Nederlands Dagblad - 10 april 2006 - www.nd.nl
INGEZONDEN
Israël eerst
Ds. Bernard Reitsma heeft altijd kriebelige gevoelens gehad in een pro-Israëlomgeving, zegt hij (Nederlands Dagblad 6 april,
pagina 2).
Hij meent dat met de pro-Israëlgevoelens in de kerk de uniciteit van Christus op het spel staat.
Niets is minder waar. Christus zelf prijst het grote geloof van een heidense vrouw die erkent
dat het brood voor de kinderen is en de kruimels voor de hondjes zijn. En aan de Moabitische heidense Ruth valt de eer te beurt
opgenomen te worden in de stamboom van Jezus omdat zij de God van Naomi's volk wilde dienen. In het Nieuwe Testament wordt het
omzien naar een benard Israël gelijkgesteld aan de verbondenheid met Christus! Het gaat dan nota bene ook nog om iemand uit het
Oude Testament, de grootste leraar van Israël op één na, Mozes. De Mozes met wie Jezus nauw contact had, ook op de berg der
verheerlijking. In Hebreeën 11:25,26 gebeurt dat. Zonder angst om voor anachronistisch te worden gehouden, zegt de schrijver
van Hebreeën dat Mozes de smaadheid van Christus heeft Verkozen boven het paleis van Egypte, door om te zien naar zijn en Zijn
volk.
Israël eerst - dat is in de hele Bijbel zo, en zo zal het ook blijken te zijn in de geschiedenis
wanneer Israël zal gesteld worden 'tot een lof op aarde', want 'uit Sion zal de wet uitgaan en des Heren woord uit Jeruzalem
Dat is geen verleden tijd uit de oude doos, dat is profetie. En profetie gaat altijd over heden, verleden én toekomst! Noch
Jezus, noch Abraham, noch Mozes noch Israël zijn verleden tijd, want God is geen God van doden.
Ds. Reitsma vraagt zich ook af hoe Arabische christenen zouden kunnen geloven dat God, de
Schepper van hemel en aarde en van alle volken, de God van Israël is, en dan blijkt dat zij in dat verband Israël de vijand
noemen en het Oude Testament niet lezen willen. Maar Jezus is niet los verkrijgbaar. Dat is het geheim waar het hier om gaat.
God is niet rechts, niet links, maar gewoon trouw aan zijn eens gegeven Woord. Dat is de boodschap die ds. Reitsma en wij allen
hebben te geloven, ook in ons politieke gedrag.
De Arabische christenen zouden zich wel kunnen identificeren met het bijbelse Israël. Hoe zo? Er
is toch maar één volk van die naam?
Ik zou willen, anders dan ds. Reitsma, dat we als christenen in deze wereld (!) juist allemaal
wel partij kozen. En dat we met het evangelie de Arabieren konden bewegen tot vrede sluiten met hun 'vijand' - dat zal hun goed
doen! (Genesis 12) Ze moeten het Oude Testament niet dicht laten en ds. Reitsma zou het voor hen behoren te openen.
A. van der Spek-Begemann, 's-Graveland
N.a.v.:
http://www.nd.nl/Document.aspx?document=nd_artikel&id=70602
6-4-2006 Israël-theolgie als belemmering
door onze redacteur Wim Houtman
Theoloog Bernhard Reitsma werkte zeven jaar in het Midden-Oosten. Hij leerde het geloof en de nood van Arabische christenen
kennen. Terug in Nederland daagt hij christenen uit hun Israël-theologie te doordenken. Onvoorwaardelijke steun aan Israël
schaadt de kansen voor het evangelie.
http://www.refdag.nl/artikel/1256413
7-4-2006 „Israël lijkt op Messias bij teruggave land”
AMSTERDAM - Worden de volkeren werkelijk jaloers als Israël terugkeert naar zijn land of worden zij juist jaloerser wanneer
Israël het land deelt of teruggeeft? Lijkt Israël dán niet meer op de Messias, Die Zijn leven gaf voor anderen?
Die vraag stelde dr. Bernhard J. G. Reitsma vrijdag tijdens een minisymposium ter gelegenheid van zijn recent verschenen boek
”Wie is onze God? Arabische christenen, Israël en de aard van God”. De middag was belegd door het Center of Evangelical and
Reformation Theology (CERT) aan de Vrije Universiteit, uitgeverij Boekencentrum en het evangelisch-theologisch tijdschrift
Soteria.
Dr. Reitsma doceerde bijna acht jaar aan the Near East School of Theology en het Arab Baptist Theological Seminary in de
Libanese hoofdstad Beiroet.
|