet vanuit een (in beeld eventueel) dode en starre dienst in de Tabernakel. Het beeld is dus nét even iets anders dan de toepassing van de auteur.

Afgezien van de technische foutjes is het boek vlot geschreven. Er staat een beknopte, maar goede analyse in van postmodernisme in verhouding tot moderniteit, en een uitstekend betoog over de belevingswereld van de verschillende generaties die er op dit moment zijn.
Maar je moet wel je hele denken, net als het boek, als het ware van voor naar achter openbreken om deze boodschap tot je te kunnen nemen. Is God echt weggegaan uit alle oude kerkelijke structuren? Inclusief mijn eigen gemeente? Is (om het in een ander beeld te zeggen) de wolkkolom, de Sjechina opgetrokken? Wat moeten wij daarmee, moeten wij óók optrekken en het gebouw verlaten? Zegent God die oude plekken dan niet meer? (0 jawel, zegt Vieira, dat kun je rustig aan Hem overlaten...) Dit is een zeer radicale boodschap, die wij op z'n minst niet ongelezen kunnen laten. Het besef dringt door dat we ons in tal van gemeenten met vreselijk veel structuurvragen zijn gaan bezighouden, en maar weinig met belevingsoplossingen, dat we veel naar binnen gericht zijn, en maar weinig naar buiten (naar de wereld) en naar boven (naar God). En dat is niet goed.