Zoeklicht - 24 juli 2004  -  www.zoeklicht.nl 

Zal George Bush herkozen worden?
door Feike ter Velde

In november zullen er in de Verenigde Staten presidentsverkiezingen worden gehouden. De grote vraag die iedereen bezighoudt is: zal George Bush worden herkozen? De media schilderen hem af als de oorlogspresident en bejegenen hem laatdunkend omdat hij zegt christen te zijn. Door links, ook in Amerika, wordt hij gecriminaliseerd. Zijn tegenkandidaat heeft weinig te bieden, zo lijkt het. De grote vraag is: zal George Bush worden herkozen?

Er zijn mensen die denken dat het voor ons weinig uitmaakt wat er in de Verenigde Staten van Amerika gebeurt. Immers, dat is ver weg. Maar dat is toch geen verstandige redenering.
Het maakt heel veel uit wat er daar gebeurt. Amerika is de machtigste natie van deze wereld en geeft de toon aan, zeker in de vrije en democratische wereld van Amerika, Europa en Azië. Daarom is het van belang. welke politieke partij en welke president dit grote land besturen. Het beste vergelijk met onze politieke stromingen hoewel het Amerikaanse politieke stelsel geheel anders is dan het onze is, dat de Republikeinse Partij van George Bush zorgt voor een regering die bij ons CDA/VVD is en dat de Democratische Partij zo ongeveer de Partij van Arbeid/Groen Links/SP in zich herbergt. Net als hier is het van enorm belang welke van deze twee mogelijkheden zich bij nieuwe verkiezingen aandient.

Ronald Reagan
In de media, die meestal links zijn, worden christen politici vaak zeer laatdunkend bejegend, als rechts, asociaal, huichelachtig en noem maar op. De Republikeinse president, Ronald Reagan, die onlangs overleed, werd hier en ook in Amerika door de Democraten voortdurend afgeschilderd als oorlogszuchtige cowboy. Na zijn dood konden ook de linkse opponenten niet anders dan toegeven dat zijn politieke leiderschap van een bijzonder gehalte is geweest. Het had het Amerikaanse volk, na het Vietnamdrama, nieuwe hoop gegeven. Na slappe leiders als Kennedy, Johnsson en Carter was een man opgestaan die bij de Berlijnse muur gewoon hardop zei: "Mijnheer Gorbatsjov, haal deze muur neer" en het gebeurde, de muur ging neer. Reagan zei openlijk dat de Westerse vrije wereld beschermd dient te worden met een ruimteschild vanwege de gevaarlijke dreigingen uit de communistische wereld, de toenmalige Sovjet Unie. Niet lang daarna stortte het Sovjetimperium in. Dezelfde Gorbatsjov, die trachtte het communisme te redden en faalde, was bij de begrafenisdienst als vriend van Reagan aanwezig. Niemand had het meer over een oorlogszuchtige cowboy. Maar van links kwamen geen excuses in de geest van: 'We hebben hem toen toch verkeerd beoordeeld'.

Irak
Ronald Reagan is voor de huidige president George Bush een voorbeeld van leiderschap met moreel besef, integriteit en duidelijkheid. Met moed en inzet heeft hij dictator Saddam Hoessein verdreven, waarmee veel ellende in het Midden-Oosten is voorkomen. Natuurlijk moet men hopen dat er een fatsoenlijke natie uit het veroverde Irak tevoorschijn zal komen, compleet met democratische instituties. Natuurlijk moet men hopen dat niet heel het Midden Oosten aan de schurken en terroristen zal vervallen. Maar de Amerikanen treden op, ondanks Saddams (ex?) vriend Jacques Chirac van Frankrijk en leidende Russische politici, die alles uit de kast hebben gehaald om een oorlog tegen Irak te voorkomen. Door dat manmoedige optreden van president George Bush bonden andere schurkenstaten openlijk zo genoemd door Bush in, en gaven toe dat ze bezig zijn met de ontwikkeling van de meest verschrikkelijke wapens; landen als Libië en Iran. De ayatollah's van Iran willen, nota bene(!) inspecteurs toelaten van de VN om te laten zien waarmee men bezig is in en rond de uraniumfabrieken in het land. Zoveel Amerikaanse soldaten en zoveel precisiewapens hebben niet alleen de wereld. maar ook de gevaarlijke Iraanse ayatollah's onder de indruk gebracht. En dat is maar goed ook. Bush schroomde ook niet om Syrië openlijk te waarschuwen geen gekke dingen uit te halen omdat dan militaire represailles zouden volgen. Assad jr. van Syrië blijft opmerkelijk rustig sindsdien. Omdat Bush heeft laten zien dat hij meent wat hij zegt, hebben veel moslims respect voor hem gekregen.

Abortus
Met dezelfde moed pakt hij de tomeloze abortuspraktijk aan, zoals met name de gruwelijke praktijk van de 'partial birth' abortus: een late abortus waarbij het complete kindje van (soms ver) in de twintig weken met speciaal daarvoor ontwikkeld gereedschap in de baarmoeder wordt vermoord en er dan uitgetrokken. Het is angstaanjagend dat zoiets kan gebeuren in een zich 'ontwikkeld' noemende samenleving, maar het gebeurt! Elke dag.

Homohuwelijk
Voorts wil Bush het huwelijk in de wet laten beschrijven als een verbond tussen een man en een vrouw, omdat men tegenwoordig voor het samenleven van mensen van gelijk geslacht ook het woord 'huwelijk' heeft gekozen.

Het zijn allemaal dingen die rechtstreeks te maken hebben met de wet van God. Hij heeft het huwelijk 'bedacht' maar het unieke ervan wordt in onze dagen ontluisterd door het homohuwelijk.
Wie deze ontwikkelingen bestrijdt, zoals de Amerikaanse president, kan rekenen op een massieve weerstand in de wereld waarin wij vandaag leven. Want deze wereld wil de wet van God niet langer omdat die als 'knellende band' wordt gevoeld (Ps. 2).

Noord-Korea
Naast al deze dingen heeft de Amerikaanse president de handen vol aan het gevaar van Noord-Korea, dat werkt aan de atoombom en die bijna ook heeft, terwijl het Noord Koreaanse volk verhongert. Een volk van drieëntwintig miljoen mensen in volstrekte armoede en in een ongekend ijzeren greep van de staat en de dictator. Dat kan niet anders dan een groot gevaar opleveren voor heel het Verre Oosten.

Bij alle beschikbare nucleaire middelen uit de voormalige Sovjet Unie is het niet denkbeeldig dat op een dag er een atoombom is in de handen van terroristen. Europa, Frankrijk en Duitsland voorop, zou er wijs aan doen met de Amerikanen mee te werken in de strijd tegen de terreur, speerpunt van het beleid van George Bush. Daarom zou hij dan ook herkozen moeten worden.