Het gespiegelde islamitische eindtijdscenario
Emile-Andre Vanbeckevoort & Arno Lamm
[ boekrecensies... ]
Zodra we de geschriften van de islam bestuderen komen we tot een bijzondere conclusie: de islam kent in vergelijking met de Bijbel
een vergelijkbaar maar gespiegeld beeld van de eindtijd. Ook zij verwachten hun Messias, en het tijdstip waarop zou ons niet mogen
verbazen.
Om het beeld van de laatste dagen in een juist bijbels perspectief te kunnen plaatsen, zullen we ook de aanloop naar die laatste
dagen voor de wederkomst van Christus moeten betrekken. We beginnen bij een beschrijving van de bijbelse feesten.
Terugkerende patronen
God gaf in de voorschriften rond zijn feesten (Lev. 23) een patroon mee van zijn verlossingsplan. Deze bijbelse feesten – die niet
alleen maar Joodse feesten zijn – worden onderverdeeld in voorjaars- en najaarsfeesten. De voorjaarsfeesten zijn door Jezus
Christus tijdens zijn eerste komst precies vervuld op de kalenderdag van elk van deze feesten.
Hij gaf de werkelijke betekenis weer van de feesten die al eeuwenlang om hun schaduwbetekenissen werden gevierd. Zo stierf Jezus
precies op het moment dat het Pesachlam door de hogepriester in de tempel werd geslacht, en dat kwam
overeen met het tijdstip meer dan 15 eeuwen daarvoor, waarop de Hebreeërs het lam slachtten in Egypte en het bloed aan hun deurpost
streken (Nisan 14). Jezus Christus ging als ongezuurd Brood de dood in en deze had geen grip op Hem (Nisan 15). Hij werd ook op de
vroege ochtend van het Eerstelingenfeest in de hemelse tempel voor God gepresenteerd als eersteling van hen die gestorven waren,
waarna Gods oogst kon worden binnengehaald. Al deze feesten wierpen vanaf het moment van hun instelling hun schaduw vooruit op de
Messias. Als Jezus Christus deze voorjaarsfeesten precies op hun kalenderdag vervulde, hoe zal het dan zijn met de najaarsfeesten
rondom de wederkomst, die nog op hun volledige vervulling wachten?
Deze najaarsfeesten omvatten het Bazuinenfeest, de Grote Verzoendag en het Loofhuttenfeest. Het Bazuinenfeest staat in het teken van
het wakker makende blazen van de sjofar. Dit is het enige feest waarvan niemand weet op welke dag en uur het precies begint, omdat
het afhankelijk is van het zichtbaar worden van de nieuwe maan. De laatste bazuinstoot die bij dit feest wordt geblazen is de tekia
gedola, de langgerekte toon. Deze dag staat in het teken van de kroning van de koning, de opstanding van de doden, en de bruiloft
van de Messias, thema's die voor gelovigen in Christus als sjofarmuziek in de oren klinken. Gelovigen die van mening zijn dat de
gemeente van alle tijden wordt opgenomen, wijzen op de thema's en het blazen van die toon op deze dag.
De vieringen van de Grote Verzoendag wijzen erop dat de hemelse Hogepriester op een toekomstig moment de hemelse tempel zal
verlaten. Dit hele beeld van de Grote Verzoendag ademt de komende wederkomst van de Messias, wanneer allen Hem zullen aanschouwen.
Dit feest wordt gevolgd door het Loofhuttenfeest, dat een feest van grote blijdschap is voor alle naties, omdat dit het schaduwfeest
of de repetitie is van het komende messiaanse tijdperk, het Vrederijk, dat zal aanbreken.
Opvallend is dat de maand voorafgaand aan deze maand van de najaarsfeesten ook wel de periode van 'terugkeer of inkeer' (Tesjoeva)
wordt genoemd. Zijn wij binnen onze wereldtijd denkbeeldig al niet heel ver in die maand, en is de vervulling van die najaarsfeesten
niet heel nabij?
De dagen tussen het Bazuinenfeest en de Grote Verzoendag worden wel de 'ontzagwekkende dagen' genoemd. Als we het patroon van Gods
feesten doortrekken naar de toekomstige werkelijkheid, dan kunnen we deze tussenliggende periode zien als de tijd die voorafgaat aan
de wederkomst van Jezus Christus als de Koning der koningen. De Bijbel beschrijft deze periode ook wel als 'de zevenjarige periode
van verdrukking'.
Deze zevenjarige periode wordt in de Bijbel eveneens aangeduid als 2520 dagen (7 maal 360 dagen) op Gods kalender. Gods Woord geeft
dus veel concrete aanwijzingen over deze periode en we kunnen deze tijden dus niet zomaar vergeestelijken, zoals hierna ook zal
blijken.
Het streven naar een eenheidsreligie
Wijzen de Bijbel en de Koran naar dezelfde God? Daar kunnen zelfs christenen over discussiëren. Als je naar de geschiedenis kijkt
en de historische verhalen uit het Oude Testament en de Koran met elkaar vergelijkt, dan zou je bij oppervlakkige lezing tot die
conclusie kunnen komen. Zodra we de ontknoping van de tijden gaan bestuderen wordt het verschil echter heel helder.
De internationale Interfaith beweging heeft als missie om in ieder geval alle monotheïstische gelovigen samen te brengen: we kunnen
ons geloof allemaal een beetje anders beschrijven of beleven, maar uiteindelijk zullen we moeten vaststellen dat we eigenlijk
allemaal in dezelfde God geloven. Die God laat in elke religie een facet van zijn grootheid zien, maar uiteindelijk komen we op
hetzelfde punt uit.
Die gedachte is ook binnengedrongen in het Sanhedrin, want een aantal van zijn rabbijnen is van mening dat achter de islam mogelijk
dezelfde God schuilt als de God van de Bijbel, 1) en dat beide uiteindelijk dezelfde Messias verwachten. Ook in de christelijke
Interfaith-wereld gaan deze geluiden steeds meer op. In die postmoderne gedachte past het om islamitische terroristen voor de
beeldvorming zoveel mogelijk af te zonderen van de islam zelf, zonder nadere bestudering van de Koran en de hadith. 2)
Dat hoeft ons niet te verbazen, want de Bijbel stelt dat in de tijd voorafgaand aan de wederkomst van Christus sprake zal zijn van
een eenheidsreligie en een (valse) profeet. Verderop leggen we uit waarom dat eenvoudig mogelijk zal zijn.
Bijbelvaste christenen verzetten zich sterk tegen deze eenheidsgedachte. Zij stellen bijvoorbeeld dat de Koran niet gelooft dat
Jezus de Zoon van God is, omdat God geen Zoon heeft. Voorstanders van de Interfaith-beweging vinden dat verschil niet echt cruciaal:
'Alle religies bezitten nu eenmaal maar een gedeelte van de waarheid'. 'God zal al die feilbare religies samensmelten tot een
scherper beeld van Hemzelf.'
In deze poging tot eenwording moeten wel een aantal aspecten verdoezeld worden. De vraag is hoe men bijvoorbeeld de diametraal
tegenstrijdige eindtijdleer van Bijbel en Koran met elkaar zal kunnen verzoenen. Misschien hebt u weerstand om de Koran of erop
gebaseerde bronnen te lezen, maar vergelijking leert u veel! Zo wijzen de Koran en de voorzeggingen in de hadith niet op een
vergeestelijkt toekomstig eindtijdtoneel. Er wordt gesproken over letterlijke en concrete gebeurtenissen.
De Bijbel en de eindtijd
De Bijbel beschrijft dat rond het begin van de laatste periode van zeven jaar, die voorafgaat aan de wederkomst van Christus, een
antichrist zal verschijnen. Deze zal samen met zijn helper, de valse profeet, wonderen en tekenen doen en de volken misleiden als
zou de antichrist zelf de Christus zijn. Zelfs vele Joden in Israël zullen in hem de Messias zien. In die tijd zullen zij een
tempel in Jeruzalem hebben mogen herbouwen die ook in de Bijbel wordt genoemd. (Het Temple Institute in Jeruzalem staat overigens al
in de startblokken voor de tempelbouw en de visie van sommige leden van het Sanhedrin doet vrezen dat zij daarvoor de weg zullen
plaveien, hoewel dit niet de toekomstige tempel is die God voor ogen heeft.) De antichristusfiguur zal volgens de Bijbel ook de
middelaar zijn van een zevenjarig vredesverbond (Dan. 3) dat met velen wordt gesloten.
Halverwege deze periode zal men er in Israël achter komen dat deze christusfiguur toch niet de verwachte Messias is, en zal men het
voorwerp van een enorme vervolging worden. De Bijbel beschrijft deze periode als 'de tijd van Jakobs verdrukking'. De tegenstander
weet immers dat God door dit volk heen zijn plan in die laatste dagen zal volbrengen, en dat Hij zich vóór hen en tegenover de
vijandige naties zal stellen. Die wetenschap zal voor Gods tegenstander reden zijn om juist dit volk in dit gebied uit te willen
roeien, maar hij zal ook achter de anderen van Jakobs nageslacht aangaan. Al eerder probeerde hij de door God beloofde terugkeer van
de Joden naar Israël en de stichting van de moderne staat Israël te voorkomen. Hij wist immers dat met de herstichting van de
staat Israël ook Gods zandloper voor de laatste tijd zou beginnen te lopen. Te midden van al deze misleiding en verdrukking zal God
steeds zichtbaarder voor Israël strijden. Aan het eind van deze zeven jaar zal Jezus Christus als Koning terugkomen naar de aarde,
en het gedeelte van Israël dat Hem nog niet (h)erkend heeft, zal Hem dan als Messias aannemen. Vóór die tijd zal de misleiding
nog één keer heel groot zijn. Laten we bidden dat God wachters zal sturen om velen op tijd wakker te maken.
De hadith en de eindtijd
Hoewel christenen onderling van mening kunnen verschillen over Gods handelen in deze laatste periode of over het feitelijke karakter
van de bijbelse profetieën, is het heel opmerkelijk dat de islam een soortgelijk eindtijdscenario kent, hoewel er enig verschil is
tussen sjiitische en soenitische teksten. Beide beschrijven echter een toestand van barensweeën in de laatste dagen. Vele moslims
menen van de huidige ontwikkelingen in de wereld af te lezen dat hun verlosser, de Mahdi, komende is. Sjiieten noemen hem de laatste
of twaalfde imam. Hij zal komen als de chaos in de wereld compleet is.
De islamitische hadith zeggen dat in onder andere Egypte, Syrië, Jemen, Saoedi-Arabië, Irak en Iran zich een revolutie zal
ontketenen. 3) Volgens sommige hadith zal zelfs een groot leger uit het Oosten in de richting van Iran trekken met zwarte vlaggen of
banieren en daarna zal de Mahdi aan de macht komen. 4) Ook zal er grote strijd zijn tussen moslims onderling. 5) In de sjiitische
hadith wordt melding gemaakt van de komst van de Mahdi enkele maanden na de dood van een machthebber genaamd Abdullah. Men zal het
niet eens worden over diens opvolging waarna enkele machtswisselingen zullen plaatsvinden. 6) Of dit uiteindelijk gebeuren zal, is
in dit kader minder relevant. Het geeft wel aan dat de moslims een toekomstvisie hebben die niet gericht is op wereldvrede. Zij zien
weeën over de wereld komen door strijd, corruptie, zedeloosheid en chaos. Die chaos zal de komst van de Mahdi inluiden en is daarom
voor hen juist een hoopvol teken, waaraan vele jihadstrijders hun bijdrage willen leveren. Want al zal er aan het eind van de tijd
een enorme strijd tussen islamitische legers plaatsvinden — met de komst van Mahdi zal de islam uiteindelijk de heerschappij
voeren.
Als deze Mahdi in de openbaarheid treedt dan zal, volgens de islam, ook Isa terugkomen uit de hemel. Isa voldoet aan de beschrijving
van Jezus Christus. De Koran bevestigt dat Isa geboren is uit de maagd Maryam (Maria) en dat hij daadwerkelijk onder ons heeft
geleefd. De Koran lijkt dus naar dezelfde historische Persoon te wijzen. Volgens de moslims is Jezus echter niet de Zoon van God
maar een groot profeet. Hij is ook niet gestorven en weer opgestaan, maar voor die tijd door God zelf opgenomen om in de eindtijd
terug te komen. Sommige islamitische overleveringen stellen dat als de Mahdi verschijnt en 'Isa' wederkomt, zij tot een zevenjarig
vredesverbond zullen bemiddelen. 7) 'Isa' zal wonderen en tekenen doen en tegen de volkeren zeggen dat de islam altijd de enige ware
godsdienst is geweest. De Bijbel zegt dat de (bovennatuurlijke)
geweest misleiding op aarde op een gegeven moment zo groot zal zijn dat, als het mogelijk was, zelfs de uitverkorenen zouden worden
misleid (Marc. 13:22). De islam leert dat alle volkeren dan de islam zullen volgen en dat de moslims ook grote delen van Europa
zullen innemen. Maar nu komt het: na deze zeven jaar verschijnt volgens de islam de Dajjal, dat is de islamitische anti-Isa (of
anti-Messias). De islam stelt dat hun 'Isa' deze antiverlosser zal verslaan.
De islamitische hadith leren de moslims dat de islamitische antichrist ('Dajjal') aan het eind van die zevenjarige periode zal
komen. Dan zal het Arabische Schiereiland door andere moslims zijn ingenomen en het Westen (en het Europese rijk) met zijn
'centrale' stad Rome, zal grotendeels worden overgenomen door de moslims. Istanbul ('Constantinopel') zal belegerd zijn.
Dit is dus de toekomstverwachting van moslims. De hadith voorzeggen dat in de drie jaren voorafgaand aan de komst van hun Dajjal,
twee derde van de oogst door droogte verloren zal gaan. Maar daarna zal het moment aanbreken van de grote eindstrijd met de Dajjal.
Het kalifaat zal zijn uitgebreid naar het heilige land en er zullen veel grote aardbevingen zijn. Dan is het laatste uur
aangebroken.
Aannemelijk scenario?
Door zowel de Bijbel als de islamitische boeken te bestuderen doemt er een heel waarschijnlijk eindtijd-scenario op, waarin het voor
velen moeilijk zal zijn om de bijbelse waarheid van de leugen te scheiden. Als de bijbelse antichrist zich openbaart, dan zal hij
immers komen met wonderen en tekenen die de mensheid zullen misleiden. Hij zal boven de religies staan, zodat elke religie in hem
haar Messias kan herkennen. 'Isa' zal in de verschijning van een Jezusfiguur de misleiding compleet maken en iedereen zal hem
volgen. Die misleiding is mogelijk totdat Jezus Christus, de zoon van God, aan het eind van die vastgestelde periode wederkomt.
Omdat de islam juist op dat moment zijn Dajjal (haar antichrist) verwacht, zal de satan daadwerkelijk de volkeren kunnen opzetten
tegen Jezus Christus bij zijn wederkomst. De Bijbel leert ons dat de duivel en zijn legers zullen worden verslagen en dat hij voor
duizend jaar zal worden opgesloten. De leugen zal dus enige tijd kunnen regeren totdat de misleiding na zeven jaar door Jezus
Christus worden beëindigd. Zien we de volstrekte spiegeling in het eindtijdverhaal?
Wat kunnen we hieruit leren? Dat de Bijbel met goede redenen en in heldere, concrete volgorde de gebeurtenissen weergeeft, en dat de
profetieën in het boek Openbaring geen poëtische troostverhalen zijn. De 'god van deze eeuw' schetst in beginsel hetzelfde
rampzalige startscenario als de Bijbel, zodat het door de grote menigte herkend zal worden als een teken van de komst van de
Messias. Vele christenen en moslims zien daardoor tegelijkertijd die eindtijd naderen. Maar de echte misleiding vindt plaats als de
Mahdi en 'Isa' verschijnen.
Die eindtijd is voor veel christenen vandaag nog steeds geen onderwerp, laat staan dat de volgorde van die gebeurtenissen wordt
bestudeerd. We zullen het wel zien, is nog vaak de gedachte. In veel kerken is de relevantie van het boek Openbaring en de
voorzeggingen van de profeten verdwenen door de vergeestelijking van de Bijbel of door veel eindtijdprofetie als reeds vervulde
historische gebeurtenissen te zien. Juist dat is het perfecte recept voor de grote misleiding. Want wat zal er gebeuren als er in de
komende jaren daadwerkelijk een christusfiguur op het wereldtoneel verschijnt, die grote wonderen en tekenen doet, en die zal
onthullen dat eigenlijk alle godsdiensten naar hetzelfde leiden? Laten we bidden dat vele ogen nog open gaan.
Arno Lamm en Emile-Andre Vanbeckevoort zijn de schrijvers van de bestseller Wake up! Gods profetische kalender in tijdslijnen en
feesten, Doorn 2014
Noten:
1. Zie o.a. youtube.com onder trefwoorden 'sanhedrin' en 'messiah'.
2. Islamitische overleveringen over het doen en laten van hun profeet Mohammed en over de toekomst. Elke stroming heeft zijn eigen
hadithverzamelingen, die door andere stromingen als authentiek, twijfelachtig of discutabel worden gecategoriseerd.
3. Artikel 'The Promised Hujjatullah Al-Yamani: The Shi'a at the Time of the Appearance — Tween Al-Yamani and the Guardian' p.
116, te vinden als pdf op internet.
4. Sheik Muhammad Hisham Kabbani, The Approach of Armageddon? An Islamic Perspective, 2003, p. 228.
5. Bihar Al-Anwar, The Promised Mandi, vol. 52, p. 210.
6. Het is niet zeker dat deze hadith over de onlangs overleden koning Abdullah gaat, maar men wijst erop dat de machthebber Abdullah
een voorganger zal hebben met de naam van een dier. De voorganger van Abdullah was koning Fahd en die naam betekent
'(jacht)luipaard'.
7. Dit zou dan een verdrag zijn tussen de Romeinen (het Westen) en de islam, maar met een nakomeling van Aaron.
8. Waarschijnlijk het gebied dat onder Palestijns bestuur zal staan, maar de verwachting van de hadith gaat verder dan dat.
