|
www.vergadering.nu Recensie-index www.vergadering.nu 1 RECENSIE
Bode des heils ( www.medema.nl
) - september 2000
Wie de namen van Peter en Else Vlug niets zegt, mag z'n vinger opsteken. De meesten onder ons
hebben tenminste wel eens gehoord van de harde werker Peter, en de levendige schrijfster Else.
Onlangs hebben ze afscheid genomen van de organisatie
Opwekking, en Else heeft nu hun gemeenschappelijke levensverhaal opgetekend, waardoor een stukje
van de geschiedenis van de Nederlandse Pinksterbeweging kan worden meebeleefd. Want Else is een
Hoekendijk, een zus van Ben (de evangelist) en van wijlen Frans (directeur van De Bron) en dochter
van wijlen Karel Hoekendijk, de oprichter en leider van de beweging Stromen van Kracht. Ze waren
betrokken bij de start van de One Way Days, de Mars voor Jezus, de Vierhouten-, Walibi- en Six
Flags-conferenties, het blad Opwekking en nog veel meer. In de afgelopen jaren heb ik het voorrecht gehad Else en (vooral)
Peter persoonlijk te leren kennen, met hen samen te werken en ook samen te bidden. Wij zijn het,
dat weet ik vrij zeker ofschoon we lang niet alles met elkaar bediscussieerd hebben, over tal van
dingen niet helemaal of zelfs wel helemaal niet eens. Maar de verbondenheid in de Here Jezus
Christus gaat daar ver bovenuit. Het lezen van dit boek was voor mij boeiend, maar ook beschamend.
Vooral in de hoofdstukken waarin de jaren zestig en zeventig worden beschreven. In die tijd waren
de segmenten in christelijk Nederland scherp gescheiden. Een 'vergadering'broeder moest niets
hebben van wat er in Pinksterkringen gebeurde, en wist daar trouwens gewoon bijna niets van. Een
Pinksterbroeder zag niet veel heil in wat er allemaal in 'vergadering'-kringen gebeurde,
en kende dat wereldje trouwens ook vrijwel niet. We liepen gewoon aan elkaar voorbij. Als ik het
nu weer lees, herken ik heel veel waar we destijds vaag over hoorden, en ik denk: wat heeft de
Heer daar toch een boel zegen gewerkt! Nee, maakt u zich geen zorgen, ik word heus niet zo gauw
een Pinksterbroeder; zoals ik al zei, zijn we het vrij zeker nog op een fors aantal punten oneens.
Maar we zijn wel veel en veel dichterbij gekomen, en kunnen ons nu van harte verblijden in de
zegen die we aan de andere kant van de muurtjes opmerken. Ik wil eigenlijk niet citeren wat Peter en Else zelf aan eerlijke
en kritische opmerkingen over 'hun' beweging maken; dat moet u zelf maar gaan lezen. Ze zijn in de
loop van de jaren steeds nuchterder geworden, en je zult ze bijvoorbeeld niet meer horen zeggen
dat God altijd iedereen geneest. Heel ontwapenend is ook de eerlijkheid over hun geloofs- en
twijfelervaringen, de dieptepunten die net zo reëel beschreven worden als de hoogtepunten.
Stromen van zwakheden waren er ook. Maar in dat alles hebben Peter en Else, zoals de titel zegt,
'het geloof behouden'. Dat is waar, en dat kun je lezen, voelen en zien in dit boek. En daardoor
is het een prachtig getuigenis van de krachtige werkzaamheid van de levende God in mensenlevens. |
/>