www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

1 RECENSIE

Loodwit
Mariëlle Kramer
Uitg. Kok, Kampen, 2011
217 blz. € 16,90
9789043518697
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Het is 1942. Een onzekere tijd. Hadewich wacht niet langer en begint met een dagboek. Want het verhaal moet verteld worden. En zij is de aangewezen persoon om het haar kleindochter te vertellen.

Het dagboek is bestemd voor Johanna, haar twaalfjarige oogappel. Voor als ze later achttien wordt en zij, Hadewich, er wellicht niet meer zal zijn. Met het schrijven aan Johanna blikt ze terug op haar leven, op de beslissingen die ze ooit nam en die ze nu betreurt. Ze spreekt zich voor het eerst uit over de dood van haar dochter, de tante van Johanna. Een familiegeheim dat ze nooit had willen prijsgeven moet boven tafel komen. Het is oorlog, maar daar is Johanna niet mee bezig. Meer vraagt zij zich af waarom haar broertje geen vriendjes heeft, hoe het zit met Jannie (die ongelukkig is) en waarom haar tante Saskia dood is. En waarom de Jodensteeg Jodensteeg heet.

Mariëlle Kramer (1964) volgde na de HAVO en de Evangelische Hogeschool de opleiding tot A-verpleegkundige. Vervolgens volgde ze de opleiding tot gespecialiseerd kinderverpleegkundige. Sinds 2005 is ze werkzaam in een boekhandel.
Mariëlle schreef columns in verschillende bladen, werkte mee aan een kinderbijbel voor meisjes en schreef enkele boeken over het leven in een gezin met kinderen met een handicap: Maar verder gaat alles goed en Wiel. Naar aanleiding van Wiel werd ze geïnterviewd door het vrouwenmagazine Eva (voorjaar 2009). Mariëlle is getrouwd en moeder van drie kinderen.

Meer boeken: Verder gaat alles goed...

1. Nederlands Dagblad - 26 maart 2011 - www.nd.nl

Mariëlle Kramer schrijft een eigenwijze debuutroman over de Tweede Wereldoorlog.
Dagboek van oma en haar kleindochter

Een oma en haar kleindochter vertellen over hun leven in de Tweede Wereldoorlog. Maar er zijn ook familiegeheimen die om opheldering vragen.

Recensie door Linda Stelm

Er zijn al veel boeken geschreven, die zich afspelen in de Tweede Wereldoorlog. Meestal gaat het over de heldendaden van het verzet. Mariëlle Kramer kiest ook voor de setting ’40-’45, maar pakt dat op een heel eigen wijze aan. Haar verhaal gaat over gewone mensen die niets anders willen dan ongeschonden de oorlog doorkomen. Het verhaal bestaat uit dagboekfragmenten. De hoofdpersonen zijn Hadewich, haar dochter Saskia en haar kleindochter Johanna. Hadewich en Johanna houden beiden een dagboek bij. ‘Tante’ Saskia is de grote afwezige, maar toch draait het hele verhaal om haar.

De roman begint in juni 1941. Hadewich schrijft voor het eerst in haar dagboek. Ze doet dit voor haarzelf, maar ook voor haar twaalfjarige kleindochter. Hadewichs verleden is niet brandschoon. Ze heeft fouten gemaakt, en daarvoor wil ze haar kleindochter behoeden. ‘Het is uitgesloten dat je de hele geschiedenis nú al te horen krijgt, op je twaalfde. Graag zou ik je op je achttiende persoonlijk op de hoogte willen stellen, alleen weet ik natuurlijk niet of ik dan nog leef’, zo noteert Hadewich op 13 juni 1941.

Gaandeweg de dagboekfragmenten doet Hadewich echter meer dan bekentenissen. Ze vertelt over haar buren, over het schildersbedrijf van haar man en zoon en hoe ze de oorlog probeert door te komen. ‘Als we er maar levend doorkomen’, is haar wens. In Hadewichs buurtje worden echter ook kleine ‘verzetsdaden’ gepleegd. De buurvrouw hangt haar wasgoed op in de volgorde rood-wit-blauw, er doen anti-Hitlergedichten de ronde en Hadewichs man en zoon gooien bocht door de verf die ze aan de Duitsers verkopen. 

Vlak nadat Hadewich een dagboek is gaan bijhouden, doet ze haar kleindochter Johanna er ook een cadeau. De verhalen van de oude vrouw en het kind lopen zo op een mooie manier door elkaar heen. Ze maken zich zorgen om verschillende dingen, maar soms raken de verhalen elkaar. Johanna is nieuwsgierig naar tante Saskia. 
Wat is er met haar gebeurd?

Dat de mannen in Hadewichs familie een schildersbedrijf runnen, is niet toevallig. Kramer is zelf telg uit een schildersfamilie. Ze werkt in een boekwinkel, schrijft regelmatig columns en heeft ook enkele non-fictietitels op haar naam staan. Mariële Kramer heeft met Loodwit een veelzijdige roman geschreven die nieuwsgierig maakt naar haar volgende verhaal.