Een krachtig evangelie in Zwolle - 8 februari 2008
door Harry Sleijster  (uit: 'Brinknieuws')

Wie aanwezig was moet versteld gestaan hebben van de vele wonderen die er deze avond gebeurden. Veel emoties in de stampvolle zaal met 1500 mensen. Na de evangelieprediking waarop zo'n 120 mensen naar voren kwamen om Jezus in hun hart toe te laten, begon de genezingsdienst met zes vrouwen met bekkeninstabiliteit die op het podium geroepen worden en niet weten wat hun overkomt. Tranen van blijdschap als de pijn weg is en ze kunnen doen wat ze niet konden. En het gaat maar door, tientallen, honderden genezingen. Je verbaast je als blinde ogen gaan zien en heel veel dove oren gaan horen. Ook verbaas ik mij weer dat de meeste mensen geen gat in het dak springen. Maar je ziet de verwondering op de gezichten en ze kunnen het zelf haast nog niet geloven.

De kracht van God was zichtbaar. Jezus liet zien dat zijn belofte nog steeds waar is. Hij beloofde Kracht van omhoog en genezing voor ziel én lichaam. Soms zag je die kracht letterlijk als Hij door iemand heen ging, aan de beweging, of een in elkaar zakken zoals Daniël overkwam, of aan plotseling stralende ogen, een glimlach. Jan Zijlstra vraagt voortdurend: Wie heeft het gedaan? Jezus! Dat is het enige goede antwoord.

Een opmerkelijke gebeurtenis. Een meisje van een jaar of 8 kwam met haar ouders op het podium. Haar trommelvliezen waren verdwenen. Volgens de artsen: geen genezing mogelijk. Ze kon met een gehoorapparaat nog iets horen, maar die had ze niet ingedaan, ze zou immers genezen worden. Jan Zijlstra legde zijn handen op de oren en bidt om genezing, hij test de oren met knippende vingers, steekt de vingers in haar oren en bidt opnieuw. Na enkele 'pogingen' voelt hij gerommel in haar oren. Het meisje bevestigt dit en knikt. En of ze nu trommelvliezen heeft of niet, ze hoort het horloge van Jan Zijlstra tikken. "Dan moet je goeie oren hebben!" Ze is genezen en de ouders weten niet wat hen overkomt en tranen van vreugde vloeien.

Nog een opmerkelijke gebeurtenis. Als er een rij van honderden mensen komt te staan spoort Jan Zijlstra de mensen aan om ruim voor ze bij hem zijn aangekomen hun handen op te heffen en God alvast te danken voor de genezing die Hij gaat geven. "Wacht niet op mij. Ik ben niet de genezer." En velen worden al in de rij genezen en kunnen er even later van getuigen en gewoon doorlopen. Ja, ook velen worden niet genezen. Er staan mensen uit hun rolstoel op en drukken die lachend voor zich uit de zaal uit. Maar ook blijven velen in hun rolstoel zitten. God wil genezen, maar het gebeurde niet. Of nog niet en raakte Hij nu 'alleen' hun hart aan.

Er gebeurde te veel om op te noemen. Dit moet je meemaken. Als je er niet was, vraag je eens af waarom niet. Misschien kon je niet. Of zijn we tevreden met een vredig en dankbaar gevoel in ons hart? Geweldig is dat. Maar zitten wij in onze 'bovenzaal Brink 13' wel te wachten op "kracht van omhoog" (Lk.24:49)? Hebben we er wel behoefte aan om Jezus aan het werk te zien zoals Hij deed toen Hij rondwandelde, of zoals Hij deed in de Handelingen? Of ligt 'de Vergadering' misschien wel zo na aan ons hart dat we iets anders 'niet nodig hebben' of niet dulden? Zien we andere gemeenten in Zwolle nog als concurrentie? Stuiten evangelisatie-acties van anderen nog op weerstand?

Er zijn in Nederland grote dingen aan het gebeuren. Gods Geest gaat rond door Nederland, zoals de wolkkolom voor het volk Israël uit ging. Jan Zijlstra sprak over een explosie van wonderen. We zagen het al in Zwolle. Hij verwacht dat het de komende tijd alleen maar zal toenemen. Let bijvoorbeeld eens op de genezingsdiensten die Willem Ouweneel houdt in het land. Lees de bemoedigende getuigenissen van de genezingen op zijn website. Laten wij ook achter de wolkkolom aan gaan en het meemaken.