Wie is bang voor de grote slechte Putin?
Shiloh,
Israel - 1 november 2015 - door David Rubin
De Amerikanen zijn zeer bezorgd over de onlangs aangekondigde betrokkenheid van de Russische president Vladimir Putin in Syrië.
Dit zou een van de belangrijkste drijfveren kunnen zijn voor de aankondiging van de Amerikaanse president Barack Obama vandaag, dat
hij begint met vijftig militairen naar Syrië te sturen "om de Syrische rebellen te adviseren in hun strijd tegen ISIS".
Moet Israël ook bezorgd zijn over Putin?
Misschien is de Amerikaanse bezorgdheid te wijten aan het stigma van wat ooit de Koude Oorlog was tussen de Verenigde Staten en de
Sovjet-Unie. Rusland wordt als de grootste component van de nu uitgestorven communistische natie door de meeste Amerikanen nog
steeds gezien als een geduchte concurrent van de Verenigde Staten. En die perceptie is alleen maar toegenomen sinds de
Obama-regering zich heeft teruggetrokken uit zijn rol als de onbetwiste leider van de vrije wereld.
Putin is een schaamteloos sterke leider, die is steeds de kracht van Rusland op het wereldtoneel heeft uitgesproken. En daarom zou
de terugkeer van Rusland in het Midden-Oosten via Syrië niet als een verrassing moeten komen. De vijftien jaar van absolute
regering van de Syrische president Bashar Assad is door zijn meedogenloze aanval sinds 2011 uitgegroeid tot een chaotische
burgeroorlog met vele fronten, waarin bijna 300.000 mensen zijn gedood. Maar wat men ook denkt van de dictatoriale brutaliteit van
Assad, Putin ziet hem als een bondgenoot. En in zijn ogen zou een bondgenoot moeten worden ondersteund, wat gedeeltelijk zijn
betrokkenheid bij een krachtig versterkt Assad-regime verklaart.
Natuurlijk, er zijn ook andere motivaties. Putin heeft net als de meeste Westerse leiders een moslimprobleem. Zo vindt de
islamitische tsunami die Europa overspoelt langzaam zijn weg naar zijn oevers, waaronder niet bepaald onbeduidende islamitische
groepen die al binnen de Russische Federatie leven, zoals de Tsjetsjenen en de Tataren. Het verslaan van Assad's ISIS-tegenstanders
zou zeker wenselijk zijn vanuit Putins perspectief, omdat er een infiltratie van ISIS-extremisten uit zou kunnen voortvloeien
richting zijn reeds problematische moslimminderheden. En bepaald 'last but not least': Putin grijpt de kans met beide handen aan om
de Amerikaanse zwakte tot een symbolische show van zijn kracht en invloed in het Midden-Oosten te maken.
Dit zijn allemaal begrijpelijke redenen voor de betrokkenheid van Putin in Syrië. Maar moet Israël daar bezorgd over zijn? Niet
echt. Netanyahu had een paar weken geledeneen ontmoeting met Putin, als een duidelijke uiting van coördinatie, om niet te zeggen
samenwerking. Het is uiterst onwaarschijnlijk dat Putin Israëls rode lijnen zouden kruisen met zijn Russische steun voor Assad, die
niet moet worden uitgebreid tot inhoudelijke steun voor de Hezbollah-terroristen die hun bondgenoot Assad hebben bijgestaan. Zoals
blijkt uit de Israëlische aanval gisteren op Hezbollah-doelen in Syrië, zal Israel blijven aanvallen wanneer dat nodig is.
En wat betreft Assad, zijn we echt bezorgd wanneer hij de macht herwint, maar in een sterk verzwakte positie? Hij is zeker geen
vriend van Israël, maar hij is waarschijnlijk beter dan de rijke en nogal extreme ISIS-groep. De al bijna vijf jaar durende
burgeroorlog in Syrië heeft ook een mengelmoes van soennitische islamitische rebellengroepen blootgelegd, die vijanden van Assad
zijn, maar ook vijanden van Israël. Dat is de ongelukkige werkelijkheid hier in deze slechte buurt die we het Midden-Oosten noemen.
En afgezien van de Koerden, die vechten voor autonomie in de noordoostelijke regio van Syrië op enige afstand van Israël, is er
geen potentiële bondgenoot van Israël.
Kortom, als mijn vijand mijn vijand bevecht, laat het feest dan voortgaan, en ik zal geen enkele traan vergieten.
Ondertussen moeten we rustig de Koerden helpen van een afstand, en nog steeds een zeer nauwlettend de andere kant van onze grens in
de gaten houden, en stevige actie ondernemen wanneer dat nodig is.
David Rubin is voormalig
burgemeester van Shiloh, Israël. Hij is oprichter en voorzitter van Shiloh Israel Children's Fund en de auteur van verscheidene
boeken, waaronder Vrede voor Vrede en De islamitische Tsunami. Hij is te vinden op www.DavidRubinIsrael.com of op www.ShilohIsraelChildren.org
(Vertaald door Harry Sleijster)
(Meer vertaalde columns van David Rubin: klik hier...)
Stichting Lechaim steunt het werk van ShilohIsraelChildren
- www.stichtinglechaim.nl -