|
www.vergadering.nu Recensie-index www.vergadering.nu
5 RECENSIES
 Verwrongen
beelden van de Holocaust
Geschiedvervalsing onder de loep
dr. Manfred Gerstenfeld
Uitgever Groen / Jongbloed (2011)
Paperback 240 pag.
€ 17,50
ISBN: 9789058299994
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl
Vandaag de dag is de Holocaust het symbool van het absolute kwaad. Deze symboolfunctie brengt een groot
risico van misbruik met zich mee. De vertekening van de massamoord op de Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog kent allerlei vormen.
Ontkenning van de Holocaust is de meest bekende. Het omkeren van de Holocaust door Israël en de Joden voor te stellen als de nieuwe
nazi's is een zeer verregaande vorm van vertekening.
In 'Verwrongen beelden van de Holocaust' bespreekt Manfred Gerstenfeld deze en andere vormen van Holocaustmisbruik. Hij geeft bij elk
soort misbruik vele voorbeelden, die hij op grondige wijze analyseert. Ook bespreekt hij de motieven die achter de verschillende vormen
schuilgaan. In het laatste hoofdstuk beschrijft Gerstenfeld hoe deze geschiedenisvervalsingen bestreden kunnen worden.
Dit boek toont vasthoudendheid, grondig onderzoek en moed. Hoe nodig het is, blijkt uit de vastberadenheid om het schandelijke misbruik
en de ontkenning van de Holocaust te ontmaskeren en aan de kaak te stellen - Elie Wiesel
Recensie Het verval...
Interviews in de Dagelijkse Standaard 19-4-2011:
1. Het dier is in opmar (deel 1)
2. NOS-journaal is
staatsantisemitisme (dl.2)
( Onderzoek NOS-journaal Israel | Waarnet )
3. Excuses voor deportaties (deel 3)
5 RECENSIES
5. Profetisch Perspectief - december
2011 - www.profetischperspectief.nl
 Hoe twijfel en leugen
worden gezaaid
Recensie door G. Hette Abma
Al bijna twintig boeken heeft dr. Manfred Gerstenfeld, de bestuursvoorzitter van het Jerusalem Centre for Public Affairs, op zijn naam
staan. Ze verschenen in maar liefst zeven talen. Vorig jaar publiceerde hij het geruchtmakende boek Het verval, Joden in een stuurloos
Nederland. Naar aanleiding daarvan ontstond onder meer een stevig debat over de vraag of Joden in de toekomst nog wel deel uit kunnen
maken van de Nederlandse samenleving, aangezien die hoe langer hoe meer beheerst wordt door antisemitische tendensen.
In zijn recente boek Verwrongen beelden van de Holocaust toont hij aan hoe de herinnering aan de Holocaust verworden is tot
geschiedvervalsing in de meest abjecte vormen.
Manfred Gerstenfeld toont het scala aan misleidende opvattingen dat bestaat over de Holocaust. Hij somt maar liefst acht categorieën
op, die hij met de nodige voorbeelden illustreert. Vanwege de grote hoeveelheid informatie moest hij een selectie toepassen. De meest
rigoureuze misleiding is wel de ontkenning van de Holocaust. Zoals bekend neemt de president van Iran daarbij het voortouw. In zijn
onbewimpelde antisemitisme probeert hij het Joodse volk en de staat Israël te demoniseren. Enerzijds ontkent hij dat er een Holocaust
is geweest, anderzijds is hij uit op de vernietiging van Israël. De auteur wijst ons erop dat het heel goed mogelijk is dat Ahmedinejad
dit doet om de reactie van het Westen te peilen. Het feit dat de reacties beperkt blijven tot woorden, kan voor hem een indicatie zijn
dat er ook niet veel zal gebeuren als Iran verder gaat met zijn nucleaire programma. Het is een soort `politieke lakmoesproef'.
Het extreem misdadig karakter van de Holocaust brengt niet zich mee dat deze term zich prima leent voor metaforisch gebruik voor hen die
het absolute kwaad willen typeren. Vervuld van haatgevoelens zijn er ook steeds mensen die in het publieke debat de herinnering aan de
genocide op de Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog misbruiken voor eigen doeleinden. Bepaalde aspecten worden aangegrepen om
tegenstanders te bestrijden. Vaak zijn dat uitgerekend de Joden en uiteraard de voor hun identiteit zo belangrijke staat Israël. Goed
gedocumenteerd en indringend weet Gerstenfeld hierover te schrijven. Zijn publicatie helpt je om verontrustende fenomenen te onderkennen
en er de strijd tegen te kunnen aanbinden.
Acht aspecten
Welke acht aspecten van de geschiedvervalsing noemt Gerstenfeld?
Allereerst noemt de schrijver de rechtvaardiging van de Holocaust. Het is typisch antisemitisch om Joden zelf de schuld te geven van de
haat die tegen hen bestaat. De nazi's stelden hen verantwoordelijk omdat zij de financiële en politieke problemen in Duitsland hadden
veroorzaakt. De naoorlogse historicus Ernst Nolte beweerde, dat `de reden van de Jodenvervolging was gelegen in de provocerende
uitspraken die joden zelf deden'. Wat lasterlijk om de slachtoffers aan te wijzen als schuldigen!
Ten tweede is er de ontkenning van de verschrikkingen van de Jodenvervolging. `Er waren geen gaskamers,' zo luidt de bekende redenatie.
De meeste Joden zijn in de kampen aan ziekten gestorven. Het was niet de bedoeling van de nazi's om hen te laten omkomen. Hitler wist er
ook niets van af. Ook speelt de onderschatting van het gruwelijke gebeuren een rol. Er zouden veel minder Joden zijn omgekomen dan zes
miljoen.
In de derde plaats komt het voor dat men wel erkent dat de Holocaust heeft plaatsgevonden, maar dat de eigen verantwoordelijkheid ervoor
wordt ontkend of afgezwakt. Veel landen zien zich als slachtoffer van wat de Duitsers op hun geweten hadden. Diverse voorbeelden krijgen
we voorgeschoteld. Ze worden door Gerstenfeld op grondige wijze geanalyseerd. Dit kan ons helpen alert te zijn als zo'n vorm van
misbruik van de Holocaust zich in de actuele situatie opeens voordoet.
Als vierde aspect wordt genoemd de gewoonte om de niet-Joodse aspecten van de Holocaust te benadrukken. In de DDR en de Sovjet-Unie werd
dat gedaan. Maar het kan ook in ons land gebeuren bij de herdenking van de Sjoa.
Als vijfde voorbeeld noemt de schrijver de tendens de Holocaust gelijk te stellen met andere gebeurtenissen. Met de bedoeling de
misdaden van de nazi's te verbloemen of te bagatelliseren.
Veel voorkomend is - in, de zesde plaats - de omkering van de Holocaust. Men zegt dan dat Israël zich net zo tegenover de Palestijnen
gedraagt als Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog ten opzichte van de Joden.
Dit is een zeer verregaande vorm van vertekening. Dan klinkt de leus: `De slachtoffers zijn nu daders geworden.' En ook: 'De Joden of de
Israëli's zijn de nazi's van nu.' In de Arabische en islamitische wereld hoor je dit soort uitspraken, maar ook in ultralinkse kring
worden Joden met dit soort beweringen in een kwaad daglicht gesteld. Ook via de media horen we vergelijkbare uitspraken over de
zogenaamde 'bezette' gebieden, zoals
bijvoorbeeld van Antoine Bodar recentelijk bij Pauw en Witteman.
In de zevende plaats noemt Gerstenfeld de trivialisering van de gruwel van de Holocaust door ideologisch gemotiveerde activisten. We
zien dit frequent gebeuren bij de strijd tegen de schending van mensenrechten, abortus, of ook het slachten van dieren en
milieuproblemen.
En ten achtste de pogingen de herinneringen aan de Holocaust uit te wissen. Met de typerende redenering dat Joden er teveel over praten
en dat ze van die gebeurtenissen misbruik maken.
Met het kort noemen van deze acht aspecten laat ik heel veel belangwekkends onbesproken. Ik wil dan ook iedereen het advies geven dit
boek te lezen en met regelmaat te herlezen. We moeten alert zijn op het telkens terugkerende gesjoemel met de geschiedenis van de
Holocaust.
Er gebeurt zoveel rond deze problematiek dat het boek direct na verschijnen al niet meer up to date is. Toch beveel ik het boek aan,
omdat het je bewust maakt van vormen van geschiedvervalsing in gesprekken, in kranten of op tv. Een geschiedvervalsing die niet alleen
schandalig is, maar ook heel schadelijk.
Met volle instemming citeer ik de reactie van Elie Wiesel op de verschijning van dit boek: 'Het toont vasthoudendheid, grondig onderzoek
en moed. Hoe nodig het is, blijkt uit de vastberadenheid om het schandelijke misbruik en de ontkenning van de Holocaust te ontmaskeren
en aan de kaak te stellen.'
4. Israel en de Bijbel - 1 juni 2011 - www.israelendebijbel.nl
Hoe twijfel en leugen worden gezaaid
Recensie door Christian Stier
Vorig jaar verscheen het boek 'Het verval' van Manfred Gerstenfeld, dat als subtitel draagt 'Joden in een stuurloos Nederland'. Een
onthullende paperback waarin hij het snelgroeiende antisemitisme in Nederland bespreekt. Inmiddels is er een nieuw onthullend boek van
zijn hand verschenen met als titel: 'Verwrongen beelden van de Holocaust'.
Commotie over uitspraak Bolkestein
Waarschijnlijk herinnert u zich nog wel de commotie die ontstond door een opmerking van Frits Bolkenstein in Gerstenfelds eerste
boek. In een persoonlijk gesprek met de auteur had hij gezegd dat Joden zich moeten realiseren dat er voor hen in Nederland geen
toekomst is en ze hun kinderen het beste kunnen aanraden naar Amerika of Israël te emigreren. Dat zijn citaat uit de context werd
gerukt en door sommigen zelfs als antisemitisch werd bestempeld, doet aan Bolkestein geen recht. Bij Pauw en Wittemani gaf hij
verschillende voorbeelden van antisemitische incidenten en uitte zijn zorgen over de forse groei van jodenhaat en het wegkijkgedrag in
Nederland.
Het viel mij op hoe iedereen hem tijdens dat interview glazig zat aan te kijken. Is het antisemitisme
werkelijk zo grootschalig? Zoveel Jodenhaters kent Nederland toch niet? Projecteert Bolkestein niet teveel de Tweede Wereldoorlog op de
situatie van vandaag? Het is opvallend hoe weinig aandacht er is voor het toenemende antisemitisme. Steeds vaker zien we dat dit soort
incidenten worden verbloemd, verdraaid, gebagatelliseerd of simpelweg genegeerd.
Groeiende geschiedvervalsing
Inmiddels schreef Gerstenfeld zijn volgende boek: 'Verwrongen beelden van de Holocaust', waarin hij uitgebreid ingaat op de
groeiende geschiedvervalsing met betrekking tot de Holocaust. Met acht verschillende voorbeelden laat Gerstenfeld zien hoe de Holocaust
op sluwe wijze wordt vervalst en misbruikt: door ontkenning, bagatellisering of zelfs omkering van de Holocaust waarmee Joden tot 'de
nieuwe nazi's' worden gemaakt.
Een nieuwe Holocaust?
In de inleiding somt Gerstenfeld een aantal recente Holocaust gerelateerde gebeurtenissen op en eindigt met de vraag of 'de
Holocaust zich zou kunnen herhalen'. Een retorische vraag, zo lijkt het wel, als je de ontwikkelingen die Gerstenfeld beschrijft op je
in laat werken. "Iran heeft vele malen gezegd dat Israël uit het Midden-Oosten 'verwijderd' moet worden. Veel experts vinden dat
Iran niet ver af is van het produceren van de eerste atoombom. De regering van Obama liet Israël in augustus 2010 weten dat het een
jaar of misschien wat langer zou duren voordat Iran een kernwapen zou hebben."
Twijfel en leugen
Wat mij het meest raakt in het boek is de sluwe wijze waarop eerst twijfel over de Holocaust wordt gezaaid en vervolgens de ernstige
feiten worden gemarginaliseerd. Een geweldige tactiek van satan!
Een door Gerstenfeld aangehaald voorbeeld is het interview van de Zweedse televisie eind 2009 met Richard Williamsen. De bisschop
ontkent dat Joden vergast werden en schat het aantal vermoorde Joden tussen de 200.000 tot 300.000.
Toen ik het interview op internet bekeek, verbaasde ik mij over zijn argumenten, zoals de bewering van een 'expert' dat de deuren van de
gaskamers nooit gas hadden kunnen tegenhouden, en dus ook dodelijk had moeten zijn voor mensen in de directe omgeving.
Gerstenfeld merkt terecht op: "Met de toename van de ontkenning lijken de argumenten van de ontkenners verder door te dringen in de
westerse maatschappij. Dit is deels indicatief voor het postmoderne gedachtegoed. Alles wat gebeurd is, kan ontkend worden, zelfs als
het voor onze ogen is gebeurd". Wat moet de toename van Holocaust-ontkenning hard en frustrerend zijn voor Holocaust-overlevenden
die hun familie op verschrikkelijke wijze hebben verloren en deze dingen voor hun ogen hebben zien gebeuren.
Facebook
Ook belangrijke media als Facebook spelen een grote rol in de ontkenning. "Het meest alarmerend is dat Facebook, hoewel het nog
steeds hatelijke meldingen verbiedt, besloten heeft op het platform holocaustontkenning toe te staan", aldus Andre Oboler, een
expert op het gebied van antisemitisme op internet.
Holocaust-ontkenning in Midden-Oosten
Een ander sterk voorbeeld van Holocaustontkenning en het zaaien van twijfel in vooral de Arabische landen, zijn natuurlijk de
publieke uitspraken van de Iraanse president Ahmadinejad. "Wij geloven er (de Holocaust) niet in, maar als het waar was, stellen
wij de Europeanen de volgende vraag: is de moord op onschuldige Joden door Hitler een reden om de bezetters van Jeruzalem te steunen? De
Europeanen zouden een deel van hun eigen land beschikbaar moeten stellen, zodat de Joden een eigen staat kunnen stichten in Duitsland,
Oostenrijk of in andere landen", aldus Ahmadinejad.
Uit een in 2009 uitgevoerd onderzoek door de universiteit van Haifa, blijkt dat 'meer dan 40% van de Israëlische Arabieren gelooft dat
de Holocaust nooit heeft plaatsgevonden, terwijl dit in 2006 gold voor 28%'.
Omkering van de Holocaust
Behalve de Holocaustontkenning gaat Gestenfeld ook in op de omkering van de Holocaust, waarbij Israël en de Joden worden
voorgesteld als nazi's. Israël zou zich nu tegen de Palestijnen gedragen zoals Duitsland zich in de Tweede Wereldoorlog opstelde
tegenover de Joden. Slachtoffers zouden nu daders zijn geworden. "Deze omkering komt op verschillende manieren tot uiting: in
gesproken en geschreven teksten en in visuele media zoals cartoons, graffiti en plakkaten." Er wordt daarbij veel gebruikgemaakt
van nazisymbolen en genocidale terminologie.
Ontjoodsing van de Holocaust
Ook gaat Gestenfeld in op de ontjoodsing van de Holocaust. Zo wordt de term 'Holocaust' opgerekt tot ook niet-Joden die zijn omgekomen.
Een trend waardoor steeds minder aandacht wordt geschonken aan de Joodse achtergrond van de slachtoffers en de benadrukking van
niet-joodse aspecten van de Holocaust. "In de Sovjet-Unie werd de Holocaust stelselmatig ontjoodst doordat Joodse slachtoffers
inbegrepen werden in lokale slachtoffers. Er werd geen aandacht gegeven aan het feit dat ze vermoord waren omdat ze Joden
waren."
Een ander voorbeeld is het Jood-zijn van Anne Frank en de Jodenvervolging die in boeken en toneelstukken steeds vaker buiten beschouwing
worden gelaten.
Wat te doen?
Een trieste ontwikkeling is ook dat steeds meer mensen vinden dat Joden teveel de Holocaust naar voren brengen. In 2005 bleek dat
'48% van de Duitsers vindt dat Joden nog 'te veel praten' over de Shoah. Bovendien zou 65% het liever niet meer willen hebben over de
periode van 1933 tot 1945".
Gestenfeld eindigt zijn boek met het belang dat ook Simon Wiesenthal altijd heeft benadrukt, om historisch materiaal en
getuigenverklaringen over de Holocaust in onderwijs, musea, boeken, video's, enzovoort, onder de aandacht te blijven brengen.
Laten ook wij als gelovigen waakzaam zijn! Wij weten wie "de vader van de leugen" (Joh. 8:44) is, die twijfel en haat zaait!
Laat u niet te snel meesleuren door wat de media u voorspiegelen, maar "Wees nuchter en waakzaam; want uw tegenpartij, de duivel,
gaat rond als een brullende leeuw, op zoek naar wie hij zou kunnen verslinden" (1 Pet. 5:8).
En veronachtzaam het profetisch woord niet (2 Pet. 1:19)!
Want wij (kunnen) weten welke tijden nog komen gaan! Laten we blijven bidden voor het Joodse volk, hopende dat nog velen hun Messias
zullen vinden! Want alleen Hij kan rust en vrede in harten geven!
3. Nederlands Dagblad - 9 april 2011 - www.nd.nl
‘De Joden zijn nazi’s’
Recensie door Jan van Benthem
BIELEFELD - De staat Israël wordt door bijna de helft van de Europeanen gezien als misdadig, want gericht op het uitroeien van de
Palestijnen. Vooral 'verwrongen beelden van de Holocaust' geven voedsel aan deze opvatting, stelt dr. Manfred Gerstenfeld.
Het is goed raak in de jongste studie van de Universiteit van Bielefeld over intolerantie en vooroordelen in Europa. In het in acht
Europese landen uitgevoerde onderzoek blijkt dat de staat Israël en de Joden in een snel tempo aan sympathie inboeten.
De onderzoekers legden aan achtduizend Europeanen stellingen voor die het optreden van Israël vergelijken met de Nazicampagne om de
Joden uit te roeien. De resultaten zijn zorgwekkend. Vier op de tien van de achtduizend ondervraagde Europeanen beamen de stelling dat
ze 'gezien de politiek van Israël begrijpen waarom mensen de Joden niet mogen'. Bijna de helft is van mening dat 'Israël een
uitroeiingsoorlog tegen de Palestijnen voert'. En in Polen, het land waar in Auschwitz de Holocaust tot een gruwelijk hoogtepunt kwam,
vindt bijna driekwart van de burgers dat 'Joden er een voordeeltje uit proberen te slaan dat ze slachtoffers van de nazi's waren'.
Volgens de leider van het onderzoek, dr. Beate Küpper, toont de studie aan dat er 'een sterk antisemitisme bestaat dat is verbonden met
het bestaan van de staat Israël'.
Nieuwe nazi's
De Nederlands-Israëlische auteur Man-fred Gerstenfeld had deze trend al eerder gesignaleerd. In
zijn donderdag verschenen boek Verwrongen beelden van de Holocaust beschrijft hij hoe door ontkenning, bagatellisering of zelfs omkering
van de Holocaust de Joden tot 'de nieuwe nazi's' worden gemaakt. Drie dagen voor de presentatie van Gerstenfelds boek was Thomas von der
Dunk in zijn opinieblog op de website van de Volkskrant daar een voorbeeld van. In een reactie op de moord op een Joods gezin in de
nederzetting bij Itamar schreef hij: 'De familie bewoonde een roversnest. Wie willens en wetens kiest voor de bouw van een huis op het
land van een ander die door een onwettige overheid van dat land is beroofd, moet niet zeuren als hij dat met de dood bekoopt'. De
regering van Israël is hier 'een onwettige overheid', het jonge kolonistenechtpaar met drie kleine kinderen die in bed de keel werd
doorgesneden, de rovers.
In een gesprek met het Nederlands Dagblad stelt Gerstenfeld dat van de verdraaiing van de Holocaust, de 'omkering' het belangrijkst is.
'Dit is een van de grootste gevaren voor Israël. De Holocaust is het symbool van het kwaad in z'n ergste vorm. Door het optreden van
Israël daarmee gelijk te stellen, maak je Israël tot het kwaad. Maar als Israël inderdaad met een uitroeiingsoorlog tegen de
Palestijnen bezig zou zijn, zoals de nazi's dat deden, waarom zijn er nu dan nog zoveel Palestijnen?'
Dat zulke praktische vragen niet worden gesteld en de vernietigingsmachinerie van de nazi's wordt gelijkgesteld met de aanvallen van
Israël op bijvoorbeeld de raketbrigades van Hamas, wijdt Gerstenfeld aan 'de postmodernistische samenleving, waarin de meeste mensen te
lui zijn om over de geschiedenis na te denken. Het collectief geheugen is daardoor gefragmenteerd en daardoor zijn er nauwelijks of geen
gemeenschappelijke waarden meer.'
Levensbedreigend
Een dergelijke samenleving, waar primaire emoties de houding bepalen, ziet Gerstenfeld als groot risico voor Israël als Joodse staat.
'Er zijn drie levenbedreigende situaties voor Israël. Ten eerste: Iran krijgt een atoombom en gebruikt die om de Joodse staat van de
kaart te vegen. Ten tweede: Pakistan wordt een failed state en de atoombommen vallen in handen van terroristen. Maar het derde gevaar
speelt zich nu al af en is wat Irwin Cotler (voormalig minister van Justitie in Canada, red.) 'de methode van de duizend sneden' noemt.
Iedere snee is niet diep genoeg om Israël te doden, maar na duizend boycots, resoluties, sancties en Goldstone-commissies kan de staat
niet langer overeind blijven. Bij dat proces is de omkering van de Holocaust essentieel.'
'Om dit te voorkomen is goed onderwijs nodig. Wat de Holocaust was, wat er is gebeurd, moet op scholen onderwezen worden, in musea
worden getoond, in films worden uitgebeeld. Dat is niet alleen voor Israël belangrijk, het helpt ook te begrijpen waar Europa als
samenleving naartoe gaat. Want de visie op de Holocaust en de Joden is ook een lens op Europa zelf.'
N.a.v. Manfred Gerstenfeld, Verwrongen beelden van de Holocaust,
Uitgeverij Groen, 224 pag., € 17,50
2. Israel
Aktueel - april 2011 - http://christenenvoorisrael.nl
Weinig onderzoek Holocaustmisbruik
"In mijn jeugd in Amsterdam deed de conciërge van de Joodse school gewoon open als er gebeld werd. Hij keek niet eerst op de
monitor om te zien wie er voor de deur stond. Om de school heen stond geen muur, want er werden geen veiligheidsmaatregelen getroffen.
Ik bezocht toen ook zonder complicaties de synagoge. Als ik nu ga, vraagt iemand van de bewaking me: 'Meneer wie bent u?' Ze stellen me
vragen en ik moet uitleggen wie ik ben. Ik mag pas naar binnen als ze zeker weten dat ik met goede intenties kom."
Boekrecensie/interview door Alfred Muller
Als dr. Manfred Gerstenfeld tegenwoordig Nederland bezoekt, ziet hij de verschillen met het Nederland dat hij in 1964 op 27-jarige
leeftijd verliet. Hij ziet de veranderingen die Nederlanders in Nederland niet zien, omdat ze daarvoor te geleidelijk gaan.
Vorig jaar publiceerde hij zijn conclusies in zijn boek Het verval: Joden in een stuurloos Nederland. Het werd in november door
uitgeverij Van Praag in Amsterdam gepubliceerd. Wat groot opzien baarde was de opmerking van de politicus Frits Bolkestein.
Gerstenfeld schrijft: "Frits Bolkestein zei me eens dat Joden zich moeten realiseren dat er voor hen in Nederland geen toekomst is,
en dat ze het beste hun kinderen kunnen aanraden naar Amerika of Israël te emigreren. In ons gesprek bleek dat hij die conclusie trok
uit de problematische situatie die hij voor Nederland voorzag wat betreft de niet geslaagde integratie van vooral veel moslimimmigranten
en de problemen die dat voor bewuste Joden in de toekomst met zich mee zou brengen."
Symbolische betekenis
In dit boek weidt hij uit over de rol van Joden in de Nederlandse samenleving en de wijze waarop Joden worden gebruikt om naar de
rest van de samenleving te kijken.
"Joden in Nederland vormen maar een kleine groep", vertelt Gerstenfeld in zijn woning in Jeruzalem. "Maar ze hebben een
belangrijke symbolische betekenis. Ze zijn figuren waarop haat wordt geprojecteerd. Dat heeft zich vastgezet in de taal. Vroeger zei men
'rotjood', nu 'kankerjood'.
Joden werden ook gebruikt voor politieke doeleinden. Toen bijvoorbeeld de wet uitkering slachtoffers (WUV) erdoor kwam, werden ook
Indische Nederlanders erbij betrokken. Daar was het oorspronkelijke initiatief niet voor bedoeld. Dat is op zichzelf goed. Waar ik tegen
ben is het gebruik van Joden als instrument voor andere doelen. Joden worden ook gezien als verantwoordelijke vertegenwoordigers van
Israël, terwijl ze Nederlanders zijn."
Gerstenfeld stelt dat in de geschiedenis de positie van Joden een indicator is geweest voor het karakter van de maatschappijen waarin
zij leefden. "Nederland is niet gemakkelijk te ontleden. Het heeft 16,5 miljoen inwoners, is geseculariseerd en de normen en
waarden zijn vervaagd. Daarom hebben mensen een lens nodig om Nederland te bestuderen. Een van de beste lenzen zijn de Joden. Deze
kleine groep heeft veel interactie met de grote Nederlandse gemeenschap. Men kan makkelijker de interactie van dit kleine groepje
bestuderen dan die 16,5 miljoen mensen. Niet dat die kleine groep de rest reflecteert, maar door die interactie kun je het geheel beter
zien."
Antisemitisme
Op 7 april is Gerstenfeld in Nijkerk een van de sprekers op een door Christenen voor Israël georganiseerde conferentie over
antisemitisme. Daar zal hij zijn nieuwe boek presenteren ‘Verwrongen beelden van de Holocaust’, dat Uitgeverij Groen in Heerenveen
uitgeeft. Het boek is al uit in het Engels onder de titel ‘The Abuse of Holocaust Memory: Distortions and Responses’. Een aantal
essays en interviews over andere landen aan het einde van de Engelse
editie worden niet in het Nederlands vertaald. In de Nederlandse editie zijn echter voorbeelden toegevoegd, die betrekking hebben op de
Nederlandse situatie.
ln zijn nieuwe boek wijst Gerstenfeld op de manieren waarop de Holocaust wordt vervalst en misbruikt. Hij signaleert acht verschillende
manieren. Slechts een ervan is bij de meesten bekend: de Holoeaustontkenning. Holocaustontkenners beweren bijvoorbeeld dat de Duitsers
geen gaskamers gebruikten om mensen te vermoorden. Deze leugen gaat vaak vergezeld van de bewering dat de Joden in de kampen aan ziektes
stierven. Een variatie hierop is de kreet dat er geen zes miljoen, maar veel minder Joden zijn vermoord.
Holocaustomkeer
Gerstenfeld stelt dat de andere zeven manieren nauwelijks zijn bestudeerd. "De tweede manier is de belangrijkste: de omkeer van
de Holocaust. Holocaustomkeerders beweren dat Israël zich tegenover de Palestijnen gedraagt zoals de Duitsers zich tegen de Joden in de
Tweede Wereldoorlog gedroegen. Tot de slogans die ze gebruiken behoort: 'De slachtoffers worden de daders.' Deze vorm van
Holocaustomkeer komt veel voor in kringen van ultralinks en moslims.
De derde is de Holocaustrechtvaardiging. Neonazi's en sommige moslims zeggen dat Hitler gelijk had dat hij de Joden liet doden en dat
men daar nu verder mee door moet gaan.
De vierde is de trivialisering van de Holocaust. Dat gebeurt door het gebruik van termen als 'abortusholocaust', 'rokersholocaust' of de
'kippenholocaust'.
De vijfde is de Holocaustgelijkstelling. Dat gebeurt bijvoorbeeld als iemand zegt: 'Obama is een nazi'. Een ander voorbeeld is als
GroenLinks-Kamerlid Tofik Dibi vindt dat scholen niet alleen onderwijs moeten geven over de Holocaust maar ook over de Nagba. Dat is een
vervalste gelijkstelling. De Nagba was een Arabische poging van massamoord op Joden, die mislukte."
Universalisering
"De zesde is de universalisering van de Holocaust. Hierbij laat men bijvoorbeeld het Jood-zijn van Anne Frank buiten
beschouwing. De Holocaust wordt op deze manier als het ware 'ontjoodst'.
De zevende is het uitwissen van de herinnering aan de Holocaust. Mensen zeggen bijvoorbeeld: "Joden praten te veel over de
Holocaust", en: "Joden misbruiken de Holocaust voor allerlei doelen." Of men bouwt op een plaats waar een
concentratiekamp stond een ander gebouw zonder dat er bijvoorbeeld een gedenkplaat komt. In Belgrado staat er zelfs een nachtclub op de
locatie van een vernietigingskamp.
Ten slotte is er de achtste vorm van misbruik, namelijk het ombuigen of het witwassen. Daarbij zeggen mensen bijvoorbeeld: 'Wij Hongaren
of wij Roemenen hebben niets gedaan. Er was een Holocaust, het was verschrikkelijk, maar het waren de Duitsers en Oostenrijkers die die
uitvoerden'."
1. Het Vrije
Volk - 4 april 2011 - www.hetvrijevolk.com
Nieuw Boek van Manfred Gerstenfeld
Verwrongen beelden van de Holocaust
Geschiedvervalsing onder de loep
Recensie door KeesjeMaduraatje
Het is een thema dat in Het Vrije Volk al vaak besproken is: Het gebruik van de Holocaust voor eigen
politieke doelen. Manfred Gerstenfeld heeft alle verschuivingen, verdraaiingen, ontkenningen, versimpelingen, verzachtingen, de
ontjoodsing en omkeringen van de Holocaust eens op een rijtje gezet en er een mooi boek over geschreven. Op 7 april wordt het boek,
tijdens het antisemitismecongres in Nijkerk gepresenteerd.
Ik heb al enkele hoofdstukken van het boek kunnen lezen en zoals ook bij de vorige boeken van Manfred Gerstenfeld staan er feiten en
observaties in, die je net weer op een ander been zetten, qua interpretatie van het antisemitisme. Je denkt dat je alles al weet en dan
is het net anders.
Zo ben ik er de laatste jaren van uitgegaan dat de ontjoodsing van de persoon Anne Frank en alle activiteiten die rond haar persoon en
haar geschiedenis worden georganiseerd een typisch links verschijnsel van de jaren zeventig en tachtig is geweest. We wisten wel dat de
Anne Frank Stichting wel allerlei tentoonstellingen over de dictatuur in Chili en over het Lijden van het Palestijnse Volk organiseerde,
maar dat de onderdrukking van Joden in de Sovjet Unie geen enkele keer door de Anne Frank Stichting is gethematiseerd.
De uitreispogingen van onder andere Nathan Sharansky uit de Sovjet Unie is een typisch ‘rechts’ thema en werd als zodanig niet door
de Anne Frank Stichting aangekaart. Waarom zou je weg willen uit een linkse heilstaat? Ik bedoel maar. Ook het hele thema antisemitisme
werd door de Anne Frank Stichting liever onder de noemer "rassendiscriminatie", of gewoon "discriminatie" gevat.
Door die houding wordt de specifiek Joodse identiteit van Anne Frank en de reden van de Jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog
ontkend en weggemoffeld.
Bovendien wordt de actualiteit daardoor gekoppeld aan de verschikkingen van de Tweede Wereldoorlog en worden onvergelijkbare
gebeurtenissen op één lijn gesteld. Het maakt nog wel een verschil of een Surinamer op grond van huidskleur en komaf geen baan krijgt
of dat je in een trein naar Polen weggevoerd wordt en in een vernietigingskamp vergast.
Nu blijkt echter dat de ontjoodsing van Anne Frank al direct na de Tweede wereldoorlog is begonnen en dat er zelfs een proces tegen Otto
Frank, de vader van Anne, is gevoerd om die ontjoodsing tegen te gaan. In de eerste Amerikaanse uitgaven van het Dagboek van Anne Frank
is zelfs het feit dat ze Joods is geheel weggelaten. Dat was geheel nieuw voor mij. Juist de laatste 15 jaar is de Joodse identiteit van
Anne Frank weer meer naar voren gekomen. Terwijl ik op grond van de hele islamisering en verlinksing van de samenleving zou verwachten
dat het andersom is.
Dit soort analyses kun je in het boek Verwrongen beelden van de Holocaust van Manfred Gerstenfeld lezen en ik ga de komende tijd de
overige hoofdstukken met interesse lezen.
|
