Het suïcidale Zweden en de erkenning van 'Palestina'
Shiloh,
Israel - 17 november 2014 -
door David Rubin
Veel Israëli's waren boos en verontrust door de recente verwarrende en gewaagde zet van Zweden, dat de erkenning verklaarde van een Palestijnse staat, die nooit bestaan heeft, die niet bestaat, en ook niet verdient te bestaan.
Waarom zou Zweden ervoor kiezen om het eerste land te zijn dat de archieven in gaat als de politieke ondersteuner van wat onmiskenbaar een nieuwe islamitische terroristische staat zal worden?
Waarom zou een land dat bekend staat om zijn vrije vrouwen, kiezen om het eerste Europese land te zijn dat de opkomst aanmoedigt van een nieuw onderdrukkend islamitisch land met wetten die mannen toestaan hun vrouwen te slaan, meerdere vrouwen te mogen hebben, en minderjarige meisjes te mogen verkrachten?
Dreigend
Israël zal deze politieke travestie overleven, maar Zweden is in grote problemen. Na een recente spreek-tour door dit voormalige "blonde" land, ben ik meer dan ooit overtuigd dat er iets snel moet gebeuren, als Zweden, een land waarvan de inheemse bevolking bijna is gestopt met het krijgen van kinderen, wil voorkomen dat het wordt overspoeld door de snel groeiende moslimpopulatie. De situatie is in veel andere landen in West-Europa niet beter, waar 20-25% moslimbevolking steeds vaker voorkomt in veel steden, waar straatcriminaliteit welig tiert, en waar de politie niet durft te komen. De dreigende islamitische overname van het nucleaire Europa voorspelt ook niet veel goeds voor de zaak van de vrijheid in de rest van de wereld, niet voor vrouwen, niet voor mannen en kinderen, noch voor iedereen die in vrijheid en tolerantie gelooft.
En wat is het verband met de Zweedse erkenning van Israël? De beslissing om "Palestina" te erkennen was ongetwijfeld beïnvloed door de sterke stijging van het aantal islamitische kiezers in dit Scandinavische land, en dat samen met de door linkse sociaal-democraten gevoelde noodzaak om toe te geven aan die bevolking.
Dieper probleem
Echter, het probleem is veel dieper en is duidelijk zichtbaar in heel Europa, evenals in de Verenigde Staten, en in feite in de hele westerse beschaving. Er is een vreemd soort van onofficieel samenspannen tussen seculiere linkse en islamitische ideologen. Dit schijnbaar onverklaarbare partnerschap kan worden gezien in de universiteiten, in de media, in de politiek, en op straat. Links wil een aangepast seculier communisme/socialisme of een freewheelend hedonisme waarin alles mag en de toeschouwer bepaalt wat waarheid is. Islam, aan de andere kant, wil alleen de westerse beschaving veranderen in een islamitische beschaving.
De binding
En dat is de bindende sleutel. Zowel de seculiere Linkse als de islamitische ideologen willen de joods-christelijke beschaving op de korte termijn ten val brengen. Zij zullen zich later wel zorgen maken over hun scherpe verschillen. Israël, dat de bakermat van de westerse beschaving is, met zijn trotse en groeiende joodse identiteit en zijn manifeste profetie-in-actie, wordt gezien als een obstakel op de weg naar het doel van deze twee extreme zelf-destructieve krachten die in het Westen oprijzen.
Geen barmhartigheid
Het probleem voor de bijziende seculiere Linksen in Zweden en elders is, dat zodra de zonen van Ismaël de macht hebben bereikt, ze hun niet-islamitische landgenoten en vrouwen zullen verkrachten, slachten, en onthoofden, net zoals ze in het Midden-Oosten gedaan hebben met de Joden en met iedereen die in de weg ligt. Helaas, ze hebben in de religie van "Jihad" nooit gehoord van de Joodse waarde van barmhartigheid.
Bijbelse wortels
Een Europa dat de islamitische demografische nachtmerrie die hen wacht wil overleven, heeft behoefte aan een meer verstandige strategie, dan het dramatische toegeven aan moties op de weg naar nationale zelfmoord. Zweden en de rest van de westerse beschaving zouden heel verstandig zijn om zich opnieuw stevig te verbinden met de bijbelse wortels van de westerse beschaving - met Israël en het Joodse volk - en samen met ons te staan om het hoofd te bieden aan onze vijanden, en respect te tonen voor het erfgoed van Israël.
De weg naar Westerse overleving loopt via Israël.
David Rubin is voormalig burgemeester van Shiloh, Israël. Hij is oprichter en voorzitter van Shiloh Israel Children's Fund en de auteur van verscheidene boeken, waaronder Vrede voor Vrede en De islamitische Tsunami. Hij is te vinden op www.DavidRubinIsrael.com
of op www.ShilohIsraelChildren.org
(Vertaald door Harry Sleijster)
Stichting Lechaim steunt het werk
van ShilohIsraelChildren
- www.stichtinglechaim.nl
-