www.vergadering.nu De Leesmap www.vergadering.nu

http://www.medema.nl/?item=toonobject&id=2208#  

Een klein gedeelte uit het nieuwe boek over mannen (en vrouwen) van Henk P. Medema:

DE MANNEN

Pagina 119:
... en waarom ook niet de vrouwen?
In allerlei geloofsgemeenschappen wordt langzaam maar zeker de aandrang merkbaar om iets van het verloren gegane evenwicht tussen mannen en vrouwen te herstellen. Op sommige plekken geeft dat moeite en spanning, op andere plekken groeit het langzaam, en er zijn ook niet weinig geloofsgemeenschappen waarin het proces lijkt vast te lopen. Maar vrijwel nergens spreekt het nog vanzelf dat de mannen de tent runnen. Waarom ook niet de vrouwen? Wat zou er niet een geweldige hoeveelheid geestelijke energie vrijkomen als vrouwen de gelegenheid krijgen om hun eigen geestelijke inbreng te hebben? Niet alleen dat de hoeveelheid menskracht zo ongeveer verdubbelt, maar het kan ook op een heel positieve manier leiden tot een verandering van accent en kleur en toon en muziek.

Mag het, of mag het niet? Als we 'nee' zeggen, wat doen we dan eigenlijk: staan we pal voor de waarheid, of blijven we blokkeren? misschien vanuit een gevoel van vermeende mannelijke superioriteit, al of niet onderbouwd met al of niet gefundeerde theologische argumenten. We laden wel een geweldige verantwoordelijkheid op ons, als we met man en macht iets willen tegenhouden. Wat we daarvoor in huis hebben, is onze mannelijkheid en onze macht; het ene is biologisch en het andere historisch, maar geen van beide geeft voldoende legitimatie.

Zeker is de aarzeling best te begrijpen. Het is nogal een toestand, als je de dingen anders wilt gaan doen. Je krijgt het niet cadeau. De problemen die in dit kader hier en daar ontstaan, moedigen ook niet bepaald aan. Het makkelijkste woordje is het machtswoord, en dat luidt dan nee.

Het motto 'bij twijfel niet inhalen' wordt hier wel geopperd, maar dat kan toch niet de oplossing zijn. De metafoor is ook niet correct. Inhalen is iets wat je kunt doen of laten, of je nu op de goede of op de verkeerde weg bent. Als je op de verkeerde weg bent, kom je toch niet op de eindbestemming, en ben je op de goede weg, dan kom je er hoogstens iets later bij niet inhalen. Maar de vraag is veeleer: zijn we als mannen in de kerk en in de gemeente eigenlijk überhaupt wel op de goede route? Of zitten we gewoon op een vreselijk foute weg? Dan hebben we niet de keus om al of niet in te halen, maar dan gaat het over omkeren, en dan móét dat gewoon.

Zeker, het kan scheuringen veroorzaken. Maar daar zijn we dan zelf bij; dat zit niet in de ingewikkeldheid van het thema, maar in de ingewikkeldheid van ons eigen hart. Het is verbazend hoe hoog dit thema door veel christenen (mannen én vrouwen, trouwens!) wordt opgenomen. Alsof het een van de fundamenten van het christelijke geloof, of een van de grondbeginselen van Gods Gemeente zou vormen. Bijna geen onderwerp lijkt zó makkelijk aanleiding te kunnen geven tot toorn en twist waarmee een vermoede schending van Gods gebod aan vrouwen wordt beantwoord door een openlijke schending van Gods gebod aan mannen (1Tm2:8). Want zoveel is zeker: er is ten minste één ding dat we niet mogen doen, en dat is ruziemaken. 'God is een God van vrede, zoals in alle gemeenten van de heiligen' (1Ko14:33). 'Als iemand meent te moeten twisten, wij hebben zo'n gewoonte niet, en evenmin de gemeenten van God' (1Ko11:16).

... en waarom ook niet de mannen?
Het helpt natuurlijk ook niet echt als de mannen gewoon maar een stapje opzij gaan: toe maar, dames, goed, ga je gang, doen jullie het voortaan maar. Zo makkelijk komen we er niet af. Met een variant op de woorden van Paulus in Filippi zouden de christen vrouwen kunnen zeggen: 'Zij hebben ons ( ... ) onveroordeeld in het openbaar geslagen en in de gevangenis geworpen; en nu zetten zij ons in het geheim eruit? Niets daarvan, maar laten zij zelf komen en ons naar buiten leiden' (Hd16:37).

Bovendien hebben we hierboven in 1Tm2 iets gelezen over leiderschap in de Gemeente, waar we als mannen echt niet onderuit kunnen. Leiderschap is niet gewoon leuk. Het is een hele klus, en dan moeten we niet wegwezen als het er juist op aan gaat komen. Generaties lang hebben de mannen het leiderschap geclaimd; nu kunnen we ons er niet zomaar aan onttrekken.
Eigenlijk hebben we er een verkeerd beeld van gehad, wat leiderschap inhoudt. Daarom dachten we ook dat we het wel konden.
We hebben geleefd met het twintigste eeuwse beeld van wat leidinggeven is. Dat houdt in, als ik het even kort mag zeggen: de leider heeft informatie, vaardigheden, bevoegdheden (hij weet meer, kan meer en mag meer dan de anderen), en dat legitimeert hem om beslissingen te nemen.


Lees verder in dit boek "De mannen"

De Leesmap-index


 

www.vergadering.nu