www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

2 RECENSIES

Je mag huilen
Als je worstelt met onvruchtbaarheid en miskraam
Max. Malcolm en Nick Cameron
Uitgeverij Grace Publishing House Veenendaal
182 pag., € 11,95
ISBN 9789077669143
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Veel echtparen leven met de pijn van onvruchtbaarheid. Malcolm en Nick Cameron schrijven vanuit deze achtergrond. In dit boek delen ze hun strijd in de jaren van onvruchtbaarheid en vertellen ze over hun miskraam en hoe ze daarna hun leven weer probeerden op te pakken. Een ontroerend, openhartig en eerlijk verslag. Door alle pijn en verdriet heen, wisten Malcolm en Nick zich door God gedragen en kwamen ze er sterker uit. Dit boek zal je helpen, niet alleen als je zelf door een soortgelijke situatie gaat, maar ook als je familieleden of vrienden hebt die worstelen met het verlangen naar of het verlies van een baby. Als christenen zijn we te vaak niet bereid onze ervaringen met anderen te delen en zijn we ons niet bewust van andere echtparen in dezelfde positie, verlangend naar een kind, verward door het "waarom zij wel". Dit is een eerlijk en oprecht verslag van de ervaringen van een echtpaar. Ze beweren niet het antwoord te hebben op de vraag hoe je met onvruchtbaarheid of een miskraam moet omgaan, maar ze wijzen je op Degene die dat wel heeft, onze hemelse Vader, die bij ons is in tijden van verdriet en pijn en die er is om ons overeind te helpen als we vallen.

2. Nederlands Dagblad - 9 mei 2007

     Klik hier voor de recensie in het ND...

1. Uitdaging - april 2007

`Zonder kinderen voel je je al snel abnormaal’

Ontroerend. openhartig en hoopgevend. Dat is het verhaal van Malcolm en Nick Cameron, opgetekend in het boek ‘Je mag huilen’. Het relaas van een echtpaar dat worstelt met onvruchtbaarheid, valse hoop. leegte en intens verdriet, maar vertrouwen in God heeft met vallen en opstaan. Hieronder enkele delen van het verhaal van Nick.

Recensie door Ronald Koops

Mislukking en schaamte
"Het gevoel van mislukking kwam vooral na de miskraam naar voren, toen er teksten met onze voorganger uitgewisseld werden. Job 1:21b, waarin staat: 'De Here heeft gegeven, de Here heeft genomen, de naam des Heren zij geloofd', betekende veel voor me en ik heb dat vers met verschillende mensen gedeeld. Het was een tekst die ik nooit zal vergeten. Onze voorganger wees me erop dat het de Here was die had weggenomen en dat de schuld daarom niet bij mij lag."

Je abnormaal voelen
"Een echtpaar zonder kinderen voelt zich al snel abnormaal. Overal om je heen lijken zwangere vrouwen, jonge baby's en kinderen te zijn. Het kan je het gevoel geven dat je in een isolement zit en dat er niemand anders is die hetzelfde doormaakt als jij. ( ... ) Als mensen niet met vruchtbaarheidsproblemen te maken hebben gehad, kunnen ze zich nooit zo voelen zoals jij je voelt. Ze kunnen niet begrijpen of zelfs maar raden hoe jij je voelt hoe hard ze dat ook proberen."

Pijnlijke reacties
"Een ding waar we echt mee hebben gestreden, is dat mensen om ons heen ons probeerden te 'bemoedigen' door te zeggen dat we, als we een kind of kinderen hadden, niet meer in staat zouden zijn het jongerenwerk in de kerk te doen. (...) Er is ons meerdere malen verteld dat onze onvruchtbaarheid een straf van God zou zijn, omdat we iets verkeerd gedaan hadden.( ... ) Uiteindelijk wees een vriend me erop dat Jezus de straf volledig op Zich genomen heeft aan het kruis. ( ... ) Wanneer er nutteloze dingen gezegd worden, geef die dan over aan God en laat ze niet aan je knagen."

Het niet tonen van emoties
"Op een gegeven moment ging ik het onderwerp kinderen uit de weg, glimlachte zoetsappig en probeerde mijn emoties niet langer de overhand te laten krijgen. Ik leek een beetje op een fles frisdrank waarmee geschud was. Ik weigerde iemand tot mijn diepste gevoelens en gedachten toe te laten, inclusief Malcolm. Ik oefende inderdaad zelfbeheersing en was de baas over mijn emoties. Het probleem is dat iemand uiteindelijk het dopje eraf haalt en wat er dan gebeurt... Woesj! Dat gebeurde er ook met mij. Al mijn opgekropte emoties, pijn en verdriet spoten er op dat moment uit en ik heb lange tijd hartverscheurend zitten huilen."

Een andere wanhoop
“In september 2003 ontdekte ik een andere wanhoop, die ik kan verklaren. Ik ontmoette God zoals nooit tevoren. Ik proefde iets van Zijn goedheid waardoor ik nog meer naar Hem verlangde. De ontevredenheid had niet langer met kinderloosheid te maken. Het was een ontevredenheid over 'de schijn ophouden' als christen. ( ... ) Ik had God nodig. Ik verlangde ernaar om in Zijn aanwezigheid te zijn.

Hij was waar ik uiteindelijk zo wanhopig naar verlangde niet een baby. Ja, ik verlangde nog steeds naar een kind, maar het was niet meer allesverterend. Het belangrijkste werd om bij Hem te zijn, in Zijn Woord te lezen, Hem te prijzen en met Hem te praten. God was Degene naar wie ik wanhopig verlangde!"

De waarheid die vrijmaakt
"Op het moment dat ik dit schrijf, word ik door de medische wereld bestempeld als onvruchtbaar. Door de maatschappij word ik bestempeld als kinderloos. God bestempelt me als Zijn dochter, Zijn zoon, erfgenaam, kostbaar, gekoesterd en intens geliefd."