|
www.vergadering.nu Recensie-index www.vergadering.nu
De boeken van Willem J. Ouweneel
2
.
Biblion - 2012 - www.deboekensalon.nl
Boekrecensie door Biblion
De uitgave is het derde deel van een serie over het geloofsleven. In deel 1 en 2 ("Geloofszekerheid" en "Geestelijke groei", a.i.'s 97-09-196-0 en 97-42-220-7) ging het over het ontvangen van Gods genade en Zijn geestelijk leven. Nu ligt de nadruk op het antwoord van de gelovige op alles wat hij mag ontvangen. Het horen en aanvaarden van de boodschap van Jezus heeft ook duidelijk effect op ons dagelijks leven; we worden geroepen metterdaad discipel te zijn.
Dit boek behandelt de diverse aspecten daarvan. Benadrukt wordt het levensgeluk dat uit deze keuze volgt, maar ook de prijs die van je gevraagd wordt; het volgen van Jezus is nooit vrijblijvend. De schrijver is nationaal zeer bekend door vele publicaties op geloofsterrein. Ook in dit boek weet hij de bijbelse boodschap eenvoudig te verwoorden, waardoor er een zeer leerzaam boek is ontstaan. Zeer geschikt voor een ieder die serieus wil leven naar de wil van God.
1
.
Reformatorisch Dagblad
Recensie door ds. C. Bos - 7 juli 1999
Bundel bijbelstudies laat niet de gehéle Schrift aan het woord
Het discipelschap van dr. Ouweneel
"Discipelschap" van W. J. Ouweneel is het
derde deel van een serie van drie uit de reeks "Geloofsleven". Het gaat in deze bundel
om hoofdstukken die eerder als lezingen op diverse plaatsen zijn gehouden, in Duitsland,
Zuid-Afrika en Nederland. Het geheel overziende, beschouwen we het als een soort bijbelstudies,
die soms een verrassend licht op bepaalde teksten laten vallen.
In hoofdstuk vijf -getiteld "Tekenen leren zien"- wordt bij de uitleg van verschillende
evangelieteksten een exegese gegeven die met nadruk rekening wil houden met het speciaal eigene
van elk evangelie, waardoor een voor de hand liggende gemakkelijkheid bij de uitleg -we hebben
veelal te maken met overbekende teksten- wordt vermeden. Als zodanig hebben veel uitspraken ten
opzichte van verschillende aspecten van het discipelschap dan ook hun eigen waarde.
De schrijver zelf zegt in een voorwoord dat het in dit boekje gaat om bijbellezingen die op
verschillende plaatsen gehouden zijn, waardoor een zekere mate van overlapping onvermijdelijk is.
Dit is inderdaad het geval en het maakt dat de lezer die een diepgravende exegetische studie
verwacht, waarbij alles op zijn plaats staat, enigszins teleurgesteld wordt in zijn verwachtingen.
Er worden veel goede dingen gezegd, maar het geheel heeft iets onrustigs en fragmentarisch.
Kader
Zo kunnen we helaas ook niet aan de indruk ontkomen dat er bij verschillende aspecten die bij de
bespreking van het discipelschap aan de orde komen, veel te weinig oog is voor het gehele kader
van de Heilige Schrift.
Te weinig staat op de achtergrond de eenheid van het Oude Testament en het Nieuwe Testament. De
verbondsgedachte, die door heel de bijzondere godsopenbaring heen loopt en die het cement van
eenheid vormt tussen de kerk van het Oude Testament en de kerk van het Nieuwe Testament, is
eigenlijk niet aanwezig.
Daardoor ook krijgen wedergeboorte en heiligmaking, om maar enkele dingen te noemen, meer een
betekenis die opkomt vanuit Gods bemoeienissen met de zondaar als individu dan als vervulling van
Gods verbondsbeloften.
Veel wordt in dit boek gesproken over wedergeboorte en discipelschap, waarbij soms de indruk wordt
gewekt dat er twee soorten wedergeboren mensen zouden zijn. We lezen bijvoorbeeld op blz. 15:
"Als wij ons afvragen of wij discipelen van Jezus zijn, dan moeten wij ons niet alleen
afvragen of wij wedergeboren zijn, maar of wij in de concrete praktijk van het geloofsleven
volgelingen van Jezus zijn." Op blz. 20 wordt het nog sterker uitgedrukt: "Discipelschap
houdt niet alleen maar in dat men wedergeboren is, vergeving van zonde ontvangen heeft en een kind
van God is. Dat zijn slechts de voorwaarden om tot het eigenlijke discipelschap te komen. Als u
wedergeboren bent, als u een echt kind van God bent, maar geen consequente discipel, komt u toch
wel in de hemel. Maar wat mist u dan ontzettend veel! Niet alleen nu, maar ook in de
eeuwigheid!"
Drie mensen
Het lijkt wel alsof er drie soorten mensen zouden zijn: onwedergeborenen, wedergeborenen die
alleen vergeving der zonden hebben ontvangen, en wedergeborenen die daarnaast ook vruchten van de
wedergeboorte voortbrengen.
Dit is (het zal wel goed bedoeld zijn) zielsmisleidend. De gelijkenis van bijvoorbeeld de Wijnstok
en de ranken wordt door Ouweneel wel genoemd, waar toch duidelijk sprake is van twéé soorten
mensen: levende ranken en dode ranken, maar helaas wordt deze gelijkenis niet gezien tegen de
achtergrond van de verbondsgedachte die door heel het Oude Testament heen loopt, waarbij het
begrip wedergeboorte meer vanuit heel de bijzondere openbaring wordt belicht.
Het verwondert dan ook niet dat de doop niet wordt gezien als teken en zegel van Gods verbond,
maar als belijdenis dat men bij Koning Jezus wil behoren (blz. 31). "Zo begint ook voor de
dopeling vandaag de dag in de doop tot Christus de weg van discipelschap op aarde" (blz. 32).
Paulus
Als Ouweneel vervolgens de doop verbindt aan wat de apostel Paulus in 1 Korinthe 10:1 en 2 zegt,
dan wordt bij de uitleg ook daar de verbondsgedachte gemist (blz. 32), want dan wordt
voorbijgezien aan 1 Korinthe 10:5, waar we kunnen lezen: "Maar in het meerder deel van hen
heeft God geen welgevallen gehad..."
Met alle waardering die we voor de inspanningen van de schrijver hebben, moeten we concluderen dat
het uitgangspunt bij deze studies niet gereformeerd is maar dopers, waardoor veel dingen anders
gezegd worden dan wij in de gereformeerde belijdenisgeschriften terugvinden. Er zijn meer
evenwichtige studies denkbaar, waarbij bij de uitleg van allerlei onderdelen en aspecten van het
discipelschap de hele Schrift aan het woord komt.
|
