www.vergadering.nu De Leesmap www.vergadering.nu

Simon Streuper - 31 juli 2011 - www.sstreuper.nl

Abba Vader

Hieronder eerst een verkorte vetgedrukte samenvatting van het ND-artikel :

"‘Papa-geloof’ kent eenzijdige kant"

BIDDINGHUIZEN - Het Bijbelse begrip Abba betekent niet papa, zoals vaak wordt gedacht. 'Abba is de term waarmee een volwassen zoon zijn vader eerbiedig aansprak.'

Dat zei de Nederlands-gereformeerde predikant Willem Smouter maandag tijdens een seminar op de zomerconferentie van New Wine in Biddinghuizen. 'Abba' is een in de Bijbel onvertaalde term uit het Aramees, gebezigd door Jezus als Hij over zijn Vader sprak, en naderhand ook genoemd door Paulus. Vertaling van die term met 'papa' is niet juist,' zei Smouter.
Het gevaar van eenzijdigheid zou volgens hem hierin bestaan: 'Alsof we allemaal Gods kindertjes zijn, die voortdurend behoefte hebben aan troost en om te schuilen.'

COMMENTAAR:

Papa – geloof eenzijdig?

Wanneer de auteur van “Papa - geloof kent eenzijdige kant”, de toespraak op een seminar in Biddinghuizen van ds. W. Smouter correct heeft weergegeven (zie het ND d.d. 26-9 j.l. op pagina 2), vallen mij een paar dingen op. 

In de eerste plaats de betekenis die hij aan het woord Abba geeft. W.Smouter: 'Abba is de term waarmee een volwassen zoon zijn vader eerbiedig aansprak.' Dat ‘eerbiedig’ kan rustig weggelaten worden omdat het hier alleen maar als tegenstelling met ‘kinderlijkheid’ (papa) gebruikt wordt (ik kom daarop straks terug). Deze omschrijving is zeker niet beter dan die van ‘papa’. En er is al helemaal geen sprake van een ‘eenzijdige kant’ waarop het artikel inzet. Door deze tegenstelling te maken wordt de indruk gewekt dat het meer gaat over het onbegrepen cultuurverschil tussen gereformeerde eerbied enerzijds en (veronderstelde) evangelische kinderlijkheid (vrijmoedigheid) anderzijds. Het Bijbelse ‘Papa - geloof’ kent namelijk deze eenzijdigheid niet.

Ten tweede: De auteur schrijft dat Smouter gezegd zou hebben: “Abba' is een in de Bijbel onvertaalde term uit het Aramees, gebezigd door Jezus als Hij over zijn Vader sprak”. Dat klopt niet. Nooit gebruikte hij dit woord wanneer Hij over zijn Vader sprak. Slechts één keer gebruikte Hij het toen Hij bad tot zijn Vader in de hof van Getsemane: ‘Abba, Vader, alles is U mogelijk, neem deze beker van Mij weg. Doch niet wat Ik wil, maar wat Gij wilt’.(Marc 14:36)

Dit “papa” interpreteren - zoals volgens de auteur Smouter doet 'alsof we allemaal Gods kindertjes zijn, die voortdurend behoefte hebben aan troost en om te schuilen,' is dan ook bezijden de gangbare betekenis die in evangelische kringen aan het “Abba Vader” verbonden wordt.

Het Abba vader, wijst niet op het naderen tot de Vader ‘met eerbied’. Het naderen tot de Vader gaat hier per definitie gepaard met eerbied. De Heer heeft dit ene woord gereserveerd om dat voor het aangezicht van Zijn Vader uit te spreken in zijn allerdiepste nood om daarmee zijn intieme verbondenheid, afhankelijkheid en gehoorzaamheid als Zoon van God tot uitdrukking te brengen.

Dit woord is vooral zo bijzonder omdat de Heer het slechts één keer heeft gebruikt. Daarnaast gebruikt de Heilige Geest dit woord nog twee keer (Rom.8:15; Gal.4:6) om ons duidelijk te maken, dat wij door Christus’ verzoeningswerk in dezelfde verhouding tot Zijn Vader gebracht zijn en wij een geest van zoonschap hebben ontvangen waardoor wij roepen: ‘Abba Vader’! Dat is veel meer dan éerbied’. Het is de verwondering over onze nieuwe identiteit: evenals Jezus: zoon van de Vader! 

Slechts drie keer gebruikt de Heilige Geest het woord ‘Abba Vader’ in de Bijbel, alsof Hij daarmee heel nadrukkelijk de exclusieve rechten van de Zoon van de Vader en zijn diep doorleefde gemeenschap en verbondenheid als Mensenzoon openstelt voor allen die de Zoon tot de Vader zal brengen. Hij, de eerste van vele broeders deelt nota bene Zijn Zoonschap met allen die Hij gekocht heeft en introduceert hen in dezelfde gemeenschap en relatie tot Zijn Vader. Het ‘Abba Vader’ drukt veeleer de vertrouwelijke omgang met de hemelse vader uit tot wie wij in kinderlijke vrijmoedigheid mogen naderen en in het rotsvaste vertrouwen dat Hij ons, wat er ook gebeurt, nooit zal begeven of verlaten. Geloven als een kind! En daarin vrede vinden en moed en kracht putten om door te gaan tot het eind, zoals Jezus deed toen Hij opstond en zijn haters tegemoet trad. Met dat ‘papa-geloof ‘ is niets mis. 

Dat de Heer dit woord slechts één keer gebruikt, in deze omgeving, op dit uur en op deze plaats, spreekt boekdelen. In het donkere uur van de diepste angst boog de Mensenzoon zich en riep de Allerhoogste aan met dat unieke woord ‘Abba’ Vader!...

Het onvertaalde Aramese woord ‘Abba’ gebruikte elk kind in die tijd om daarmee zijn eigen vader aan te duiden; de intieme relatie van vader en zoon (een slaaf mocht zijn heer onder geen beding ‘abba’ noemen). Abba staat dus voor de intieme, vertrouwelijke relatie tussen vader en zoon. Het Nederlandse woord ‘Papa’ staat daar dus heel dichtbij

De Leesmap-index


 

www.vergadering.nu