Terugkeer naar het oude/nieuwe politieke slagveld
Shiloh,
Israel - 31 augustus 2014 -
door David Rubin
Het lijkt voor ieder helder en duidelijk dat het Gaza-staakt-het-vuren nu
vastligt. Het zal leiden tot een periode van ongeveer 1-2 jaar van relatieve rust in de Negev.
Dat is het meest waarschijnlijke scenario in ieder geval, totdat Hamas weer is opgebouwd en herbewapend, en klaar
voor de volgende oorlog. Het is zeker niet onredelijk om te veronderstellen dat zij op dat moment zal worden vergezeld door haar Fatah-partners van de Palestijnse Autoriteit (PA), die zullen hebben gezien dat hun verminderde draagkracht onder de niet-geüniformeerde terroristen, AKA, de meerderheid van het zogenaamde Palestijnse volk, vereist dat ze een actieve
rol spelen in het gewelddadige 'verzet', niet alleen in woorden, maar ook in meer dan sporadische terreuracties. We kunnen ook verwachten, dat zodra die oorlog terugkeert, Hamas en Fatah de actieve steun zullen krijgen van de Islamitische Jihad, en misschien de Islamitische Staat (ISIS), tenzij er tegen die tijd een nieuwe, betoverende jihadistische, en zelfs meer radicale uitloper van Al Qaida naar voren zal zijn gekomen.
Intussen zal het politieke slagveld waarschijnlijk terugkeren naar het bijbelse hartland van Judea en Samaria, de beruchte "West Bank", aangezien de vraag van de Hamas-Fatah-eenheid van de PA om een Palestijnse staat aan de (VN)-Veiligheidsraad van de Verenigde Naties Raad en aan het Internationaal Strafhof (ICC), die regio's zal omvatten.
Dat is de reden dat de aankondiging vanochtend dat Israël de overdrachtzal goedkeuren van 4.000 dunams
(400 hectare)
grond in de sectie Gush Etzion van Judea aan de Israëlische staatscontrole, minstens symbolisch belangrijk is. Ja, elke overdracht van grond aan de officiële Israëlische controle moet
legale juridische procedures passeren, en premier Netanyahu en zijn door de Likoedpartij gedomineerde regering hebben dergelijke grondtransacties in de afgelopen jaren niet gesteund, maar nu is het tijd om stappen in die richting te zetten - om onze rechten op het land te doen gelden.
Met alle respect voor de Gazastrook, die uiteindelijk aan de Israëlische controle zal worden teruggegeven, en die uiteindelijk hersteld zal worden als een welvarend deel van de staat Israël, zal de politieke strijd om het land van Israël duidelijk gewonnen worden in het bijbelse hartland, waar de meest historische steden zijn gevestigd waarover we lezen in de Thora, in de Bijbel. De regio van Gush Etzion, aan de zuidelijke rand van Bethlehem, werd kort na de wonderbaarlijke Israëlische Zesdaagse Oorlog in 1967 hersteld, toen Judea, Samaria, Oost-Jeruzalem, de Sinaï, de Gazastrook en de Golanhoogten door het leger van Israël werden bevrijd. Het is de moeite waard om te onthouden dat de IDF, woest vechtend, met schijnbaar onverklaarbare passie en emotie, de oorlog won in zes dagen, en
rustte op de zevende dag. In dat specifieke geval werd de door de VN-bemiddelde wapenstilstand alleen door Israël overeengekomen, nadat die historisch en strategisch belangrijke regio's volledig waren heroverd. De Almachtige gaf ons een geweldige kans en we grepen het moment. Uiteindelijk hebben de politici, die trouw zijn aan de vorm, die kans verraden door de Tempelberg, en uiteindelijk de Sinaï en Gaza aan onze vijanden te overhandigen.
Ongeveer 47 jaar later is het grootste deel van Judea en Samaria in onze handen, ook al zijn zeven Arabische bezette steden en sommige Joodse gemeenschappen overgedragen aan de Palestijnse Autoriteit, die werd opgericht nadat de Oslo "vredes" afspraken werden vastgelegd aan het eind van 1993. Sinds die politiek gruwelijke dagen hebben we een aantal van de ergste golven van terrorisme gezien in de geschiedenis van Israël.
Weinig mensen blijven nog delen in het paniekerige en zelfs blinde optimisme van een Shimon Peres, die dat proces stimuleerde, of mensen die nog steeds op onverantwoorde wijze de onwerkelijke visie
verkondigen van een nieuw Midden-Oosten in een tijdperk van vrede. Echter, een nieuw soort realistisch optimisme is opgekomen, zoals we een trend gezien hebben bij het Israëlische publiek, die geleidelijk onderzoekt en opnieuw aansluit bij de bijbelse wortels en joodse traditie. Terwijl de rest van de westerse beschaving zich
verwijdert van traditie, familie en bijbels erfgoed, is Israël op weg ernaartoe, op een sterke wijze. Deze trend kan Israëlalleen maar sterker maken
bij de verdediging van zijn geliefde land Israël, dat vertegenwoordigd
wordt in de historische en herstelde steden in Judea en Samaria.
Terwijl onze vijanden naar de VN en het ICC gaan met hun valse beweringen dat wij hun "land" bezetten, dat in feite nooit heeft bestaan en nooit een recht van bestaan had,
zou dit een geschikt moment
zijn voor het Israëlische politieke leiderschap om de Joden in staat te stellen om nogmaals woningen te bouwen en te kopen in
het bijbelse hartland. De officieuze semi-bevriezing van de afgifte van bouwvergunningen voor Joden, samen met de onredelijke bureaucratische beperkingen die onze natuurlijke groei hebben belemmerd, zijn immoreel en politiek onverstandig. Laten we weer beginnen met bouwen.
David Rubin is voormalig burgemeester van Shiloh, Israël. Hij is oprichter en voorzitter van Shiloh Israel Children's Fund en de auteur van verscheidene boeken, waaronder Vrede voor Vrede en De islamitische Tsunami. Hij is te vinden op www.DavidRubinIsrael.com
of op www.ShilohIsraelChildren.org
(Vertaald door Harry Sleijster)