Eindtijdverwachting

Column door G. Hette Abma

Stad en land heeft dr. Bart Jan Spruyt afgelopen. Voor het eerst van zijn leven bracht hij kortgeleden een bezoek aan de stad Jeruzalem en het land dat God ooit aan Israël heeft beloofd.

In een opiniebijdrage in het Reformatorisch Dagblad schrijft hij hoe bij hem het vermoeden leeft dat we misschien wel aan de vooravond van grote dingen staan.
Al geeft Spruyt te kennen dat hij geen apocalypticus is, die dag en nacht in de weer is met de profetieën, toch draagt hij naar zijn besef het mysterie van Israël wel altijd met zich mee. Terwijl de docent aan de Guido de Brès-scholengemeenschap te Rotterdam zich laat inspireren door wat verschillende vertegenwoordigers van het Réveil zagen als vervulling van de profetieën in hun dagen, komt hij tot de slotsom dat we de wereldwijde toespitsing van grote tegenstellingen haast niet anders dan in eschatologisch perspectief kunnen zien.

En dan vervult het hem met zorg dat de loyaliteit die er bij ons volk altijd voor Israël heeft bestaan op dit moment ontegenzeggelijk afbrokkelt. Als wij de keuze moeten maken tussen enerzijds Israël te steunen en daarbij de terreur in Europa op de koop toenemen, of anderzijds dit niet langer te doen in ruil voor een vreedzaam bestaan, is het de vraag of iedereen de goede beslissing neemt.

Repliek

Historicus Bert de Bruin diende hem van repliek. Zo'n eindtijdverwachting boezemt hem angst in. Onmiskenbaar zijn er volgens hem raakvlakken aan te wijzen met Joodse en islamitische eschatologische ideologieën (sic), die meestal gepaard gaan met visioenen vol grof geweld. Als seculiere zionist, die wel gelovig is, maar een voorstander van de scheiding van staat en religie en bovendien een vader van drie kinderen 'voelt hij er weinig voor ongevraagd een rol te spelen in wat voor apocalyptisch scenario dan ook'. De door Spruyt gesuggereerde keuze noemt hij tamelijk absurd. Het is goed mogelijk Israël te steunen zonder dat je hoeft te vrezen voor terreur. Die support moet je dan wel garneren met kritiek op het nederzettingenbeleid van de Israëlische regering.

'Tumor'

Ook al woont Bert de Bruin ruim twintig jaar in Israël, toch trapt hij in de val dat het de Arabieren alleen gaat om de bezetting van de omstreden gebieden. Vele jaren voor de stichting van de staat Israël laaide in het Midden-Oosten de haat reeds op tegen de Joden. Sinds het 'kankergezwel' van de staat Israël in het lichaam van de Dar-al-islam (gebied waar de islam heerst) is binnengedrongen, kan er slechts vrede komen als de tumor van 'de zionistische entiteit' geheel is verwijderd.

Keuze

Het is verheugend dat Bert de Bruin schrijft dat hij uitziet naar de komst van de Messias. Daar hoort een scenario bij. Zonder slag of stoot zal dit niet gerealiseerd worden. Eerst verzamelen de volken zich tegen Jeruzalem. Dan zal de Heere tegen de heidenvolken strijden. Daarna zullen zijn voeten staan op de Olijfberg. Lees maar na in de profetie van Zacharia. Als wij willen behoren tot de overgeblevenen die optrekken naar Jeruzalem om de Eeuwige als Koning te eren, zullen we nu de goede keuze moeten maken.