|
Nederlands Dagblad - 6 juli 2002
VRIJPLAATS
Hebben moslims toch iets te
verbergen?
door Jacob M. Elbers
Begin juni 2002 zond de Nederlandse Moslimomroep (NMO) een - goed verzorgd -
televisieprogramma uit waarin niet-moslims kennis konden nemen van wat er achter deze
godsdienst schuilgaat.
In een tijdsbestek van nauwelijks meer dan een halfuur is het natuurlijk onmogelijk
alle finesses van het moslimdenken aan te roeren, zoals het ook niet mogelijk is even
vlug in een paar regels uiteen te zetten wat christenen geloven en belijden.
Uitzendingen van de NMO kunnen verhelderend zijn in de tijden van religieus extremisme
die wij meemaken.' We weten als niet-moslims, ongeacht wat we al dan niet belijden,
nauwelijks meer waar we ten aanzien van moslims aan toe zijn. En dat maakt ons
bezorgd.
De uitzending legde de nadruk op de vrijheid die ieder mens heeft om de boodschap van
de Koran wel of niet te geloven en aan te nemen. Geen enkele dwang of verplichting. Er
werd met zoveel woorden gezegd dat de Koran leert, dat het iedereen vrij staat in de
boodschap van het boek te geloven, dan wel die af te wijzen. Wie erin gelooft, doet er
goed aan en wie het afwijst, zal de gevolgen ondervinden. Dat was de boodschap.
Voorts bracht men in het programma naar voren, dat godsdienstvrijheid een groot goed
is en dat de Koran dat niet in de weg staat.
Extremisten
Nu wordt de wereld momenteel door allerlei extremistisch godsdienstige uitwassen van
de leer van de Koran overspoeld. Dat gaat ook Nederland niet voorbij.
Fanatieke interpretaties en opvattingen uit de moslimwereld laat ik hier echter bewust
buiten beschouwing, want in dat opzicht heeft het christendom ook een legaat waar
honden geen brood van lusten. Christenen betreuren nu wat vele eeuwen geleden en
eeuwenlang onder het teken van het kruis aan schade werd toegebracht; zoals er
ongetwijfeld nu veel gematigde moslims zijn, die zich schamen voor wat minder
gematigde en extreme geloofsgenoten aan schade aanrichten.
Maar hoe zit het met de vrijheid van godsdienst binnen de islam?
Vrijheid voor christenen
De NMO verwees aan het eind van de uitzending naar een website en liet ook een
emailadres op het tv-scherm achter, waar kijkers en luisteraars informatie kunnen
opdoen en met hun vragen terechtkunnen. Ik heb prompt per email gereageerd, ongeveer
als volgt:
"... Uw uitzending was zeer interessant en vooral uw exposé over het feit dat
ieder zijn eigen geloof volgens de Koran in volledige vrijheid mag bepalen, sprak aan.
Mijn vraag is nu: waarom krijgen andersdenkenden, christenen bijvoorbeeld, in al die
landen met gematigde moslimgeoriënteerde regeringen zoveel beperkingen opgelegd?
Daar kan alleen het moslimgeloof maar achter zitten. Als u in Nederland een moskee
wilt bouwen en uw geloof daar in vrijheid wilt belijden, dan krijgt u uw moskeeën, en
ik sta daar volkomen achter. Vrijheid van godsdienst en de rechten van de mens gelden
in Nederland voor moslims, net als ieder ander. ...
Maar landen waar we het etiket gematigd mohammedanisme op plakken: waarom worden daar
aan christenen hun rechten onthouden? Geen toestemming voor het bouwen van kerken,
geen vergunningen om samen te komen om hun geloof te belijden, geen toestemming hun
geloof uit te dragen, beperkingen voor christenen op de arbeidsmarkt etc.?"
We zijn inmiddels een maand verder en van de zijde van de NMO heb ik nooit meer wat
gehoord. Ik heb nog voor een tweede keer contact gezocht door mijn email nog eens per
brief naar de NMO te sturen. Maar ook daarop kwam geen antwoord.
Open kaart
Natuurlijk - en dat zien we in onze samenleving gelukkig om ons heen - is het gros van
de moslims in ons land tolerant en vriendelijk. En we zullen ons als Nederlanders niet
van de wijs laten brengen door een enkele ingehuurde of door extremisten gestuurde
imam die fanatiek tekeer en over de schreef gaat. Het is wel goed als onze regering de
vinger aan de pols houdt en in geval van uitwassen ingrijpt.
Maar de vraag rijst toch: heeft de islam, die bij ons onder meer via de NMO in de
openbaarheid treedt, dan toch wat te verbergen? Iets wat ze in en aan de Nederlandse
samenleving niet kwijt wil? Een eerlijk en open antwoord zou toch alleen maar
verhelderend kunnen werken? Ik wens de moslims in Nederland vrede toe - het woord dat
zo veelvuldig over hun lippen komt - maar laten ze open kaart spelen. Als ze menen
iets beters te kunnen brengen dan anderen, in godsdienstig opzicht in dit geval, wie
houdt hen tegen? Als anderen iets beters menen aan te dragen te hebben en daar zonder
dwang op te leggen uitdrukking aan willen geven, wie zijn zij dan om dat in hun
moslimlanden in de weg te staan?
J.M. Elbers woont in Rotterdam.
|
|