Deze keer heeft Michael Oren gelijk
Shiloh, Israel - 21 juni 2015 - door David Rubin
Na zijn terugtreden uit het ambassadeurschap in Washington, DC, begon Michael Oren, die nu Knessetlid van de Kulanu partij is, zijn
politieke carrière officieus met het promoten van een plan voor eenzijdige Israëlische terugtrekking uit de bergen van Judea en
Samaria. Dit suïcidale voorstel is met dankbaarheid genegeerd door de onlangs verkozen regering, waarvan Orens partij nu een
integraal onderdeel is.
Toen dat dwaze "land voor terreur"-voorstel werd voorgesteld, ongeveer twee jaar geleden, was ik snel om dit falen van de
historicus te bekritiseren en hem te onderwijzen uit de geschiedenis, natuurlijk verwijzend naar Israëls rampzalige eenzijdige
terugtrekking uit de Gazastrook in 2005, die voorspelbaar oorlog en terrorisme naar nieuwe hoogten bracht - van de door Hamas
gecontroleerde Gazastrook tot aan de steden van Israël.
Om die reden was ik aangenaam verrast om te lezen over Orens recente en zeer openhartige herinneringen en analyse van zijn tijd in
Washington, DC als Israëlisch ambassadeur. Hij schokte de Obama-regering, en inderdaad, ook veel Knesset-leden, met zijn
"openbaring" dat president Barack Obama opzettelijk en methodisch de buitenlandse betrekkingen van Amerika verschoven
heeft, weg van Israël, in de richting van de islamitische wereld. Bovendien beweert Oren in een geschrift over buitenlandse
politiek, getiteld "Hoe Obama zijn hart voor de moslimwereld opende", dat de obsessie van Obama met de moslimwereld
voortkomt van zijn vader die de islam praktiseerde en hem verliet, evenals van het politieke wereldbeeld dat hij lang vasthield
voordat hij in het Witte Huis kwam.
Hoewel het waar is dat ik al uitgebreid geschreven heb over Obama's familie en zijn politieke achtergrond in mijn boek "De
islamitische Tsunami: Israel en Amerika in het tijdperk van Obama", is het feit dat er nu over deze verontrustende waarheden
wordt geschreven - en bevestigd - door de heer Oren zeer lovenswaardig. Ambassadeurs en politici hebben de neiging te vrezen voor
het directe uitdrukken van de waarheid, want zij zijn opgeleid om eerst na te denken over welke wereldleider zou kunnen worden
beledigd. Hoewel dit zeker begrijpelijk is, blijkt deze neiging om altijd op veilig spelen en niet te beledigen, vaak voor zowel
onze bondgenoten als onze vijanden zowel misleidend als hypocriet.
Terwijl wij, Israëliërs, zeer respectvol zijn betreffende de positieve historische relatie die we met de Verenigde Staten hebben
als land, is er geen noodzaak om stiekem te doen rond allerlei kwesties, of te liegen over echte vijandigheid zoals we dat nu van
dit Witte Huis hebben ervaren, zowel in woorden als in acties. Door zeer publiekelijk een aantal van die waarheden te onthullen,
heeft Oren een verfrissende openhartigheid ingebracht in ons internationale politieke gesprek, waar het eerlijk uitdrukken vaak wel
lijkt te worden toegelaten voor iedereen, behalve Israël. Laten we hopen dat deze openheid zal leiden tot positieve stappen van het
Witte Huis om te bewijzen dat de Israëlische perceptie ernaast zit.
David Rubin is voormalig
burgemeester van Shiloh, Israël. Hij is oprichter en voorzitter van Shiloh Israel Children's Fund en de auteur van verscheidene
boeken, waaronder Vrede voor Vrede en De islamitische Tsunami. Hij is te vinden op www.DavidRubinIsrael.com of op www.ShilohIsraelChildren.org
(Vertaald door Harry Sleijster)
(Meer vertaalde columns van David Rubin: klik hier...)
Stichting Lechaim steunt het werk van ShilohIsraelChildren
- www.stichtinglechaim.nl -