Recensieindex

4 RECENSIES

De Vredestichters
Jack Cavanaugh
vertaling P.J. de Gier
Uitgeverij: De Groot Goudriaan, Kampen, 2000
9789061406792
pagina's: 384


In 1967 vraagt een christelijke vrouw zich af hoe je in een tijd die beheerst wordt door de Vietnamoorlog en de protesten daartegen vredestichter kunt zijn

Reformatorisch Dagblad

Recensie door Jeannette Donkersteeg - 11 oktober 2000

Cavanaugh besluit Morgan-saga met "De Vredestichters"

Roman over roerige jaren '60
De Morgan-saga, die begon met het spannende "De Puriteinen" -over de zeventiende-eeuwse Drew Morgan- is ten einde. Met "De Vredestichters" sluit Jack Cavanaugh zijn achtdelige serie af. De familiebijbel is nog steeds in het bezit van de Morgans, maar verder is er veel veranderd nu de roerige
jaren zestig van de twintigste eeuw zijn aangebroken. Van een verandering of ontwikkeling in de stijl van de auteur is echter nauwelijks sprake, zodat trouwe lezers van deze reeks ook dit laatste deel wel zullen waarderen.

Paige Morgan houdt vredesdemonstraties op de campus van de universiteit, waar ze verder weinig uitvoert. Haar broer Travis vecht ondertussen in de Vietnamoorlog.

Cavanaugh doet vooral zijn best om de tijd te tekenen. Travis eet aan de vooravond van zijn vertrek naar het slagveld patat met taco's en drinkt een milkshake. Paige woont met hippies in een studentenhuis, omdat haar vader haar na een knallende ruzie de deur heeft uitgezet. Ze laat zich meeslepen door Del, die ze bewondert, maar die slechts een laffe relschopper blijkt te zijn. Als ze door zijn toedoen haar vriendin Natalie aan de dood verliest, keert ze terug naar huis.

Verslaafd
Een ontmoeting met oude vrienden die zich tot het christendom bekeerd hebben, heeft tot gevolg dat Paige bij hen in huis gaat wonen. Haar huisgenoten houden zich voornamelijk bezig met evangeliseren en bijbelstudie. Hun leefregel is: "Heb anderen lief zoals je zelf geliefd wilt worden." Door heel dit boek heen is de boodschap niet: "Bekeert u", maar: " Jezus houdt van je". Veel christenen zullen met deze eenzijdigheid moeite hebben. Evenals met getuigenissen als: "Ik was verslaafd aan drugs; zij waren verslaafd aan God."

De bedoelingen van de auteur zijn goed en duidelijk. Ik hoop dat hij op zijn manier zijn doel bereikt. Als je door de fictie heenkijkt, kun je bovendien op een gemakkelijke (om niet te zeggen 'goedkope' manier) iets opsteken over de Vietnamoorlog. Minder oppervlakkige lezers zullen alle romantiek en
sensatie daaromheen echter niet op de koop toe willen nemen. Als ze allergisch voor taalfouten zijn, moeten ze bovendien geregeld een zin overslaan (blz. 259: "wordt je"; blz. 276: "rusten" in plaats van "rustten", enzovoort).

Terwijl Paige haar weg zoekt, ondervindt haar broer in Vietnam aan den lijve de gruwelen van de oorlog. Als hij als vermist wordt opgegeven, gaat zijn vader, persfotograaf Nat, hem persoonlijk zoeken. Nat vindt -uiteraard- zijn zoon en de manier waarop dat gebeurt, is slechts één voorbeeld van de voorspelbaarheid in deze roman. De goede afloop zal echter juist door de doelgroep gewaardeerd worden.

De verborgen bron (1999), 314 blz.
Jack Cavanaugh
De Groot Goudriaan, Kampen

Nederlands Dagblad,   2-6-2000

Recensie door door Wim Houtman

Thomas, een pientere boerenzoon in vijftiende-eeuws Engeland, wordt door dr. John Wycliffe uitverkoren om mee te helpen de Bijbel in het Engels te vertalen. Hij is zeer gemotiveerd; hij kent zelf Latijn. Hij denkt als hij de Bijbel leest: die prachtige, troostrijke woorden zou de hardwerkende bevolking van mijn dorp moeten horen. Maar op de Bijbel vertalen staat de doodstraf. De plaatselijke bisschop neemt hem aan als protegé. In Rome mag hij zijn zaak gaan bepleiten. Maar waarom trekt die bisschop zich zijn lot zo aan? En in wat voor intriges raakt hij in Rome verstrikt? De schrijver wil met dit verhaal zijn lezers doordringen van het wonder, dat ze de Bijbel gewoon in hun eigen taal in handen hebben, en wat voor offers daarvoor gebracht zijn.

Titel: De Bondgenoten
Auteur: Jack Cavanaugh
Uitgeverij: De Groot Goudriaan, Kampen, 1998, Pagina's: 333

Reformatorisch Dagblad

Recensie door Els Brussé-Dekker - 9 december 1998

Mentale klappen in de oorlog

Romans die zich in de Eerste Wereldoorlog afspelen, kom je in Nederland niet veel tegen. Jack Cavanaugh, die voor zijn reeks over de familie Morgan steevast als kader een Grote Gebeurtenis uit de geschiedenis kiest, is inmiddels bij het twee na laatste deel van de serie terechtgekomen, een boek over de periode 1914-1918. Waar het zevende en achtste deel over zullen gaan, valt dus niet moeilijk te raden.

"De Bondgenoten" is een spannend boek geworden. Er zijn twee pittige hoofdpersonen, broer en zus Johnny en Katy, die onafhankelijk van elkaar een rol in de oorlog gaan spelen. Ze moeten allebei forse mentale klappen incasseren, maar die zijn wel heilzaam voor hun karakterontwikkeling.

Johnny heeft maar één hartstocht en dat is het vliegtuig. Hij ontpopt zich als een meesterlijk piloot, maar hij gedraagt zich tegelijkertijd als een enfant terrible, waardoor hij regelmatig de glazen van zijn vliegcarrière ingooit. Katy krijgt meteen al het deksel op haar neus. Ze heeft haar hele leven zendelinge willen worden, maar het Zendingsgenootschap vindt dat ze daar niet capabel genoeg voor is. Een bittere pil, maar als dappere verpleegster in oorlogstijd verricht ze ook goed werk.

Spionage
Rond de belevenissen van dit duo weeft Cavanaugh het intrigerende en gevaarlijke spionagenetwerk waarin hun ouders zich deels onbewust bevinden. Hij houdt de spanning er tot het laatste moment in en dan laat hij het boek zoals altijd in kalme wateren eindigen: de gebeurtenissen zijn afgerond en het is tijd om de familiebijbel door te geven.

Ondanks dit onontkoombare matte slot is "De Bondgenoten" verder een goed, christelijk boek, dat zijn lezers wel vast weet te houden.